Poros
| Poros Πόρος (el) | ||
 Miasto Poros. | ||
| Geografia | ||
|---|---|---|
| Kraj | Grecja | |
| Archipelag | Wyspy Sarońskie | |
| Lokalizacja | Zatoka Sarońska ( Morze Śródziemne ) | |
| Informacje kontaktowe | 37 ° 31 ′ 00 ″ N, 23 ° 28 ′ 00 ″ E | |
| Powierzchnia | 49,5 km 2 | |
| Punkt kulminacyjny | Pic Vigla (358 m ) | |
| Geologia | Wyspa kontynentalna | |
| Administracja | ||
| Obrzeże | Attyka | |
| Okręg regionalny | On jest | |
| Deme | Poros | |
| Demografia | ||
| Populacja | 4348 mieszk. (2001) | |
| Gęstość | 87,84 mieszk./km 2 | |
| Największe miasto | Poros (Chora) | |
| Inne informacje | ||
| Odkrycie | Pre-historia | |
| Strefa czasowa | UTC + 2 | |
| Oficjalna strona | Oficjalna strona | |
Geolokalizacja na mapie: Grecja
| ||
| Wyspy Grecji | ||
Poros ( Πόρος we współczesnej grece ) to grecka wyspa w Zatoce Sarońskiej. Jest bardzo blisko Argolis ( Peloponez ).
Na powierzchni 33 km ² obwodzie 42 km , 1995 miał 3500 mieszkańców, i stanowi główną część miejscowości, która nosi nazwę .
To jest 31 mil morskich od Pireusu, do którego jest codziennie połączony wodolotami , latającymi delfinami lub szybkimi łodziami, latającymi kotami (jedna godzina) lub prostym promem (2 godziny 30, z przystankami na Eginie i Metanie). Poros jest również połączony wodolotami i promami z innymi wyspami i miasteczkami na Peloponezie , w zależności od pory roku.
Poroś szczególnie oddzielone od Peloponezu przez wąski kanał (przejście lub Poroś w grecki) od 250 m do 400 m szerokości. Przeprawa odbywa się przez cały dzień w barokowych taksówkach lub na łodziach przystosowanych do pojazdów.
Geografia
Poros składa się w rzeczywistości z dwóch „wysp”, Calaurie (lub Kalavria), większej i Sphaeria (lub Sfairía), na której znajduje się miasto i port. Ten ostatni jest często uważany za półwysep, a dwie „wyspy” są oddzielone jedynie bardzo wąskim przesmykiem (kilka metrów), przez który przechodzi most. Wyspa Sphaeria ma pochodzenie wulkaniczne. Wydaje się, że pierwotnie obie wyspy były połączone z Peloponezem , od którego oddzieliły się pod koniec starożytności. Według Pauzaniasza odległość między Poros a lądem była w starożytności tak niewielka, że można ją było pokonać pieszo.
Jego zachodni punkt wyznacza latarnia morska Dana , zbudowana w 1870 roku.
Geologia
Geologia wyspy składa się z osadowego mezozoiku kenozoiku ( wapień i piaskowiec typu flisz ) i ofiolitu , a także skał wulkanicznych neogenu na Sferii. W wapiennym masywie centralnej wyspy występują krasowe studnie oraz wapienne jaskinie ze stalaktytami . W wapieniu znajdują się skamieniałości morskie.
Ulga
Najwyższym szczytem centralnej wyspy jest szczyt Vigla (358 m npm ).
Flora i fauna
Dwie wyspy tworzące Poros są górzyste i zielone. Wzgórza porośnięte są sosnami ( Pinus brutia ). Na terenach uprawnych występują głównie drzewa oliwne ( Olea europaea L.). Obszary przybrzeżne są na ogół porośnięte zaroślami z kolczastymi krzewami. Występuje tam obficie dąb kermes ( Quercus coccifera L.), lentiscus pistachio ( Pistacia lentiscus L.), jałowiec fenicki ( Juniperus phoenicea L.).
Poros jest domem dla niewielkiej próbki greckiej fauny. Wyspa jest miejscem przelotu ptaków wędrownych. Do zwierząt lądowych zalicza się żółwie brzegowe ( Testudo marginata ), gatunek chroniony.
Polityka
Gmina Poros obejmuje również niewielką część półwyspu Argolida na Peloponezie , we współczesnej greckiej nazwie Kyaní Aktí (231 mieszkańców), położoną między Poros a wyspą Hydra , w pobliżu gmin Trézène (Trizina) i d ' Hermione (Ermioni ). Obszar gminy jest +49.582 km na południowy ² a łączna populacja 4,348 osób.
