Pierre-Louis Bourgoin

Pierre-Louis Bourgoin
Przezwisko Pingwin
Narodziny 4 grudnia 1907
Cherchell ( Algieria )
Śmierć 11 maja 1970
Paryż
Pochodzenie Francja
Wierność  Wolna Francja
Uzbrojony Spadochroniarstwo
Stopień Pułkownik
Lata służby 1928 - 1950
Przykazanie Frank Grupa Marching czołgów N O  2
2 TH  spadochron Regiment myśliwych
Konflikty Druga wojna światowa
Wyczyny broni Kampania w Syrii (1941)
Pustynna wojna
Operacja SAS w Bretanii
Operacja Spencer
Nagrody Wielki Krzyż Legii Honorowej
Towarzysz Wyzwolenia
Croix de Guerre 1939-1945
Medal Francuskiego Ruchu Oporu z rozetą
Distinguished Service Order
Brązowa Gwiazda Medal
Komandor Orderu Leopolda
Oficer Orderu Orange-Nassau

Pierre-Louis Bourgoin
Funkcje
Zastępca od 12 -tego  okręgu w Paryżu
9 grudnia 1958 - 6 maja 1970
Legislatura 1 st , 2 E , 3 E i 4 p ( V th Rzeczypospolitej )
Poprzednik utworzono okręg wyborczy
Następca Pierre de Bénouville
Biografia
Partia polityczna UNR - UDR-UDT - UD- V e

Pierre, Louis, Auguste Bourgoin (czasami pisane jako Pierre-Louis ), urodzony dnia4 grudnia 1907w Cherchell ( Algieria ) i zmarł dnia11 maja 1970w Paryżu , to oficer z francuskiej Armii Wyzwolenia podczas drugiej wojny światowej , Companion wyzwolenia i polityk francuski .

Biografia

Urodzony w Algierii w 1907 roku, był tam nauczycielem we francuskiej Afryce Zachodniej (AOF) od 1925 roku. Pasjonował się polowaniem na dzikie bestie.

Zrobił służbę wojskową w 1928 roku na 3 th  pułk strzelców Algierii , gdzie został mianowany porucznikiem z rezerw w 1929 roku.

Druga wojna Światowa

Awansowany do stopnia porucznika rezerwy w 1939 roku z mocą wsteczną do22 października 1938, Dołączył Pierre Bourgoin Czerwiec 1940z siłami Wolnej Francji (ffl) i uczestniczył w sierpniu tego samego roku, w rajdach do Francji bezpłatnym z Oubangui-Chari , kraju, gdzie pracował jako nauczyciel.

Afrykańska wieś

Włączony Styczeń 1941w marszowym batalionie nr 2 , w którym dowodził grupą frankońską, brał udział w kampanii w Syrii w czerwcu 1941 r. i został tam ranny odłamkiem w prawą stopę w lipcu. Został skazany na śmierć zaoczną za akty oporu w 1941 r. Kapitan inGrudzień 1941, został przydzielony do lotaryńskiej grupy bombowej i prowadził w tej jednostce kampanię libijską jako dowódca rzutu lądowego. WMarzec 1942, został postrzelony po raz drugi w tył kolana. WCzerwiec 1942, nadal jest ranny w katastrofie lotniczej i ma liczne złamania żeber.

Po ukończeniu szkolenia komandosów spadochronowych został przydzielony do Departamentu Lądowania Brytyjskiej Służby Wywiadowczej . Odpowiada za wywiad podczas misji specjalnych. Na czele komandosa przeprowadza również ataki w Tunezji .

W Grudzień 1942On odbiera, a kapitan Augustin Jordan , misja zakłócić odległy tyły wroga, i udało mu się dotrzeć do granicy tunezyjskiej przed 8 th  armia dotarła w Trypolisie.

W Styczeń 1943jedna grupa nieustannie atakuje konwoje między Trypolisem a Sousse, podczas gdy druga niszczy struktury w Kairouan, Mateur i wysadza pociąg na moście w regionie Gabès. Jordan zostaje wzięty do niewoli.

Plik 19 lutego 1943wraz ze swoją grupą przemierza terytoria zajmowane przez dwie dywizje wroga, lokalizuje dokładne położenie dużej liczby dział artylerii wroga, niszczy most o pierwszorzędnym znaczeniu dla wroga i przywraca całą jego grupę.

