Przystanek Woodstock

Targi Muzyki i Sztuki Woodstock Woodstock
Obraz ilustracyjny artykułu na Przystanku Woodstock
Tłum pierwszego dnia festiwalu.
Uprzejmy Głównie rock i muzyka ludowa , blues rock , folk rock , rock w języku hiszpańskim i psychodeliczny rock .
Lokalizacja Betel , Stany Zjednoczone
Informacje kontaktowe 41°42′05″ północ, 74°52′49″ zachód
Kropka Oryginalny festiwal 15 w 18 sierpnia 1969
1994
reedycja 1999
reedycja 2019 reedycja
Data utworzenia 1969
Założyciele Michael Lang , John Roberts, Joel Rosenman i Artie Kornfeld

Woodstock ( Woodstock Music and Art Fair , czy Woodstock ) jest charakterystyczny festiwal muzyki i spotkanie z 1960 hipisowskiej kultury , która odbyła się w White Lake, Bethel Hamleta , Sullivan County , w górach Catskill , w Nowym Jorku , na ziemi rolnik Max Yasgur , około pięćdziesięciu mil (około 80 kilometrów) na południowy zachód od Woodstock . To, co mogło stać się fiaskiem przez mieszankę narkotyków i katastrofalnej pogody, staje się jednym z największych momentów w historii muzyki popularnej, w rankingu magazynu Rolling Stone wśród 50 momentów, które zmieniły historię rock'n'rolla , apoteozy muzyki popularnej. ruch hippisowski.

Zorganizowany do odbycia się od 15 w 17 sierpnia 1969 i pomieścić 50 000 widzów, w końcu wita około pół miliona i trwał jeszcze jeden dzień, aż… 18 sierpnia 1969rankiem. Gospodarze festiwalowe koncerty przez 32 grup i solistów folk , rocka , soul i blues muzyki . Budżet wynagrodzeń artystów wyniósł dziesięć milionów dolarów .

Wydarzenie zostało uwiecznione przez film Woodstock Michaela Wadleigha, zdjęcia Elliota Landy'ego, album z filmu i wreszcie upamiętniającą te dni piosenkę Joni Mitchell Woodstock, którą relacjonują Crosby, Stills, Nash i Young .

Kilka kawałków rozgrywanych podczas imprezy będzie legendarny, takie jak Star Spangled Banner (Stany Zjednoczone hymn) reinterpretacji przez Jimiego Hendrixa w solo gitary, w którym imituje bombowe B-52 w czasie wojny wietnamskiej , w Soul Sacrifice of Santana z epickie solo perkusyjne jednego z najmłodszych muzyków festiwalu, perkusisty Michaela Shrieve ( 20 ), Fish Cheer / I-Feel-Like-I'm-Fixing-To-Die-Rag z Country Joe McDonald z legendarną frazą: „  Daj mi F! Daj mi U! Daj mi C! Daj mi K!  » , Idę do domu z Ten Years After , z niewielką pomocą moich przyjaciół przez The Beatles , wykonywanych przez Joe Cockera , interpretacji Tommy przez Who i wolności śpiewanych przez Richie Havens .

Geneza

Festiwal zrodził się z komercyjnego pomysłu: Michael Lang (producent), młody hipis organizator festiwalu Miami Pop, który zgromadził 100 000 osób, chce wydobyć z dochodów nowego festiwalu wystarczające środki na zakup własnego studia nagraniowego Media Sounds . Wspomagany przez sąsiada piosenkarza i autora tekstów Artie Kornfelda , ówczesnego wiceprezesa Capitol Records (obecnie Laurie Records ), przekonał dwóch młodych przedsiębiorców z Nowego Jorku, z którymi założył Woodstock Ventures , do inwestowania z nim. studio nagraniowe w Woodstock . John Roberts  (w) i Joel Rosenman , wówczas w wieku 24 lat , ogłosili w Wall Street Journal i New York Times następujące ogłoszenie: „Młodzi mężczyźni z nieograniczonym kapitałem poszukujący ciekawych możliwości inwestycyjnych i propozycji sprawy”. Początkowo chcieli stworzyć studio nagraniowe na terenie Betel , ale przykład zeszłorocznego festiwalu Monterey skłonił ich do rozważenia idei festiwalu.

Protest ma się odbyć najpierw w Woodstock, a następnie w Wallkill , 50 kilometrów na południe od Woodstock, ale miejscowi odmawiają organizowania tego festiwalu w swoich domach, mimo że organizatorzy już zaczęli sprzedawać bilety festiwalowiczom. Jako rozwiązanie awaryjne uznano również lokalizację motelu znajdującego się w White Lake (wówczas 2366 mieszkańców) w mieście Bethel 96  km na południe od Woodstock, którego właścicielem był niejaki Elliot Tiber. Elliot Tiber skontaktował ich ze swoim przyjacielem i sąsiadem Maxem Yasgurem , którego farma mleczna znajdowała się około 4  km na zachód od jeziora. Yasgur wynajmuje od nich 243  ha ziemi za 50 000  dolarów . Organizatorzy zgadzają się na przyjęcie rolnika tylko 50 000 osób.

Przystanek Woodstock nie odbywa się więc na Woodstocku, który jest znacznie dalej. Organizatorem jest jednak Woodstock Ventures , a nazwa pozostaje. Pełna nazwa festiwalu to The Woodstock Music and Art Fair, a plakat stworzony przez Arnolda Skolnicka  (w) za piętnaście dolarów zapowiadał „  3 dni pokoju i muzyki  ” . Festiwal powinien oficjalnie odbyć się w hołdzie Bobowi Dylanowi , ale ten, który jest wtedy w Bearsville , odmawia i jego nazwisko zostaje usunięte z góry plakatu.

Bilety są sprzedawane po osiemnaście dolarów na trzy dni lub siedem dolarów dziennie, w kioskach i sklepach muzycznych. W krótkim czasie, spod znanego adresu, hipisi najeżdżają Betel pod silną wrogością mieszkańców. Na ogromnej drewnianej scenie zainstalowane jest 10 000 watów dźwięku oraz 600 urządzeń sanitarnych, które okażą się niewystarczające.

Festiwal

„Trzy dni spokoju i koncertów. Setki hektarów do pokrycia. Spaceruj przez trzy dni, nie widząc wieżowca ani czerwonego światła. Puszczać latawiec. Opalić się. Sam gotuj posiłki i oddychaj czystym powietrzem. "

Ta reklama nie przewiduje liczby widzów szacowanej na 450 000, ani kolosalnych korków, które z tego wynikają, ani deszczu, ani błota. John Morris, koordynator produkcji, ma ogłosić tłumowi rozpoczęcie festiwalu. Znajduje się na scenie, sparaliżowany przed ogromnym tłumem. Program zostaje zakłócony: psychodeliczna grupa rockowa Sweetwater , która ma otworzyć piłkę, utknęła w korku. Tim Hardin jest zbyt naćpany, by zacząć, więc Richie Havensowi powierzono ciężkie zadanie wszczęcia działań wojennych o 17:00. Przerażony skalą imprezy czarny amerykański wokalista folkowy łączy piosenki ze swoją suchą gitarą i dochodzi do końca swojego repertuaru, ale kolejnej grupy wciąż nie ma. Następnie improwizuje Wolność na starej gospelowej melodii Czasami czuję się jak dziecko bez matki , która staje się międzynarodowym hymnem.

Pod koniec pierwszego dnia, kiedy bariery ograniczające stronę zostają zniesione i kilka biednych płotów przekroczy się, organizatorzy postanawiają uwolnić dostęp i zareklamować go w NBC , zrezygnowali z utraty inwestycji i zysków. Wieść się rozeszła, a liczbę widzów szacuje się na 200 tysięcy wieczorem: „  Od teraz jest to darmowy koncert!  "

Od soboty 16 sierpnia radio głosiło, że „nie ma wody, jedzenia, lekarstw” . Telefon już nie działa, autostrada jest odcięta, a większość dróg zablokowana; Gubernator Nowego Jorku Nelson Rockefeller ogłasza obszar katastrofy. Już poprzedni dzień skończył się tuż przed północą pod pierwszą burzą, potem deszcz nie ustawał w nocy. Oprócz namiotów, miejsca do spania są improwizowane w samochodach, na prostych kocach lub w błocie, podczas gdy niektórzy w ogóle nie śpią. Artyści, którzy nie mieli dostępu do miejsca, zostali w końcu sprowadzeni helikopterami armii amerykańskiej , które również przywoziły tłumowi wodę, żywność i lekarstwa, a także kilkunastu lekarzy-wolontariuszy. Mark Hosenball  (w) , wówczas młody dziennikarz, opowiada później o „swoich apokaliptycznych wspomnieniach”  : „to był, jeśli nie koszmar, to przynajmniej ogromny bałagan, roi się, brudny. Jeśli kochasz niekończące się korki, ulewny deszcz, śmierdzące przenośne toalety, ledwo jadalne jedzenie i rozwalające się, tonące tłumy, to w Woodstock świetnie się bawiłeś. "

