| Produkcja | Maurice Pialat |
|---|---|
| Scenariusz | Arlette Langmann , Maurice Pialat |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Gaumont |
| Ojczyźnie | Francja |
| Uprzejmy | dramat |
| Trwanie | 102 |
| Wyjście | 1983 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
À nos amours to francuski film wyreżyserowany przez Maurice'a Pialata i wydany w 1983 roku .
Suzanne ma szesnaście lat. Na wakacjach na Lazurowym Wybrzeżu odpycha zakochanego w niej młodego mężczyznę Luca, a potem oddaje się nieznanemu Amerykaninowi na plaży.
Po powrocie do Paryża mnoży romanse. Jego rodzice się rozstają. Jego ojciec opuszcza dom.
Sandrine Bonnaire przedstawiła swoją kandydaturę z myślą o robieniu figuracji, tak jak zrobiła to w La Boum , do projektu filmowego zatytułowanego Mordercy . Maurice Pialat chciał zaoferować mu główną rolę i dostosował scenariusz, aby nadać większą rolę jego postaci.
Jeśli chodzi o rolę brata Suzanne, Roberta, reżyser castingu Dominique Besnehard najpierw pomyślał o Robinie Renucci, ale Pialat ostatecznie zaproponował, aby to on (D. Besnehard) grał tę rolę.
W początkowym scenariuszu ojciec miał umrzeć i nie oczekiwano, że powróci w czasie sceny posiłku. Maurice Pialat wszedł na scenę i pozwolił aktorom improwizować w sytuacji, której nie przewidywali.
Scena z dołeczkiem miała być ostatnią sceną między Suzanne i jej ojcem. Kiedy Suzanne martwi się żółtym okiem ojca, musiało to być wskazówką dotyczącą rychłej śmierci ojca.
Ścieżka dźwiękowa filmu podpisana Klaus Nomi , w tym jego sukces The Cold Song .
W obsadzie zauważamy obecność samego reżysera Maurice'a Pialata, a także reżysera castingu Dominique Besnehard .
Cyril Collard po raz pierwszy pojawił się tam jako aktor (ponownie zobaczymy go na ekranie w reżyserowanych przez niego filmach Les Nuits fauves ), zauważamy też obecność scenarzysty Jacquesa Fieschiego .
To jest film, który ujawnił Sandrine Bonnaire , za którą otrzymała Cezara za najlepszą kobiecą nadzieję w 1984 roku . Do tej pory występowała w La Boum (1980) i Les Sous-doués en vacances (1982). Reżyser Maurice Pialat, wierny swojej metodzie, improwizuje ze swoją aktorką kilka scen. Sandrine Bonnaire i Maurice Pialat ponownie będą współpracować w Police (1985) i Sous le soleil de Satan (1987).