Przed „, w opactwie, wyznacza kto przychodzi natychmiast po Abbot i zastępuje go, gdy jest to konieczne; jest również nazywany Prieur claustral. Kiedy klasztor jest autonomicznym klasztorem, przełożony nazywany jest przeorem, który jest również nazywany przeorem konwentualnym; ma wtedy takie same prawa i obowiązki jak opat. Treść funkcji może się różnić w zależności od różnych typów wspólnoty wyznaniowej.
Prieur pochodzi od łacińskiego przeora , pierwszego i daje w żeńskim przeorysze .
W klasztorach Zakonu Św. Benedykta i wśród cystersów przeor jest mnichem wybranym przez opata do pomocy. Klaustralny przeor może być wspomagany lub zastępowany przez podprzeora.
Przeor jest szczególnie odpowiedzialny za duchowe: regularność zakonną, wierność obrzędom, praktykowanie modlitwy, żarliwość pobożności i ducha powołania.
Jeśli wybór opata jest niemożliwy , wyższa władza opactwa może tymczasowo wyznaczyć „pre-administratora”, który pozostanie na urzędzie do czasu, gdy możliwy będzie wybór nowego opata .
Słowo „przeor” oznacza również przełożonego małej wspólnoty oderwanej od opactwa, która nazywa się wówczas przeoratem ( prioratus ). Priory mogą być zależne lub niezależne od opactwie macierzystym. Jeśli jest to samodzielny klasztor , jego przełożonym jest przeor konwentualny.
W kongregacji Notre-Dame d'Espérance wszystkie klasztory są przeoratami, których przełożonym jest przeor lokalny. Na czele kongregacji stoi przeor generalny.
Wśród kartuzów, gdzie na znak pokory nie ma opata, głowy każdego domu i zakonu przyjmują tytuł przeora. Przeor Wielkiej Chartreuse jest przełożonym generalnym Zakonu. Przeorysza, wspomagana przez ojca wikariusza, jest głową domu zakonnic kartuzów.
Wśród Grandmontains jedynym istniejącym opatem jest naczelnik zakonu opactwa po 1317 r. Przed 1317 r. był jedynym przeorem zakonu. Wszystkie inne osoby odpowiedzialne za te wielkie góry (kilkaset małych klasztorów) nie mają tytułu, z wyjątkiem tych wzniesionych jako przeoraty w 1317 r. (około jedna czwarta z nich) przez papieża Jana XXII .
Wśród dominikanów tytuł przeora nadawany jest bratu (lub siostrze) odpowiedzialnemu za egzekwowanie w klasztorze tego, co wszyscy postanowili na Kapitule: „To, co wszyscy postanowili, wszyscy muszą zastosować” – mówią Konstytucje kolejność.
Nie przedstawia Chrystusa, jak ma to miejsce w regule św. Benedykta. Przeor jest wybierany na 3 lata przez swoich braci.
Wśród penitentów przeor jest tym, który kieruje bractwem. Jej dokładne funkcje określają statuty każdego bractwa, ale można ustalić pewne elementy wspólne dla wszystkich penitentów. Przeor jest zawsze wybierany, jego urząd jest ograniczony w czasie, kieruje modlitwą wszystkich współbraci podczas urzędów, nie jest „przełożonym” w sensie religijnym, ale pierwszym ze współbraci, który zapewnia poszanowanie statutów przez każdego. W niektórych bractwach przeor przyjmuje tytuł „rektora”.
Administracyjnie wielki przeor lub prościej przeor może być również odpowiedzialny za obszar geograficzny Zakonu św. Jana z Jerozolimy , pod zwierzchnictwem wielkiego mistrza .