Odporność ruch w Rumunii podczas II wojny światowej przejawia się na pięć sposobów:
Nastroje antyniemieckie pozostawały w Rumunii bardzo silne , zarówno wśród ludności cywilnej, jak i wojskowej, w związku z surowością okupacji niemieckiej w czasie I wojny światowej oraz faktem, że od czasu jego przybycia do Rumunii w latachPaździernik 1940The Wehrmacht zachowywał się tam w podbitym kraju, mnożąc rekwizycje , chociaż reżim Antonescu był sojusznikiem Rzeszy . Makie są karmione przez ludność wiejską głodującą przez te rekwizycje i uciekających przed poborem , przez antyfaszystowskich mieszkańców miasta, Żydów uciekających przed pogromami Żelaznej Gwardii, a następnie przymusowej pracy i deportacji do Naddniestrza (część Ukrainy okupowanej przez Rumunię), dezerterów. Żołnierze antyfaszystowscy potajemnie dostarczają im broń i od czerwca 1941 r. DoSierpień 1944Za takie fakty wydano 8600 wyroków skazujących przed sądami wojskowymi. Jak w Francji , atak na ZSRR przyniósł partii komunistycznej się z oczekiwaniami i uczynił z niego przyłączyć się do sprzeciwu wobec faszyzmu.
Dywizje „Vladimirescu” i „Horia-Cloșca-Crișan” walczyły w ZSRR z Niemcami. Wzrosły w czasie kampanii rumuńskiej armii przeciwko ZSRR (Czerwiec 1941-Sierpień 1944) duża liczba rumuńskich dezerterów i jeńców wziętych przez Armię Czerwoną . Dywizją „Vladimirescu” dowodzili generałowie Nicolae Cambrea i Iacob Teclu. Dywizją „Horia-Cloșca-Crișan” dowodził generał Mihail Lascăr, który poddał się i dołączył do Sowietów w Stalingradzie . Po odwrotu na wschód przed siłami Osi do Kaukazu , one rozszerzone na zachód aż do końca wojny, osiągając Bratysława w Słowacji na4 kwietnia 1945 ri Humpolec w Czechach dalej7 maja 1945 r. Dywizja "Vladimirescu" (w konstytucji 6 tys., Pod koniec wojny 19 tys., Głównie z terenów wiejskich) została umieszczona przed dywizjami niemieckimi lub węgierskimi i wykorzystana do walki bezpośredniej. Dywizja „Horia-Cloșca-Crișan” (5000 żołnierzy pod koniec wojny, głównie mieszczan) została zamiast tego wykorzystana przeciwko rumuńskim jednostkom wojskowym pod rozkazami reżimu Antonescu, w celu infiltracji i propagandy, aby spróbować (i często się to udawało, zwłaszcza podczas i po Stalingradzie ), aby zmobilizować żołnierzy do sprawy aliantów. Jeśli chodzi o jeńców rumuńskich wziętych przez Sowietów, wybór między niewoli na Syberii a zaangażowaniem w dywizje „Vladimirescu” lub „Horia-Cloșca-Crișan” skłonił wielu z nich do wyboru drugiej opcji, nawet jeśli nie mieli silne przekonania polityczne. W ramach tych oddziałów otrzymali lewicową edukację polityczną pod auspicjami komisarzy politycznych, którzy byli członkami PCR : pułkownika Mircei Haupta (brata komunistycznego historyka, który został Francuzem , Georgesa Haupta ) dla oddziału „Vladimirescu” oraz pułkownik Walter Roman (były brygady międzynarodowe w Hiszpanii i ojciec rumuńskiego premiera Petre Romana ) dla dywizji „Horia-Cloșca-Crișan”. Po wojnie9 lutego 194658 oficerów tych dwóch dywizji otrzymało radziecki Order Zwycięstwa .
