Villequier | |||||
Villequier widok na Sekwanę. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Normandia | ||||
Departament | Seine-Maritime | ||||
Miasto | Rouen | ||||
Gmina | Rives-en-Seine | ||||
Status | Gmina oddelegowana | ||||
Zastępca burmistrza | Stéphanie Haquet 2016-2020 |
||||
Kod pocztowy | 76490 | ||||
Kod wspólny | 76742 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Villequiérais, Villequiéraises | ||||
Populacja | 755 mieszk. (2013) | ||||
Gęstość | 68 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49 ° 30 ′ 49 ″ na północ, 0 ° 40 ′ 29 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 147 m |
||||
Powierzchnia | 11,1 km 2 | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Notre-Dame-de-Gravenchon | ||||
Historyczny | |||||
Data połączenia | 1 st styczeń 2016 | ||||
Gmina (gminy) integracji | Rives-en-Seine | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
| |||||
Villequier (wymowa [vilkie] „vilquié”) jest byłym gmina francuski , znajduje się w dziale z Seine-Maritime w Normandii .
Jest częścią Regionalnego Parku Przyrody Pętli Sekwany Normandzkiej .
W scala miejskie z Caudebec-en-Caux i Saint-Wandrille-Rançon na1 st styczeń 2.016w celu utworzenia nowej gminy z Rives-en-Seine ; w tym samym dniu przyjmuje status gminy delegowanej .
Mieszkańcy mają na imię Villequiérais i Villequiéraises.
Villequier to wioska położona na prawym brzegu Sekwany, pomiędzy Le Havre i Rouen . Część jego terytorium znajduje się na płaskowyżu kraju Caux. Jest częścią kantonu Caudebec-en-Caux .
Seine .
Widok na Sekwanę w Villequier.
Anquetierville | Saint-Arnoult | Caudebec-en-Caux |
Triquerville | Vatteville-la-Rue | |
Triquerville | Triquerville | Vatteville-la-Rue |
Miejsce to jest wspomniane w postaci Villequier , Villechier XII p wieku, w 1137-1150; Wilikier , Willeker w 1178; Willekier na XII p wieku (P. Cacheux-Longueville 27, 28, 67, 70, 71); Williquier w 1181-1189 ; Willeker w 1188-1189 (Rec. Henri II, II, 389, 422); Willecher w 1195; Willekier w 1206, Willequier w 1208; Willeker , Willequier XIII p wieku (partia 122, 193, 195); Wylliquer w 1272 roku; Wilequier około 1240 roku; Villequier w 1337 roku; Villequier w 1393; Villequier w 1403 roku; Vilquier z XVIII -tego wieku (Trade Gazette25 sierpnia 1764).
Dwie najstarsze formy Villequier / Villechier i obecna forma Villequier sugerują na pierwszy rzut oka, że pierwszy element Ville- reprezentuje miasto o nazwie „domaine wiejskie, wieś” (stary francuski podły , stąd złoczyńca ), ale ta nazwa zawsze znajduje się na ostatnim miejscu w nazwach miejscowości północnej Normandii, to znaczy -ville , z wyjątkiem nazw typu Villedieu, które są późnymi formacjami toponimicznymi, siedzibami komandosów zakonów. W tym samym czasie, to jest, że podczas XII p wieku, gdzie wykonuje dokładnie fonetycznie mutacji W spółgłoski której przegub hasło [b] na [V]. Biorąc pod uwagę powtarzanie się późniejszej pisowni Will- , jest prawdopodobne, że izolowany charakter formy w Vill- wcześnie odzwierciedla tę ewolucję wymowy. Należy również zauważyć w Norman nazw miejscowości , konserwatywny pisowni w W- aż do XIII th wieku. Obecna pisownia Villequier konieczne tylko, że zdecydowanie XIV -tego wieku.
Ten pierwszy element jest niewątpliwie analizowany jako staroangielski * wilig (wariant weliġ , modern willow ) „ willow ”, występujący również w angielskiej nazwie miejscowości typu anglo-skandynawskiego Willitoft , na przykład Yorkshire . Hipotezę tę wspierają formy typu Wilikiera w 1178 r., Williquiera w 1181–1189 lub Wylliquer w 1272 r., Z Wil (l) i- którego [i] regularnie ewoluowało w [ə] (zaznaczone e).
Drugi -quier jest podobna do tej z Orcher (dawniej Aurichier XII th wieku) i jest wyjaśnione przez duńskiego starego kjarr „bagno” zawsze związany z drzewa o nazwie po Smitha. Stare formy w -ker, -kier są podobne do tych zawartych w toponimach Ellerker w Wielkiej Brytanii (Yorkshire) i Elkier w Niemczech (Szlezwik-Holsztyn), których drugi element ma to samo pochodzenie.
