Raymond Edward Brown

Biografia

Narodziny	22 maja 1928 Nowy Jork
Śmierć	8 sierpnia 1998 r.(w wieku 70 lat) Menlo Park
Pogrzeb	Kalifornia
Narodowość	amerykański
Trening	Johns Hopkins University Catholic University of America Seminarium i uniwersytet St. Mary's ( w )
Zajęcia	Prezbiter , naukowiec

Inne informacje

Pracował dla	Zjednoczeniowe Seminarium Teologiczne
Religia	katolicyzm
Zakon religijny	Towarzystwo księży Saint-Sulpice
Mistrz	William Foxwell Albright

Raymond Edward Brown , urodzony dnia22 maja 1928, martwy 8 sierpnia 1998 r.jest amerykańskim kapłanem Sulpicjanem , teologiem , biblistą i egzegetą . Mianowany w 1972 i 1996 roku do zasiadania w Papieskiej Komisji Biblijnej , która doradza Papieżowi w sprawach biblijnych, i przez 23 lata profesorem w Union Theological Seminary w Nowym Jorku, zyskał wielką reputację jednego z najlepszych biblistów, New Specjalista ds. Testamentów w Stanach Zjednoczonych.

Kardynał Mahony nazwał go „najwybitniejszym i najbardziej znanym katolickim badaczem Biblii, jaki kiedykolwiek żył w tym kraju”, nazywając jego śmierć „wielką stratą dla Kościoła”. Brown został uhonorowany 24 doktoratami honoris causa uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych i Europie.

Brown był prezesem Katolickiego Stowarzyszenia Biblistów, Towarzystwa Literatury Biblijnej (1976-1977), Studiorum Novi Testamenti Societas (1986) oraz Towarzystwa Literatury Biblijnej (1986-1987). Był członkiem Towarzystwa Naukowego Saint-Sulpice i katolickim księdzem diecezji Baltimore . Jest cytowany w pracach naukowych Josepha Ratzingera, który został papieżem Benedyktem XVI .

Wzbudziła jednak niechęć tradycjonalistów, którzy zarzucają mu zależność od nowoczesnej egzegezy.

Podejście do Pisma Świętego

Podejście Raymonda E. Browna do Pisma Świętego zostało zakwestionowane przez katolickich pisarzy, których Brown uważa za „ fundamentalistów ”, ale bardzo szanowanych przez kardynała Ratzingera .

Jej punktem wyjścia jest to, że mogą być błędy w pytaniach, które nie dotyczą Zbawienia ; jest to stanowisko stosunkowo nowoczesne, ale Brown podkreśla również ograniczenia naukowych metod biblijnych, w tym krytyki tekstu , w przypadku rozwiązywania problemów Kościoła lub w odniesieniu do fundamentalnych kwestii wiary. Tradycyjne podejście do Pisma polega na przekonaniu, że nie zawiera ono błędu i że wszystko w nim jest w jakiś sposób związane ze Zbawieniem. Ewolucja Browna doprowadziła niektórych do wniosku, że jego podejście pozostaje otwarte i umiarkowane. Jego szersze stanowisko w sprawie Pisma Świętego przemawia zarówno do sceptyków, jak i do dużej liczby chrześcijan, a jego książki są punktem odniesienia.

Znawca hipotetycznej wspólnoty Jana , napisał tomy poświęcone Ewangelii Jana w New Anchor Bible Commentary .

W numerze 26 Studiów Teologicznych , opublikowanym w 1965 roku, artykuł zatytułowany „Czy NT nazywa Jezusa Bogiem? », Odróżnia studium tekstów Nowego Testamentu od chrystologii , którą można z nich wyprowadzić.

Możemy podsumować w następujący sposób:

Biblijne fragmenty Mk 10,18 , Łk 18,19 , Mt 19,17 , Mk 15,34 , Mt 27,46 , Jn 20,17 , Ep 1,17 , 3 , 1,3 , Jn 17,3 , 1Co 8,6 , Ep 4,4-6 , 1Co 12,4-6 , 2co 13,14 , 1Ti 2,5 , J 14,28 , Mc 13,32 , Ph 2,5-10 , 1Co 15,24- 28 są „tekstami, które zdają się sugerować, że kwalifikacja Boga nie została użyta dla Jezusa” i stanowią „negatywny dowód, który często zbyt łatwo jest przeoczyć, traktując ten temat z perspektywy katolickiej”.
Dalej: „Jezus nigdy nie jest nazywany Bogiem w Ewangeliach synoptycznych , a fragment taki jak Mk 10:18 wydaje się wykluczać możliwość, że Jezus użył tego tytułu, by mówić o sobie. Nawet Czwarta Ewangelia nigdy nie mówi, że Jezus wyraźnie mówi, że jest Bogiem. Kazania, które Dzieje Apostolskie przypisują początkom misji chrześcijańskiej, nie mówią o Jezusie jako o Bogu. Nie ma więc powodu, by wierzyć, że Jezus był nazywany Bogiem w najstarszych warstwach tradycji Nowego Testamentu. Ten negatywny wniosek jest uzasadniony faktem, że Paweł nie używa tego tytułu w żadnym liście napisanym przed 58 rokiem.”
Podobnie: „ Wytłumaczenia wymaga powolność, z jaką rozwijało się używanie imienia Bożego w odniesieniu do Jezusa. Nie tylko jest fakt, że Jezus nie jest nazywany Bogiem w najstarszych warstwach Nowego Testamentu, ale są nawet fragmenty cytowane w pierwszej serii tekstów powyżej, które w sposób dorozumiany zastrzegają imię Ojca Bożego. Co więcej, nawet w częściach Nowego Testamentu, które mówią o Jezusie jako Bogu, istnieją również fragmenty, które wydają się sprzeciwiać takiemu użyciu – badanie tych tekstów udowodni, że jest to prawdą w odniesieniu do duszpasterstwa i literatury Jana . Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, że we wczesnym chrześcijaństwie dziedzictwo Starego Testamentu dominowało w używaniu imienia Boga, używanego zbyt wąsko, by odnosić się do Jezusa. Odnosił się ściśle do jedynego Ojca Jezusa, do Boga, do którego Jezus się modlił. Stopniowo (być może w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych) myśl chrześcijańska, rozwijając się, rozumiała, że Bóg musi mieć szersze znaczenie. Widzieliśmy, że Bóg tak bardzo objawił się w Jezusie, że słowo musiało objąć Ojca i Syna. "

W tym Raymond E. Brown przytacza uwagi katolickich uczonych, takich jak Marie-Émile Boismard w Świcie chrześcijaństwa. Przed narodzeniem dogmatów i spełnia najnowsze badania opublikowane w Nowym Testamencie i judaizmu w I st wieku.

Jeśli chodzi o relacje z procesu, męki i śmierci Jezusa, Raymond E. Brown zauważa 27 sprzeczności między procedurami rabinicznymi a tym, co ewangelie mówią o procesie przed Sanhedrynem . Camille Focant, poruszając kwestie związane z delimitacją wybraną przez Browna w jego książce Śmierć Mesjasza. Od Getsemani do grobu. Komentarz do narracji pasyjnych w czterech ewangeliach (1994) zwraca uwagę na znajomość literatury egzegetycznej na temat „zdumiewającej i niemal bezbłędnej”.

Jego książka Co wiemy o Nowym Testamencie? , opublikowany w 1997 roku, na rok przed jego śmiercią, uważany jest za dobre wprowadzenie do Nowego Testamentu i ustępuje głównie większości tez.

Uwagi i referencje

(w) Sonya Shetty Cronin, Raymond Brown, „Żydzi” i Ewangelia Jana , Bloomsbury Publishing ,2015, s. 11.
101 odpowiedzi na pytania biblijne .
Raymond E. Brown, „Czy NT nazywa Jezusa Bogiem? ”, W Studiach Teologicznych , nr 26, 1965, s. 545-573.
Marie-Émile Boismard , U zarania chrześcijaństwa. Przed narodzinami dogmatów , Paryż, Cerf, 1998 ( ISBN 2-204-05977-3 ) .
Camille Focant, Raymond E. Brown, Śmierć Mesjasza. Od Getsemani do grobu. Komentarz do narracji pasyjnych w czterech ewangeliach (kol. The Anchor Bible Reference Library). Nota bibliograficzna 1994 , Revue Théologique de Louvain , Rok 1996, 27-1, s. 99-100
Camille Focant , „Raymond E. Brown, Co wiemy o Nowym Testamencie? Tr. Z angielskiego J. Mignon. 2000 ”(nota bibliograficzna) , w Revue théologique de Louvain , nr 32-2, 2001, s. 262-263.

