Victor Bohain

Victor Bohain Biografia
Narodziny 1 st marzec 1804
Paryż
Śmierć 19 lipca 1856 (w wieku 52 lat)
Narodowość Francuski
Czynność Dziennikarz

Alexandre-Victor-Philippe Bohain , urodzony dnia1 st marzec 1804w Paryżu i zmarł w Belleville dnia19 lipca 1856, jest dziennikarzem, biznesmenem i wyższym urzędnikiem francuskim.

Biografia

Pierwszy redaktor L'Europe Littéraire , w 1827 roku zdobył Le Figaro z Auguste Le Poitevin de L'Égreville de Saint-Alme , za sumę 30.000 franków, z którego był redaktorem naczelnym z Nestor Roqueplan .

Jego majątek szacuje się wówczas na ponad 4 miliony franków. W świecie finansów nazywany jest „kulawym”.

Jako wszechstronny przedsiębiorca założył Le Courrier de l'Europe , a następnie angielską i holenderską Brasserie na Polach Elizejskich, pierwszy tego rodzaju zakład; jest także reżyserem teatralnym i dramaturgiem. Wyprodukował sztukę Les Immortels , napisaną we współpracy z redaktorami Le Figaro . Jesteśmy mu również winni kolejną sztukę, która została natychmiast zduszona przez królewską cenzurę Mirabeau , którą zinterpretował Frédérick Lemaître .

Na nadejściem Ludwik Filip I st , w 1830 roku został mianowany prefektem Charente . Plik24 października 1834, walczy w pojedynku Jean-Gabriel Capot de Feuillide . W 1835 roku dołączył do Society of United Editors z Jean-Baptiste-Alexandre Paulinem i Émile de Girardin . Ten ostatni jest pozwany za defraudację finansową z winy Bohaina. W 1840 r. Wyjechał na wygnanie do Londynu .

Po powrocie do Francji stworzył L'Époque z Félix Solar w 1845 i La Semaine w 1846. Następnie zaczął publikować słownik pod kierunkiem Napoléona Landaisa . Wkrótce zostaje zrujnowany i mieszka w nieznanym domu w Batignolles, gdzie umiera. Wdowa po nim odmówiła dziedziczenia.

Korona

Bibliografia

  1. Archiwa Paryża , odtworzone akta stanu cywilnego.
  2. Archiwa Narodowe, Indywidualne akta prefektów (1800-1880)
  3. Arkusz Auguste'a Le Poitevina de L'Égreville na BNF
  4. Jules Bertaut , Les Dessous de la finance , Paryż, Tallandier, 1954 s.  136-138 .
  5. Nicole Felkay, Rok Balzaca , 1975.
  6. Biuletyn Praw Królestwa Francji. Część druga. Sekcja 2