Zwracamy uwagę, że ta etymologia odpowiada sytuacji Villequier nad brzegiem Sekwany. W rzeczywistości rzeka ta nie była wcześniej spiętrzona i błąkała się, pozostawiając tu i ówdzie tereny zalewowe i podmokłe.
Obecne miasto powstało w 1823 roku w wyniku zjednoczenia dwóch byłych parafii, Villequier i Bébec . ( Buibec , buiebec w XII th wieku), inna nazwa miejsca pochodzenia Anglo-Scandinavian ( -BEC wynikające z bekkr „potoku” oraz nazwą anglosaskim Boia lub Scandinavian Bui bardziej odpowiedniego fonetycznie. Zobacz również angielskim chłopca „facet, chłopiec ”).
UwagiPisanie najstarszych form ma charakter naukowy, nawet jeśli odpowiada za ewolucję wymowy. W przeciwieństwie do tego typu certyfikaty Wil (l) ikier pokazać trzepotanie w wymowie W-, to znaczy [b] i [V] oryginału w XII p wieku do połowy XIII p wieku lub zjawisko, że dziś nadal znajduje się we Flandrii lub Pikardii. Na przykład imię Wissant przez niektórych wymawiane jest jako „Ouissant”, a przez innych jako „Vissant”. Naprzemienność form Willikiera i Willekiera , z i zamiast e, również świadczy o tradycyjnej wymowie przed otwarciem [i] w [e], a następnie [ə].
Wykopaliska przeprowadzone w Villequier nie przyniosły zadowalających rezultatów: kilka obiektów z okresu rzymskiego i średniowiecza . W pobliżu Château de Villequier, na wybrzeżu, które dominuje nad Sekwaną , znajduje się kilka hektarowych ostróg, zwanych Câtels („zamki” w języku normańskim) lub Cateliers , które mogą pochodzić z czasów protohistorycznych. Drewno Bellemare kryje również trzy wysokie kopce .
ŚredniowieczeLord Villequier był między innymi jednym z rycerzy towarzyszących Robertowi Wspaniałemu , księciu Normandii w Ziemi Świętej . Terre de Villequier było więc lennem seigneurial, w którym rezydowało wielu rycerzy. Następnie zostanie on własnością wielu rodzin, których rodzina Cavelier aż do początku XVIII -go wieku.
Okres współczesnyJedna z córek Victora Hugo , Léopoldine , i jej mąż, Charles Vacquerie , utonęli w rzece w 1843 roku po wywróceniu się ich żaglowca po silnej wichurze. Żonaty15 lutego, znikają 4 wrześnianastępnych i są pochowani w tej samej trumnie iw tym samym grobie. Zbiór
Kontemplacje , wydany przez poetę w 1856 r., Jest dziełem żałobnym, w którym zniknięcie młodej pary zajmuje centralne miejsce, podobnie jak cezura w życiu autora. To miasto jest tam wspomniane i dziś ma muzeum poświęcone Victorowi Hugo w domu Vacquerie teściów Léopoldine'a.
W 2015 r., W obliczu planowanej redukcji przydziałów państwowych dla gmin, Caudebec-en-Caux, Saint-Wandrille-Rançon i Villequier postanowiły zjednoczyć się w celu utrzymania tych przydziałów przez trzy lata i premii w wysokości 5% całkowitej alokacji operacyjnej .
Nowa gmina , wynikające z przegrupowanie tych trzech gmin, które przy tej okazji stają gminy delegowanych , jest tworzony w1 st styczeń 2016 dekretem prefektury z dnia 7 grudnia 2015 r.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1977 | 1989 | BRUNEAU Michel | SE | Kierownik zakładu |
1936 | 1945 | Louis Le Gaffric | ||
1957 | 1977 | Jean Le Gaffric | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 2001 | 2014 | Jacques Bardel | płyta DVD | rolnik |
2014 | 31.12.2015 | Stephanie Haquet | Zostaje zastępcą burmistrza Villequier w dniu 1 st styczeń 2016 |
W 2008 roku Villequier liczyło 758 mieszkańców (spadek o 6% w porównaniu z 1999 rokiem). Miasto trzymał 11,943 th rangę na szczeblu krajowym, a było to 10 384 th w 1999 roku i 228 th na poziomie departamentów 745 gmin.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w Villequier od 1793 roku.
Na początku XXI th wieku , procedury spisowe zostały zmienione Aktem27 lutego 2002, zwane lokalną ustawą o demokracji, w celu umożliwienia, po okresie przejściowym od 2004 do 2008 roku, corocznej publikacji legalnej populacji różnych francuskich okręgów administracyjnych.
