Senator |
---|
Narodziny |
24 maja 1894 Hannut |
---|---|
Śmierć |
19 lutego 1975(w wieku 80 lat) Watermael-Boitsfort |
Narodowość | belgijski |
Zajęcia | Polityk , profesor uniwersytetu , biolog |
Partia polityczna | Partia komunistyczna |
---|
Paul Brien urodził się w Hannut , dnia24 maja 1894a zmarł w Watermael-Boitsfort na19 lutego 1975jest belgijskim pedagogiem i biologiem , a także działaczem walońskim .
Profesor (1928-1964) i dziekan Wydziału Nauk (1945-1947) na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli , wybitnego biologa neo-lamarckowskie tendencji, uznawane zoolog mając zwłaszcza miał możliwość studiowania fauny przez cztery miesiące od depresji Upemba ( Kongo Belgijskie, które stało się Demokratyczną Republiką Konga ), Paul Brien również udawał zagorzałego obrońcę języka francuskiego i wolności myśli .
Jako naukowy lider na poziomie międzynarodowym, określa siebie jako człowieka, który pozostał żarliwym Walonem i Hesbignonem, związanym i przywiązanym do swojego rodzinnego miasta.
Był niewątpliwie jednym z ostatnich kompletnych przyrodników z wiedzą encyklopedyczną, wspaniałym nauczycielem i dyrektorem szkoły, namiętnym i subtelnym obrońcą koncepcji epigenezy, zgodnie z którą rozwój embrionalny, ale także ewolucyjne potomstwo przebiega przez różnicowanie i regulację . Epigeneza sprzeciwia się przestarzałym koncepcjom preformacji, które postulowały preegzystencję w jaju różnych typów komórek, które miały się z niego narodzić. Prowadził także ważną działalność polityczną jako lewak i działacz waloński.
Był przewodniczącym Komitetu Frontu Ludowego (belgijskiego) od 1935 do 1936 roku, został senatorem prowincji Brabancji z ramienia Komunistycznej Partii Belgii w 1936 roku, jako kandydat Frontu Ludowego, ale zrezygnował w tym samym roku. Został aresztowany w 1942 roku przez gestapo i wzięty jako zakładnik cytadeli Huy .
Członek Stałego Komitetu Walońskiego Kongresu Narodowego w 1945 r., Podobnie jak 52 innych pracowników akademickich i profesorów uniwersyteckich , podpisał petycję walońską w sprawie ostrzeżenia : ustawa dostosowująca mandaty do liczby ludności została przyjęta przez większość Flamandów przeciwko Walonom . W petycji wezwano również do federalizmu i formuły parlamentu parytetowego. W 1964 r. Brał udział w tworzeniu Rassemblement pour le Droit et la Liberté i został przewodniczącym powstałej partii Front Démocratique des Francophones ( FDF ). WMaj 1967, został honorowym prezesem FDF z powodu jego francuskojęzycznej walki w Brukseli.
Centrum szpital nosi jego imię w Schaerbeek .
Jest autorem fundacji noszącej jego imię i mającej na celu nagradzanie zasłużonych studentów zoologii na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli.