Przeorat Saint-Arnoult | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | ||
Rodzaj | Przeorat benedyktyński | ||
przywiązanie | Opactwo Saint-Germer de Fly | ||
Rozpoczęcie budowy | późno XV th century | ||
Ochrona | Zarejestrowany MH ( 1988 ) (częściowo) | ||
Geografia | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Hauts-de-France | ||
Departament | Oise | ||
Miasto | Saint-Arnoult | ||
Informacje kontaktowe | 49 ° 37 ′ 53 ″ na północ, 1 ° 49 ′ 22 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Oise
| |||
Klasztorze Saint-Arnoult jest benedyktyński klasztor znajduje się w Saint-Arnoult w Oise w Hauts-de-France , który sukcesywnie zależała od opactwa w Saint-Germer-de-Fly i Beaubec w Normandii .
Rzadkość tej architektury z końca średniowiecza , w drewnie i kolbie , z podwójnymi wspornikami oraz jakość dekoracji rzeźbiarskiej, skłoniły do zarejestrowania jej jako zabytków historycznych fasad i dachów, a także dwóch kominków. na parterze, dekretem z dnia30 maja 1988.
Opactwo Saint-Arnoult początkowo zależało od opactwa Saint-Germer-de-Fly . Jego pochodzenie jest potwierdzone „w starych, autentycznych tytułach przechowywanych w archiwum hospicjum w Clermont”.
Jego historia jest ściśle związana z rozprzestrzenianiem się kultem Saint-Arnoult, połowy XI -tego wieku, w hrabstwie Clermont . Saint-Arnoult (zlatynizowane w Sanctio Arnulfus w 1210 r.) Miało seigneury, które podlegało kantonowi Clermont, „należało do domu Cany”. Kupiło go opactwo Saint-Germer-de-Fly.
Toponym od Saint-Arnoult odnosi się do Saint-Arnoult-en-Yvelines . Ten święty, który byłby biskupem Tours , poślubił Scariberge , siostrzenicę Clovis . Zmarł w Reims około 533 roku i został pochowany w Saint-Arnoult-en-Yvelines, w drodze do Tours. Jego relikwie zostały skradzione w 935 roku na rzecz Crépy-en-Valois , gdzie założono opactwo.
Na początku roku tysiąc, kult świętego rozprzestrzeniania się i rozciąga się na XI TH i XII th stulecia, na północ od Paryża i całej Île-de-France. W Clermont-en-Beauvaisis , lordowie Clermont (1023) założyli kolegiatę pod wezwaniem św. Arnoulta i Notre Dame. Pod wpływem Guiberta de Nogenta , byłego zakonnika opactwa Saint-Germer-de-Fly, w Beauvaisis rozwinął się kult Arnoult d'Yvelines.
VI th century do XI XX wieku wielu pielgrzymek rodzą, obchodzi mnóstwo świętych. Relikwie zajmują ważne miejsce w średniowiecznym społeczeństwie, a ich kult rozprzestrzenia się wzdłuż ruchliwych szlaków, a popularność niektórych wywiera wpływ na innych.
Saint-Jacques shell , występuje w kilku miejscach na elewacji klasztoru Saint-Arnoult, to przypomina wielką pielgrzymkę, która rodzi się w progu IX th wieku i była najwyższa w XIV th century. Saint-Arnoult w Oise leży na osi Boulogne - Chartres, z której korzystają pielgrzymi z Saint-Jacques-de-Compostelle . Zeszli z Boulogne do Paryża w kierunku Tours , jadąc via Turonensis przez Chartres i przechodząc przez Saint-Arnoult-en-Yvelines. W Tours znajdował się również grób św. Marcina, którego bardzo ważna pielgrzymka wpłynęła na kult Arnoula.
W opatów z Beaubec byli panami , w części, z Saint-Arnoult . Plan z 1751 r. Przechowywany w archiwach departamentalnych Oise potwierdza powiązanie między klasztorem Saint-Arnoult a opactwem, od którego wtedy zależy. Widzimy zabudowania gospodarcze rozmieszczone wokół kwadratowego dziedzińca, a także okazały dom . Zaznaczono także ziemie i lasy należące do opactwa.