W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców badania są wyczerpujące i odbywają się co roku na zmianę przez okres pięciu lat. W przypadku Villequier pierwszy spis powszechny przeprowadzono w 2004 r., Następny w 2009, 2014 itd. Pierwsza legalna populacja po 1999 r. Objęta tym nowym systemem weszła w życie w1 st styczeń 2009 i odpowiada spisowi powszechnemu z roku 2006, który dla Villequier jest oceną pośrednią.
Maksymalną populację osiągnięto w 1891 roku z 977 mieszkańcami.
Ewolucję liczby mieszkańców znamy ze spisów ludności przeprowadzanych na terenie gminy od 1793 roku.1 st styczeń 2009, Że populacje prawne gminach są publikowane corocznie w ramach spisu, który jest teraz w oparciu o roczną zbierania informacji, kolejno o wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.
W 2013 r. Miasto liczyło 755 mieszkańców, co oznacza spadek o -0,4% w porównaniu z 2008 r. ( Sekwana Morska : 0,48%, Francja bez Majotty : 2,49%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
780 | 793 | 729 | 712 | 858 | 930 | 902 | 850 | 967 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
866 | 857 | 841 | 748 | 779 | 852 | 951 | 977 | 832 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
730 | 741 | 691 | 633 | 585 | 592 | 588 | 754 | 745 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2013 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
740 | 773 | 752 | 769 | 822 | 808 | 769 | 755 | 755 |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (22,3%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i resortowy (20,7%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,4%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.3 | 0.8 | |
7.1 | 9.5 | |
14.7 | 12.1 | |
25.6 | 23.5 | |
20.2 | 20.9 | |
15.8 | 13.9 | |
16.3 | 19.3 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.3 | 1.1 | |
5.6 | 9.1 | |
12,0 | 13.2 | |
20.9 | 20.2 | |
20.5 | 19.5 | |
20.9 | 19.2 | |
19.9 | 17.8 |
Zamek Villequier ( XVII th wieku) z kaplicą, jego notowanej parku 18,82 ha i 35 km Panorama usytuowany jest na szczycie Villequier. Został zbudowany w 1784 roku przez Jacques-François Asselin de Villequier w dawnej twierdzy Beaumesnil. Nazwa kraju został przywieziony Beaumesnil Ouche Roberta d'Harcourt, który poślubił Jeanne de Villequier z XIII th century.
Ziemia Villequier miał jego Lordów osoby z XI -tego wieku. Lord Villequier wraz z Yvetot , Recusson, Bellengues i Calletot jest jednym z rycerzy, którzy towarzyszyli Robertowi , księciu Normandii, do Ziemi Świętej . Z tego wieku pochodzi pierwsza twierdza zbudowana w miejscu zwanym Coudreaux. Była częścią majątku hrabiów Évreux , właścicieli lasów Gravenchon i Maulévrier .
W 1210 r. Niejaki Louis de Villequier posiadał w Villequier lenno Kawalera. W 1259 r. Godefroy de Villequier, rycerz i pan tych ziem, założył tam kaplicę na swoim dworze.
Spowiedź od 1393 roku, a następnie podaje nazwę Colas de Villequier dla swojej pełnej lenno z kolczugi, ale wiemy, że obszar ulega pewnej wybuch. Beaumesnil staje się prostym pół-lennem; La Guerche, tuż obok, staje się twierdzą Haubert. The White House, wysoko w XV th century na dawnej twierdzy z Roques, trawers urwiska, również część tego zbioru.
René de Villequier, pierwszy dżentelmen komnaty królewskiej, gubernator Paryża , poślubił Françoise de la Mark i zabił ją z powodu zazdrości w Pałacu Królewskim w Poitiers w 1577 r. Ich córka, Charlotte-Catherine de Villequier, ostatni potomek tej starej rodziny żeni się w drugim małżeństwie z Jacques d'Aumont, baronem de Chappes. René de Villequier ożenił się ponownie z Louise de Savonnières, z którą miał syna, Claude de Villequier, wicehrabiego La Guerche.
Charlotte-Catherine de Villequier nie nosi ziemi Villequier w Normandii, w domu Aumont, ale ziemię Villequier-Aumont o tej samej nazwie , położoną w departamencie Aisne. Decentralizacja władców tych dwóch lenn jest czasami mylona z powodu ich homonimii.
Potomkowie Charlotte Catherine de Villequier chcieli zachować nazwisko Villequier, chociaż nie była już właścicielką ziemi i seigneury. W 1659 roku Louis Alexandre d'Aumont otrzymał tytuł księcia Villequier, tytuł patentowy, dlatego nie można go przenieść. W 1672 roku kupił ziemię i markiz Genlis w Pikardii, aw 1674 roku uzyskał, że markiz ten został wzniesiony jako dziedziczne księstwo pod nazwą Villequier-Aumont.