Podczas podróży do Algierii dalej 23 lutego 1943Po powrocie z rozpoznania infrastruktury niemieckiej w Tunezji jego pojazd został zaatakowany przez niemiecki samolot, a kierowca stracił kontrolę. Bourgoin ma 37 śladów urazów i ma amputowaną prawą rękę; Jeśli chodzi o lewe ramię, ma złamany promień i łokieć oraz całkowite złamanie nadgarstka, a także liczne rany odłamkowe na lewym udzie. Udało mu się uciec przed niemieckimi poszukiwaniami, ukrył się zakopując się w piasku i po sześciu godzinach odebrał go angielski patrol. Był leczony w szpitalu Philippeville , następnie w trakcie rekonwalescencji w szpitalu w Algierze i zaraz po wyzdrowieniu wyjechał do Anglii.1 st październik 1943, po siedmiu miesiącach hospitalizacji.

SAS

Teraz nazywany „Pingwinem” został awansowany na dowódcę . WListopad 1943To trwa, po Pierre Fourcaud polecenie od 4 -go  pułku Special Air Service The 4 th Batalion Korpusu Powietrznego, francuskiego zespołu 500 mężczyzn, który stał się w 1944 roku 2 e  chasseurs spadochroniarzy . Szkoli swój pułk w Anglii, a następnie w Szkocji do lądowania w Europie. WKwiecień 1944Spotyka brytyjski feldmarszałek Bernard Law Montgomery który podsumowuje dwa pułki francuskie SAS: do 3 th , dowodzony przez kapitana Chateau-Jobert i 4 th .

Od piątej do piątku 6 czerwca 1944jego pułk zostaje wysłany do Bretanii podczas operacji bitwy o Normandię w celu zabezpieczenia obecnych tam wojsk niemieckich: są to operacje SAS w Bretanii . On sam został zrzucony na spadochronie, pomimo niepełnosprawności, ze spadochronem niebiesko-biało-czerwonym, prezentem od Anglików, w nocy z 10 na11 czerwca, na Dingson w Morbihan , niedaleko Saint-Marcel , ze swoim personelem i firmą. Dołączył tam do swoich ludzi, którzy już nadzorowali bojowników ruchu oporu .

Aby zablokować na miejscu 85 000 żołnierzy niemieckich przebywających w regionie, zebrał 3000 makii i 200 SAS w makii Saint-Marcel ( Morbihan ). Baza Samwest znajdująca się w Duault ( Côtes-du-Nord ) jest rozproszona12 czerwca 1944niemieckim atakiem. Wtedy kolej na Dingsona na atak: jest to walka Saint-Marcela18 czerwca 1944. Zgromadzenie zostało rozproszone po bitwie, a ludzie Bourgoina rozproszyli się po całym regionie. 18 stron Cooneya (58 mężczyzn) weszło do akcji8 czerwca 1944. Po18 czerwca, reszta pułku jest stopniowo wzmacniana przez sporadyczne spadochroniarstwo „kijów”. Akcja Bourgoina paraliżuje Niemców, którzy rozpaczliwie szukają podejrzanego pingwina. On cudem uniknął schwytania pobliżu Guillac zamkiem na11 lipca. Stał się najbardziej poszukiwanym człowiekiem w całej Bretanii, aż do wyzwolenia regionu w sierpniu. Rommel po raz drugi stawia cenę za swoją głowę, po tym, jak zrobił to już podczas kampanii w Afryce; wie, że ma do czynienia z tą samą postacią.

Amerykanie dotarli dalej do Bretanii 6 sierpnia 1944i skrzyżowanie odbywa się z SAS, którzy spotykają się i ponownego utworzenia 4 th SAS. KoniecSierpień 1944Bourgoin otrzymuje misję osłaniania swoim pułkiem prawej flanki armii aliantów na prawym brzegu Loary: jest to operacja Spencer . We wrześniu jego wojska zaatakowały niemiecką kolumnę złożoną z 18 000 żołnierzy nadciągającą z południowego zachodu. W Saint-Pierre-le-Moûtier jego „kije” schwytały 3000 Niemców10 września i pochwycić znaczną ilość materiału.

Koniec wojny i życia wojskowego

Plik 11 listopada 1944, Podpułkownik Bourgoin, ubrany w czerwony beret po raz pierwszy, otwiera paradę wojskową w dół Champs-Élysées w Paryżu, na czele z 2 -go  pułku myśliwych spadochron , którego banderą został właśnie nagrodzony Legii Honorowej z ręce generała Charlesa de Gaulle'a przed Łukiem Triumfalnym. Pułk przechodzi obok brytyjskiego premiera Winstona Churchilla i generała de Gaulle'a. To kiedy wojna przestaje Bourgoin, byłego 4 th działalności kontynuowanej SAS, szczególnie w Holandii z eksploatacji Amherst .

