Suzanne lenlen
| Suzanne lenlen | ||||
| ||||
| Profesjonalna kariera | ||||
| 1913 - 1927 | ||||
| Kraj | Francja | |||
|---|---|---|---|---|
| Narodziny |
24 maja 1899 Paryż ( Francja ) |
|||
| Śmierć |
4 lipca 1938 r(w wieku 39 lat) Paryż ( Francja ) |
|||
| Uchwyt na rakiety śnieżne | Praworęczny, jednoręczny bekhend | |||
| sala sławy | Członek od 1978 | |||
| Nagrody | ||||
| Syngiel | ||||
| Papiery wartościowe | 81 | |||
| Dwa razy | ||||
| Papiery wartościowe | 73 | |||
| Najlepsze wyniki Wielkiego Szlema | ||||
| Sierpień. | RG. | Wim. | NAS. | |
| Prosty | V (2) | V (6) | 1/16 | |
| Podwójnie | V (2) | V (6) | ||
| Mieszany | V (2) | V (3) | ||
| medale olimpijskie | ||||
| Prosty | 1 | |||
| Podwójnie | 1 | |||
| Mieszany | 1 | |||
Suzanne Lenglen Rachel Flore (wymawiane [lɑ.ɡlɛn] ) jest francuskim tenis gracz , urodzony24 maja 1899w Paryżu, gdzie zmarła4 lipca 1938 r. Nazywana „Boskością”, była pierwszą międzynarodową gwiazdą kobiecego tenisa.
Ma rekordy z innych czasów: 241 tytułów , serię 181 zwycięstw i 98% wygranych meczów (341-7) . Wygrała dwukrotnie French Open, sześć razy na Wimbledonie i zdobyła złoty medal olimpijski w singlu kobiet na Igrzyskach w 1920 roku w Antwerpii . Drugi główny sąd na stadionie Roland-Garros nosi jego imię.
Biografia
Młodość i wczesny sukces
Suzanne Lenglen urodziła się w Paryżu ( 16 th arrondissement ), Ranelegh ulicy , The24 maja 1899Charles Servais Adolphe Lenglen (1859-1929), z wykształcenia emerytowany i farmaceuta, oraz Anaïse Dhainault. Suzanne ma młodszego brata, który zmarł przedwcześnie w 1904 roku. Rodzina przeniosła się do Pikardii w 1906 roku . To było w 1911 roku, na krótko przed swoimi dwunastymi urodzinami, kiedy Suzanne po raz pierwszy dotknęła rakiety tenisowej, którą ofiarował jej ojciec, aby mogła bawić się na rodzinnym korcie ceglanym w Marest-sur-Matz ( Oise ). Jako znakomita lekkoatletka uczyła się różnych sportów, takich jak golf, pływanie (mistrz Francji w 1919), łucznictwo i jazda konna. Jego ojciec bardzo szybko zauważył jego łatwość na korcie i zamiłowanie do tenisa; postanawia zostać jego trenerem . Dokonuje szybkich postępów, zwłaszcza w precyzji, wykorzystując umieszczane na boisku cele takie jak kapelusz czy chusteczki, a także dzięki wielogodzinnym ćwiczeniom, intensywnemu przygotowaniu fizycznemu, w tym gimnastyce i tańcowi baletowemu.
Suzanne Lenglen swój pierwszy turniej rozegrała w 1911 roku w Chantilly, gdzie dotarła do finału, a następnie odniosła pierwsze sukcesy w latach 1912-1913, wygrywając mistrzostwa w Pikardii, Lille , Wimereux i Le Touquet . W styczniu 1914 roku została poproszona przez mistrza świata Nowej Zelandii Anthony'ego Wildinga o zagranie drużyny w deblu mieszanym na zimowe turnieje w Nicei i Cannes w Beau-Site i Carlton , które również wygrała w turniejach prostych. Ciągnęła do postępu i osiągnęła finał French mistrzostw w czerwcu , pobity przez podtrzymywanie Marguerite Broquedis . Trzy tygodnie później ujawniła się opinii publicznej, zostając mistrzynią świata w grze na glinie na torze Saint-Cloud w singlu przeciwko Germaine Golding oraz w damskich deblach z Elizabeth Ryan . Pan Lenglen nie podejmuje ryzyka rejestracji córki na turniej Wimbledonu, rozgrywany na nieznanej Suzanne powierzchni iw obcym kraju.
Pierwszej wojny światowej wydaje się nie przeszkadzać w codziennym życiu młodego mistrza, który kontynuuje swój trening ze swoimi przyjaciółmi lub powrotu oficerów. Męscy partnerzy są liczni, co pozwala mu hartować się zarówno fizycznie, jak i technicznie. Jest wzorowany na ich grze i jest szczególnie inspirowany grą Tony'ego Wildinga, aby naśladować gesty mistrzów. Rodzina Lenglenów opuściła Marest-sur-Matz w 1914 roku przed przybyciem Niemców. Zniszczony dom Suzanne i jej rodzice przeprowadzają się do Nicei , alei Auber, gdzie zwykle spędzają zimy. Suzanne doskonaliła swoją grę tam z ojcem i Josephem Negro, znanym nauczycielem z Nicei, na kortach Nice Lawn Tennis Club , Place Mozart , a następnie w Parc-Impérial , avenue de Russie. Miasto oddaje do dyspozycji Lenglena Villa Ariem , znajdującą się tuż przed klubem. Suzanne pozostała do tego bardzo przywiązana, co doprowadziło do znacznego wzrostu jej frekwencji w tym czasie.
Mistrz świata
To na Wimbledonie Lenglen powrócił w 1919 roku i zmierzył się z 40-letnią Dorothy Lambert Chambers , która wygrała turniej siedem razy. Widząc, jak słabnie po przegranej drugiej serii, ojciec rzuca jej flakonik koniaku, z którego upija łyk. Ku zaskoczeniu wszystkich i pod koniec zaciętej gry, młoda Suzanne oszczędza dwa punkty meczowe przy 6-5 i ostatecznie wygrywa mecz (10-8, 4-6, 9-7). Po tym odcinku koniak stanie się jego stałym dodatkiem podczas meczów. Teraz będzie miała serię zwycięstw do 1926 roku . W następnym roku ponownie znalazła Chambers w finale, ale tym razem wygrała mecz łatwiej (6:3, 6:0). To właśnie po tej edycji turnieju liderzy klubu postanowili wybudować nowy duży stadion przy Church Road, aby pomieścić większą liczbę widzów. Po jej zwycięstwie w 1921 r. zrezygnowali także z systemu Challenger Round, który pozwolił broniącej się mistrzyni zagrać tylko w finale.
Kilka tygodni po sukcesie w Londynie dała niesamowity występ na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii , zdobywając złoty medal w grze pojedynczej, tracąc tylko cztery mecze w pięciu meczach. W tabeli mniej podniesionej niż w mistrzostwach świata, w finale pokonuje Dorothy Holman , utytułowaną w Saint-Cloud na początku sezonu. W deblu kobiet z Mlle d'Ayen przegrała w półfinale z brytyjską parą, której taktyka polegała na ograniczeniu jej gry do minimum i dlatego musiała zadowolić się brązem. W końcu zdobywa 3 e medal, ponieważ jest on nakładany w deblu mieszanym związanym z Maxem Decugisem . To właśnie w tym samym roku, Lenglen spotkała się po raz pierwszy na Faisanderie w Parc Saint-Cloud , William Tilden , który tournée po Europie. Dwie gwiazdy się nie doceniają, Amerykanin uważa w szczególności, że Francuz przyćmiewa jego karierę. Pod presją wielu obecnych widzów postanawiają zmierzyć się ze sobą w zestawie treningowym, w którym Tilden z łatwością wygrywa 6-0, wkładając w to całą swoją energię.
W latach 1919-1926 sześciokrotnie wygrała turniej Wimbledonu , czterokrotnie mistrzostwo Francji i dwukrotnie French Open w grze pojedynczej. Odniosła także czterokrotne zwycięstwa na Mistrzostwach Świata na glinie (1914, 1921, 1922 i 1923). W swojej karierze wygrała 241 turnieje (81 w singlu, 73 w deblu kobiet i 87 w deblu) oraz trzy medale olimpijskie. W latach 1921-1926 podpisała serię 171 kolejnych zwycięstw. Niekwestionowana mistrzyni dominuje i zmienia kobiecy tenis, jednocześnie przyciągając tłumy. Stała się gwiazdą w Anglii w 1919 roku i jej pierwszym sukcesem przeciwko Chambers. Dopiero w 1925 roku, po trzech zwycięstwach w pierwszym French Open, uzyskała ten sam status w swoim kraju pochodzenia.
W 1921 r. Suzanne Lenglen po raz pierwszy wyjechała do Ameryki wbrew radom ojca, aby wziąć udział w wystawach charytatywnych mających na celu zebranie funduszy dla regionów dotkniętych wojną. Organizatorzy US Open wykorzystują jej obecność na kontynencie, aby zarejestrować ją w swoim turnieju, kiedy nie zamierzała tam grać. Aby nie denerwować publiczności, postanawia wziąć udział i otrzymuje karę za pierwszą rundę. Nie będąc chronionym statusem rozstawionym, 16 sierpnia zmierzy się z Mollą Mallory , pięciokrotną zwycięzcą turnieju w drugiej rundzie. Cierpiąc od trzech dni na chorobę morską, a następnie na krztusiec , poddała się na początku drugiego seta po przegranej pierwszej rundzie 6 meczów do 2 pod okrzykami części publiczności. Po raz pierwszy od 1919 roku przegrała seta w meczu. To porzucenie jest słabo rozumiane przez 6000 obecnych widzów, widząc, jak gracz ewoluuje poniżej swoich zwykłych standardów, co zmusza Lenglen do przeprosin za jej występ kilka dni później. Prasa amerykańska nie wahała się przed ostrą krytyką Francuzów. Jej reputacja po drugiej stronie Atlantyku nie została przywrócona, dopóki nie wzięła udziału w profesjonalnej trasie koncertowej w 1926 roku. Po tym rozczarowaniu Lenglen nie ryzykowała już dla swojego zdrowia i wycofała się z turniejów, w których nie czuła się gotowa. W rezultacie pozostanie niepokonana do końca swojej kariery.
Jego sezon 1924 został przerwany przez żółtaczkę. W efekcie nie wzięła udziału w Mistrzostwach Francji, w których była czterokrotną obrończynią tytułu i niewystarczająco zregenerowana, poddała się przed półfinałem turnieju Wimbledonu .
1926: mecz stulecia i skandal na Wimbledonie
Swój najsłynniejszy mecz rozegrała 17 lutego 1926 w środkowym Carlton z okazji finału skromnego turnieju w Cannes . Zmierzy się z młodą amerykańską mistrzynią Helen Wills , wówczas 20- letnią , trzykrotną zdobywczynią Mistrzostw Stanów Zjednoczonych . Nazywane "meczem stulecia" spotkanie, organizowane przez Charlesa Aeschlimanna i Francisa Fishera , przyciąga liczną publiczność i dużą liczbę dziennikarzy z kilku krajów. Wśród około 3000 obecnych widzów znajdują się między innymi George z Grecji , Manuel z Portugalii , książę Westminsteru i Connaught oraz król Gustaw V , regularnie uczestniczący w turniejach na Riwierze Francuskiej. W obliczu wysokich cen miejsc wielu ludzi wspina się po drzewach lub wspina się na dachy i balkony okolicznych domów, aby zobaczyć graczy.
Suzanne Lenglen jest zdenerwowana i po przerwie wygrywa pierwszego seta 6:3. Drugi zestaw jest bardziej niepewna, a Lenglen myśl nawet wygrać prawo gry kiedy USA nagle ogłosił błąd w 12 th grę na 6-5. Gracze uścisnęli sobie ręce przy siatce, ale sędzia liniowy ostrzegł sędziego George'a Hillyarda, aby dał mu znać, że piłka jest dobra. Willsowi udaje się wyrównać, ale ostatecznie przegrywa dwie gry później. Wyczerpany Lenglen wygrywa w efekcie kosztem znacznego wysiłku fizycznego na wynik 6-3, 8-6 w 59 minutach gry.Dwóch mistrzów nie będzie już miało możliwości spotkania się w meczu. Rzeczywiście, Wills będzie ofiarą wkrótce po ataku zapalenia wyrostka robaczkowego, który zmusi ją do przerwania sezonu, podczas gdy Lenglen wkrótce odwróci się od amatorstwa.
Na French Open zmiażdżyła Mary Browne w finale 6-1, 6-0 w zaledwie 27 minut, uważanym za najkrótszy w historii turniejów wielkoszlemowych.
Incydent na Wimbledonie przyspieszy koniec jego amatorskiej kariery. Rzeczywiście, w złym stanie zdrowia odmawia grania kolejno swojego singla i swojego podwójnego po późnej zmianie w programowaniu. Organizatorzy grożą jej dyskwalifikacją. Steruje i odmawia pojawienia się na boisku, obrażając królową obecną na trybunach i żarliwą wielbicielkę gracza. Zdesperowana i zamknięta w szatni prosi Jean Borotra, aby poszedł i przeprosił królową. Wydaje się, że później wszystko się układa, a ona w końcu rozgrywa swoje mecze następnego dnia. Ale królowej nie ma, a angielska publiczność, zirytowana kaprysem Francuzów, marznie podczas meczu singlowego. Zraniony taką postawą Boski rezygnuje z dalszej części turnieju i na dobre odchodzi od amatorskiego tenisa.
Profesjonalne wycieczki
Zmęczona amatorstwem Suzanne Lenglen pragnie zostać profesjonalistką, aby w szczególności zabezpieczyć swoją karierę finansowo. W kontakcie przez kilka miesięcy z promotorem CC Pyle , znanym z podpisania kontraktu z amerykańskim piłkarzem Red Grange , zostaje namówiona na czteromiesięczną profesjonalną trasę koncertową po Ameryce. Pyle ogłosił 2 sierpnia 1926 w Paryżu podpisanie kontraktu z panną Lenglen. Ta ostatnia będzie wynosić 50 000 USD i może zostać zrewidowana w górę w zależności od wyników. W rezultacie została dożywotnio zakazana przez Francuską Federację Tenisa Lawnowego i wykluczona z All England Club . Trasa obejmuje cykl spotkań zorganizowanych między październikiem 1926 a styczniem 1927 w czterdziestu miastach w Stanach Zjednoczonych , Kanadzie, a nawet przejazd przez Hawanę . Gracz Paweł Feret , 4 th francuski gracz i bliski przyjaciel Lenglen, nazywa się jego debel mieszany partnerem. Po stronie amerykańskiej Pyle przekonuje byłą mistrzynię Mary Kendall Browne jako singlowego przeciwnika Lenglena, a także graczy Vincenta Richardsa (wówczas nr 1 w Stanach Zjednoczonych), Howarda Kinseya i zawodowego Harveya Snodgrassa.
W przeciwieństwie do byłej mistrzyni amerykańskiej Mary Kendall Browne , wielokrotnej zwyciężczyni przedwojennych mistrzostw Ameryki, ale także finalistki ostatniego French Open przeciwko Lenglen kilka miesięcy wcześniej, swój pierwszy mecz rozegrała 9 października 1926 roku przed 13 000 widzów. Madison Square Garden w Nowym Jorku . Przez cztery miesiące wygrała 38 meczów singlowych (lub 43 według źródeł), zgarniając dodatkowe 25 000 dolarów obiecane przez Pyle'a. W tym okresie Suzanne Lenglen podróżowała jak gwiazda filmowa prywatnym pociągiem w towarzystwie m.in. pokojówki, rzecznika prasowego i masażysty, a także jej kochanka, kalifornijskiego playboya Baldwina Baldwina, wnuka biznesmen Lucky Baldwin (w) . Trasa, choć opłacalna finansowo, zakończyła się tylko połową sukcesu ze względu na dużą różnicę poziomów między dwoma graczami, którzy coraz mniej pasjonowali się widzami w miarę postępów meczów.
Lenglen nie chce przedłużyć kontraktu, trasa się kończy. Pyle obwinia pana Baldwina za burzliwy romans z Lenglenem, co skutkuje trudnościami w zarządzaniu karierą piłkarza. Wygrał sprawę i otrzymał 50 000 dolarów odszkodowania. Wracając do Le Havre 26 lutego, zawodniczka ogłasza jednak zamiar kontynuowania profesjonalnej trasy z planowanymi meczami w Europie, a w szczególności w Anglii, pod okiem towarzysza. Trasa europejska ostatecznie nie została zorganizowana ze względu na trudne do udźwignięcia koszty finansowe oraz brak zainteresowania publiczności spotkaniami zawodowymi. Ten odbywający się w Anglii zostaje ostatecznie utrzymany, Lenglen uzyskuje gwarancję 3000 funtów. Pod koniec czerwca wyjechała do Londynu, aby wziąć udział w serii wystaw organizowanych przez impresaria Charlesa B. Cochrana. Mecze są zaplanowane na Henley, a następnie na Holland Park w Londynie, Glasgow , Blackpool i Manchesterze z takimi graczami jak Dorothea Köring , Howard Kinsey i Karel Koželuh . Z łatwością wygrywała wszystkie swoje mecze z Niemką, a także mistrzynią Cejlonu Miss Dewhurst, ale z drugiej strony odmówiła rozegrania meczu w deblu mieszanym z Charlesem Reedem przeciwko Kinseyowi i Koželuhowi. Ta trasa odniosła tylko skromny sukces, nieliczni widzowie przybyli tylko po to, aby zobaczyć mistrza Francji.
Rekonwersja i koniec życia
Suzanne Lenglen oświadczyła we wrześniu 1928 roku, że całkowicie zrezygnowała z rywalizacji. W grudniu wyjechała z matką do Nowego Jorku, aby przygotować się do ewentualnego małżeństwa ze swoim partnerem, panem Baldwinem, do którego ostatecznie nie doszło, ponieważ ten ostatni musiał rozwieść się z pierwszą żoną.
Po śmierci ojca Suzanne sprzedaje swoją willę w Nicei i wraca do Paryża. W 1930 roku została pracownikiem dużego domu mody, dla którego projektowała modele sportowe. W międzyczasie występowała w reklamach, grała w filmach, filmach krótkometrażowych i pracowała kilka miesięcy w Londynie . 20 lutego 1936 zainaugurowała w Tennis Mirabeau , niedaleko Roland-Garros, szkołę tenisową zatytułowaną „Suzanne Lenglen, inicjacja tenisa”, która została uznana przez Francuską Federację Tenisową za federalne centrum szkoleniowe . Dokłada wszelkich starań, aby poświęcić się temu w pełnym wymiarze godzin, co będzie miało konsekwencje dla jej i tak już wątłego zdrowia. Od czasu do czasu gra tam opłacając mecze pokazowe w celach edukacyjnych za zgodą Międzynarodowej Federacji Tenisowej . W 1937 opublikowała Tenis przez proste ćwiczenia , pracę referencyjną na temat technik tenisowych, napisaną we współpracy z brytyjską tancerką Margaret Morris .
Prasa ogłosiła w czerwcu 1938, że Suzanne Lenglen ma białaczkę . Choroba jest przytłaczająca, Suzanne traci wzrok i umiera kilka dni później, 4 lipca 1938 roku w swoim domu przy Square Jean-Paul-Laurens . Została pochowana na paryskim cmentarzu Saint-Ouen . Jego pogrzeb w kościele Notre-Dame-de-l'Assomption w Paryżu przyciągnął ogromny tłum, w tym króla Szwecji, premiera Edouarda Daladiera i muszkieterów Borotra , Lacoste i Brugnon .
Styl i osobowość
Bardzo wysportowana Suzanne Lenglen dzięki intensywnej praktyce gimnastyki i tańca udaje się osiągnąć grę łączącą precyzję, siłę i regularność. Poprawiła swoją kondycję fizyczną i technikę, regularnie rozgrywając mecze treningowe z męskimi partnerami. Udaje jej się zrewolucjonizować grę jakością uderzenia piłki, uderzenia, podania i woleja, kontrastując z tradycyjną, przełomową grą przedwojennych angielskich kobiet.
Dokonała wielu zmian w tenisie, poprawiła techniki i wymyśliła nowy sposób ubierania się, aby grać lepiej. Ubrana przez wielkiego projektanta mody Jeana Patou , wyróżniła się tym, że jako pierwsza tenisistka założyła krótkie spódniczki, plisowane i mocowane tuż nad kolanami, w towarzystwie swetra bez rękawów i tiulowej opaski na głowę, teraz jej włosy. Odsłania również ramiona i kostki. Nosi kolorowe stroje w czasach, gdy biel jest obowiązkowa i pojawia się na boisku w futrze, makijażu i ozdobiona biżuterią.
W słabym zdrowiu często padała ofiarą bezsenności i wykazała dużą nerwowość podczas zawodów. Od czasu do czasu cierpiała na załamania nerwowe i głębokie depresje. W 1924 żółtaczka spowodowała, że opuścił dużą część sezonu. W dzieciństwie cierpiała na astmę, a koniec jej kariery naznaczyły problemy z gardłem.
Była bardzo blisko z " Muszkieterami ", aw szczególności z René Lacoste i Jacquesem Brugnonem , jej ulubionym partnerem w deblu. Od najmłodszych lat zaprzyjaźniła się także z wielkimi mistrzami, takimi jak Anthony Wilding i Max Decugis . Jest też długoletnią przyjaciółką Amerykanki Elizabeth Ryan (obie zawodniczki sześciokrotnie wygrały Wimbledon). Do bliskich przyjaciół zalicza nawigatora Alaina Gerbaulta i intelektualistę Coco Gentien .
Jej sława pozwoliła jej odwiedzać wiele osobistości, takich jak król Gustaw V , który często grał z nią w deblu podczas jej pobytów na Riwierze Francuskiej , król Portugalii , maharadża z Kapurthali, Douglas Fairbanks i Mary Pickford , czy Florence Gould . Jej rosnący rozgłos na początku lat dwudziestych sprawił, że była regularnie zapraszana na przyjęcia i bankiety, gdzie ocierała się o politykę i sztukę. Brała udział w kręceniu filmów krótkometrażowych i dokumentalnych o tenisie i wystąpiła w filmie Le P'tit Parigot w 1926, w którym zagrała własną rolę, a także w brytyjskiej komedii Things Are Looking Up w 1935 z Maxem Millerem .
