Schemat narracyjny

Schemat narracyjny jest pojęciem narratologii . To zestaw semantycznych bloków składających się na historię .

Kompozycja

Klasyczny schemat

Klasyczny wzór składa się z 5 elementów, które porządkują historię.

• Sytuacja wyjściowa lub incipit  : przedstawia elementy niezbędne do rozpoczęcia opowieści i jej zrozumienia. W opowiadaniu w czasie przeszłym czasowniki są często niedoskonałe. Sytuacja bohaterów nie zmienia się, pozostaje stabilna.
• Element wyzwalający lub destrukcyjny: w konfrontacji z sytuacją wyjściową zaburza równowagę historii. Jest wprowadzany przez łącznik czasowy.
• Skręty , przygody lub węzeł (wszystkie akcje): są to zdarzenia spowodowane przez element destrukcyjny i które prowadzą do działań podejmowanych przez bohaterów, aby osiągnąć swój cel. W opowiadaniu w czasie przeszłym czasowniki są często w czasie przeszłym. Ten element na ogół kończy się kulminacją , czy też kulminacją: jest to najwyższy punkt opowieści, to tam ostatecznie eksploduje całe napięcie perypetii. Przez większość czasu jest pod koniec (przed wynikiem).
• Wniosek lub element rozwiązania  : kładzie kres działaniom i prowadzi do sytuacji końcowej.
• Sytuacja końcowa lub wyraźna  : to wynik, koniec historii, która znów się ustabilizuje. W bajkach sytuacja bohaterów poprawia się, ale w innych typach opowieści możliwe jest, że się pogorszy.

Analepsa

W niektórych przypadkach wykonywane są retrospekcje ( analepsis ), czyli narrator opowiada o zdarzeniach składających się na psychologię bohaterów w celu uzasadnienia ich działań. W tym fragmencie może występować kompletny wzorzec narracyjny zwany analepsis, jak historia w historii.

Sprawa powieści kryminalnej

W opowieści policyjnej schemat narracji składa się na ogół z następujących elementów: przestępstwo , śledztwo, poszlaki, podejrzani, sprawca, namierzenie sprawcy, aresztowanie , wyrok, wymiar sprawiedliwości , egzekwowanie prawa .

Wykres aktantyczny

Pewnych dodatkowych informacji można podać, opierając się na diagramie narracyjnym typu II zwanym diagramem aktantyjnym , prostszym, w którym bierzemy pod uwagę głównych bohaterów lub siły napędowe, a także filary, które pozwolą na napisanie narracji.

Ten typ diagramu może być reprezentowany kilka razy w tym samym wątku. Podczas gdy pierwszy proponowany schemat narracji jest ogólnym zarysem historii, drugi schemat jest bardziej szczegółowy i często ulotny. Możemy więc znaleźć następstwo wzorów typu II w zwrotach akcji, a nawet w wyzwalaczach lub rozdzielczości. Podobnie schemat narracyjny nie podlega chronologii narracji, która w przypadku kryminału może zaczynać się od aresztowania, następnie przestępstwa, a kończyć śledztwem.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Monomyth koncepcji Monomyth ( Monomyth ), opracowany przez Josepha Campbella w swoich książkach i wykładach z końca 1940 wzwyż, wysuwa pomysł, że wszystkie mity w świecie powiedzieć zasadniczo tę samą historię, z których są one jedynie wariacje. W swojej książce Bohater o tysiącu twarzach ( Bohater o tysiącu twarzach ), opublikowanej w 1949 roku, Campbell wyprzedzeniem co on twierdzi, że jest uniwersalna konstrukcja wszystkich mitów na świecie, który relateraient danego bohatera Journey ( Podróż Bohatera ). Pojęcie monomitu jest także próbą odkrycia cech wspólnych dla wszystkich kosmogonii .
• Wykres aktantyczny
• Schemat kwinarny
• Opowiadanie historii (technika)
• Wątek

Uwagi i referencje

1. „  Diagram narracyjny  ” , na www.lettres.org (dostęp 23 marca 2016 )
2. „  Diagram narracyjny – kurs francuskiego  ” , na profdefrancais.net (dostęp 23 sierpnia 2020 )
3. „  The Narrative Scheme: Definition and Example  ” z laculturegenerale.com (dostęp 23 sierpnia 2020 r. )
4. Neamar , „  Analepse: Definicja, synonimy i przykłady użycia  ” , na lachal.neamar.fr (dostęp 23 marca 2016 r. )
5. „  Powieść kryminalna: kiedy literatura ubiera się na czarno!”  » , na www2.espe.u-bourgogne.fr (konsultacja 23 marca 2016 )
6. Algirdas Julien Greimas , Semantyka strukturalna: badania i metoda , Larousse,1966