Naganę od spowiedzi , z inicjatywy Karola du Sauzet Du Mas, ostatniego regularnego opat Beaubec, został złożony w 1746 roku , przed królewskich notariuszy w bailiwick z Amiens , zamieszkały w Grandvilliers .
Szczegół 1751 plan: budynki są widoczne na działce n ° 69.
Plan z 1751 r. Przedstawiający majątek opata Beaubec na Saint-Arnoult: działki zaznaczone na żółto zależą od seigneury Beaubec.
W swojej historii klasztor przyjmie status prostego gospodarstwa. To prawdopodobnie pozwoli nam go zachować, najlepiej jak to możliwe, pomimo pewnych perypetii. W 1976 roku pożar zniszczył wiele budynków, ale oszczędzając domu z XV -go wieku.
Pod koniec XIX th wieku hrabia Louis Antoine Ferrand i jego brat, Ferrand Viscount pozostały razem Bernardière zamek, miasto Tessonnière (Deux-Sevres) są właściciele niepodzielone. Klasztor jest sprzedawany na aukcji30 stycznia 1898, wraz ze swoją ziemią, rodzinie Lenoir, spokrewnionej z rodziną Boufflerów .
Wydzierżawiony kilku pokoleniom rolników majątek pozostawał w tej rodzinie do 1982 roku, kiedy to został sprzedany Gillesowi i Nelly Alglave. Staje się rodzinną rezydencją nowych właścicieli, którzy podejmują się renowacji tego miejsca. Klasztor został częściowo zarejestrowany jako zabytek od 1988 roku i jest otwarty dla zwiedzających.
Fasada klasztoru w obecnym kształcie jest wyrazem ewolucji sztuki stolarskiej na przestrzeni dziejów. W najstarszej części, w głównym budynku , zastosowano technikę montażu krótkiego drewna . Posiada dwa poziomy wspornikowe na sprężynach skrzynkowych oraz dodatkowy dach . Te gołębie następują po sobie w rytm „zarówno pełne i puste” charakterystyką czasu. Użycie dębu w sercu i siła szkieletu pokazują, że pod koniec wojny stuletniej drewno jest obfite, a jego jakość jest maksymalna. Płyta jest kolby zabezpieczone przez powłoki z wapna powietrza. Dzięki wyeksponowaniu na wschód elewacji i znacznemu nawisowi wsporników rzeźby na piaskownicach i przekładkach chronionych przed spływem są w doskonałym stanie konserwacyjnym.
Zarówno chude są dodatki z przełomu XVIII -tego wieku . W Pikardii technika konstrukcji szkieletowej ewoluowała w tym czasie w kierunku ekonomii środków charakterystycznych dla marki chłopskiej, widocznej na tych dodatkach. Panel drewniany nie jest już przeznaczony do pokazania i jest chroniony powłoką, która go ukrywa. Obserwując budynek główny, zauważamy, że pewna liczba przęseł została odcięta : pierwotny budynek miał przedłużyć się o kilka przęseł w prawo.
Elementy wystroju należą do symbolicznego słownictwa średniowiecza i są zapożyczone z królestw zwierząt, roślin i ludzi. Róże, muszle, dąb, pawie, ryby, węże i smoki przeplatają się z postaciami o ludzkich twarzach obok innych zwierząt, takich jak małpa i psy. Te końce sprężyn skrzynkowych wciąż noszą ślady bardzo zniszczone twarze, ale czapki z których ciągle będzie różna. Na jednej z belek uwagę zwraca naprzemienność róż wyrzeźbionych w pozytywie i negatywie oraz muszli o wypukłej i wklęsłej lico: tego typu zdobienia często pojawiają się na zabytkach przy szlakach prowadzących do Composteli.
Róże i muszle występują naprzemiennie w pozytywach i negatywach.
Główki końcówek sprężyn skrzynkowych zostały zerodowane. Fleur-de-lis widoczna w lewym dolnym rogu.
Muszle i oddanie Najświętszej Maryi Pannie . Listy MARY to węże .
Walcz ze smokiem .
Psy, małpy i trójgłowe .
Psy, pawie, róże (kawałek drewna ścięty i do góry nogami).
Liście krzewu róży nadal zachowują szczegóły swoich żył.
Glistnik .