Suzanne Lenglen miała bogate życie prywatne. Choć dyskretny, przypisywano mu licznych kochanków. Mieszkała w szczególności przez kilka miesięcy z mistrzem brydżowym Pierre'em Albarranem, a następnie włoskim tenisistą Placido Gaslini. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych w 1926 r. poznała niejakiego Baldwina Baldwina, z którym mieszkała przez kilka lat i planowała na jakiś czas wyjść za mąż. Jego ostatnim towarzyszem jest pan Jean Tellier, który częściowo sfinansował jego szkołę tenisa.
Nagrody (częściowe)
W singlach kobiet
Tytuły: 13| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obszar | Finalista | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 23.06.2019 | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Dorothea Douglass | 10-8, 4-6, 9-7 | |
| 2 | 06.05.1920 | Mistrzostwa Francji , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Marguerite Broquedis | 6-1, 7-5 | Podróż |
| 3 | 21.06.2019 | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Dorothea Douglass | 6-3, 6-0 | |
| 4 | 23.08.1920 | Letnie Igrzyska Olimpijskie , Antwerpia | J. Olimpiada | Trawa ( zewn. ) |
 Edith Dorothy Holman
|
6-3, 6-0 | Podróż |
| 5 | 05.12.1921 | Mistrzostwa Francji , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | niemieckie złocenie | Ryczałt | Podróż |
| 6 | 20.06.1921 | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan | 6-2, 6-0 | |
| 7 | 06.03.1922 | Mistrzostwa Francji , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | niemieckie złocenie | 6-4, 6-0 | Podróż |
| 8 | 26.06.1922 r | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Molla Bjurstedt | 6-2, 6-0 | |
| 9 | ?? / 05/1923 | Mistrzostwa Francji , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | niemieckie złocenie | 6-1, 6-4 | Podróż |
| 10 | 25.06.1923 r | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Kitty Mckane | 6-2, 6-2 | Podróż |
| 11 | 27.05.1925 | French Open , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Kitty Mckane | 6-1, 6-2 | Podróż |
| 12 | 22.06.1925 r | Mistrzostwa , Wimbledon | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Joanna Fry | 6-2, 6-0 | Podróż |
| 13 | 06.02.1926 r | French Open , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Mary Kendall Browne | 6-1, 6-0 | Podróż |
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obszar | Zwycięzca | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 17.06.1914 | Mistrzostwa Francji , Paryż | G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Marguerite Broquedis | 5-7, 6-4, 6-3 | Podróż |
Podwójna damska
Tytuły: 12| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obszar | Partner | Finaliści | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 23.06.2019 |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Ethel Thomson Larcombe Dorothea Douglass |
4-6, 7-5, 6-3 | |
| 2 | 06.05.1920 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Elisabeth d'Ayen |
Germaine Golding Jeanne Vaussard |
6-1, 6-1 | Podróż |
| 3 | 21.06.2019 |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Ethel Thomson Larcombe Dorothea Douglass |
6-4, 6-0 | |
| 4 | 05.12.1921 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Germaine Bourgeois |
Marguerite Broquedis Suzanne Deve |
6-2, 6-1 | Podróż |
| 5 | 20.06.1921 |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Winifred Beamish Irene Bowder |
6-1, 6-2 | |
| 6 | 06.03.1922 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Germaine Bourgeois |
Marie Conquet Marie Danet |
6-3, 6-1 | Podróż |
| 7 | 26.06.1922 r |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Margaret McKane Kitty McKane |
6-0, 6-4 | |
| 8 | ?? / 05/1923 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Julia vlasto |
Hélène Contostavlos Daisy Speranza |
6-1, 6-0 | Podróż |
| 9 | 25.06.1923 r |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Joan Austin Evelyn Colyer |
6-3, 6-1 | Podróż |
| 10 | 27.05.1925 |
Francuski Otwarty Paryż |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Julia vlasto |
Evelyn Colyer Kitty McKane |
6-1, 9-11, 6-2 | Podróż |
| 11 | 22.06.1925 r |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Elżbieta Ryan |
Kathleen Lidderdale Mary McIlquham |
6-2, 6-2 | Podróż |
| 12 | 06.02.1926 r |
Francuski Otwarty Paryż |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Julia vlasto |
Kitty McKane Evelyn Colyer |
6-1, 6-1 | Podróż |
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obszar | Zwycięzcy | Partner | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 17.06.1914 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) |
Blanche Amblard Suzanne Amblard |
niemieckie złocenie | 6-4, 8-6 | Podróż |
W mieszanych deblach
Tytuły: 11| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obszar | Partner | Finaliści | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 17.06.1914 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Max Decugis |
NC NC |
NC | Podróż |
| 2 | 06.05.1920 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Max Decugis |
Marie Conquet Marcel Dupont |
6-0, 6-3 | Podróż |
| 3 | 21.06.2019 |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Gerald Patterson |
Elżbieta Ryan Randolph Lycett |
7-5, 6-3 | |
| 4 | 23.08.1920 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Antwerpii |
J. Olimpiada | Trawa ( zewn. ) |
 Max Decugis
|
Kitty McKane Max Woosnam
|
6-4, 6-2 | Podróż |
| 5 | 05.12.1921 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Jacques Brugnon |
Marguerite Broquedis Max Decugis |
6-4, 6-1 | Podróż |
| 6 | 06.03.1922 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Jacques Brugnon |
Germaine Golding Jean Borotra |
6-0, 6-0 | Podróż |
| 7 | 26.06.1922 r |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Pat O'Hara Wood |
Elżbieta Ryan Randolph Lycett |
6-4, 6-3 | |
| 8 | ?? / 05/1923 |
Mistrzostwa Francji w Paryżu |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Jacques Brugnon |
Yvonne Bourgeois Henri Cochet |
6-1, 7-5 | Podróż |
| 9 | 27.05.1925 |
Francuski Otwarty Paryż |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Jacques Brugnon |
Julie Vlasto Henri Cochet |
6-2, 6-2 | Podróż |
| 10 | 22.06.1925 r |
Mistrzostwa Wimbledonu |
G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Jean Borotra |
Elizabeth Ryan Umberto z Morpurgo |
6-3, 6-3 | Podróż |
| 11 | 06.02.1926 r |
Francuski Otwarty Paryż |
G. Szlema | Ziemia ( zewn. ) | Jacques Brugnon |
Suzanne Le Besnerais Jean Borotra |
6-4, 6-3 | Podróż |
Kurs Wielkiego Szlema (częściowy)
Jeśli wyrażenie „ Wielki Szlem ” klasycznie oznacza cztery najważniejsze turnieje w historii tenisa, to zostało użyte po raz pierwszy w 1933 roku i dopiero stopniowo nabierało pełnego znaczenia od lat pięćdziesiątych.
W singlach kobiet ( 1914 - 1926 )| Rok | Mistrzostwa Australizji |
Francuski Międzynarodowe Mistrzostwa Francji |
Wimbledon | Obywatel USA | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1914 | - | Finał Ch.R. | Pan Broquedis | - | - | |||
| 1919 | - | - | Wiktoria | D. Douglass | - | |||
| 1920 | - | Ch.R. zwycięstwo | Pan Broquedis | Wiktoria | D. Douglass | - | ||
| 1921 | - | Ch.R. zwycięstwo | niemieckie złocenie | Wiktoria | Elżbieta Ryan | 2 e wieży (1/16) | Molla Mallory | |
| 1922 | - | Ch.R. zwycięstwo | niemieckie złocenie | Wiktoria | Molla Bjurstedt | - | ||
| 1923 | - | Ch.R. zwycięstwo | niemieckie złocenie | Wiktoria | Kitty Mckane | - | ||
| 1924 | - | - | 1/2 finału | Kitty Mckane | - | |||
| 1925 | - | Wiktoria | Kitty Mckane | Wiktoria | Joanna Fry | - | ||
| 1926 | - | Wiktoria | Mary Kendall | 3 e okrągły (1/8) | C. Beckinghama | - | ||
Na prawo od wyniku, ostateczny przeciwnik.
W deblu kobiet ( 1914 - 1926 )| Rok | Mistrzostwa Australizji |
Francuski Międzynarodowe Mistrzostwa Francji |
Wimbledon | Obywatel USA | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1914 | - |
Finał Ch. R. G. Golding |
B. Amblard S. Amblard |
- | - | |||
| 1919 | - | - |
Zwycięstwo E. Ryan |
Ethel Thomson D. Douglass |
- | |||
| 1920 | - |
Zwycięstwo wszystkich przybyszów É. z Ayen |
G. Golding J. Vaussard |
Zwycięstwo E. Ryan |
Ethel Thomson D. Douglass |
- | ||
| 1921 | - |
Zwycięstwo wszystkich przybyszów G. Bourgeois |
Pan Broquedis Suzanne Deve |
Zwycięstwo E. Ryan |
W. Beamish Irene Bowder |
1 st runda (1/16) Pan Mallory |
Pan Grove Phyllis Walsh |
|
| 1922 | - |
Ch.R. zwycięstwo G. Bourgeois |
Marie Conquet Marie Danet |
Zwycięstwo E. Ryan |
Pan McKane Kitty McKane |
- | ||
| 1923 | - |
Ch.R. Victory Julie Vlasto |
H. Contostavlos D. Speranza |
Zwycięstwo E. Ryan |
Joan Austin Evelyn Colyer |
- | ||
| 1924 | - | - | 1/4 finału E. Ryan |
H. Wightman Helen Wills |
- | |||
| 1925 | - |
Zwycięstwo Julie Vlasto |
Evelyn Colyer Kitty McKane |
Zwycięstwo E. Ryan |
K. Lidderdale M. McIlquham |
- | ||
| 1926 | - |
Zwycięstwo Julie Vlasto |
Kitty McKane Evelyn Colyer |
2 e wieża (1/16) Julie Vlasto |
Mary Kendall E. Ryan |
- | ||
Pod wynikiem partner; po prawej ostatnia drużyna przeciwna.
W deblu mieszanym ( 1914 - 1926 )| Rok | Mistrzostwa Australizji |
Francuski Międzynarodowe Mistrzostwa Francji |
Wimbledon | Obywatel USA | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1914 | - |
Ch.R. zwycięstwo Max Decugis |
- | - | ||||
| 1919 | - | - | 1/4 finału William Laurentz |
E. Ryan R. Lycett |
- | |||
| 1920 | - |
Ch.R. zwycięstwo Max Decugis |
Marie Conquet Marcel Dupont |
Zwycięstwo G. Patterson |
E. Ryan R. Lycett |
- | ||
| 1921 | - |
Zwycięstwo wszystkich przybyszów J. Brugnon |
Pan Broquedis Max Decugis |
2 e wieży (1/16) Andre Gobert |
E. Ryan R. Lycett |
- | ||
| 1922 | - |
Ch. R. Victory J. Brugnon |
G. Golding Jean Borotra |
Zwycięstwo Pat O'Hara |
E. Ryan R. Lycett |
- | ||
| 1923 | - |
Ch. R. Victory J. Brugnon |
Y. Bourgeois Henri Cochet |
1/2 końcowej podkładki Jean |
E. Ryan R. Lycett |
- | ||
| 1924 | - | - | 1/4 finału Jean Borotra |
Phyllis Covell Max Woosnam |
- | |||
| 1925 | - |
Zwycięstwo J. Brugnon |
Julie Vlasto Henri Cochet |
Zwycięstwo Jean Borotra |
E. Ryan U. z Morpurgo |
- | ||
| 1926 | - |
Zwycięstwo J. Brugnon |
J. Le Besnerais Jean Borotra |
2 p okrągły (1/16) Jean Borotra |
Mary Browne Howard Kinsey |
- | ||
Pod wynikiem partner; po prawej ostatnia drużyna przeciwna.
Trasa Igrzysk Olimpijskich
( 1920 - 1924 )W singlach kobiet
| # | Przestarzały | Nazwa Olimpiady | Obszar | Wyniki | Ostateczny przeciwnik | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 23.08.1920 | Letnie Igrzyska Olimpijskie , Antwerpia | Trawa ( zewn. ) |
Złoto
|
Edith Dorothy Holman
|
6-3, 6-0 | Podróż |
| 2 | 13.07.1924 | Letnie Igrzyska Olimpijskie , Paryż | Ziemia ( zewn. ) | 2 e wieży (1/16) | Marion Zinderstein | Ryczałt | Podróż |
Podwójna damska
| # | Przestarzały | Nazwa Olimpiady | Obszar | Wyniki | Partner | Najlepsi przeciwnicy | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 23.08.1920 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Antwerpii |
Trawa ( zewn. ) |
 Brązowy
|
Elisabeth d'Ayen
|
Fernande Arendt Marie Storms |
Ryczałt | Podróż |
W mieszanych deblach
| # | Przestarzały | Nazwa Olimpiady | Obszar | Wyniki | Partner | Najlepsi przeciwnicy | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 23.08.1920 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Antwerpii |
Trawa ( zewn. ) |
Złoto
|
Max Decugis
|
Max Woosnam Kitty McKane
|
6-4, 6-2 | Podróż |
| 2 | 13.07.1924 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie Paryż |
Ziemia ( zewn. ) | 1 st okrągły (1/16) | Henri cochet |
Richard Norris Hazel Hotchkiss |
Ryczałt | Podróż |
Pracuje
- 1920: (en) Tenis na trawniku dla dziewcząt ( czytaj online )
- 1925: Lawn Tennis, gra narodów , Dodd, Mead and Company
- 1926: The Love Game: życiorys Marcelle Penrose , Harrap's
- 1937: Tenis za pomocą prostych ćwiczeń (wersja angielska) z Margaret Morris , Heinemannem i Initiation au Tennis. Podstawowe zasady i przygotowanie fizyczne (wersja francuska), przedmowa René Lacoste i Jean Borotra , edycje Albina Michela
Nagrody, wyróżnienia i hołdy
Nagrody i wyróżnienia
- 1921 : Académie des sports przyznaje jej po raz pierwszy swoją nagrodę, złoty medal w sporcie kobiet , dla najbardziej utytułowanej sportsmenki roku.
- 1924 : konsekracja „Królowej Sportu” w wyniku referendum zorganizowanego przez L'Auto .
- 1978 : członek Międzynarodowej Galerii Sław Tenisa .
Hołdy
Budynki- Kort Suzanne Lenglen- : nazwa nadana od 1997 do dawnego sądu A od stadionu Roland-Garros , wybudowany w 1994 roku i oferuje pojemność około 10000 miejsc.
- Park sportowy Suzanne Lenglen , pomiędzy 15 th dzielnicy Paryża i Issy-les-Moulineaux
- Kompleks sportowy Suzanne Lenglen w Eaubonne
- Gimnazjum Suzanne Lenglen w Rouen i Ballan-Miré
- Promocja Suzanne-Lenglen: nazwa nadawana od 2001 r . corocznej promocji certyfikowanych pedagogów sportowych przez ministra właściwego do spraw sportu na wniosek Krajowej Konfederacji Pedagogów Sportowych i Pracowników Sportowych (CNES).
Avenue Suzanne-Lenglen, w Aulnay-sous-Bois, szeroka i długa aleja prowadząca do Parc du Sausset
- Avenue Suzanne-Lenglen, w Nicei (adres Nice Lawn Tennis Club ), Balma (adres Ligue Occitanie Pyrénées-Méditerranée de Tennis) i Saint-Nazaire
- Rue Suzanne-Lenglen , w Paryżu 16 (przecina Stade Roland-Garros ), Nantes , Guilers , Pau , Béziers , Albi , La Ville-aux-Dames , Saint-Herblain i Beauvais
- Suzanne Lenglen Stacja: Stacja Linia T2 z tramwajowej de-France wyspie .
Google doodle dedykowany jest do niego w dniu 24 maja 2016 roku na okazji 117. rocznicy jego urodzin.
Uwagi i referencje
- Kim jest Suzanne Lenglen, cesarzowa tenisa? , w Le Point , 24 maja 2016 r.
- „ Międzynarodowa Galeria Sław Tenisa ” na stronie www.tennisfame.com (dostęp 15 kwietnia 2021 r. )
- „ Suzanne LENGLEN file, news, palmares and stats of Suzanne LENGLEN ” , na L'Équipe (dostęp 15 kwietnia 2021 )
- Akt urodzenia z 26 maja 1899 (Archives de Paris, rejestr V4E 10050, czytaj online ). Nie urodziła się zatem w Compiègne, jak często się wskazuje.
- Philippe Charles Adolphe urodził się w Paryżu (16. dzielnica) 6 lutego 1901 r.
- Suzanne Lenglen przywołuje swoje dzieciństwo w Marest-sur-Matz w wywiadzie dla gazety Femina opublikowanym w numerze 1 st lipca 1914: W bliskości Mistrza
- Fabrice Abgrall i François Thomazeau , La Saga des mousquetaires: La Belle Epoque du tennis français , Calmann-Lévy ,2008, 257 s. ( ISBN 978-2-7021-3914-1 i 2-7021-3914-0 , czytać online )
- Nowa gwiazda tenisa ziemnego , na Le Matin , 26 stycznia 1914
- Kronika młodości , na Le Journal de la jeunesse , lipiec 1914 19
- Sarah Pileggi , " Dama w białej jedwabnej sukience " , w Sports Illustrated ,13 września 1982
- Nasz mistrz tenisa , w Le Cri de Paris , 14 września 1919. Akta szkód wojennych przechowywane w archiwum departamentu Oise pod symbolem 10RP2/354 pokazują tylko szkody związane z grabieżą i bombardowaniem. Majątek Marest-sur-Matz zostaje sprzedany aktem z dnia 23 lipca 1925 r. przed Me Tessier, notariuszem w Compiègne
- Ralph Schor , „ Suzanne Lenglen, la niçoise (1899-1938) ” , na museedusport.fr
- Jak zdobył mistrzostwo świata na Reading dla All , 1 st październik 1919
- Yannick Cochennec , „ Suzanne Lenglen, ryczące lata dwudzieste tenisa ” , na stronie slate.fr (dostęp 21 lipca 2015 r . ) .
- 1919-1926 „Boska” Suzanne Lenglen , na stronie histoiredutennis.com , 3 czerwca 2001
- Po olimpiadzie , na La Vie au grand air , 20 września 1920
- Panna S. Lenglen w Ameryce , w Le Figaro , 18 sierpnia 1921 19
- Bohaterowie Wielkiego Szlema: „La Divine” Suzanne Lenglen (I) (Fr.) (1899-1938) , na stronie histoiredutennis.com , 10 października 2001
- Régis Delanoë, „ 90 lat temu, mecz stulecia Lenglen i Wills ” , o We Are Tennis ,22 września 2016(dostęp 17 maja 2018 r . ) .
- Creme de la Creme - 1. Finał 1926: Suzanne Lenglen v Mark K Browne , w BBC , 23 maja 2002
- Jean-Baptiste Baretta " La odgadnąć Suzanne Lenglen ", Tennis Magazine , n o 497,czerwiec 2018.
- (w) Gary Andrew Poole , Galopujący duch: Red Grange, legenda futbolu amerykańskiego , Houghton Mifflin Harcourt ,2008, 336 s. ( ISBN 978-0-618-69163-0 i 0-618-69163-4 , czytaj online ) , s. 212-219.
- Ray Bowers , " Suzanne Lenglen i pierwsza profesjonalna trasa " , na Tenisserver.com ,31 października 1999 r.
- Profesjonalny tenis przed erą Open , na 15-lovetennis.com , 26 sierpnia 2009
- Pyle wyjaśnia koniec umowy z Lenglen , w The New York Times , 18 lutego 1927
- Suzanne Lenglen rozegrała 86 meczów w Stanach Zjednoczonych w czterdziestu trzech miastach , w Le Journal , 27 lutego 1927 r.
- Rezygnacja z objazdu S. Lenglena , na Le Figaro , 31 maja 1927
- Podróż Suzanne Lenglen po Anglii na Le Figaro , 28 czerwca 1927 r
- „Tenis na Riwierze”, L'Éclaireur du Dimanche, 2 lutego 1930
- Louis Léon-Martin, „Vedettes w spoczynku: Suzanne Lenglen – Królowa tenisa. Pozostaje taka ” , Le Petit Parisien , 17 stycznia 1935
- Alain Bernard, „Młodzi ludzie, są tacy… ale oni pracują bez metody” , L'Aéro , 28 lutego 1936
- Mistrzyni tenisa - Suzanne Lenglen , na tenis-histoire.com
- Clerici, Suzanne Lenglen. Diva tenisa, s. 61
- Bauer, „Suzanne Lenglen, sportsmenka w stylu Art Deco”, s. 3
- (w) Ellen Phillips , VII Olimpiada: Antwerpia 1920 Chamonix 1924 , Warwick Press Inc.1998, 545 pkt. ( przeczytaj online )
- Bauer, „Suzanne Lenglen, sportsmenka w stylu Art Deco”, s. 5
- Suzanne Lenglen (1889–1938) , na stronie IMDB
- Zrezygnowano z zasady rundy wyzwań : broniąca się mistrzyni nie kwalifikuje się już automatycznie do finału, gra od początku zawodów w taki sam sposób, jak jej konkurenci.
- Miss Lenglen otrzymuje złoty medal na Le Figaro , 30 kwietnia 1921
- Niedzielny Harcerz, 7 grudnia 1924
- Doodle: Google świętuje Suzanne Lenglen, pierwszą mistrzynię Francji w tenisie , na France-Soir , 24 maja 2016 r.
Zobacz również
Bibliografia
- Claude Anet, Suzanne Lenglen , Simon Kra,1927, 198 s.
- Gianni Clerici , Suzanne Lenglen, diwa tenisowa , Paryż, Rochevignes,1984, 247 s. ( ISBN 2-86737-010-8 , EAN 978-2867370106 )
- Thomas Bauer, „Suzanne Lenglen, sportsmenka w stylu Art Deco” , w Myriam Boucharenc i Claude Leroy, Rok 1925: duch epoki , Nanterre,2012( ISBN 9782821851047 , czytaj online ) , s. 277-292
- Philippe Tétart , Androgyniczny mistrz, wojownik i tancerz. Rozmyty portret Suzanne Lenglen (1913-1923) ”, Międzynarodowy Przegląd Sportu i Przemocy , tom. 8,2014, s. 63-82 ( ISSN 2105-0953 , czytaj online )
- Gianni Clerici, Suzanne Lenglen. Boska , Viviane Hamy,2021, 386 s..
Ikonografia
- Portret autorstwa Francisa La Monaca , 1926
- Portret Raymonde Heudebert ( Bénézit Dictionary , Gründ, 1999, tom 7, strona 18)
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby związane ze sportem :
- Zasoby audiowizualne :
- Zasoby dotyczące sztuk pięknych :
- Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :