Imię urodzenia | Simon Philip Hugh Callow |
---|---|
Narodziny |
13 czerwca 1949 Londyn ( Anglia ) |
Narodowość | brytyjski |
Zawód | Aktor |
Wybitne filmy |
Amadeus Cztery wesela i pogrzeb Ace Ventura w Afryce |
Simon Callow , urodzony dnia13 czerwca 1949w Londynie jest brytyjskim aktorem i pisarzem .
Napisał biografie Orsona Wellesa i Charlesa Laughtona .
Simon urodził się w Londynie , w dzielnicy Streatham (położonej na prawym brzegu). Jest synem sekretarza Yvonne Mary (z domu Guise) i angielskiego biznesmena Neila Francisa Callowa.
Kształcił się w London Oratory School, prywatnej szkole katolickiej, do której uczęszczały również dzieci Tony'ego Blaira, i kontynuował naukę na Queen's University w Belfaście („Queen's”) w Irlandii Północnej. Nie ukończył ich jednak i dołączył do Drama Centre London.
To właśnie podczas pracy w kasie bardzo znanego Royal National Theatre , Simon Callow stawiał pierwsze kroki w teatrze, gdy jego dyrektorem artystycznym był Sir Laurence Olivier . I właśnie na próbach poczuł w sobie zdecydowany smak deklamacji, powołania aktorskiego i pasji do sceny.
Debiutował w latach 70. XX wieku . W szczególności zagrał w Passing By , sztuce amerykańskiego dramatopisarza Martina Shermana w teatrze Gay Sweatshop . W 1977 zagrał kilka ról w sztuce Howarda Brentona : Epsom Downs w Joint Stock Theatre Company , firmie założonej w Londynie w 1974 roku przez Davida Hare'a , Maxa Stafforda-Clarka i Davida Aukina. W 1979 roku zagrał w Duszy Białej Mrówki Snoo Wilsona w ośrodku w dzielnicy Soho Poly w Soho.
Choć bardzo ceniony w teatrze przez wyspecjalizowanych krytyków, zasłynął wśród szerokiej publiczności dopiero dzięki telewizji i kinu. Jego pierwszy telewizyjny występ mógł mieć miejsce w 1975 roku w jednym z odcinków serialu Carry On Laughing ; rzeczywiście pojawił się w odcinku zatytułowanym Orgy and Bess , ale został on wycięty podczas montażu. Z drugiej strony był w stanie oddać całą miarę swojego talentu w serialu Chance in a Million , którego miał głównego bohatera, Toma Chance'a; a później wyróżnił się w „ Czterech weselach i pogrzebie” .
Dzielił się także plakatem do Amadeusza z 1984 roku, którego scenariusz znał, sam grając rolę Mozarta kilka lat wcześniej, w 1979 roku na scenie Royal National Theatre.
W tym samym czasie rozpoczął karierę jako pisarz. W swojej pierwszej autobiograficznej książce, która ukazała się w 1984 roku, „ W skórze aktora” („ Być aktorem” ), prześledził swoją artystyczną podróż i bardziej ogólnie mówił o swojej pasji do zawodu aktora. Dzieło, które pojawiło się w latach Thatcher, kiedy kwestionowano zasadę subsydiowania teatrów, a co za tym idzie dotknęło surowe ograniczenia budżetowe, wzbudziło pewne kontrowersje.
Następnie napisał " Love Is Where It Falls" , przejmującą analizę swojego jedenastoletniego związku z Peggy Ramsay (1908-1991), która znana jest jako jedna z najbardziej znanych agentek lat 1960 i 1980.
Napisał także biografię Karola Dickensa , który dostosowany wiele razy zarówno na scenie iw telewizji: w teatrze, w One Man Show: The Mystery of Charles Dickens przez Peter Ackroyd , potem w filmie Hansa Christiana Andersena : My Life as a Fairytale , a także w telewizji, zwłaszcza w An Audience with Charles Dickens ( BBC , 1996) oraz w The Unquiet Dead , specjalnym odcinku serialu Doctor Who .
W 1992 roku wyreżyserował sztukę przez Sharman Macdonald , Odcienie , a także musicalu My Fair Lady , pamiętał o jego kierunku i stroje Jasper Conran. W 1995 roku wystawił sceniczną wersję Children of Paradise dla Royal Shakespeare Company , co zresztą nie odniosło wielkiego sukcesu. Wyreżyserował także niektóre produkcje liryczne. Callow zagrał razem z Saeedem Jaffreyem w brytyjskim serialu Little Napoleons w 1994 roku. W 1996 roku wyreżyserował trylogię Cantabile , utwór a cappella na cztery głosy, skomponowany przez jego przyjaciela, Stephena Olivera .
W 2004 roku użyczył głosu w filmie animowanym Shoebox Zoo , w którym zagrał przebiegłą i zdradziecką postać Wolfganga. Pojawił się także w specjalnym odcinku Little Britain .
Grał Hrabia Fosco, postać ciemnego z powieści Wilkie Collins , The Woman in White ( The Woman in White ), najpierw do kina w 1997 roku na deskach West Endu w 2005 roku w musicalu dostosowany przez Andrew Lloyd Webbera .
W grudzień 2004, był gospodarzem bożonarodzeniowego show London Gay Men's Chorus , Un Noël très très gay ( Make the Yuletide Gay ) w Barbican Centre w Londynie (ośrodku założonym w 1991 roku przez grupę sześciu, London Gay Men's Chorus jest do dziś , z 190 śpiewakami i 230 członkami, najbardziej znanym i najważniejszym chórem gejowskim w Europie).
W lipiec 2006, bardzo znany chór dziecięcy Schola London Oratory School ogłosił, że Callow jest jednym z ich nowych sponsorów, dołączając do księżniczki Michaela z Kentu , prawniczki Cherie Blair , a także kompozytora i dyrygenta Jamesa MacMillana . Ale on wąsko zrezygnował wlistopad 2007, po kontrowersji, która wstrząsnęła Terrence Higgins Trust (organizacją charytatywną AIDS , której Callow jest również członkiem założycielem).
Wcielił się ponownie w rolę Wolfganga w Shoebox Zoo, a także użyczył głosu postaci Huntera.
W Luty 2008Grał rolę psychiatry Martin Dysart w sztuce Petera Shaffera , Equus , na festiwalu w Chichester. Z11 lipca w 3 sierpnia 2008, Callow brał udział w kanadyjskim Stratford Festival ze swoim show There Reigns Love , w którym recytował sonety Williama Szekspira , a w 2008 roku wystąpił na Edinburgh International Festival , recytując monologi Charlesa Dickensa : Dr Marigold and Mr Chops w adaptacji i reżyserii Patricka Girlanda .
Między marcem a sierpień 2009, grał Pozzo w sztuce Samuela Becketta Czekając na Godota , w produkcji Seana Mathiasa , z udziałem Sir Iana McKellena (Estragon), Patricka Stewarta (Vladimir) i Ronalda Pickupa (Lucky). Odwiedził kilka miast w Wielkiej Brytanii: Malvern, Milton Keynes, Brighton, Bath, Norwich, Edynburg i Newcastle; wreszcie osiedlenie się w Haymarket.
czerwiec do listopad 2010, koncertował w jednoosobowym show , Shakespeare: the Man from Stratford , napisanym przez Jonathana Bate , wyreżyserowanym przez Toma Cairnsa i wyprodukowanym przez Ambassador Theatre Group . Spektakl został przemianowany na Being Shakespeare z powodu zaplanowanych występów w Trafalgar Studios na West Endzie zaplanowanych od15 czerwca 2011.
Wreszcie Callow napisał biografie Oscara Wilde'a , Charlesa Laughtona i Orsona Wellesa . Obecnie pracuje nad trzecim tomem swoich wspomnień. Opublikował antologię Szekspira „ Szekspir o miłości” oraz wspierał i współtworzył projekt Actors on Shakespeare z siedzibą w Cambridge.
Callow nagrał również liczne audiobooki, w tym The Twits and The Witches oraz wiele dzieł PG Wodehouse'a w skróconych wersjach ( Very Good Jeeves , The Code of the Woosters , Aunts Aren't Gentlemen , itp.). Oświecony meloman, napisał kilka artykułów w czasopiśmie Gramophone .
W 1999 został wyniesiony do stopnia Komendanta Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE).
Był zresztą jednym z pierwszych aktorów, którzy ujawnili swój homoseksualizm. Zrobił to przy okazji książki autobiograficznej w skórze aktora ( Being An Actor ), którą wydał w 1984 roku. Jest jednym z najpopularniejszych gejów Wielkiej Brytanii ; wydaje się nawet na 28 th pozycji w wykazie sporządzonym w 2007 roku przez dziennik The Independent , najbardziej wpływowych gejów w Wielkiej Brytanii.