Emmanuel-Arthur Woodcutter | |
Saint-Genest w 1885 roku | |
Przezwisko | Saint-Genest |
---|---|
Narodziny |
13 października 1834 Tours , Francja |
Śmierć |
8 października 1902 Paryż |
Narodowość | Francuski |
Zawód | Dziennikarz |
Inne działania | Wojskowy |
Korona | Legion of Honor |
Głoska bezdźwięczna | |
Prasa pisemna | Le Figaro |
Emmanuel-Arthur Bucheron , znany jako Saint-Genest , urodził się w Tours dnia13 października 1834i zmarł w Paryżu dnia8 października 1902, Jest wojskowy i dziennikarz francuski w drugiej połowie XIX -go wieku .
Emmanuel-Arthur Bucheron jest synem Antoine-Pierre-Julesa Bucherona, burżuazyjnego i członka rady miejskiej Tours oraz Pauline- Clémence Cochon de Lapparent (1810-1882), wnuczki hrabiego Charlesa Cochon de Lapparent . Emmanuel-Arthur jest zatem pierwszym kuzynem Alberta i Henri Cochon de Lapparent .
Skoro nie udało egzamin na dopuszczenie do Saint-Cyr , Drwal zaciągnął się jako ochotnik w 7 th huzarów . Brał udział w kampanii włoskiej , a zwłaszcza w okupacji Mediolanu , zanim został mianowany oficerem w 1862 roku.
Wkrótce po odejściu z armii, aby rozpocząć karierę dziennikarza, zaciągnął się ponownie podczas wojny francusko-niemieckiej 1870 roku . Porucznik do 3 e Ułanów maszerujących pułku , jego zachowanie w czasie walk na 28 i30 listopada 1870 przyniósł mu stopień kawalera Legii Honorowej dekretem z dnia 17 lutego 1871. Po wzięciu udziału w bitwie pod Villersexel i próbach odwrotu Bourbaki walczył z Komuną w armii Wersalu .
Podjął swoje dziennikarskie działalność w 1872 roku, podczas gdy jeszcze porucznika z rezerwy na 9 th pułk myśliwych .
Dołączył do redakcji Le Figaro w 1869 Bucheron pisał tam pod pseudonimem w Saint-Genest , satyr , artykułów i redakcyjnych w stylu energetycznym.
Jako monarchista i militarystyczny polemista , systematycznie bronił armii i brutalnie atakował republikanów, co przyniosło mu kilka procesów na początku III RP . Gazeta jest nawet zawieszona na piętnaście dni wLipiec 1874Po redakcyjnym, w którym Saint-Genest obsługiwane marszałek Mac Mahon przeciwko anty Orleanizm koalicji w Zgromadzeniu Narodowym , a które zostało zinterpretowane jako wezwanie do wojskowego zamachu stanu przeciwko tej komory. Po kryzysie 16 maja 1877 r. Saint-Genest zaatakował brak energii rządu Broglie , a zwłaszcza ministra wojny, generała Berthauta , przeciwko większości republikańskiej. Zjadliwość tych ataków, być może zainspirowana przez generała Ducrota , była warta trzydziestu dni rygorystycznego aresztowania porucznika rezerwy. Saint-Genest jest także przyjacielem generałów Baraila , Grandina i Bourbaki.
Bliski duchowieństwu ( w szczególności bywał u ojca du Lac ), będąc patriotą wobec ultramontains , wielbicielem Frédérica Le Play , Saint-Genest był przywiązany do tradycji i społecznej roli Kościoła katolickiego. W ten sposób potępia prawo zezwalające na rozwód i wobec republikańskich środków sekularyzacyjnych broni szkół kongregacyjnych. WLipiec 1878ponieważ sierociniec Auteuil napotkał poważne problemy finansowe, Saint-Genest zorganizował, z inspiracji swojej matki i przy wsparciu Villemessanta , dużą subskrypcję na rzecz zakładu założonego przez o. Roussela. Współpracuje także z tygodnikiem La France illustrée .
W niektórych przypadkach Saint-Genest nie waha się wyróżniać po prawej stronie . Pisze w ten sposób z1 st sierpień 1889, że bulangizm był „ogromnym oszustwem”, w tym także dla rojalistów, a później chciał odróżnić swój patriotyzm od „ głupiego szowinizmu ” bulangistów, których sojusz potępił z byłymi komunardami i antysemitami. Pomimo swoich militarystycznych poglądów, Saint-Genest był także jednym z pierwszych dziennikarzy, na początku afery Dreyfusa , wGrudzień 1894, skrytykować rolę generała Merciera (który być może dał się zwieść „fałszywym dokumentom”) i potępić polityczną odbudowę skandalu, a także antysemickie argumenty jego kolegów, które wzbudziły gniew na niego. „duża część prasy nacjonalistycznej i katolickiej, w szczególności La Cocarde , gdzie Barrès ubolewa nad faktem, że„ Saint-Genest, profesjonalista dyscypliny i porządku, stanął po stronie rebeliantów i powstał z tą dziwną koalicją Żydzi, panamiści , obaj przeciwko Sprawiedliwość i przeciwko patriotyzmowi ”. Jednak przekonany o winie Dreyfusa i o prymacie racji stanu, Saint-Genest sprzeciwi się idei rewizji procesu, która według niego groziłaby „piętnem armii”. , ku wielkiemu aplauzowi Trójprzymierza ”.
Nękana przez poważnych problemów zdrowotnych od 1894 lub 1898 roku, zmarł w 1902 roku w swoim domu w n o 13 Mozart ul . Został pochowany na cmentarzu Montmartre razem z matką. Grób znajduje się w 26 dywizji, chemin Troyon.