| Organizacja | Szwedzka Agencja Kosmiczna , TEKES (en) , Kanadyjska Agencja Kosmiczna , CNES |
|---|---|
| Pole | Ziemskie badania ozonu, Badania molekuł w obiektach astronomicznych |
| Status | Misja w toku |
| Uruchomić | 20 lutego 2001 |
| Wyrzutnia | Start-1 |
| Trwanie | Początkowo 2 lata |
| Identyfikator COSPAR | 2001-007A |
| Teren | Svobodny |
| Msza przy starcie | 250 kg |
|---|
| Wysokość | 600 km |
|---|---|
| Kropka | 97 minut |
| Nachylenie | 98 ° |
| Rodzaj | Cassegrain |
|---|---|
| Długość fali | Fale submilimetrowe |
| AC1 i AC2 | Spektrometry autokorelujące |
|---|---|
| SAO | Spektrometr akustooptyczny |
| Ozyrys | Spektrometr ultrafioletowy i podczerwony |
Odin jest satelita z Agencją Kosmiczną szwedzkiego na orbitę w 2001 roku studia ozonu w atmosferze ziemskiej i cząsteczek obecnych w obiektach astronomicznych takich jak obłokach, komet itp Jego misja powinna trwać co najmniej do końca 2012 roku.
Satelita Odin działa zarówno w dziedzinie aeronomii, jak i astronomii :
Odin to mały satelita o wadze 250 kg, w tym 80 kg ładunku. Sześcienny kształt, wyróżnia dwóch metrów i jego rozpiętość od 1,1 metra do 3,8 metra wzrasta, kiedy kolektory słoneczne , które stanowią 340 watów , są rozmieszczone. Jest stabilizowany w 3 osiach . Dane są przesyłane do stacji naziemnej w Esrange (Szwecja) z prędkością 720 kilobitów na sekundę. Odin ma pamięć masową o pojemności większej niż 100 MB .
Satelita posiada radioteleskop działający w paśmie milimetrowym z anteną o średnicy 1,1 metra typu Cassegraina z ogniskową poza środkiem. Dokładność cel wynosi 15 sekundy kątowej w trybie obserwacji i 1,2 arcminute w trybie skanowania. Radiometr (SMR) wykorzystuje sygnały z radioteleskopu w pasmach częstotliwości 118.25 - 119.25 GHz , 486-504 GHz i 541 - 580 GHz . Odbiornik wyposażony jest w spektrometr akustooptyczny (SAO) i dwa autokorelatory (AC1 i AC2). Maksymalna chwilowa szerokość pasma to 1 GHz.
Ponadto satelita posiada spektrometr OSIRIS, wykorzystujący własną optykę ustawioną w osi anteny i działającą w pasmach ultrafioletu i bliskiej podczerwieni . Przyrząd służy do obserwacji aeronomii w zakresie fal 200-800 nm ( światło widzialne i ultrafioletowe) oraz 1270 nm (podczerwień). Rozdzielczość w świetle widzialnym wynosi 1 nm, a podczerwieni 10 nm .
Odin to szwedzki satelita opracowany we współpracy z agencjami kosmicznymi Szwecji , Kanady , Finlandii i Francji . Fińskiej agencji przestrzeń TEKES (en) , że Kanadyjska Agencja dostarcza OSIRIS spektrometr natomiast francuski Cser laboratoryjnych dostarcza SAO spektrometru . Satelita jest budowany przez Szwedzką Korporację Kosmiczną (en) (Rymdbolaget), spółkę sektora publicznego zajmującą się sektorem kosmicznym.
Satelita jest wystrzelony 20 lutego 2001przez rosyjską rakietę Start-1 z bazy Svobodny we wschodniej Syberii i umieszczoną na orbicie synchronicznej ze słońcem na wysokości 600 km z nachyleniem 98 °.
Nominalny czas trwania misji to dwa lata, ale uzyskane wyniki naukowe i dobre parametry techniczne satelity uzasadniały przedłużenie misji co najmniej do końca 2012 roku. Od tego czasu styczeń 2007The European Space Agency jest zapewnienie wsparcia finansowego dla misji w ramach badań klimatycznych to realizuje. Od tego czasu Odyn był używany tylko w misjach aeronomicznych.
Dzięki Odynowi można było obserwować rozmieszczenie geograficzne izotopów tlenku węgla i pary wodnej, a także ewolucję stężeń składników chemicznych, w tym ozonu, w stratosferze, zwłaszcza nad biegunami.
Odyn zaobserwował obecność wody w kilkunastu kometach , z dużą precyzją określił jej ilość w atmosferze Marsa oraz wykrył emisję amoniaku w gwieździe bogatej w węgiel . Długoterminowe obserwacje w kierunku Oriona i centrum galaktyki ujawniły bardzo niską zawartość tlenu cząsteczkowego, co jest sprzeczne z obecnymi teoriami.