Stanislas Hosius
| Stanislas Hosius | |
| |
| Biografia | |
|---|---|
| Narodziny |
5 maja 1504 Kraków , Polska |
| Święcenia kapłańskie | 1543 |
| Śmierć |
5 sierpnia 1579 Capranica , Państwa Kościelne |
| Kardynał Kościoła Katolickiego | |
| Stworzony kardynał |
26 lutego 1561przez Pius IV |
| Tytuł kardynalny |
Kardynał Kapłan z S. Lorenzo Panisperna kard kapłana z S. Pancrazio kard kapłana z S. Sabina kard kapłana z S. Teodoro kard kapłana z S. Pryskę kard kapłana z S. Anastasia kard kapłana z S. Clemente kardynał-kapłana z S. Pietro in Vincoli kardynał-prezbiter z S. Maria in Trastevere |
| Biskup Kościoła katolickiego | |
| Konsekracja biskupia | 23 marca 1550 |
| Funkcje biskupie |
Biskup z Chełmży biskupa z Warmii |
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | |
Stanisław Hozjusz (ur5 maja 1504w Krakowie , w Polsce , i zmarł dnia5 sierpnia 1579w Capranica , niedaleko Rzymu ) jest kardynał , dyplomata i polski myśliciel z XVI -tego wieku .
Biografia
Hozjusz jest Provost z Wielunia i Wiślicy , kanon w Frombork , Krakowie i Sandomierzu . Po święceniach otrzymał parafie w Golombie i Radłowie .
W 1549 r. Został mianowany biskupem chełmińskim .
Hozjusz zostaje wysłany przez króla polskiego Zygmunta Augusta II na kurs Ferdynanda I er w Wiedniu i Karola V w Brukseli w celu zbudowania sojuszu między Polską a tymi dwiema monarchiami.
W 1551 został biskupem Warmii . W tym samym roku napisał Confessio fidei christiana catholica dla synodu w Piotrkowie Trybunalskim . Papież wezwał go do Rzymu w 1558 roku, gdzie był jednym z najbardziej wpływowych członków kurii rzymskiej . Został legatem apostolskim na dworze cesarskim w Wiedniu i (ponownie) nawrócił syna cesarza, Maksymiliana Czecha na katolicyzm.
Papież Pius IV mianuje go kardynałem podczas konsystorza z26 lutego 1561.
Kardynał Hozjusz bierze udział w konklawe w latach 1565-1566 (elekcja Piusa V i elekcja Grzegorza XIII ).
Hozjusz kardynał legat latere w Polsce w 1566 roku i ambasador w Polsce do Stolicy Apostolskiej (1569). Aktywnie wspiera starania Papieża o przywrócenie katolicyzmu w Anglii i Szwecji . Założył liceum w Braniewie , jako ośrodek misji katolickiej. Hozjusz był głównym zakładem karnym od 1574 r. Do śmierci.
Mówi się, że jest potomkiem Osio, wpływowej włoskiej rodziny z Monzy.
Literatura
- Theologische Realenzyklopädie (TRE), Bd. 15, S. 598–600
- Benrath: Realenzyklopädie für protestantische Theologie und Kirche (RE) 3. Auflage Bd. 8 S. 382-392
- Heinz Scheible: Melanchthons Briefwechsel. Personen 12 ; Stuttgart-Bad Cannstatt 2005; ( ISBN 3-7728-2258-4 )
- Lexikon für Theologie und Kirche (LThK) 3. Auflage Bd. 5 S. 284
- Arno Sames: Religion in Geschichte und Gegenwart (RGG) 4 Auflage, Bd. 3, S. 1912
- Hans-Jürgen Karp: Reiche und Territorien in Ostmitteleuropa
Uwagi i odniesienia
Zobacz też
Linki zewnętrzne
-
Dokumentacja urzędowa :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
- CiNii
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- System dokumentacji uczelni
- Biblioteka Kongresu
- Gemeinsame Normdatei
- Królewska Biblioteka Holenderska
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Biblioteka Narodowa Szwecji
- Western Swiss Library Network
- Biblioteka Narodowa Australii
- Norweska baza biblioteczna
- Biblioteka Uniwersytecka w Zagrzebiu
- Czeska Biblioteka Narodowa
- Biblioteka Narodowa Portugalii
- Biblioteka Narodowa Grecji
- WorldCat Id
- WorldCat
- Zasoby związane z religią :
- Informacje w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Brockhaus Enzyklopädie • Deutsche Biography • Enciclopedia italiana • Enciclopedia De Agostini • Encyclopædia Britannica • Encyclopædia Treccani • Polski słownik biograficzny • Visuotinė lietuvių enciklopedija
- „Stanislas Hosius” w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL)
- Stanislai Hosii (…) Opera omnia in duos divisa tomos, quorum primus ab (…) auctore (…) auctus etaptitus (…) secundus autem totus novus, nuncque primum typis excusus (…)
- Stanislai Hosii (…) Opera omnia (…) nunc novissime ab ipso auctore (…) Rozpoznanie (…) cura (…) Henrici Dunghaei (…) edita (…)
- Johann Samuel Ersch, Johann Gottfried Gruber, Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste „ Band Sect. 2 T. 11 S. 93 ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )