Studio Urszulanek
Studio Urszulanek
Wejście do kina
| Lokalizacja | Paryż 5 th |
|---|---|
| Informacje kontaktowe | 48 ° 50 ′ 34 ″ na północ, 2 ° 20 ′ 31 ″ na wschód |
| Inauguracja | 21 stycznia 1926 |
| Nb. pokoi | 1 |
| Pojemność | 122 |
| Kategoria | Sztuka i esej |
| Sieć | Niezależny |
| Stronie internetowej | http://www.studiodesursulines.com |
Geolokalizacja na mapie: Francja
|
|
Studio des Ursulines jest kino z 5 XX dzielnicy Paryża , znajduje się przy 10, rue des Urszulanki .
Historia
kreacja
W 1925 roku aktorzy Armand Tallier i Laurence Myrga wybrali dawną salę koncertową Colonne przy małej rue des Ursulines, aby zainstalować nowy typ kina, przeznaczonego do wyświetlania awangardowych filmów , przebudzonej i kulturalnej publiczności: narodziło się kino garde we Francji, pojawiło się pierwsze kino „specjalistyczne”, prekursor teatrów „ Art et Essais ”.
Studio des Ursulines prezentuje swoją pierwszą sesję dnia 21 stycznia 1926 ; publicznie rozpoznaje się m.in. André Bretona , Man Raya , Fernanda Légera , René Claira , Roberta Desnosa . W programie tego pierwszego pokazu pokazywane są Entracte René Claira lub La Rue sans joie Georga Wilhelma Pabsta.
Skandal 1928 roku
To pomieszczenie jest otoczeniem 9 lutego 1928, z premiery filmu Germaine Dulac , na podstawie scenariusza Antonina Artauda , La Coquille et le Clergyman, który jest krytykowany przez surrealistów, André Bretona i Louisa Aragona na czele. Ten skandal prowadzi do walki i wstrzymania projekcji. Armand Tallier nie dzwoni na policję i kilka tygodni później wznawia programowanie filmu.
Armand Tallier reprezentuje zatem bardziej kino serca i umysłu niż kino pieniędzy. W latach pięćdziesiątych był również związany z powstaniem ruchu Art et Essay , z narodzinami AFCAE (Association Française des Cinémas d'Art & d'Essai) w 1955 roku .
Studio des Ursulines dzisiaj
Od marca 2003 r. Program Studio des Ursulines przeznaczony jest głównie w ciągu dnia na Art & Essays dla młodej widowni, a wieczorem na spotkania w kinie animowanym i / lub klubie kinowym .
Dostęp
Do Studio des Ursulines można dojechać ze stacji kolei RER 
Luksemburg i metro
Miejsce Monge , a także kilka linii autobusowych RATP RATP 21 27 38 82 85 .
W fikcji
- W powieści „Zielone winogrona” (1950) Pierre-Henri Simona , Denis Van Smeevorde udaje się pewnego wieczoru do Studio des Ursulines, aby obejrzeć prezentację radzieckiego filmu.
- Jedna z ostatnich scen filmu Jules et Jim rozgrywa się w Studio des Ursulines, gdzie trójka bohaterów przypadkowo spotyka się.
- Zakończenie filmu Chantrapas i scena z Après Mai zostały nakręcone w Studio des Ursulines.
Filmografia
- Tumulte aux Ursulines , Alexandre Deschamps, Nicolas Droin, Laurent Navarri, 15 minut, 2007, wywiad między Alainem Virmaux i Prosperem Hillairetem, w Studio des Ursulines, na temat premierowego La Coquille et le Clergyman [1] .
Uwagi i odniesienia
- Alain Potignon, Nasze sąsiedzkie kina: ciemne pokoje miasta światła , Paryża, Parigramme ,2006, 162 str. ( ISBN 978-2-84096-456-8 ) , str. 20
Bibliografia
- Renaud Olivero, „Studio des Ursulines” , w: Jean-Michel Frodon (reż.) And Dina Iordanova (reż.), Cinémas de Paris , Paryż, CNRS Éditions ,2017, 365 s. ( ISBN 978-2-271-11480-8 , prezentacja online ) , str. 272–275.
Linki zewnętrzne
- Studio Urszulanek
- Armand Tallier i studio des Ursulines AFCAE opublikowane w 1963 roku.