Historia
Ostatnie badania pokazują, że Poros było zamieszkane od epoki brązu.
Okres mykeński
Pozostałości z okresu mykeńskiego zostały odkryte na wyspie przez greckie służby archeologiczne. Jednym z nich jest skalista wysepka Modi lub Liontari (Lion) z pozostałościami portu pochodzącym z końca okresu mykeńskiej ( XII th wpne). Druga strona jest położona na północ od wyspy, zamiast Cavos Vassilis i sięga III th century BC.
antyk
W starożytności Poros nazywał się Calauria i była wyspą Posejdona , boga morza, na szczycie wyspy (Calaurii) widoczne są pozostałości starożytnej świątyni poświęconej Posejdonowi . To był ośrodkiem amphictyony VII th century BC: do Morskiego League Calauria , łącząc miasto-państwo (Poros, Ateny , Prasies , Egina , Epidaurus , Hermiona , Troezen , Nafplion i Orchomenos ).
Po rozwiązaniu amfictyonu nadal uczęszczano do świątyni Posejdona . To właśnie w tej świątyni w 322 roku pne słynny mówca Demostenes , ścigany przez siły Antypatra , otruł się . J.-C.
Czasy bizantyjskie i osmańskie
W czasach bizantyjskich Poros i inne wyspy były regularnie atakowane przez piratów. Podczas okupacji osmańskiej Poros pozostał niezależny i pomagał sąsiednim wyspom, gdy rozpoczęła się wojna o niepodległość.
Era nowożytna
Poros brał udział w greckiej wojnie o niepodległość i stał się pierwszym arsenałem młodego niepodległego państwa. W 1828 r. W Poros spotkali się przedstawiciele wielkich mocarstw (Anglii, Francji i Rosji), aby wyznaczyć granice młodego państwa greckiego. Wyspa była sceną jednego z głównych epizodów walki o władzę po odzyskaniu niepodległości: w sierpniu 1831 roku admirał Andreas Miaoulis wolał wysadzić flotę niż pozostawić ją Rosjanom, którzy poparli Ioánnisa Kapodístriasa .
Główne witryny
Miasto Poros
Przybywając do Poros, uderza piękno tego miejsca i harmonię pięknych neoklasycystycznych domów zbudowanych w amfiteatrze na wzgórzu. Wieża zegarowa jest najbardziej niezwykłym zabytkiem. Zbudowany w 1927 roku jest to elegancka biała wieża zwieńczona niebieską kopułą. Został całkowicie odrestaurowany w 2002 roku. W mieście znajduje się małe muzeum archeologiczne, które prezentuje przedmioty znalezione w wykopaliskach świątyni Posejdona w Trézène i innych miejscach w regionie.
Świątynia Posejdona
Istnieje niewiele pozostało z starym stylu świątyni doryckiej , zbudowany w VI th century BC. Składał się z wapiennych skał z 34 kolumnami. Wykopaliska zostały przeprowadzone przez szwedzki zespół w 1894 r. Jednak eksploracja tego miejsca rozpoczęła się na poważnie w 1997 r. Przez greckich archeologów we współpracy ze szwedzkimi archeologami. Wykopaliska wciąż trwają.
Złoża rosyjskie
Na zachód od wyspy można zobaczyć ruiny starych rosyjskich składów marynarki wojennej z 1834 roku. Budynki te służyły jako rezerwa i piekarnia dla rosyjskiej floty pływającej po Morzu Egejskim. Rosjanie utrzymywali budynek do 1900 roku. Ze względu na walory architektoniczne i historyczne pozostałości te zostały ogłoszone dekretem ministerialnym z 1989 roku za pomnik historii.
Klasztor Zoodochos Pigi
Na wschodzie wyspy Calauria , klasztoru Zoodochos Pighi (poświęcona Dziewicy „ Mary Source de Vie (in) ” ), pochodzący z XVIII -tego wieku) jest zbudowany na zielonym wzgórzu z widokiem na morze. Kościół zawiera ikonostas włoski styl pochodzący z XVI -tego wieku, które pochodzi od starożytnego miasta Cezarei w Azji Mniejszej .
Przy wejściu znajduje się źródło o walorach leczniczych.
Bourtzi
Bourtzi ( fort w języku tureckim) to wysepka położona w kanale przy wschodnim wejściu do Poros. Zamek zbudowany na wysepce pochodzi z okresu bizantyjskiego . W tym czasie flota arabska opanowała szereg wysp, w tym Rodos i Chios , nękając wybrzeże Anatolii i wyprawiając się na Morze Egejskie. Właśnie dlatego zamek Aghios Konstantinos (św. Konstantyn) i jego kościół zostały zbudowane na wysepce w 640 roku. Jego zadaniem było zapewnienie ochrony portu Poros, a także zaplecza i jego drzew oliwnych w Poros, Galatas i Trézène . Przez lata zamek Aghios Konstantinos był okupowany przez Wenecjan, a następnie przez Turków i nosił nazwę Bourtzi. W 1821 roku Grecy odzyskali cały region w czasie wojny o niepodległość . Kapodistria , gubernator Grecji, wydał rozkaz rekonstrukcja Bourtzi w 1827 r. na Bawarczyka K. Heidecka w celu ochrony swojej floty. Kościół Aghios Konstantinos nadal stał, chroniony przez klasztor Zoodóchosa Pighí de Poros. Ale architektowi Heideckowi brakowało kamieni i rozebrał kościół, obiecując wymianę go po tym, jak mnisi usuną z niego relikwie i ikony . Jednak kościół nigdy nie został odbudowany.
Pisali o Poros
Wyspa Poros była odwiedzana przez znanych ludzi, zwłaszcza pisarzy.
Georges Séféris spędził kilka dni wakacji w Villa Ghalíni (po francusku Serenity ) w Poros, pisząc wiersze i pisząc swój Dziennik . W szczególności pisał 13 sierpnia 1946 r .:
„Morze, wschód słońca, światło… To coś z Wenecji: kanał, komunikacja między domami i łodziami, przepych, nonszalancja, zmysłowa pokusa, coś estetycznego, miejsce dla miłośników świata, który wytwarza magię. Jest tu coś z zamkniętej przestrzeni, z księżycem wysoko na niebie i przez cały dzień, echem muzyki dętej dochodzącej ze szkoły morskiej. Ostatniej nocy, kładąc się spać, zostałem przez chwilę na balkonie swojego pokoju, zafascynowany krzywizną gór przed nimi ... ”
Henry Miller , słynny amerykański pisarz, przeniósł się do Poros w 1938 roku. W swojej książce The Colossus of Maroussi pisze tak słynny opis Poros:
„Było morze, ale było też wybrzeże, wspinały się na nie kozy. Widoczne były pola drzew cytrynowych, a odurzenie ich zapachem już nas pochwyciło i niosło aż do upadku. Nie wiem, co mnie najbardziej poruszyło, gaje cytrynowe po drugiej stronie ulicy czy sama Poros, kiedy nagle zdałem sobie sprawę, że żeglujemy po ulicach. Jeśli jest jedno marzenie, które przemawia przede wszystkim do mnie, to jest nim żeglarstwo lądowe. Wejście do Poros daje iluzję głębi snu. Nagle ląd zbiega się ze wszystkich stron i łódź utknęła w wąskiej cieśninie, z której wydaje się, że nie ma wyjścia. Mężczyźni i kobiety z Poros wychylają się z okien tuż nad twoją głową. Podchodzisz do ich nozdrzy, jakbyś chciał się ogolić lub ostrzyc. Leżaki na nabrzeżu poruszają się z taką samą prędkością jak łódź, mogą chodzić szybciej niż łódź, jeśli zdecydują się przyspieszyć swoje tempo ... Wyspa toczy się w płaszczyznach sześciennych, ta ze ścian i okien, druga ze skał i kozy ... A na kontynencie, z krzywiznami jak warga, sady dzikich drzew cytrynowych wiosną doprowadzają młodych i starych do szaleństwa zapachem soków i kwiatów. Wchodzisz do portu Poros, kołysząc się i wirując, jak delikatny głupiec miotany między masztami i sieciami w świecie znanym tylko malarzowi. "
Uwagi
- Helleic Seaways - Harmonogramy i rezerwacje.
- np. Matthew Dillon, Religion in the Ancient World: New Themes and Approaches , s. 454-455
- Archeological Atlas of the Aegean , Ministry of the Aegean, University of Athens, 1999.
- www.pireas.com
- Wyspa Poros, gmina Poros, 2002 (?)
- Oficjalne miejsce wykopalisk archeologicznych.
- Oficjalna strona Poros.
- (el) Ταξίδια στην Ελλάδα , 1978-1979, s. 117.
- Artykuł Petera Pitta, lipiec 2005.