Narodziny |
6 kwietnia 1915 r. Wielopole Skrzyńskie Austro-Węgry |
---|---|
Śmierć |
8 grudnia 1990 Kraków Polska |
Pogrzeb | Cmentarz Rakowicki |
Okres działalności | 1956-1990 |
Narodowość | Polskie |
Czynność | Teatr, malarstwo, pisanie, nauczanie |
Trening | Krakowska Szkoła Sztuk Pięknych |
Miejsce pracy | Kraków (1956-1990) |
Ruch | konstruktywizm , surrealizm |
Tata | Marian Kantor ( d ) |
Nagrody |
Kawaler Sztuki i Literatury Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec Medal X-lecia PRL ( fr ) |
Tadeusz Kantor , urodzony w Wielopolu Skrzyńskim dn.6 kwietnia 1915 r., zmarł w Krakowie dnia8 grudnia 1990 jest reżyserem polskim , reżyserem happeningów , malarzem, projektantem , pisarzem, teoretykiem sztuki, aktorem i profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie . Jego postawa artystyczna inspirowana jest konstruktywizmem i dadaizmem , malarstwem nieformalnym i surrealizmem . Kształcił się na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie .
Tadeusz Kantor urodził się dnia 6 kwietnia 1915 r.w Wielopolu Skrzyńskim, wsi w Galicji na południe od Ropczyc i Sędziszowa Małopolskiego . Studiował malarstwo i scenografię w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie . Karierę rozpoczął od teatru eksperymentalnego w ramach awangardowej Grupy Krakowskiej (pl) , której był współzałożycielem. W latach 1934-1939 kostiumy i dekoracje tworzyła malarka Maria Jarema .
Podczas okupacji hitlerowskiej założył Niezależny Teatr (Teatr Niezależny) w Krakowie . W 1947 przebywał w Paryżu, gdzie przeniósł francuskie życie kulturalne do Polski.
Największymi triumfami Tadeusza Kantora będzie premiera Umarłej klasy ( Umarła klasa , 1975), opowieści o zbiegu i tym, co stałe.
Zmarł nagle w dniu 8 grudnia 1990w Krakowie , po sesji próbnej . Został pochowany na cmentarzu Rakowickim .
Twórczość plastyczna Kantora pozostaje pod silnym wpływem Polski i jej kontekstu politycznego. Powracające tematy to dzieciństwo (w czasie wojny 1940-45), rodzinna wieś Wielopole, śmierć… Zajmuje się takimi tematami jak władza i jej nadużycia, przemoc, trwałość wspomnień.
1965-1970 Otrzymuje stypendium Forda i wyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie odkrywa minimalizm , pop-art i happening ; napisał Manifest Teatru-Happeningu i wyprodukował serię opakowań (Le Grand Emballage) i Happening (Lekcja anatomii według Rembrandta ); idzie w górę Kokoszka z Witkiewicz (Witkacy) .
1970 Pisze Manifest 70, w którym broni idei dzieła prawie niemożliwego, bez wartości, opartego wyłącznie na akcie twórczym.
1971-1988 Projektował inscenizację, scenografię i kostiumy do Les Cordonniers de Witkiewicz, prezentowanych po francusku w Théâtre 71 w Malakoff w 1972. Stworzył cykl spektakli: Les Mignons et les Guçons w 1973, prezentowany w Paryżu i Nancy; La Classe morte en 75, sztuka, która zyskała sławę zwłaszcza na Festiwalu Teatralnym w Nancy, gdzie została zaprezentowana francuskiej publiczności; Gdzie są śniegi z minionego „cricotage” (działającego w teatrze Cricot) wyprodukowanego w Rzymie w 1979 roku; Wielopole-Wielopole , powstałe we Florencji w 1980 roku; Niech umrą artyści! ("Niech zdechną artyści") z 1985 roku (którą zaprezentował na festiwalu w Awinionie tego samego roku) i już nigdy nie wrócę w 1988 roku.
1990 Tworzy pokazu o słodka noc z francuskich aktorów, na Festiwalu w Awinionie i Doświadczalnej Akademii Teatralnej z Michelle Kokosowski ; prowadzi próby do Dziś są moje urodziny w Tuluzie i Krakowie.
„Wolność sztuki nie jest ani darem polityki, ani władzy. To nie z Rąk Mocy sztuka uzyskuje wolność. Wolność istnieje w nas, musimy walczyć o wolność sami z Sobą, w naszym najbardziej intymnym wnętrzu, w samotności i cierpieniu. To najdelikatniejsza Materia w sferze ducha. »Tadeusz Kantor