Sambre-et-Meuse bruzda jest widoczna część w Belgii co geolodzy nazywają " Midi winy" czy "Great Midi fault" (lub "Bande de Sambre-et-Meuse", "Bande condruzienne", "Bande condruzienne" „Sylurski zespół Condroz” lub „Bande de Dave”); pasmo to odpowiada ważnej linii pęknięcia znajdującej się na północnej granicy masywu Południa (Condroz-Ardenne), która pojawiła się w paleozoiku po przejściu dwóch cykli orogenicznych : pierwszego, zwanego kaledońskim , datowanego od ordowiku do Sylur , a drugi, znany jako Varisque , w górnym karbonie .
Ta strefa pęknięcia rozciąga się w linii prostej na trasie biegnącej przez Sambre i Mozy (między Namur i Liège ).
Dalej na wschód uskok ten pokryty jest osadami (pochodzącymi głównie z mezozoiku ).
Bruzda Sambre-et-Meuse oddziela równiny Hainaut i Hesbaye od bardziej surowych regionów Condroz i Ardenów . Jest to wciąż aktywna sejsmicznie strefa, która była na przykład zaangażowana w trzęsienie ziemi w Liège w rListopad 1983.
Walonia grzbiet : bruzda Sambre-et-Meuse przecina północną część terytorium Walonii i wydaje się zorganizować to jak kręgosłup. Całkiem logicznie rzecz biorąc, najstarsza oś komunikacyjna w regionie, rzymska droga Bavay - Kolonia , została utworzona równolegle do niej i tak jest również dzisiaj w przypadku autostrady E42 i linii kolejowej Liège - Lille . Te osie komunikacji lądowej rozszerzyły bruzdę na zachód (La Haine i Sambre), ale także na wschód do kraju Herve i doliny Vesdre, dzięki osi Tongeren - Treves .
Logicznie rzecz biorąc, to właśnie na tym obszarze dobrze obsługiwanym za pomocą środków komunikacji rozwinęła się działalność gospodarcza i osiedliła się tam większość ludności. Miało to miejsce szczególnie podczas industrializacji regionu, w którym odkryliśmy i eksploatowaliśmy węgiel , który uwięził powstanie bruzdy Sambre-et-Meuse.
Są to wyrażenia, którymi określa się w Walonii przestrzeń tysiąca kilometrów kwadratowych, która biegnie z Dour w Borinage do Verviers przez Mons , La Louvière ( Centrum ), Charleroi , Namur , Huy , Liège , podążając wzdłuż rzeki Haine , Doliny Sambre , Meuse i Vesdre, a nawet obszar, który po tej samej linii obejmuje Borinage , region centralny (La Louvière), kraj Charleroi , Basse-Sambre ( Sambreville ), region Huy, dorzecze Liège i region Verviers.
W tej bruździe żyje około dwie trzecie populacji Walonii, czyli dwa i pół miliona mieszkańców. Jego główną sekcją jest bruzda Sambre-et-Meuse (lub Charleroi-Liège). W regionie tym doszło do serii strajków generalnych o charakterze społecznym lub politycznym: w 1886 (kryzys gospodarczy, spadek płac, bezrobocie), 1893 (walka o wybory powszechne ), 1902 (walka o wybory powszechne), 1913 (walka o wybory powszechne) ), o wyborach powszechnych), 1932 , 1936 , 1950 ( kwestia królewska ) oraz strajk generalny zimy 1960-1961, kiedy po raz pierwszy masowo zażądano autonomii Walonii. Jest polityczną bazą Belgijskiej Partii Socjalistycznej w Walonii, miejscem najbardziej zaciekłego sprzeciwu wobec Leopolda III . Niektórzy uważają go czasem za hipotetyczną przestrzeń polyville, która byłaby metropolią walońską.
Bruzda przebiegała przez Mozy , która następnie zbierała jako dopływ różnych rzek, które odprowadzały od północy masywu Ardenów aż do górnego miocenu , płynąc z południa na północ w kierunku dorzecza Skaldy lub bezpośrednio w kierunku morza .
Uskok, choć daleko od wielkich granic płyt tektonicznych, wykazuje przeszłe i niedawne oznaki aktywności sejsmicznej.
To badano za pomocą dostępnych danych geologicznych, danych sejsmicznych w sieci (odnowiony w 1985) i analizując nagrania przez sejsmografy od strzałów zawodowego lub poprzez badanie anomalii magnetycznych i grawitacyjnych.
Aktywność sejsmiczna tego obszaru jest powiązana z obszarami w pobliżu północnej Francji (od północno-wschodniej części Nord-Pas-de-Calais po belgijskie i francuskie Ardeny na południu oraz od Niemiec (region Eifel ) do południowy wschód.