W Listopad 1944, Bourgoin zostaje mianowany inspektorem spadochroniarzy; jego pułk został przekazany jego zastępcy Pierre'owi Puech-Samsonowi. Bourgoin został zdemobilizowany wPaździernik 1945. Do Saint-Marcel powrócił w 1947 r. W obecności generała de Gaulle'a oraz w 1951 r. Podczas inauguracji pomnika Maquis.

W 1949 roku został mianowany Generalnym Inspektorem Łowiectwa dla Francji i krajów zamorskich, aw 1950 został awansowany na pułkownika rezerwowego.

Życie polityczne

W 1958 roku został wybrany UNR z 12 th  dzielnicy Paryża , w pierwszej rundzie, 15,008 głosów z 39,077 przed spoczywających André Le Troquer , przewodniczący Zgromadzenia Narodowego , a także byłego oporu, który zbiera 6,155 głosów i wycofuje się w sekundę okrągły. Przedstawiciel Francji w Zgromadzeniu Rady Europy od 1959 roku, jest także członkiem Zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej . Opowiada się za samostanowieniem Algierczyków, mimo że pragnie, aby Algieria pozostała Francuzem. W 1967 roku, biegł po raz trzeci w swoim okręgu wyborczym pod szyldem Unii Demokratycznej na V th Rzeczypospolitej . W wyborach parlamentarnych w 1968 r. , Po rozwiązaniu Zgromadzenia Narodowego, prowadził kampanię na rzecz Związku Obrony Republiki i został ponownie wybrany po raz czwarty z rzędu.

W czasie swojej kadencji dwukrotnie zasiada w Komisji Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych , a następnie dwukrotnie w Komisji Kultury, Rodziny i Spraw Socjalnych . Trzykrotnie, między 1962 a 1970 rokiem, przedstawił ustawę, której celem było ułatwienie uzyskiwania praw dla weteranów i ofiar wojen.

W czasie wojny bardzo niepełnosprawny, z powodów zdrowotnych zrezygnował ze stanowiska posła do Paryża6 maja 1970. On umarł na11 maja 1970w Paryżu. Jego pogrzeb odbywa się w Inwalidach w wyjątkowych okolicznościach . Został pochowany w Plumelec w Morbihan , gdzie podczas inwazji na Francję poległ pierwszy SAS zabity podczas lądowania, Émile Bouétard ; jest tam również niedaleko, którzy zostali zamordowani przez francuską milicję osiemnastu spadochroniarzy i żołnierzy oporu, w tym kapitan Pierre Marienne i porucznik François Martin, dwóch zastępców z Bourgoin. Jeszcze w Plumelcu schronił się po bitwie pod Saint-Marcel i zreorganizował swój batalion do dalszych działań z pomocą ruchu oporu.

Inne działania

  • Honorowy Prezydent Krajowej Federacji Spadochroniarzy Francji,
  • Wiceprzewodniczący Krajowego Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych,
  • Wiceprzewodniczący Krajowego Związku Osób Niepełnosprawnych i Zreformowanych (UNMR),
  • Honorowy Prezes Stowarzyszenia Spadochronowego SAS,
  • Wiceprezes stowarzyszenia wspierającego generała de Gaulle'a, na które został ponownie wybrany Listopad 1962, Marzec 1967 i Czerwiec 1968.

Dekoracje

Legion Honor GC ribbon.svg Order of Liberation 2nd ribbon.svg Croix de Guerre 1939-1945 ribbon.svg
Medal Oporu z rozetą ribbon.svg Overseas Medal (Colonial) ribbon.svg Dso-ribbon.png
Brązowa Gwiazda Medal ribbon.svg Zamów Order of Leopold.png

Pracuje

  • Główne zwierzęta łowieckie francuskiej czarnej Afryki kontynentalnej , Lorient 1949.
  • Afrykańskie zwierzęta myśliwskie , Paryż 1955.

Daniny

Miejscu pułkownik Bourgoin w Paryżu 12 th  arrondissement , jest dedykowany do niego.

Dwóch aktorów grało w filmie i telewizji postacie inspirowane jego karierą wojskową:

Dnia został wydany znaczek z podobizną pułkownika Bourgoina i komandora Philippe'a Kieffera27 października 1973.

Uwagi i odniesienia

  1. „  Order of the Liberation  ” (dostęp 10 marca 2014 ) .
  2. „  National Assembly - Depances of the Fourth Republic: Pierre BOURGOIN  ” (dostęp 10 marca 2014 ) .
  3. Plik Pierre'a Bourgoina na stronie internetowej Zgromadzenia Narodowego
  4. Zakon Wyzwolenia
  5. Zgromadzenie Narodowe

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne