Kościół Saint-Landry (zburzony w 1829) | |
Kościół około 1810 roku | |
Prezentacja | |
---|---|
Kult | rzymskokatolicki |
przywiązanie | Archidiecezja Paryska |
Geografia | |
Kraj | Francja |
Miasto | Paryż |
Kościół Saint-Landry to dawny kościół w Paryżu, który znajdował się na Île de la Cité .
Kościół Saint-Landry znajdował się w n o 1 rue Saint-Landry i n O 2 rue du Chevet-Saint-Landry .
Północno-wschodnia część Hôtel-Dieu obejmuje jego położenie i cmentarz .
W VIII -go wieku , była to kaplica poświęcona św Mikołaja . W IX -go wieku , kaplica otrzymała ciało św Landry po ekshumacji w kościele Saint Germain l'Auxerrois do schronu z Wikingów podczas oblężenia Paryża w 845 .
W ten sposób kaplica Saint-Nicolas stała się kaplicą Saint-Landry .
Wczesnym XII -tego wieku , został przebudowany staje się Kościół św Landry . Został on wzniesiony w parafii w 1160 został przebudowany w późnym XV -go wieku .
W kościele odbyło się około dziesięciu pochówków rocznie i dziesięć na cmentarzu przylegającym od północy.
Tuż przed rewolucją francuską jego parafia rozciągała się na kilku ulicach na północy wyspy: częściowo rue de Glatigny , rue Basse-des-Ursins , rue Moyen-des-Ursins , rue Haute-des-Ursins , większa część od rue Saint-Landry , rue du Chevet-Saint-Landry , rue de la Colombe i rue d'Enfer do portu Saint-Landry . To była otoczona od zachodu parafii Madeleine , na południu przez enklawy w Saint-Jacques-la-Boucherie a na wschodzie przez część parafii Saint-Gervais , który obejmował wschodnim krańcu Ile de la Cytować.
W 1790 roku kościół Saint-Landry był więc nadal siedzibą jednej z 52 miejskich parafii diecezji paryskiej . Jej proboszcz od 1781 roku, ks. François Girard, składa przysięgę konstytucyjną , jako jedyny z 4 księży tej parafii.
W Luty 1791serią dekretów Zgromadzenia Ustawodawczego, przyjętych na wniosek ratusza w Paryżu, kościół Saint-Landry, podobnie jak dziewięć innych kościołów na Ile de la Cité, traci status siedziby parafii na rzecz Notre-Dame de Paris Cathedral .
Zamknięty pod koniec 1791 roku i sprzedany jako własność narodowa w 1792 roku, kościół stał się warsztatem farbiarskim, zanim został rozebrany w 1829 roku.