Aby wrócić do naszej twierdzy, zgodnie z wyznaniem z 1632 r. Robert Cavelier nadaje sobie tytuł pana Villequier. Panowaniem Villequier pobytu u rodziny Cavelier aż do początku XVIII -go wieku.
Spadł dekretem w ręce Adriena Caveliera, zostaje sprzedany 28 maja 1705do Jacquesa Asselina, doradcy sekretarza króla.
W Marzec 1712, Jacques-Louis Asselin, jego syn, doradca parlamentu Normandii , uzyskuje wzniesienie w baronii ziemi i sekretu Villequier. Wyznanie z 1715 r. Ujawnia skład tego seigneury obejmującego lenna Villequier-Beaumesnil, Villequier-La Guerche, kwartał lenna Touffreville-la-Cable i straż Arques, ósme lenna Claville (inaczej wymienione de la Picotière), Heuqueville-sur-la-Mer , Turbet (w Montivilliers ).
Urodzony w Rouen w 1664 roku, Jacques Asselin, pierwszy baron Villequier, zmarł także w Rouen w 1726 roku.
Jego następcą został najstarszy syn, Jacques Louis David Asselin, drugi baron de Villequier, doradca parlamentu Normandii w latach 1724-1743, który zmarł w 1751 roku bez ślubu.
Jean-François Alexandre Asselin, trzeci baron Villequier, jego brat, zlecił odbudowę zamku Beaumesnil, zniszczonego przez pożar, w 1763 roku. Mieszkał w Maison Blanche des Roques podczas odbudowy.
Urodzony w Rouen w 1708 roku, zmarł w Villequier 8 czerwca 1782. Obecna rezydencja z różowej cegły i kamienia została ukończona w 1784 roku.
Pod Odnawianie zamek należący do syna, Marie Jacques François Alexandre Asselin, 4 th Baron Villequier , prezes Sądu Rouen, MP (Villequier 1759 - Villequier w 1833 roku), którego potomstwo konserwy aż Drugiego Cesarstwa.
W 1868 roku Madame Mussard kupiła zamek i przeprojektowała go, dodając północną galerię. Trzynaście lat później majątek przeszedł na własność barona d'Acher de Montgascon, którego rodzina przez czterdzieści lat przebywała w Villequier.
W 1920 r. Nowy właściciel, pan Latham z Le Havre, wykonał tam poważne prace: renowację dachu, wyposażenie wnętrz. Na obrzeżach zamku powstał ogród warzywny, szklarnie, park w stylu angielskim zastąpiono parterem w stylu francuskim. Przed południową fasadą znajduje się taras, z którego rozciąga się wspaniały widok na 110 metrów, na pętlę Sekwany i las Brotonne .
W 1933 roku państwo Comar nabyli zamek i urządzili w nim pokój myśliwsko-zabawowy. W czasie okupacji osiedlił się tam niemiecki sztab, który szanował okolicę.
W 1948 roku Alexandre-Prosper Le Grand i jego żona z domu Comar odziedziczyli zamek. W 1960 roku sprzedali go grupie Pechiney , która przez dziesięć lat uczyniła z niego ośrodek przyjęć na kolonie letnie.
Po opuszczeniu na kilka lat zamek odrodził się w 1974 roku pod przewodnictwem Maurice'a Lalonde z Caudebec-en-Caux wraz z przekształceniem posiadłości w rezydencję hotelową: otwarcie 29 pokoi poprzez budowę budynku na dwie części poziomów w południowej elewacji (od strony Sekwany) włączający gołębnik z XVII -tego wieku, sam zamek jest zarezerwowana do przywrócenia, w tym poprzez budowę dużych całkowicie przejrzysty panoramiczny restauracji na tarasie.
Do 2007 roku zamek Villequier pozostawał znanym w Normandii hotelem i miejscem prywatnych i zawodowych przyjęć.
Od tego czasu zamek jest przygotowywany do całkowitej renowacji.
Zamek GuercheZbudowany w 1627 r. Charles Marie de Villequier nabył majątek w 1638 r. W 1685 r. Dwór został przekształcony w folwark. W 1850 roku Léon Malfilatre, przyszły burmistrz Villequier, kupił go również za drewno z La Roquette. W szczególności zbudował domek myśliwski i ścieżkę do Sekwany. Około 1875 roku domek myśliwski został powiększony i stał się obecnym zamkiem La Guerche w stylu anglo-normańskim. W czasie II wojny światowej na cyplu niedaleko zamku Niemcy zainstalowali wyrzutnie V1.
W mieścieW prezbiterium ma się mieścić przyszły ratusz.
Najbliższa okolicaUrodzili się tam:
Placide Poultier.
Auguste Vacquerie.
Ramiona miasta Villequier będą dobrze ozdobione :
|