Cywilny opór był wynikiem ruchów humanitarnych lub humanistycznych, takich jak rumuński Czerwony Krzyż, który wspierał makię oraz zakazany lub prześladowany reżim faszystowski. Są humaniści Rumuńskiej Służby Morskiej, którzy przez całą wojnę operowali liniowcami Transilvania , Medeea , Impăratul Traian i Dacia , a także kilkanaście mniejszych statków między Konstancją a Stambułem na usługach organizacji „Aliya” kierowanej przez Samuela Leibovici i Eugen Maissner, ratując ponad 60 000 ludzi. Kilkaset zginęło w wyniku sowieckich torped lub odmowy przez władze tureckie pozwolenia na lądowanie (tragedie Strumy lub Mefküre ). „Aliya” wynajmowała również pociągi, które przez Bułgarię (która była na osi, ale nie toczyła wojny z aliantami), przywiozły dziesiątki tysięcy rumuńskich Żydów do (neutralnej) Turcji.
Takie epizody są wywołane w filmie Pociąg życia przez Radu Mihaileanu . Byli też prawi ludzie, jak Viorica Agarici z Czerwonego Krzyża, farmaceuta Beceanu de Jassy czy Traian Popovici , burmistrz Czernowitz / Cernăuţi . Czerwony Krzyż wysyłał żywność i lekarstwa deportowanym z Naddniestrza i przekonał oficerów, aby nie wykonywali swoich rozkazów, umożliwiając w ten sposób przetrwanie rodzinom takim jak Wilhelm Filderman czy Norman Manea . Ze swojej strony as lotnictwa Constantin "Bâzu" Cantacuzino organizuje siatkę dowodzenia lotnikami amerykańskimi zestrzelonymi w Rumunii i przewiezieniem ich do Turcji. Lubi dyskretną ochronę króla Michała I st i gubernatora wojskowego Bukareszcie , Constantin Sănătescu , które również zapewniają środki komunikacji i osłony na Inter-Allied nielegalnych misji (Mission „autonomicznej” z SOE ).
Osobowości polityczne utworzyły, bez reakcji Antonescu inaczej niż aresztem domowym, grupy opozycyjne, które publicznie protestowały przeciwko polityce reżimu: zirytowane „bierną zdradą” rumuńskiego dyktatora, który „zapewnia Führera o swojej lojalności, tolerując akty antyniemieckie ” Joseph Goebbels raportów19 lutego 1941w swoim dzienniku: „Antonescu rządzi z pomocą masonów i wrogów Niemiec. Nasze mniejszości ciężko umierają . Rzesza podjęła taki wysiłek na darmo ” .
W lecie 1943 roku , wszystkie z tych grup politycznych, komuniści wliczone, zjednoczeni w Narodowej Rady Oporu , potajemnie prowadzony przez młodego króla Michała I st Rumunii i byłych przywódców partii demokratycznych. Rada ta próbuje negocjować w Szwecji (przez ambasadora Frederica Nanu i jego agenta Neagu Djuvara ) oraz w Turcji (przez księcia Barbu Știrbei - potomka jego imiennika ) zmianę sojuszu na korzyść zachodnich aliantów i prosi o -Amerykańskie lądowanie na Bałkanach . Negocjować bezpośrednio na miejscu z tego Narodowej Rady Oporu , w inter-tajnej misji alianckiej nazwie Autonomiczna z SOE został zrzucony do Bukaresztu, gdzie ogólne Constantin Sănătescu dostarczonych mu dyskretnego mieszkania i środków komunikacji.
Do dwóch dywizji „ Tudor Vladimirescu ” i „ Horia-Cloșca-Crișan ” dołączyła armia rumuńska, gdy23 sierpnia 1944dyktator Antonescu został aresztowany i zdymisjonowany przez króla Michała I st : nie czekając na sowiecką odpowiedź na jego prośbę o zawieszenie broni, Rumunia wypowiada wojnę państwom Osi i angażuje 550 000 rumuńskich żołnierzy przeciwko nazistowskim Niemcom . Następnie front przesunął się 700 km na zachód i południe w niecały tydzień i według szacunków Winstona Churchilla , przystąpienie Rumunii do wojny u boku aliantów zapobiegło śmierci setek tysięcy rosyjskich żołnierzy i przyspieszyło koniec II wojny światowej o sześć. miesięcy. Po wypowiedzeniu wojny Osi wojska rumuńskie, zebrane przez żołnierzy z makii i umieszczone pod dowództwem sowieckim, rozpoczęły ofensywę na Węgrzech i posunęły się aż do Słowacji .
Z 24 sierpnia 1944 w 9 maja 1945 r, Rumunia była krajem Allied i będzie warto do niego na konferencji pokojowej w Paryżu w 1947 roku , aby odzyskać północny Siedmiogród, że arbitraż drugie Wiedeń była nadana w 1940 roku na Węgrzech. Działania wojskowe rumuńskich sił lądowych przeciwko osi sięgają od24 sierpnia 1944 (w samej Rumunii) do 7 maja 1945 r( Chotěboř - Humpolec , 90 km na wschód od Pragi w Czechosłowacji ). Rumuńskie siły morskie i powietrzne znalazły się bezpośrednio pod dowództwem sowieckim, a wiele jednostek zostało skonfiskowanych przez ZSRR. W tym wkładzie strona aliancka, król Michał I , również po raz pierwszy otrzymała radziecki order zwycięstwa , nadany rozkazem Józefa Stalina .
Plik 6 marca 1945 r, W drodze zamachu stanu , gdy komuniści rumuńscy przejąć władzę: oni zachować go aż22 grudnia 1989. W tym okresie oficjalna historiografia „wyrzuca Antonescu i jego bandę katów, lokajów kapitalizmu, na śmietnik historii” jako „ostateczne konwulsje burżuazyjno- latyfundialnego reżimu monarchicznego ” : na wzór francuskiej historiografii „powojennej przeciwko Vichy , nie uznaje w „Romanian Pétain” ani reprezentatywności, ani legitymizacji i przekazuje ją prawie w milczeniu, wysyłając go w kilku wierszach, aby wzmocnić opór, ale przypisując go prawie wyłącznie PCR . Plik23 sierpnia 1944, dzień przystąpienia Rumunii do aliantów , stał się świętem narodowym, ale został przedstawiony jako komunistyczna rewolucja robotnicza przeciwko monarchii i Antonescu.
Wyzwolenie 1989 zmienia sytuację. Społeczeństwo rumuńskie, w tym aparat komunistyczny , odrzuca wówczas gwałtownie spuściznę okresu komunistycznego, a wraz z nią pamięć o ruchu oporu i23 sierpnia 1944, oskarżony o „otwarcie drzwi do siedmiu lat sowieckiej okupacji i 45 lat totalitarnej dyktatury” . Data23 sierpniaprzestaje być nie tylko świętem narodowym, ale nawet świętem państwowym. Byli śpiewacy reżimu komunistycznego, jak Adrian Păunescu czy Corneliu Vadim Tudor , przekazują nacjonalizmowi ksenofobię i antysemityzm i próbują publicznie zrehabilitować Antonescu, akredytowanego w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych , ale także wśród rosyjskojęzycznych w Mołdawii , obraz społeczeństwa rumuńskiego, które jest „głęboko faszystowskie”.
Wraz z integracją Rumunii z Unią Europejską te dryfowania poza polem historycznym dobiegają końca, powstają komisje historyków, oficjalnie uznaje się Shoah reżimu Antonescu i dwa miliony ofiar PCR , ale pamięć opór antyfaszystowski nie jest dla wszystkich podniesionych, a teraz to jest to, co jest w kilku linijkach w podręcznikach szkolnych i opinii publicznej. Jego „ pomnik przestrzeń ” jest dzisiaj poświęcona rumuńskiej oporu antykomunistycznego w celu przeciwdziałania totalitarnego niezgody i ofiar „rewolucji” z 1989 roku , powiększonych od 1990 roku .
Wkład Rumunii obok aliantów jest generalnie ignorowany w głównym nurcie historiografii zachodniej, która przedstawia wejście Sowietów na Bałkany w sierpniu 1944 r. Jako prostą konsekwencję ofensywy przeciwko Rumunom i Niemcom generałów Rodiona. Malinovsky i Fiodor Tolboukhine of the Red Armia , nie wspominając o roli Rumunii; tylko Johannes Frießner , niemiecki dowódca Grupy Armii Południe , szeroko wspomina „zdradę Rumunów”.