Nazwisko
Słowo „ patronym ”, pochodzenia greckiego, etymologicznie oznaczające „imię ojca”, zostało wprowadzone do języka francuskiego w szerokim znaczeniu „imię wspólne dla wszystkich potomków rasy i wzięte od imienia tego, który jest od niego. ojciec ”.
We Francji od 2002 r. Słowo „patronim” zostało prawnie zastąpione przez „ nazwisko rodowe ” i, podobnie jak w wielu innych krajach ( Niemcy , Belgia, Hiszpania , Wielka Brytania , Szwajcaria itd. ), Nazwisko „osoby może być obojętny wobec ojca lub matki.
Znaczenia
Słowo patronimiczne może mieć dwa znaczenia:
- literacki synonim „nazwiska patronimicznego” , jest to nazwisko rodowe , gdy jest przekazywane przez męskiego przodka ;
- w niektórych kulturach nazwa tworzona jest na podstawie imienia ojca (zazwyczaj: „X, syn Y”); więc zmienia się z każdym pokoleniem , jak tradycyjnie w islandzkim imieniu , arabskim lub rosyjskim . W Holandii tradycja ta trwała aż do okresu francuskiego , kiedy to zostało wprowadzone i ostatecznie zniesione prawo francuskie.
Uwagi i odniesienia
-
Alain Rey, słownik historyczny języka francuskiego , t. II, Le Robert ,1992( ISBN 2-85036-187-9 ) , str. 1453.
-
Legal Week, 2003, strona 1271.
-
Marie-Thérèse Morlet , Słownik etymologiczny nazwisk , Paryż, Éditions Perrin ,1997, 1027 s. ( ISBN 2-262-01350-0 ) , str. 9-10.
-
Laurent Herz , Słownik etymologiczny nazwisk francuskich pochodzenia zagranicznego i regionalnego: z etymologią niektórych znanych imion obcych , Paryż, Éditions L'Harmattan ,czerwiec 2010, 297 s. ( ISBN 978-2-296-11753-2 i 2-296-11753-8 , czytaj online ) , str. 13.
Zobacz też
Bibliografia
- Marie-Odile Mergnac , Atlas nazwisk , Archiwa i kultura,2014, 127 str.
- Agnès Fine i Françoise-Romaine Ouellette, nazwa we współczesnych społeczeństwach zachodnich , Presses Universitaires du Mirail,2005, 252 pkt.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne