Organizacja | Astro Space Center |
---|---|
Pole | Radio teleskop |
Status | Nieczynny |
Inne nazwy | Spektr R |
Uruchomić | 18 lipca 2011 |
Wyrzutnia | Zenit -2SB / Fregat -2CB |
Koniec misji | 11 stycznia 2019 r |
Dożywotni |
Planowane: 5 lat Okres obowiązywania: 7 lat, 11 miesięcy, 11 dni. |
Identyfikator COSPAR | 2011-037A |
Teren | http://www.asc.rssi.ru/radioastron/index.html |
Msza przy starcie | 3660 kg |
---|
Orbita | Wysoka orbita |
---|---|
Perycentrum | 500 km |
Apoapsis | 350 000 km |
Kropka | 8 dni 7 godzin |
Nachylenie | 51,3 ° |
Rodzaj | Radio teleskop |
---|---|
Średnica | 10 m |
Ogniskowy | 4,3 m |
Długość fali | 1,3 cm, 6 cm, 18 cm i 92 cm |
RadioAstron lub Spektr R to rosyjski kosmiczny radioteleskop opracowany przez Astro Space Center przyłączony do Instytutu Fizyki Lebiediewa i umieszczony na orbicie18 lipca 2011. Za pomocą 10-metrowej anteny prowadzi obserwacje na częstotliwościach od 330 MHz do 25 GHz iz rozdzielczością sięgającą 7 mikrosekund łuku przy najwyższych częstotliwościach.
Projekt RadioAstron sięga 1981 roku. W tym czasie radzieccy urzędnicy postanowili zbudować trzy obserwatoria kosmiczne, w tym RadioAstron. Jednak problemy gospodarcze i polityczne, przed którymi stoi kraj, a także trudności techniczne znacznie spowalniają projekt.
Po 30-letniej fazie projektowania i budowy rusza RadioAstron 18 lipca 2011przez rakiety Zenit -2SB / Fregat -2CB. Umieszczony jest na silnie eliptycznej orbicie o wymiarach 10 000 km × 390 000 km z okresem 9,5 dnia. RadioAstron jest używany z naziemnymi teleskopami radiowymi do wykonywania interferometrii o bardzo długiej podstawie . Projekt został opóźniony o 10 lat ze względów finansowych.
Jego żywotność planowano na 5 lat, ale zdecydowano o przedłużeniu jego eksploatacji do końca 2019 roku. Docelowo pozostanie w służbie przez 7 lat, 11 miesięcy i 9 dni, do końca 2019 roku. 11 stycznia 2019 r, data, od której nie reaguje już na kontrolę naziemną.
Cele naukowe RadioAstron są następujące:
Po nieudanych próbach odzyskania kontaktu z satelitą misja oficjalnie zakończyła się 30 maja 2019 r a przetwarzanie danych, które przekroczyło początkowe oczekiwania, jest kontynuowane.
Radioteleskop ma masę 3,66 tony, w tym 2,5 tony ładunku . Ten ostatni obejmuje antenę o średnicy 10 metrów oraz towarzyszące instrumenty i sprzęt. Satelita jest stabilizowany w 3 osiach. Korekcje i zmiany orientacji wykorzystują 8 kół reakcyjnych i silniki odrzutowe spalające hydrazynę (4 do zgrubnego strojenia i 8 do precyzyjnego strojenia. Prędkość obrotu anteny wynosi 0,1 stopnia / sekundę. Trzy celowniki gwiazdowe służą do celowania z dokładnością ± 10 łuku) sekundy.
Antena ma średnicę 10 metrów i ogniskową 4,22 metra. Działa w 4 pasmach fal: 1,3 cm , 6 cm , 18 cm i 92 cm z rozdzielczościami odpowiednio 7, 35, 100 i 500 mikrosekund łukowych . Aby uzyskać precyzyjnie ukształtowaną powierzchnię, antena paraboliczna składa się ze stałego zwierciadła centralnego o średnicy 3 metrów otoczonego 27 płatkami (wymiary: 34 x 115 x 372 cm ) wykonanymi z włókna węglowego . Są one rozmieszczane na orbicie za pomocą jednego silnika, który je obraca. Maksymalne odchylenie kształtu naczynia od idealnego wynosi ± 2 mm . Centralne zwierciadło, płatki i mechanizmy rozkładania są przymocowane do konstrukcji, która służy również jako podpora dla detektorów umieszczonych w ognisku, a także dla celowników gwiazdowych, które pozwalają na precyzyjną orientację instrumentu.
Jednoczesna obserwacja teleskopu kosmicznego i około dwudziestu radioteleskopów na Ziemi 21 września 2013, umożliwiło wykonanie zdjęć szczegółów dżetu czarnej dziury w galaktyce NGC 1275 z ułamka roku świetlnego z odległości 230 milionów lat świetlnych.