The Hog Farm  (en) , hipisowska społeczność młodych Amerykanów, dba o catering, rozrywkę i bezpieczeństwo, w szczególności opiekując się bywalcami festiwali, którzy są ofiarami bad tripów . Żydowskie matki w Centrum Społeczności Żydowskiej Monticello , podobnie jak mieszkańcy, również starają się nakarmić festiwalowiczów.

Przed rozpoczęciem gry, którzy żądają zapłaty. Incydent z działaczką polityczną Abbie Hoffman ma miejsce, gdy grupa kończy grę Pinball Wizard . Ten ostatni, po spożyciu dużej ilości LSD, aby nie zasnąć, bierze mikrofon, by przemówić do tłumu o działaczu politycznym Johnie Sinclair , który właśnie został skazany na dziesięć lat więzienia po tym, jak dał policjantowi dwa jointy marihuany. ubranie. Wściekły Pete Townshend mówi mu, żeby się z tego wywijał i zrzuca go ze sceny ze swoją gitarą. Pod koniec następnej piosenki Czy myślisz, że to w porządku? , Townshend mówi przez mikrofon, ''Następną osobę, która pojawi się na tej scenie, zabiję go. Można się śmiać, ale nie żartuję.” Wypowiedzi gitarzysty na temat festiwalu są zjadliwe i potwierdzają jego negatywną opinię o hippisach: „Nasz czas na Woodstock był absolutnie przerażający. Nienawidziłem tego od początku do końca. To był totalny chaos. Wszyscy razem ci hipisi myśleli, że zmienią świat. Ja, cyniczny brytyjski dupek, chciałem im wytłumaczyć, że nic się nie zmieniło, że nic się nigdy nie zmieni. To, co uważali za społeczeństwo alternatywne, było w zasadzie tylko polem z LSD wszędzie. Gdyby to był świat, w którym chcieli żyć, mogliby równie dobrze lizać mi tyłek.

Wiele znanych nazwisk ówczesnej sceny rockowej jest obecnych, ale Beatlesi, którzy pracują nad ich albumem Abbey Road , Led Zeppelin , Jethro Tull odmówili spełnienia warunków, The Doors nie mogli przyjść z powodu procesu Jima Morrisona w Miami , Iron Butterfly jest utknął na lotnisku; z Rolling Stones z Mick Jagger nieobecny z powodu filmowanie w Australii, nie uczestniczą. Organizatorzy napisali do Johna Lennona , oferując Beatlesom nagrodę, którą chcieli wykonać; Kontroferta Lennona, sam ze swoją nową grupą Plastic Ono Band , została odrzucona. Chociaż był zlekceważony, uznał Woodstock za strasznie ekscytujący: „Tłum festiwalowy zebrał się, aby założyć nowy kościół… powiedzieli: 'wierzymy w Boga, wierzymy w nadzieję i prawdę, więc widzimy dwadzieścia tysięcy lub dwieście tysięcy nas wszystkich zebranych i spokojnych. "

Budżet 10 milionów dolarów pozwala na plakat z prestiżowymi nazwiskami tamtych czasów: The Who grający za stosunkowo niewielką opłatą 11 200 dolarów, Joan Baez w ciąży, Ten Years After, Crosby, Stills, Nash and Young czy Creedence Clearwater Revival, który zapewni średnią wydajność; nie wszystkie koncerty koniecznie zapadły w te dni.

Dla niektórych artystów, takich jak Joe Cocker , Jimi Hendrix czy Carlos Santana , Woodstock jest akceleratorem kariery. Joe Cocker jest wtedy praktycznie nieznany, ale urzeka wszystkich swoim coverem The Beatles. Santana nie wydała żadnej płyty, ale obecność grupy została narzucona przez Billa Grahama w zamian za przybycie Grateful Dead i Jefferson Airplane . Nowojorska Melanie Safka , której nawet nie ma na plakacie, zastępuje Szkotkę z Incredible String Band, która boi się porażenia prądem. Jimi Hendrix , ze swoją wygórowaną opłatą 18 000 $ i swoim Stratocasterem w kolorze ecru , w poniedziałek kończy festiwal o świcie .18 sierpniaprzez dwie godziny, podczas których gra m.in. pamiętną okładkę hymnu amerykańskiego; wszystko, co pozostaje, to ogromne morze różnych śmieci i 30 000 widzów, z których większość już opuściła scenę.

Pomimo problemów technicznych, logistycznych i organizacyjnych, które zakłóciły przebieg festiwalu, z punktu widzenia bezpieczeństwa historia utrzymuje, że nie doszło do porażenia prądem (obawiają się technicy z powodu deszczu i błota), 5162 interwencji medycznych, w tym 797 leków. pokrewnych, 2 porody, 4 poronienia i 3 zgony (jeden z przedawkowania, jeden przypadkowo przejechany przez traktor podczas snu i jeden zgon z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego). Wydarzenie stało się „największym festiwalem wszechczasów” .

Po festiwalu

Festiwal był zarówno punktem kulminacyjnym sprzeciwu wobec uprawy z lat 60., jak i kulturowego hipisa i końca Flower Power .

Na początku i ze względu na dużą liczbę osób, które wchodziły za darmo (pierwotnie wstęp wynosił 6 USD dziennie), festiwal traci na rzecz organizatorów dużo pieniędzy, ale później ze sprzedaży nagrań festiwalowych (audio i wideo), stają się beneficjentami. Rzeczywiście, jeśli Woodstock jest ważnym punktem kontrkultury i pacyfistycznego antykapitalizmu, organizatorzy musieli sprzedać prawa Warnerowi, aby uregulować swoje długi.

„Woodstock stał się legendą i tak pozostał w świadomości ludzi, że to dobrze, bo to nie tylko wydarzenie muzyczne, ale także wydarzenie historyczne. "

- Pascal Cordereix.

Nagrania

Festiwal jest nagrywany dostępnymi środkami (mikser 4-ścieżkowy i kilka mikrofonów) przez Eddiego Kramera i filmowany przez 12 operatorów , czego efektem jest film dokumentalny , nakręcony w 1970 roku przez Michaela Wadleeigha w asyście Martina Scorsese , który również bierze udział w montażu . Album z 4 płytami DVD stara się pokazać pomiędzy scenami koncertowymi, organizację, stawiane problemy i atmosferę tego festiwalu. Niektóre utwory uznane przez ich autorów za zbyt przeciętne zostały później nagrane ponownie.

Potrójny album został wydany w maju 1970 roku, Woodstock: Music from the Original Soundtrack and More , wznowiony w 1994 roku na podwójnej płycie CD . Podwójny album Woodstock Two został wydany rok później, w lipcu 1971, wznowiony również w 1994 i jako podwójny CD. Z okazji 25-lecia festiwalu ukazuje się poczwórny album (na CD) z kilkoma niewydanymi utworami.

Programowanie

Piątek 15 sierpniaSobota 16 sierpniaNiedziela 17 sierpniaponiedziałek 18 sierpnia

Kino

Telewizja

Muzyka

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Oscar dla najlepszego filmu dokumentalnego w 1970 roku.
  2. To studio znajduje się w Woodstock , gdzie mieszkało wiele gwiazd, takich jak The Band i Tim Hardin .
  3. Miasto Woodstock jest bardzo popularne wśród artystów, takich jak Bob Dylan (który nie brał udziału w edycji z 1969 roku).
  4. po pozwie wytoczonym przez sąsiadów, zostanie skazany na zapłatę 75 000 $ odszkodowania w celu zrekompensowania szkód wyrządzonych przez odwiedzających
  5. Ścieżka dźwiękowa została nagrana za pomocą 2 magnetofonów SCULLY 8 ścieżek prędkość 15 cewek IPS 10,5” czas trwania 25 min. Nagrywanie dźwięku: Wokal 2 ścieżki, perkusja 1, gitara, bas itp.

Bibliografia

  1. (w) Michael Lang i Holly George-Warren, Droga do Woodstock , Ecco,2009, s.  56.
  2. (en) Woodstock w 1969; 50 momentów, które zmieniły historię rock & rolla - Rolling Stone , 24 czerwca 2004.
  3. (w) 50 momentów, które zmieniły historię rock & rolla - Rolling Stone , 24 czerwca 2004.
  4. (w), The New York Times , 27 sierpnia 1969, str.  45  : „Państwo badające obsługę biletów na targach Woodstock”. Michael Lang ze swojej strony mówi, że publiczność przekroczyła 400 000 widzów, z czego połowa nie miała biletu.
  5. Wiemy ile płacono zespołom Woodstock – Les Inrocks , 11 marca 2015.
  6. (w) Joel Rosenman , Roberts John i Pilpel Robert , Making Woodstock , Brandeis University Press,1974( ISBN  9781584653035 , czytaj online ), wznowienie książki elektronicznej Kindle, 2009.
  7. Y. Delmas, C. Gacel, Protest Song , s.  269 .
  8. Leménager 2019 , s.  75.
  9. Pięćdziesiąt lat temu, Woodstock! . 12 sierpnia 2019 przez rockfanch.
  10. Woodstock 69: Po imprezie długi . RFI, 14.08.2019.
  11. (en) "  1973: Rolnik, który przeciwstawił się sąsiadom i ginie gospodarzem Woodstock  " , Haaretz ,9 lutego 2016( przeczytaj online , konsultacja 15 sierpnia 2019 r. ).
  12. (en) Debi Unger i Irwin Unger, „Czasy były zmianą”. Czytelnik lat sześćdziesiątych , Korona / Archetyp,2007, s.  161.
  13. (w) Woodstock, amerykańska kolonia sztuki od 1902 do 1977 , Vassar College,1977, s.  23.
  14. Leménager 2019 , s.  76 i 77.
  15. Olivier Roubin i Romuald Ollivier, Woodstock: Hipisowska kontrkultura , E/P/A,2019, 208  pkt. ( ISBN  978-2376710615 )
  16. Olivier Roubin i Romuald Ollivier, Woodstock: Hipisowska kontrkultura , E/P/A,2019, 208  pkt. ( ISBN  978-2376710615 )
  17. Leménager 2019 , s.  76.
  18. (en) http://www.lehigh.edu/~ineng/jac/jac-history.htm .
  19. Leménager 2019 , s.  74.
  20. Guillaume Ruffat, Cyrille Archambaud, Audrey Le Bail, Musical Revolution: lata 67, 68, 69 od Penny Lane do Altamont , Słowo i reszta,2008, s.  62.
  21. (w) Michael Lang, Holly George-Warren , Droga do Woodstock , Ecco,2009, s.  204.
  22. Leménager 2019 , s.  74 i 75.
  23. (w) John Young i Michael Lang, Woodstock Festival Remembered , Ballantine Books,1979, s.  124.
  24. Jean-Sylvain Cabot, Kto: dostroić się , Słowo i reszta,2017, 393  s. ( ISBN  978-2-36054-394-6 ) , s.  151
  25. Jean-Sylvain Cabot, Kto: dostroić się , Słowo i reszta,2017, 393  s. ( ISBN  978-2-36054-394-6 ) , s.  152
  26. Jean-Sylvain Cabot, Kto: dostroić się , Słowo i reszta,2017, 393  s. ( ISBN  978-2-36054-394-6 ) , s.  151
  27. Woodstock: encyklopedia targów muzyki i sztuki.
  28. Philip Norman, John Lennon: Życie , Robert Laffont,2010, s.  904.
  29. Leménager 2019 , s.  75 i 77.
  30. Leménager 2019 , s.  77.
  31. Leménager 2019 , s.  74 i 76.
  32. Pascal Viot, „Bezpieczne terytorium ważnych współczesnych wydarzeń” , praca nr 5762, Federalna Szkoła Politechniczna w Lozannie , s. 56.
  33. Sylvain Siclier, „  Woodstock, jego trawa, jego hipisi, jego muzyka  ” , na lemonde.fr ,14 sierpnia 2009.
  34. Pascal Cordereix, Woodstock 40 lat później , w Kronikach n o  49, maj-sierpień 2009.
  35. „  40 lat po Woodstocku nostalgia i biznes mają się dobrze  ” .

Zobacz również

Bibliografia

Artykuł prasowy

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne