Steve mcnair

Pod koniec sezonu 2005 Steve McNair odchodzi po przybyciu Vince'a Younga . W Tennessee Titans zabronić mu trenować na swoich obiektach w obawie, że zostaną tam ranny i że jego kontrakt będzie liczony w ich płac do sezonu 2006 . Podczas gdy negocjacje z Baltimore Ravens utknęły na wartości wyboru rekompensaty za handel rozgrywającego , zażądano arbitrażu i orzeczono go na korzyść gracza, który nadal ma kontrakt, aby mógł kontynuować trening. Kilka dni później oba zespoły doszły do ​​porozumienia w sprawie wyboru draftu, selekcji w czwartej rundzie na 2007 rok, a McNair został wysłany do Baltimore. Gracz podpisuje 5-letni kontrakt o wartości do 32 milionów dolarów, skonstruowany w taki sposób, że gracz otrzyma 20 milionów dolarów w ciągu pierwszych trzech sezonów.

Jego sezon zaczyna się w najlepszy możliwy sposób. Z pomocą solidnej obrony i nowego rozgrywającego Ravens mieli najlepszy start w swojej historii i dalsze sukcesy. Podczas spotkań z Cleveland Browns i San Diego Chargers przejmuje stery ataku i ustawia swoją drużynę na pozycji do wygrania w późnej fazie gry po dwóch decydujących kopnięciach. Piękna seria podsumowuje przeciwko Denver Broncos w deszczu Invesco polowego Mile High gdzie McNair Air jest przechwytywany trzy razy i kończy się oceną 34,6 w porażki 13-3 .

W następnym meczu, szóstym w sezonie, Ravens przegrał z Carolina Panthers , drugi z rzędu. McNair doznał urazu głowy i szyi w trzeciej ofensywnej serii gry. Po hospitalizacji zostaje wypisany ze szpitala następnego dnia i korzysta z tygodniowego odpoczynku w kalendarzu, aby dojść do siebie i być gotowym na następny mecz przeciwko New Orleans Saints . Udowadnia, że ​​nadal jest w dobrej formie, strzelając trzy gole przeciwko Świętym, dwa razy na podaniu i raz w biegu, w dominującym ataku ofensywnym, który sprawia, że ​​Kruki wracają na drogę do zwycięstwa.

Następnie zespołowi się to udaje. McNair nie strzelił gola przeciwko Cincinnati Bengals, a następnie wyróżnił się przeciwko Tennessee Titans , rzucając na 373  jardy i trzy przyłożenia przeciwko swojej byłej drużynie, co zostało powitane owacją na stadionie, na którym grał siedem sezonów. Tylko Bengalom udaje się wygrać z Krukami, którzy kończą sezon regularny 13 zwycięstwami i 3 porażkami. 17 grudnia , gdy jego drużyna jest w drodze do kwalifikacji do finału, McNair poważnie przecina rękę w drugiej ofensywnej serii spotkania między Krukami i Cleveland Browns i musi ustąpić miejsca Kyle'owi Bollerowi., Który odnosi zwycięstwo i pozwala Baltimore, aby uzyskać swoje miejsce w play-offach.

W końcowej fazie Steve McNair rozczarował oczekiwania, jakie stawiają mu jego kibice, rzucając dwa przechwyty przeciwko Indianapolis Colts i tracąc piłkę w ostatniej akcji spotkania, przegrywając wynikiem 15 do 6 . Rozgrywający jest krytyczny wobec siebie po wyeliminowaniu „Nasza obrona grała dobrze i dał nam wiele możliwości. Nie wykorzystaliśmy tych możliwości i zaczyna się od rozgrywającego . Kiedy jesteś w tej pozycji, musisz wyjść i utrzymać rozpęd, jaki daje nam obrona. Nie zrobiliśmy tego ofensywnie ze względu na straty piłki, które mieliśmy ” .

Jego drugi sezon na czele ofensywy Baltimore Ravens szybko zamienia się w koszmar. W drugiej akcji roku kontuzjował pachwinę i został zastąpiony przez Kyle'a Bollera w drugim meczu sezonu. Wrócił na pole w następnym tygodniu, ale został zmniejszony i zwiększył liczbę błędów . Na początku grudnia został wpisany na listę kontuzjowanych, kończąc sezon na operację lewego ramienia. Plik17 kwietnia 2008, odbył konferencję prasową, podczas której ogłosił, że jego kariera sportowa dobiega końca, fizycznie nie będąc w stanie kontynuować gry w NFL.

Zamach

Plik 4 lipca 2009, Dzień Niepodległości , Steve McNair został znaleziony martwy w wynajmowanym mieszkaniu w Nashville , z dwoma kulami w głowę i dwa razy w klatkę piersiową, na sofie w jadalni. Jego wieloletni przyjaciel Wayne Neeley, z którym McNair wynajmuje mieszkanie, uważa go za martwego. Kontaktuje się z innym przyjacielem gracza, Robertem Gaddy, który dzwoni po pogotowie. Na ziemi w pobliżu byłego amerykańskiego piłkarza zostaje również znaleziona martwa kobieta . Tożsamość tej kobiety jest szybko znana, jest to Sahel Kazemi, kelnerka w restauracji Dave & Buster w Nashville, gdzie rodzina McNair ma swoje przyzwyczajenia. Zmarła od strzału w głowę, 20-latka dwa dni wcześniej została aresztowana przez policję za jazdę pod wpływem alkoholu, podczas gdy jej pasażer McNair pozostaje wolny i może wrócić do domu taksówką. Sahel, nazywany jego dziewczyną lub przyjacielem, jest kochanką McNaira.

Reakcje na śmierć gracza są liczne: komisarz ligi Roger Goodell ogłasza to „straszną tragedią”, właściciel Titans KS Adams Jr składa hołd „jednemu z najlepszych graczy, którzy grali w klubie i jednemu z najbardziej lubianych przez graczy. kibice „poprzez wskazanie, że„ zaprowadził klub do miejsc, w których nigdy go nie było, a w szczególności do ich jedynego Super Bowl ”lub Eddiego George'a, który stawia na„ Cudowną osobowość ”.

Dochodzenie jest skomplikowane i obejmuje życie McNaira, aby dowiedzieć się, co ten żonaty, ale wyobcowany mężczyzna robił z młodą szesnaście lat młodszą od niego młodą kobietą, którą spotkał sześć miesięcy wcześniej. Mnożą się elementy obciążające młodą kobietę. Nie wykryto żadnego śladu wtargnięcia do domu. Po kilku dniach policja twierdzi, że broń została kupiona przez Kazemi i potwierdza, że ​​rzekomo zabił McNaira we śnie, zanim popełnił samobójstwo . Ślady prochu znajdują się na lewej dłoni Kazemiego, a pistolet obok jego głowy. Motyw zbrodni jest jednak niejasny, zazdrość Kazemiego i historia o pieniądzach wydają się uprzywilejowane. W obliczu presji mediów policja opublikowała ostatnie wiadomości między dwiema ofiarami w dniu tragedii.

Steve McNair zostaje pochowany w Reed Green Coliseum na kampusie Southern Miss podczas ceremonii, w której bierze udział prawie 5000 osób. Na ceremonii obecni są w szczególności zawodnicy Brett Favre , Ray Lewis i Jay Cutler .

Życie prywatne

Steve spotyka Mechelle Cartwright na kampusie Uniwersytetu Stanowego Alcorn . Zakochany nieustannie siedzi za nią, by flirtować. Sportowiec jest romantyczny i ukrywa swój pierścionek zaręczynowy w malinowym cieście. W 1997 roku Steve McNair poślubił swoją ukochaną ze studiów z ponad 1200 gośćmi i świętował to wydarzenie rejsem po Karaibach . Para ma dwóch synów, Tylera i Trenta. Pierwsza rodzi się rok po ślubie. Mechelle McNair podąża za swoim mężem do Houston i osiedla się z nim, stając się żoną sportsmenki , krzyczącą na kolegów z drużyny męża o ochronę. W 2003 roku Mechelle została pielęgniarką i pomogła swojemu mężowi znieść ból spowodowany pobiciem i urazami zadanymi mu przez sport. Steve McNair ma dwóch innych synów, Stevena McNair Jr. i Stevena O'Briana Korana McNaira, z poprzednich związków.

Rolnik, Steve McNair kupuje ogromne ranczo w Mississippi, które wymienia swoim imieniem. Zbudował tam dwa domy, jeden dla matki i jeden dla rodziny, oraz hodował 250 sztuk bydła i 30 koni. McNair spędza tam dużo czasu między sezonami piłkarskimi . W swoich pierwszych tygodniach w Houston Oilers w 1995 roku zaskoczył swoich kolegów z drużyny i trenerów, łatwo łapiąc świnię podczas grilla.

Jeden z jego kuzynów, Demario Davis , grał w New York Jets w National Football League .

Statystyka

Steve McNair grał w Houston Oilers- turned- Tennessee Titans i Baltimore Ravens jako rozgrywający w swojej karierze National Football League . Statystyki w poniższych tabelach mierzą jego różne występy na tej pozycji, te wytłuszczone wskazują, że zakończył z najlepszą statystyką ligi w tej kategorii.

Nagrody i rekordy

Steve McNair nigdy nie wygrał Super Bowl i był o kilka centymetrów od umieszczenia tej linii w swoim rekordzie w Super Bowl XXXIV . Jako wyjątkowy sportowiec uniwersytecki, pobił wiele ofensywnych rekordów dla Alcorn State Braves w Dywizji I-AA . Podczas gdy jego indywidualny talent jest jednogłośnie uznawany, poziom podziału, w którym gra, ogranicza go do trzeciego miejsca w Heisman Trophy i Walter Payton Award jako jedyna duża indywidualna nagroda akademicka.

Zakończył karierę z 31304 podaniami  w 161 meczach w sezonie regularnym rozgrywanych w dobie uprzywilejowanych meczów biegowych. W  swojej karierze w NFL pięć razy przekroczył próg 3000 jardów. Jest także jednym z najwydajniejszych rozgrywających w biegu, zdobywając 3590  jardów. Jest trzecim zawodnikiem na tej pozycji, który zdobył ponad 30000  jardów na przełęczy i 3500  jardów w biegu w National Football League, po Fran Tarkenton i Steve Young .

Gracz sezonu NFL 2003, zremisowany z Peytonem Manningiem , McNair zakończył sezon z oceną 100,4, najwyższą oceną ligi w tym sezonie, a następnie rekordem serii Titans. Jest drugim graczem w serii Oilers and Titans, który zdobył tę nagrodę po Earl Campbell w 1979 roku . Ten sezon 2003 to także jego pierwszy wybór na start w Pro Bowl . Został również wybrany jeszcze dwa razy, zastępując go w 2000 i 2005 roku. Tylko Warren Moon rzucił się na przełęcz więcej jardów niż on pod koszulką Oilers / Titans.

W 2018 roku Steve McNair został nominowany przez Pro Football Hall of Fame, ale nie został wybrany do wejścia do Hall of Fame.

Styl gry i osobowość

Steve McNair ma wiele atutów fizycznych dla rozgrywającego , od siły prawej ręki po umiejętność biegania. Potrafi przebiec sprint na 40 jardów w 4,62  si wykonywać 65- jardowe podania  podczas biegu, jego duży rozmiar - mierzy 1,88  m  -, ponad sto kilogramów i szyja o średnicy 46  cm sprawiają, że jest imponujący fizycznie. sportowiec. Aby wykorzystać swoje atrybuty, koordynator ofensywy Houston Oilers , Les Steckel, mnoży opcje ofensywne z formacjami i pozycją McNaira w nich. Więcej zastrzeżone i nieśmiała niż jego Running Back kolega Eddie George , że pozwala mu mówić w rwetes i pozostaje spokojna. McNair lubi presję i fizyczny kontakt futbolu amerykańskiego, których nie znajduje w baseballu . Te uderzenia powodują wiele kontuzji i bólu, z którymi ma do czynienia, dopóki nie zostanie nazwany jednym z najsilniejszych sportowców.

Przez lata i kontuzje biega coraz rzadziej i staje się precyzyjnym rozgrywającym, który pozostaje w kieszeni . Z poziomu college'u wie, jak grać w kieszeni, grając czterema szerokimi odbiornikami w swoim ostatnim sezonie z Alcorn State Braves .

Jego program przedmeczowy zawsze obejmuje przynajmniej godzinną drzemkę i nierzadko pojawia się przed kolegami z drużyny na kilka minut przed uderzeniem na boisko. Swoje przyłożenia celebruje gestem ręki w nawiązaniu do bractwa Omega Psi Phi, gdzie wstąpił na Uniwersytet Stanowy Alcorn .

Od 1999 roku Steve McNair prowadził młodzieżowy obóz piłkarski w Mississippi . Dwa lata później gracz stworzył Fundację Steve McNair, która każdego lata wita wielu młodych ludzi na trzech obozach i uiszcza opłaty rejestracyjne za większość z nich. Po przejściu na emeryturę zawodnik więcej czasu poświęca swojej fundacji, która zajmuje się również pomocą młodym ludziom w trudnej sytuacji. Jest jednym ze sportowców, którzy przybywają, aby wspierać ofiary huraganu Katrina . Przekazuje zdjęcia z autografami za każde 100 dolarów darowizny i napełnia kilka ciężarówek zapasami i wodą, aby pomóc swojemu rodzinnemu stanowi Missisipi .

Potomność i kultura popularna

Uważany w 2016 roku za najlepszy wybór w historii Tennessee Titans , Steve McNair pozostaje historycznym graczem w serii. Pozwoliło to franczyzie przenieść się do Nashville i wypełnić stadion Tytanami we wczesnych latach klubu. Podczas sezonu NFL 2009 gracze Tennessee Titans noszą na kaskach naklejkę z numerem 9 w hołdzie Steve'owi McNairowi, który zmarł kilka tygodni przed rozpoczęciem sezonu regularnego.

Idol między innymi Cam Newtona , poza swoim zespołem wyróżnia pokolenie bycia afroamerykańskim rozgrywającym o wielkim talencie. Podąża śladami pioniera Warrena Moona, dążąc do sukcesu Afroamerykanów na czele ataku Houston Oilers . Przykładem dla pokolenia, które poprzedza, takich graczy jak Troy Smith czy Steve Young , jest McNair. Łamie wiele stereotypów, udowadniając, że rozgrywający z Afroamerykanów mogą poprowadzić drużynę National Football League, stając się pierwszym, który został uznany za najlepszego gracza sezonu. W 2001 roku Michael Vick został pierwszym afroamerykańskim rozgrywającym, który został wybrany jako pierwszy w drafcie , co prawdopodobnie nie nastąpiłoby bez udanej kariery McNaira.

Uwagi i odniesienia

Oryginalne cytaty

1. (in) „  Synu, jesteś naszym człowiekiem. Jesteś naszą przyszłością.  ” .
2. (w) "  Recenzje Najbardziej niedoceniany gracz w lidze, bez wyjątku  " .
3. (w) „  najlepszy rozgrywający w lidze  ” .
4. (in) „  Nasza obrona grała świetnie i dali nam wiele okazji. Nie wykorzystaliśmy tych okazji i zaczyna się od rozgrywającego. Kiedy znajdziesz się w tej pozycji, musisz wyjść i utrzymać pęd, który dała nam obrona. Nie zrobiliśmy tego ofensywnie ze względu na obroty, jakie mieliśmy  ” .
5. Pełne oświadczenie brzmi: „  Nie znamy szczegółów, ale jest to straszna tragedia, a nasze serca kierują się do zaangażowanych rodzin.  ” .
6. (w) „  Jesteśmy zasmuceni i zszokowani wiadomością o dzisiejszej śmierci Steve'a McNaira. Był jednym z najlepszych graczy do gry dla naszej organizacji i jednym z najbardziej ukochanych graczy przez naszych fanów. Grał z niekwestionowanym sercem i przywództwem, prowadząc nas w miejsca, do których nigdy nie dotarliśmy, w tym nasz jedyny Super Bowl. Nasze myśli i modlitwy są z jego rodziną, gdy zajmują się jego przedwczesną śmiercią  ” .
7. W oryginalnym kontekście: „  Zapamiętam uśmiech Steve'a, jego śmiech, jego umiejętność gotowania - ten człowiek potrafił gotować - i po prostu człowieka, którym był. Świetnie się razem bawiliśmy, wspaniała osobowość  ” .

