| Strażnicy | |
| kreacja | Począwszy od XVII -tego wieku |
|---|---|
| Kraj | Stany Zjednoczone |
| Zatkany | armia Stanów Zjednoczonych |
| Rodzaj | Lekki pułk piechoty |
| Rola | Lekka piechota do operacji specjalnych |
| Jest częścią | Dowództwo Operacji Specjalnych Armii USA (USASOC) |
| Przezwisko | Strażnicy, Strażnicy Armii USA |
| Motto | Zwiadowcy prowadzą drogę ( „Zwiadowcy prowadzą drogę”) |
| Bitwy |
Wojna króla Filipa Wojna podboju Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych Wojna domowa II wojna światowa Wojna koreańska Wojna w Wietnamie Operacja Eagle Claw Inwazja na Grenadę Operacja Just Cause Pustynna Burza Operacja Gothic Serpent Operacja Trwała wolność Operacja Wolność Iracka |
The Rangers to elita piechoty z armii Stanów Zjednoczonych . Terminem tym określa się z jednej strony żołnierzy oddziału noszącego nazwę Ranger, az drugiej tych, którzy wychodzą ze Szkoły Rangersów , szkoły hartowania.
Ta broń jest bogata w swoje dziedzictwo i tradycje. 75 Pułk US Army Rangers to jedyna jednostka ranger obecnie istnieje w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych . Ten pułk jest elastyczną, doskonale wyszkoloną i szybko możliwą do rozmieszczenia jednostką lekkiej piechoty, dedykowaną do operacji specjalnych.
Termin „ przechowywanie ” pojawiła się w XIII th century Anglii . W Stanach Zjednoczonych , został po raz pierwszy użyty w XVII th wieku odnoszą się do pełnoetatowych pracowników żołnierzy brytyjskiego rządu kolonialnego podczas osadników przeciwników wojny i rdzennych Amerykanów do patrolu ( „ do szeregów ”, stąd nazwa sklepu ) pomiędzy punkty ufortyfikowane w celu zidentyfikowania możliwych najazdów Indian. W operacjach ofensywnych pełnili rolę przewodników i zwiadowców dla jednostek milicji lub oddziałów kolonialnych.
W latach 1675-1676 do koncepcji leśniczych dodano nowy element. Benjamin Church (1639-1718) w Massachusetts stworzył specjalną pełnoetatową jednostkę łączącą białych i Indian z zaprzyjaźnionych plemion, aby przeprowadzać ataki na terenach, gdzie konwencjonalne jednostki były nieskuteczne. Strażnicy kościelni byli tak skuteczni, że jego wspomnienia stały się pierwszym podręcznikiem wojskowym w Ameryce, kiedy zostały opublikowane przez jednego z jego synów w 1716 roku.
Wykorzystanie jednostek Łowców osiągnęło szczyt podczas Wojny Podboju .
W 1756 r. Robert Rogers z New Hampshire zorganizował korpus leśników z Nowej Anglii jako pełnoetatowych prowincjałów pod auspicjami armii brytyjskiej i opłacał je z brytyjskich funduszy. Ranger Companies, znane jako „ Rogers Rangers ”, wspierały brytyjskie operacje przeciwko francuskiej Kanadzie na frontach Nowego Jorku i St. Lawrence. Okazjonalnie działali z przyjaznymi plemionami indiańskimi, ale generalnie z Brytyjczykami. Sprytni brytyjscy dowódcy przydzielili regularnych oficerów strażnikom Rogers, aby szkolili i zdobywali doświadczenie w dzikich działaniach wojennych, a następnie uczyli ich regularne pułki. Niektóre z tych nauk zostały skodyfikowane w Rogers' Rangers Standing Orders , którego wersja jest nadal nauczana przez współczesnych strażników. 1 st batalion 119 th Artylerii Polowej Pułku Michigan i królowej York Rangers tych kanadyjskich Sił twierdzą zarówno potomstwo Rangers Rogers.
Weterani komandosów Rogersa, w tym generał armii Israel Putnam oraz generałowie brygady John Stark i Moses Hazen, odegrali główne role w armii kontynentalnej podczas amerykańskiej wojny o niepodległość . Tradycyjne użycie wojskowego terminu „zwiadowca” miało ograniczone zastosowanie podczas tej wojny. Różne stany zatrudniały jednostki strażników dla bezpieczeństwa granic, ale Armia Kontynentalna szkoliła bardzo niewiele, po części dlatego, że George Washington uważał bezpieczeństwo granic za obowiązek władz lokalnych i skoncentrował przeciwko niemu narodowe siły zbrojne – brytyjską i niemiecką regularną armię.
Oprócz oddzielnych pułków i kompanii strzeleckich Pensylwanii i południowych stanów (oficjalnie lub powszechnie nazywanych strażnikami, ale które walczyły bardziej jako lekka piechota niż jako piechota strażników), Armia Kontynentalna utworzyła tylko dwóch strażników: „rangers de Knowlton ”i„ Strażnicy Whitcomb ”.
„Knowlton Rangers” były prowizoryczną jednostką trzech kompanii ochotników z pułków piechoty liniowej Connecticut i Massachusetts, dowodzoną przez podpułkownika Thomasa Knowltona i utworzoną późnym latem 1776 w Nowym Jorku. Walczyli znakomicie jako lekka piechota w bitwie pod Harlem Heights w dniu16 września 1776, podczas którego Knowlton został śmiertelnie ranny. Dwa miesiące później resztki jednostki wpadły w ręce Brytyjczyków, gdy poddał się Fort Washington. Wśród strażników Knowlton Nathan Hale zyskał sławę jako szpieg.
„Whitcomb Rangers” były pierwotnie podobne do poprzednich, tworząc tymczasową jednostkę tropicielską na froncie jeziora Champlain w 1776 roku. Stała się stałą jednostką składającą się z dwóch kompanii na 15 października tego samego roku i był odpowiedzialny za uznanie Departamentu Północy aż do jego rozwiązania w dniu 1 st styczeń +1.781w Coos (New Hampshire) podczas ogólnej reorganizacji Armii Kontynentalnej. Większość „Whitcomb Rangers” pochodziła z New Hampshire i Hampshire Grants (które od tego czasu przekształciło się w Vermont).
Najsłynniejsi strażnicy wojny domowej walczyli w Armii Skonfederowanych Stanów .
W Styczeń 1863, dowództwo 43 Batalionu, Partisan Ranger został przydzielony do Johna Singletona Mosby'ego . „Mosby Rangers” stali się niesławni wśród żołnierzy Unii z powodu częstych nalotów na pociągi z zaopatrzeniem i kurierów. Ich reputacja dramatycznie wzrosła, gdy wkroczyli w głąb terytorium Unii i schwytali trzech wysokich rangą oficerów, w tym generała brygady Edwina H. Stoughtona. W ciągu kilku tygodni po kapitulacji Armii Konfederacji Mosby raczej rozwiązał swoją jednostkę niż się poddał.
Najbardziej udane ataki na komandosów Mosby'ego przeprowadzili „zwiadowcy Mean”. Zasłynęli z tego, że zdobyli pociąg z amunicją generała Jamesa Longstreeta . Następnie walczyli i zdobyli część sił Mosby'ego.
Inny słynny oficer Konfederacji, Turner Ashby , dowodził kompanią kawalerii znanej jako „Mountain Rangers”, która zasłynęła z nękania jednostek Unii.
W maj 19421-ci Ranger Battalion został założony i jego rekruci (80% pochodziło od 34 -tego amerykańskiego Dywizji Piechoty ) zaczął być przeszkoleni w Szkocji przez brytyjskich komandosów. Podczas operacji Jubilee w sierpniu 1942 120 żołnierzy 1. Batalionu Rangersów wylądowało obok Kanadyjczyków na plaży w Berneval-le-Grand . Pod dowództwem Williama O. Darby'ego batalion ten walczył u boku 3. i 4. Batalionów Rangersów w Afryce Północnej, a następnie we Włoszech, aż do bitwy pod Cisterną ( fr ) (29 stycznia 1944 r), Gdzie większość komandosów 1 st i 3 th bataliony zostały zabite lub schwytane. Ci, którzy przeżyli tę bitwę, zostali przeniesieni do 1. Oddziału Służb Specjalnych .
29-ci Ranger Battalion utworzone z elementów 29 th Dywizja Piechoty służyli w Europie w 1943 roku.
Podczas lądowania w Normandii, 2. Batalion Rangersów wyróżnił się podczas szturmu na Pointe du Hoc , a 5. Batalion Rangersów wylądował na plaży Omaha , w sektorze Dog White , gdzie zdobył motto „ Zwiadowcy na czele! "
W Pacyfiku, 98 th Artylerii Polowej batalionu przeszkoleni16 grudnia 1941w Fort Lewis został przekształcony w jednostkę lekkiej piechoty i stał się 6. Batalionem Rangersów na26 września 1944. 6 th batalion brał udział w inwazji na Filipiny i przeprowadziła nalot na obozie Cabanatuan . 6 th batalion został dezaktywowany w Japonii30 grudnia 1945.
Po pierwszej konferencji w Quebecu (1943), pod dowództwem Franka Merrilla utworzono 5307. Jednostkę Kompozytową (tymczasową) , stąd jej przydomek Merrill's Marauders ("The Marauders of Merrill"). Składająca się z sześciu drużyn bojowych słynących z wzajemnego rozpoznawania się po oznaczeniu kolorem jednostka rozpoczęła treningi w Indiach w dniu31 października 1943przed wzięciem udziału w kampanii birmańskiej . Wluty 1944„Marauders” rozpoczęli marsz 1600 km przez Himalaje i birmańską dżunglę, aby zaatakować tyły linii japońskich. W marcu izolowali siły japońskie w Maingkwan i odcięli linie zaopatrzenia w dolinie Hukawng. 17 majaSiły 5307 e i chińskie zdobyły lotnisko Myitkyina , jedyne działające przez cały rok lotnisko w Birmie. „Huncwoci” wyróżniali się jako jednostka wyjątkowa i byli jedną z nielicznych jednostek, w których wszyscy członkowie zostali odznaczeni Brązową Gwiazdą . Chociaż jednostka ta nie była wówczas nazywana tropicielem , później została uznana za przodka późniejszych jednostek tropicieli.
Pod koniec wojny jednostki leśnicze zostały rozwiązane, ale ustanowiono program szkolenia leśniczych, choć ograniczony do wyższych podoficerów i oficerów.
Na początku wojny koreańskiej stworzono jedną jednostkę komandosów. Dowodzony przez ppor Ralph Pucketta, na ósme Army Ranger Spółki ( „sklepu firmowego w VIII th Army”) powstała wsierpień 1950i służył jako wzór dla przyszłych jednostek komandosów. Zamiast być zorganizowanymi w bataliony, kompanie komandosów wojny koreańskiej i wietnamskiej były jednostkami specjalnymi dołączonymi do większych jednostek konwencjonalnych (armii i dywizji).
W ciągu następnych siedmiu miesięcy utworzono łącznie szesnaście dodatkowych kompanii Rangersów: Ósmą Kompanię Raiderów Armii i 15 kompanii Rangersów. US Army szef sztabu przypisany ranger program szkoleniowy w Fort Benning do pułkownika Johna Van Houten Gibson. Program ten został później podzielony na dwa, aby uwzględnić szkolenie w Korei.
Więc 28 październikanastępnie utworzono I , II , III i IV Kompanię Rangersów. Żołnierze z 505 th Airborne pułku i 80 th Air Defence Batalionu 82 th Dywizji Powietrznodesantowej skomponował 2nd Ranger Company, jedyną jednostkę sklepu składający się wyłącznie z czarnoskórych, którzy nigdy nie istniały. 20 listopada 1950, po tym jak pierwsze cztery kompanie Rangersów rozpoczęły szkolenie, dołączyły do nich 5. , 6. , 7. i 8. kompania Rangersów. 3 th i 7 th firm Ranger zostały przypisane do szkolenia innych rangers.
Podczas wojny strażnicy działali jako jednostka rozpoznająca, oświetlająca i przeprowadzająca operacje zaskoczenia na tyłach sił chińskich i północnokoreańskich. Podczas brawurowej nocnym nalocie The 1-ci Ranger-zniszczony siedzibie 12 th północnokoreańskiego podziału. The 2nd i 4th Rangers effectuèrent się desant w pobliżu Munsan , na północ od 38 th równoległego. The 2nd Rangers wypełnione pustki pozostawionej przez alianckich sił rekolekcyjnych, 5th Rangers pomógł zatrzymać 5 th faza chińskiej ofensywy. Pod koniec konfliktu, podobnie jak w czasie II wojny światowej, oddziały komandosów zostały rozwiązane.
| Firma | Jednostka przyłączeniowa | Firma | Jednostka przyłączeniowa |
| Ósma Armia Ranger Company | 25. Dywizja Piechoty / IX Korpus | 8. Kompania Strażników | 24. Dywizja Piechoty / IX Korpus |
| Komendy Głównej (GHQ) Raider Company | Grupa Zajęć Specjalnych / X Korpus | 9. Kompania Strażników | 3 Armia |
| 1. Kompania Strażników | 2. Dywizja Piechoty | 10. Kompania Strażników | 45. Dywizja Piechoty |
| 2. Kompania Strażników | 7. Dywizja Piechoty / 187 ARCT | 11. Kompania Strażników | 40. Dywizja Piechoty |
| Trzecia Kompania Strażników | Dowództwo Szkolenia Rangersów / 3. Dywizja Piechoty / I Korpus | 12. Kompania Strażników | 5 Armia |
| Czwarta Kompania Strażników | 1 Dywizja Kawalerii / 187 ARCT / 1 Dywizja Morska | 13. Kompania Strażników | 2. Armia |
| 5. Kompania Strażników | 25. Dywizja Piechoty / I Korpus | 14 kompanii komandosów | 4. Dywizja Piechoty |
| Szósta Kompania Strażników | 7. Armia | 15. Kompania Strażników | 3 Armia |
| 7. Kompania Strażników | Dowództwo szkolenia strażników |
W 1958 roku wśród wojsk amerykańskich w Niemczech Zachodnich sformowano pierwsze jednostki Long Range Reconnaissance Patrol (LRRP). W Wietnamie brygady i dywizje tworzyły jednostki LRRP od końca 1965 roku. W 1967 r. I i II Wojska Polowe ( jednostki wielkości korpusu) utworzyły własne kompanie Long Range Patrol (LRP). Jesienią różne jednostki dywizyjne i brygadowe LRRP zostały przemianowane na LRP. WLuty 1969, firmy i oddziały LRP zostają przemianowane na Ranger Companies . Te kompanii Rangers zostały rozwiązane podczas ich wycofania z Wietnamu, które zakończyło sięSierpień 1972.
Po wycofaniu się Stanów Zjednoczonych z wojny w Wietnamie wyżsi oficerowie armii amerykańskiej dostrzegli potrzebę stworzenia elitarnej jednostki lekkiej piechoty, którą można by szybko rozmieścić. W rezultacie, generał Creighton Abrams stworzył 1st Batalion (Ranger) z 75 Pułku Piechoty na28 stycznia 1974 rw Fort Benning , Fort Stewart, który przeniósł się do 1 st lipca następnego. Trzy miesiące później1 st październik 1974The 2-ci Ranger Battalion został stworzony w Fort Lewis . Dziesięć lat później3 października 1984The 3-ci Ranger Battalion oraz sztab pułku były aktywne w Fort Benning . 17 kwietnia 1986, pułk został przemianowany na 75. Pułk Rangersów i otrzymał upoważnienie do prześledzenia jego oficjalnej genealogii jednostek leśniczych, które istniały od czasów "rangerów z Darby" (które do tej pory były częścią oficjalnej genealogii Sił Specjalnych ).
4-ci , 5-cia i 6-sze Ranger Bataliony były również reaktywowane później, tworząc Ranger Szkolenia Brygady nadzorującego Szkołę Ranger . Bataliony te są częścią Szkoły Dowództwa Szkolenia i Doktryny Armii Stanów Zjednoczonych (TRADOC) i nie są częścią 75 Pułku Rangersów.
Bataliony Rangersów brały udział we wszystkich większych operacjach wojskowych USA od 1974 roku, w tym operacji Eagle Claw , inwazji na Grenadę i Panamę , operacji Pustynna Burza , operacji Gothic Serpent w Somalii, która zakończyła się walkami w Mogadiszu 3-4 października 1993 roku, w których zginęło sześciu strażników; wreszcie, 75. Pułk Rangersów brał również udział w wojnie w Afganistanie , w szczególności w rajdach na Rhino i Gecko oraz w Iraku .
Ludzie z 75 Pułku Rangersów zrzucili się na spadochronie do Grenady w 1983 roku.
Rangers podczas operacji Just Cause w Panamie w 1989 roku.
Bravo Company, 3 th Batalionu, 75 Pułk US Army Rangers w Somalii w 1993 roku.
Rangersi w walce, 3 października 1993.
Żołnierze z 75 -tego pułku Rangers w Iraku w 2007 roku.
Strażnik na okładce w Iraku w 2006 roku.
6 czerwca 1944Podczas lądowania w Normandii w sektorze Dog White Beach Omaha Beach , generał brygady Norman Cota, zastępca dowódcy z 29 th US Infantry Division , szukając jednostek rozładowywane z plaży, krzyknął do ludzi z 5th Ranger Batalionu: Jaki strój jest to ? („Co to za taśma?”). Odpowiedzieli mu: 5. Rangers! , na co Cota odpowiedział: Cóż, do cholery, Rangers, prowadź! („Cóż, na litość boską, strażnicy, prowadźcie nam drogę!”)
Od tego czasu Rangersi prowadzą! (co w tym kontekście tłumaczy się jako „Zwiadowcy prowadzą drogę!”) jest oficjalnym mottem strażników.
Mottem 75 Pułku Rangersów jest Sua Sponte , co po łacinie oznacza „z własnej woli”. To motto odzwierciedla fakt, że obecni strażnicy trzykrotnie zgłaszali się na ochotnika do 75. Pułku Rangersów: najpierw zaciągnąć się do armii amerykańskiej , następnie uzyskać kwalifikacje spadochroniarza, a na końcu wstąpić do pułku.