Pracuje

Raymond Edward Brown opublikował 25 książek, w tym:

Prace przetłumaczone na język francuski

Kościół odziedziczył po apostołach , Donald H. Juel (tłum.), Paryż, Cerf «coll. Czytanie Biblii, 76”, 1987 ( ISBN 2-204-02655-7 ) ;
Napisany wspólnie z Johnem P. Meierem, Antiochia i Rzym , kolebki chrześcijaństwa , Paryż, Cerf «coll. Lectio divina, 131 ”, 1988 ( ISBN 2-204-02843-6 ) ;
Jezus w czterech Ewangeliach. Wprowadzenie do chrystologii Nowego Testamentu , Jean-Bernard Degorce, Dominique Barrios-Delgado (tłum.), Paryż, Cerf «coll. Czytanie Biblii, 111 ”, 1996 ( ISBN 2-204-05402-X ) ;
Co wiemy o Nowym Testamencie? , Jacques Mignon (tłum.), Paryż, Bayard, 2000 ( ISBN 2-227-35020-2 ) ;
Wspólnota Ukochanego Ucznia , Paris Cerf, 2002, „coll. Lectio divina, 115 ”, 2002 ( ISBN 2-204-06996-5 ) ;
Wierząc w Biblię w czasie egzegezy , Jean-Bernard Degorce (tłum.), Paryż, Cerf, 2002 «kol. Czytanie Biblii, 123” ( ISBN 2-204-06791-1 ) ;
101 pytań na temat Biblii i ich odpowiedzi , Paryż, Cerf «coll. Przeczytaj Biblię, 98 ”, 2004 ( ISBN 2-204-07575-2 ) ;
Śmierć Mesjasza. Encyklopedia Męki Chrystusa, od Getsemani do Grobu. Komentarz do historii Męki Pańskiej w czterech Ewangeliach , Jacques Mignon (tłum.), Paryż, Bayard, 2005 ( ISBN 2-227-35025-3 ) ;
Czytaj Ewangelie z Kościołem. Od Bożego Narodzenia do Wielkanocy , Geneviève Krebs (trad.), Paryż, Cerf «coll. Objawienie Pańskie ”, 2004 ( ISBN 2-204-07262-1 ) ;
Czytanie Ewangelii w czasie Adwentu i Bożego Narodzenia , Dominique Barrios (tłum.), Paryż, Cerf «coll. Przeczytaj Biblię, 153 ”, 2008 ( ISBN 978-2-204-08693-6 ) ;

Książki w języku angielskim

„Sensus Plenior” Pisma Świętego , Baltimore, St. Mary's University, 1955;
„Ewangelia według Jana”, w „Anchor Bible”, 1966 i 1970;
Piotr w Nowym Testamencie (współautor), 1973;
Maria i Nowy Testament (współredaktor), 1978;
Wspólnota Ukochanego Ucznia , Nowy Jork, Paulist Press, 1979;
Krytyczne znaczenie Biblii , Nowy Jork, Paulist Press, 1981;
New Jerome Biblical Commentary (współredaktor), 1990;
Odpowiedzi na 101 pytań na temat Biblii , Nowy Jork, Paulist Press, 1991 ( ISBN 0-8091-4251-1 ) ;
Śmierć Mesjasza , 1994;
Wprowadzenie do chrystologii Nowego Testamentu , 1994 Preview ;
Wprowadzenie do Nowego Testamentu , 1997;
Narodziny Mesjasza 1998.

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :
- Encyklopedia Britannica
- Szwedzka encyklopedyna
Raymond E. Brown, Śmierć Mesjasza. Od Getsemani do grobu. Komentarz do męki w czterech Ewangeliach
(pl) Nagrane konferencje wygłoszone przez RE Brown
(pl) Biuletyn Teologii Biblijnej
( fr ) Zwrot w teorii biblijnej Analiza krytyczna z tradycjonalistycznego punktu widzenia
(en) Felix Corley, „Nekrolog: Wielebny Raymond E. Brown”, The Independent , Londyn, 19 sierpnia 1998