Uwagi

1. Wybrany przez New England Patriots w siódmej rundzie draftu w 1994 roku, Jay Walker rzuca tylko dwie asysty w NFL po niezwykłej karierze w college'u. Był także członkiem Minnesota Vikings w 1996 i 1997 roku.
2. Steve McNair i Peyton Manning otrzymali po 16 głosów spośród 50 dziennikarzy i komentatorów zajmujących się NFL, którzy utworzyli panel głosujący, aby nominować najlepszego gracza sezonu 2003.

Bibliografia

1. (en) Thomas George, „  McNair Is Man of the Hour in Mount Olive  ” , The New York Times,28 września 1994(dostęp 21 lutego 2018 ) .
2. (i), Mark Stewart Steve McNair: uruchamianie i Gunning Lerner Publications,2001, 48  s. ( czytaj online ) , „  1. A Family Thing  ” , s.  Od 5 do 10.
3. (i) Amy K. Nelson "  ścieżka baseballu McNair nie wybrany  " , na ESPN.com ,9 lipca 2009(dostęp 24 lutego 2018 ) .
4. (en) William C. Rhoden, "  duże wrażenie W małym Venue  " The New York Times,29 listopada 1992(dostęp 9 marca 2018 ) .
5. (in) Thomas George, „  Deep in the Heart of Mississippi, has Halo Glows Over Alcorn State  ” , The New York Times28 sierpnia 1994(dostęp 22 lutego 2018 ) .
6. (en) Mark Stewart, Steve McNair: bieganie i polowanie Lerner Publications2001, 48  s. ( czytaj online ) , „  2. Młody lider  ” , s.  Od 11 do 15.
7. (w) „  Dodatkowe punkty College Football  ” , The New York Times22 sierpnia 1993(dostęp 9 marca 2018 ) .
8. (w) Alan Schmadtke, „  Zapomnij o wielkich nazwiskach:„ Air 'Mcnair zasługuje na trochę czasu antenowego  ” , Sun Sentinel22 września 1993(dostęp 6 marca 2018 ) .
9. (en) Michael Wilbon, „  McNair's w centrum uwagi, Waljer kradnie serial  ” , The Washington Post,26 września 1993(dostęp 6 marca 2018 ) .
10. (in) SL Price, „  Air McNair  : Steve McNair jest najlepszym rozgrywającym - czarno-białe złoto, duża lub mała szkoła futbolu w college'u  ” , Sports Illustrated , Vol.  81 N O  13,26 września 1994, s.  40 do 48 ( czytaj online ).
11. (en) Andrew Bagnato, „  Air Mcnair In The Running  ” , Chicago Tribune,22 września 1994(dostęp 5 marca 2018 ) .
12. (w) Ira Berkow, „  McNair and Alcorn Throwing Wind It Up  ” , The New York Times26 listopada 1994(dostęp 6 marca 2018 ) .
13. (w) Ira Berkow, „  Gdzie McNair pasuje najlepiej  ” , The New York Times29 listopada 1994(dostęp 9 marca 2018 ) .
14. (w) „  McNair and Tressel Honored  ” , The New York Times20 grudnia 1994(dostęp 9 marca 2018 ) .
15. (en) Ira Berkow, „  McNair, Not Your Ordinary Tourist  ” , The New York Times,11 grudnia 1994(dostęp 9 marca 2018 ) .
16. (w) Richard Sandomierz, „  Is Heisman Hurdle Too High for McNair?  " , The New York Times,25 października 1994(dostęp 22 lutego 2018 ) .
17. (w) Thomas George, „  McNair With Distance Record, Seeks Degree  ” , The New York Times25 października 1994(dostęp 5 marca 2018 ) .
18. (w) „  Grading Game  ” , The New York Times20 listopada 1994(dostęp 9 marca 2018 ) .
19. (w) „  NCAA Places Alcorn State is Probation  ” , The New York Times22 grudnia 1994(dostęp 9 marca 2018 ) .
20. (in) NCAA "  Football Championship Subdivision Records  " ,2008(dostęp 5 marca 2018 ) .
21. (w) NCAA "  Zarchiwizowane statystyczne rankingi piłkarskie - 1991  " ,7 grudnia 1991(dostęp 6 marca 2018 ) .
22. (w) NCAA "  Zarchiwizowane statystyczne rankingi piłkarskie - 1992  " ,6 grudnia 1992(dostęp 6 marca 2018 ) .
23. (w) NCAA "  Zarchiwizowane statystyczne rankingi piłkarskie - 1993  " ,28 listopada 1993(dostęp 6 marca 2018 ) .
24. (w) NCAA "  Zarchiwizowane statystyczne rankingi piłkarskie - 1994  " ,4 grudnia 1994(dostęp 6 marca 2018 ) .
25. (w) Thomas George, „  One Final College Showcase for McNair  ” , The New York Times22 stycznia 1995(dostęp 21 lutego 2018 ) .
26. (w) Don Pierson, „  Senior Bowl w centrum uwagi na ofertę Mcnaira, aby zarobić numer 1  : pochwała i wątpliwości tworzą intrygujący status draftu, ale może zostać wybrany przez Expansion Club  ” , Chicago Tribune,19 stycznia 1995(dostęp 6 marca 2018 ) .
27. (w) Timothy W. Smith, „  Prognoza: Carter Boselli 1. 2. 3 McNair?  " , The New York Times,22 kwietnia 1995(dostęp 6 marca 2018 ) .
28. (in) Thomas George, „  To nie jest Mount Olive, ale jest wystarczająco blisko  ” , The New York Times23 kwietnia 1995(dostęp 22 lutego 2018 ) .
29. (w) Paul Kuharsky, „  Floyd Reese Recounts McNair Draft bleuff  ” na ESPN.com ,24 lipca 2014 r(dostęp 6 marca 2018 ) .
30. (w) Timothy W. Smith, „  Two Top Picks Reach Reach Contract Terms  ” , The New York Times16 lipca 1995(dostęp 23 lutego 2018 ) .
31. (en) Thomas George, "  At Home on the Range  : McNair prowadzi Oilers  " The New York Times,10 sierpnia 1997(dostęp 22 lutego 2018 ) .
32. (w) „  Kontrakt o wartości 28,4 mln USD sprawia, że ​​Steve McNair najlepiej zarabia Houston Oiler  ” , Jet , Johnson Publishing Company, vol.  88 N O  1414 sierpnia 1995, s.  46 ( ISSN  0021-5996 , czytaj online ).
33. (en) Mike tanier, "  Pamiętając Steve McNair  " , Obcy piłka nożna,7 lipca 2009(dostęp 4 marca 2018 ) .
34. (in) David Fleming, „  2. Houston Oilers  ” , Sports Illustrated ,1 st sierpień 1996( czytaj online ).
35. (en) Michael Silver, „  Party of Five  : Kwintet silnie uzbrojonych, zwinnych rozgrywających z mnóstwem umiejętności zyskał na znaczeniu w AFC Central, wnosząc nowe życie do pozycja bardzo potrzebuje gwiezdnej mocy  ” , Sports Illustrated , t.  87 N O  9,1 st wrzesień 1997, s.  188 do 199 ( czytaj online ).
36. (w) Thomas Bonk, „  Houston, masz problem: naftowcy jadą do Nashville, Astros i rakiety rozmawiają o ruchu - a fani sportu są w stanie zamieszania  ” , Los Angeles Times,4 sierpnia 1996(dostęp 22 lutego 2018 ) .
37. (w) Paul Zimmerman, „  AFC Central  ” , Sports Illustrated , Vol.  85 N O  10,2 września 1996, s.  110 do 113 ( czytaj online ).
38. [wideo] (en) A Football Life  : Steve McNair , 2012, NFL Productions.
39. (w) Paul Kuharsky, „  McNair-style apprenticeships Likely history  ” na ESPN.com ,7 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
40. (w) Jack McCallum, „  In The Running: Prowadzeni przez twarde jak skała gwiazdy Eddiego George'a i Steve'a McNaira, Tytani - wyłonili się z przeciętności, aby po cichu wyrobić sobie markę dla siebie w AFC  ” , Sports Illustrated , tom.  91 N O  2129 listopada 1999, s.  52 do 57 ( czytaj online ).
41. (w) Jeff Pearlman, „  Tennessee Oilers: Osiedlony w jednym miejscu i wyposażony w kilka nowych, przełomowych odbiorników, zbalansowane Oilers mogą być kolejnym wielkim hitem z Nashville  ” , Sports Illustrated , Vol.  89, n o  7,17 sierpnia 1998, s.  106 i 107 ( czytaj online ).
42. (w) „  Shaking Off Snow Broncos Hang On  ” , The New York Times ,27 października 1997(dostęp 24 lutego 2018 ) .
43. (w) Mike Freeman, „  Packers End Woes Against Cowboys  ” , The New York Times ,24 listopada 1997(dostęp 24 lutego 2018 ) .
44. (w) Peter King, "  najtrudniejszych miejsc pracy w Sport: Jako debiutanci Peyton Manning i Ryan Liść zamiar dowiedzieć się, rozgrywający NFL muszą wytrzymać niespotykany nacisk - fakt większości swoich poprzedników młodych w 1990 nauczkę,  » , Sports Illustrated , vol.  89, n o  7,17 sierpnia 1998, s.  44 do 61 ( czytaj online ).
45. (en) Gerald Eskenazi, „  McNair Presents A Double Threat  ” , The New York Times ,19 listopada 1998(dostęp 9 marca 2018 ) .
46. (in) David Fleming, „  Tennessee Titans: pseudonim, mundury, logo i stadion są nowe, podobnie jak strategia tego sezonu dotycząca wyprzedzania rozgrywającego Steve McNair: Go Long  ” , Sports Illustrated , Vol.  91 N O  8,30 sierpnia 1999, s.  138 i 139 ( czytaj online ).
47. (in) Steve Springer, „  Beware McNair  : Titan Quarterback Not a Consistent Skip, aim He's a Runner Strong and Hard to Defend  ” , Los Angeles Times ,29 stycznia 2000(dostęp 22 lutego 2018 ) .
48. (w) Associated Press , „  McNair odwiedza zespół  ” , The New York Times25 września 1999(dostęp 22 lutego 2018 ) .
49. (en) Joe Garner i Bob Costas , 100 Yards of Glory: The Greatest Moments in NFL History , Houghton Mifflin Harcourt ,8 listopada 2011, 320  s. ( ISBN  978-0547547985 ) , „Super Bowl XXXIV: Rams 23, Titans 16 - 30 stycznia 2000” , s.  92 i 93.
50. (en) Joe Garner i Bob Costas , 100 Yards of Glory: The Greatest Moments in NFL History , Houghton Mifflin Harcourt ,8 listopada 2011, 320  s. ( ISBN  978-0547547985 ) , „Music City Miracle, 2000” , str.  120 i 121.
51. (w) Thomas George, „  Matka McNaira, przejmująca kontrolę, jest dumna ze swojego syna, przejmującego kontrolę  ” , The New York Times ,31 stycznia 2000(dostęp 23 lutego 2018 ) .
52. [wideo] (w) „  SB XXXIV: niepowstrzymana mieszanka Steve'a McNaira  ” , The New York Times (dostęp 23 lutego 2018 ) .
53. (w) Paul Schwartz, „  Rams Truly Win Super Bowl: Cape Magic Year as Titans 'Drive Falls Short Yard  ” , New York Post ,31 stycznia 2000(dostęp 23 lutego 2018 ) .
54. (w) Mike Freeman, "  Rams Win Super Bowl thriller, as the Titans Fall Yard Short  " , The New York Times ,31 stycznia 2000(dostęp 23 lutego 2018 ) .
55. (w) Associated Press, „  McNair zabrany z posiniaczoną klatką piersiową  ” , ESPN,12 września 2000(dostęp 23 lutego 2018 ) .
56. (w) Associated Press, "  McNair to rest While the Titans 'bye week  " , ESPN,14 września 2000(dostęp 23 lutego 2018 ) .
57. (w) Associated Press, „  Mornhinweg Hired To Coach the Lions  ” , The New York Times25 stycznia 2001(dostęp 23 lutego 2018 ) .
58. (w) Associated Press, „  Favre popiera McNair; Leinart zatrudnia Condon  ” , USA Today,22 kwietnia 2006(dostęp 23 lutego 2018 ) .
59. (w) „  Steve McNair: A Tribute to The Man, The Myth, The Legend, Rest In Peace  ” , Bleacher Report,5 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
60. (en) Tom Weir, „  Titans QB McNair używa bólu, aby się skupić  ” , USA Today,17 lutego 2004(dostęp 23 lutego 2018 ) .
61. (en) Michael Silver, „  Twardy klient  : grając z odwagą i niezachwianą pewnością siebie, rozgrywający Titans Steve McNair udowadnia, że ​​jest MVP ligi  ” , Sports Illustrated , vol.  99 N O  19,17 listopada 2003, s.  56 do 63 ( czytaj online ).
62. (w) Damon Hack, „  Tytani dają o sobie znać kosztem Patriotów  ” , The New York Times17 grudnia 2002(dostęp 5 marca 2018 ) .
63. (w) Jeffri Chadiha, „  Flash Of The Titans  : Wszechstronny rozgrywający Steve McNair Tennessee MUSI wynieść na szczyt AFC South  ” , Sports Illustrated , Vol.  97 N O  24,16 grudnia 2002, s.  84 ( czytaj online ).
64. (w :) Thomas George, „  McNair Hurts, Reflects, Wins  ” , The New York Times10 stycznia 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
65. (w) Josh Elliott, „  One for the Team  : tworzymy skład pozbawiony graczy Pro Bowl, Steve'a McNaira i dwóch odbiorców. Unlikely Took the Titans to the próg tytułowej gry  ” , Sports Illustrated , Vol.  98 N O  220 stycznia 2003, s.  36 i 37 ( czytaj online ).
66. (w) Michael Arkush, „  In the End, the Titans Are More Than a Play Away  ” , The New York Times20 stycznia 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
67. (w) Don Pierson, "  Lekcja Pro Bowl powinna odpalić McNair, the Titans  " , Chicago Tribune,22 grudnia 2002(dostęp 5 marca 2018 ) .
68. (w) Thomas George, „  The Pushing and Pulling Of Black Quarterbacks  ” , The New York Times3 października 2003(dostęp 23 lutego 2018 ) .
69. (en) Jeff Legwold, "  McNair Liście Snubs na przełęczy  " The Washington Post,21 listopada 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
70. (w) „  Titans Steve McNair przeprasza fanów po aresztowaniu pod wpływem alkoholu  ” , Jet , Johnson Publishing Company, vol.  103 n O  24,9 czerwca 2003, s.  54 ( ISSN  0021-5996 , czytaj online ).
71. (w) „  Air 'wrócił do Tennessee  ” , Chicago Tribune,14 października 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
72. (w :) Frank Litsky, „  All Pass, No Run Is Not Like McNair  ” , The New York Times2 grudnia 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
73. (w) Judy Battista, „  Jets Prepare as if McNair Will Play  ” , The New York Times27 listopada 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
74. (w) Associated Press, „  Manning, McNair Share MVP Award  ” , Los Angeles Times,3 stycznia 2004(dostęp 23 lutego 2018 ) .
75. (w) Damon Hack, „  Chwiejne nogi i boli ramię, podnoszą tytanów  ” , The New York Times4 stycznia 2004(dostęp 5 marca 2018 ) .
76. (in) Dave Caldwell, „  Patriots 'Defence Buckles Purpose not Break Down  ” , The New York Times11 stycznia 2004(dostęp 5 marca 2018 ) .
77. (en) Associated Press, „  Titans 'McNair zwolniony ze szpitala  ” , The Spokesman-Review,29 września 2004(dostęp 5 marca 2018 ) .
78. (w) Judy Battista, „  Kontuzje są obfite, nie należy niepokoić się o nic  ” , The New York Times10 grudnia 2004(dostęp 23 lutego 2018 ) .
79. (w) „  McNair ma chirurgię, aby wzmocnić klatkę piersiową  ” , The New York Times29 grudnia 2004(dostęp 23 lutego 2018 ) .
80. (in) "  QB kończy z 209 jardami po przerwie w 2 meczach  " na ESPN.com ,22 listopada 2004(dostęp 5 marca 2018 ) .
81. (w) „  Stłuczony mostek nigdy nie wygoił się w pełni  ” na ESPN.com ,18 grudnia 2004(dostęp 23 lutego 2018 ) .
82. (in) Kevin Chappell, „  On A Mission Back To The Super Bowl  ” , Ebony Johnson Publishing Company, vol.  60 N O  12,Październik 2005, s.  196 do 200 ( ISSN  0012-9011 , czytaj online ).
83. (in) „  McNair wyglądał na co najmniej 15 funtów lżejszy  ” , na ESPN.com ,18 maja 2005(dostęp 5 marca 2018 ) .
84. (en) „  Arbiter: Titans must let McNair pracować w obiektach  ” , na ESPN.com ,1 st czerwiec 2006(dostęp 22 lutego 2018 ) .
85. (w) Clifton Brown, „  Debiutant podąża za swoim ojcem  ” , The New York Times4 sierpnia 2006(dostęp 27 lutego 2018 ) .
86. (w) John Clayton, „  Titans, McNair Ravens Agree to trade  ” , na ESPN.com ,8 czerwca 2006(dostęp 22 lutego 2018 ) .
87. (w) The Associated Press, „  Tennessee Trades McNair to the Ravens  ” , The New York Times8 czerwca 2006(dostęp 27 lutego 2018 ) .
88. (w) Len Pasquarelli, „  Kontrakt McNair na zapłatę 20 milionów dolarów w pierwszych trzech latach  ” , ESPN,11 czerwca 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
89. (w) Jamison Hensley, „  Gra 3: McNair łapie nerki podczas rajdu  ” , Baltimore Sun,25 września 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
90. (w) Jamison Hensley, „  Game 4: Driven McNair steruje wygraną  ” , Baltimore Sun,2 października 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
91. (w) Jamison Hensley, „  Gra 5: przestępstwo McNair idą milę na odwrót  ” , Baltimore Sun,10 października 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
92. (in) Jamison Hensley, „  Gra 6: McNair nabiera rozpędu  ” , Baltimore Sun,16 października 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
93. (w) Jamison Hensley, „  Gra 7: Atak odpowiada na wezwanie  ” , Baltimore Sun,16 października 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
94. (w) Jamison Hensley, „  Gra 9: Kruki łączą się z przeszłością  ” , Baltimore Sun,13 listopada 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
95. (w) The Associated Press, „  Ravens tracą McNair, pokonują Browns, aby zdobyć miejsce w play-offach  ” , ESPN,18 grudnia 2006(dostęp 5 marca 2018 ) .
96. (w) Jamison Hensley, „  Gra 17: Atak kończy się porażką  ” , Baltimore Sun,14 stycznia 2007(dostęp 5 marca 2018 ) .
97. (w) Jamison Hensley, „  Spartaczone szczęście  ” , Baltimore Sun,11 września 2007(dostęp 5 marca 2018 ) .
98. (en) The Associated Press, „  Shoulder Surgery Will End Season for the Ravens 'McNair  ” , The New York Times,4 grudnia 2007(dostęp 22 lutego 2018 ) .
99. (w) The Associated Press, "  McNair wycofany:" Fizycznie, nie mogłem tego więcej zrobić  " , na ESPN.com ,18 kwietnia 2008(dostęp 27 lutego 2018 ) .
100. (w) The Associated Press, „  McNair nazywa to zamknięciem  ” , The New York Times18 kwietnia 2008(dostęp 22 lutego 2018 ) .
101. (w) The Associated Press, „  McNair odchodzi od sezonów NFL po 13 roku życia, nagroda MVP  ” na NFL.com ,17 kwietnia 2008(dostęp 22 lutego 2018 ) .
102. (w) SL Price, „  Steve McNair 1973 do -2009  : Niezłomny na boisku, forma rozgrywającego Pro Bowl stawia gwałtowny koniec  ” , Sports Illustrated , Vol.  111 N o  2, 13 i 20 lipca, 2009, str.  25 ( czytaj online ).
103. (i) „  Były MVP McNair znaleziono martwą  ” na ESPN.com ,5 lipca 2009(dostęp 21 lutego 2018 ) .
104. (en) Associated Press, "  Policja: Emerytowany QB McNair zamordowany przez dziewczynę, która następnie popełniła samobójstwo,  " na NFL.com ,8 lipca 2009(dostęp 21 lutego 2018 ) .
105. (w) Elizabeth Merrill, „  Kobieta na zawsze związana ze Stevem McNair  ” na ESPN.com ,5 lipca 2010(dostęp 21 lutego 2018 ) .
106. (w) „  Reakcja na śmierć Steve'a McNaira  ” na ESPN.com ,5 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
107. (w) Lynn Zinser, „  Police Conclude Girlfriend Killed McNair Herself  ” i „ The New York Times8 lipca 2009(dostęp 22 lutego 2018 ) .
108. (w) „  Shootings a Murder-Suicide  ” na ESPN.com ,9 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
109. (w) Associated Press, „  Kazemi zażądał pieniędzy od McNair  ” na ESPN.com ,20 października 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
110. (w) Paul Kuharsky, „  Mourners streaming by McNair's casket  ” na ESPN.com ,9 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
111. (en) Elizabeth Merrill, „  Rodzina pozostawiona w tyle  : Po pochowaniu męża prawie dziesięć lat temu Mechelle McNair była zdeterminowana, aby zapewnić swoim synom bezpieczeństwo i kontynuować działalność życiową. Nie zawsze było to łatwe  ” na ESPN.com ,11 lutego 2018 r(dostęp 22 lutego 2018 ) .
112. (w) „  Battle Brewing Over McNair Estate  ” na tmz.com ,19 lipca 2009(dostęp 22 lutego 2018 ) .
113. (w) Charlie Frankel, „  Demario Davis Remembers His Cousin Steve McNair  ” na newyorkjets.com ,26 września 2013(dostęp 27 lutego 2018 ) .
114. (in) David Steele, „  Get in line: 5 QBs Who zasługują na Hall of Fame tak samo jak Tony Romo  ” na sportingnews.com ,5 kwietnia 2017(dostęp 5 marca 2018 ) .
115. (en) „  A Look Back at the Career of Steve McNair  ” , at titansonline.com ,4 lipca 2009(dostęp 5 marca 2018 ) .
116. (in) Associated Press, „  Manning MVP McNair in a rzadki krawat  ” , na ESPN.com ,3 stycznia 2004(dostęp 22 lutego 2018 ) .
117. (w) „  108 Nominowanych w czasach współczesnych do Hall of Fame's Class Of 2018  ” , Pro Football Hall of Fame,12 września 2017 r(dostęp 5 marca 2018 ) .
118. (in) Associated Press, „  Future for McNair Foundation uncertain  ” na ESPN.com ,30 lipca 2009(dostęp 27 lutego 2018 ) .
119. (w) Gene Menez, „  Wpływ na sport  : przecinając pas o szerokości 250 mil, huragan zniszczył gry, pory roku, obiekty i przyszłe dochody. Nigdy wcześniej burza nie zmieniła tak dramatycznie krajobrazu sportowego  ” , Sports Illustrated , vol.  103 n O  10,12 września 2005, s.  62 i 63 ( czytaj online ).
120. (w :) Associated Press, „  Favre, McNair rozdaje 150 000 $ w Katrina Relief  ” na ESPN.com ,14 lipca 2008(dostęp 4 marca 2018 ) .
121. (w) Paul Kuharsky, "  Najlepszy wybór tytanów QB Steve McNair Was  " na ESPN.com ,28 kwietnia 2016 r(dostęp 27 lutego 2018 ) .
122. (w :) Thomas George, „  Gra powietrzna McNaira jest solidnie uziemiona  ” , The New York Times9 listopada 2003(dostęp 5 marca 2018 ) .
123. (w) „  shortstops  ” , Chicago Tribune,7 sierpnia 2009(dostęp 5 marca 2018 ) .
124. (in) „  Titans to Wear Helmet Decal to Honor McNair  ” on titansonline.com ,6 sierpnia 2009(dostęp 5 marca 2018 ) .
125. (w) Jim Wyatt, „  Panthers QB Cam Newton” uwielbia „Steve McNair  ” na titansonline.com ,3 lutego 2016 r(dostęp 27 lutego 2018 ) .
126. (in) David Steele, „  Czarni QBs McNair winien duży dług  ” , Baltimore Sun,20 kwietnia 2008(dostęp 4 marca 2018 ) .
127. (w) Michael David Smith, „  Vick nie jest pierwszym rzucającym się rozgrywającym, on jest (na razie) najlepszym golem  ” , NBC Sports,21 czerwca 2014(dostęp 5 marca 2018 ) .

Aby wejść głębiej

Wideografia

• (pl) A Football Life  : Steve McNair ,17 października 2012, NFL Productions, 43 minuty ( ASIN  B01GUOY38E ) .
• (en) E60: spadkobierca McNair ,11 lutego 2018 r, ESPN.

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Kongresu
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby związane ze sportem  :
  • College Football Hall of Fame
  • Mississippi Sports Hall of Fame
  • Galeria sław sportu Tennessee
  • (w)  ESPN (National Football League)
  • (w)  Pro Football Reference (gracze)