Średniofrancuski (przymiotnik: średniofrancuski lub średniofrancuski) | |
Kropka | od 1340 do 1611 |
---|---|
Języki dziewcząt | Francuski klasyk , nowoczesny francuski |
Kraj | Francja , Nowa Francja |
Typologia | SVO , fleksyjne , biernikowe , sylabiczne , akcentowane intensywnie |
Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
Kody języków | |
ISO 639-2 | frm |
ISO 639-3 | frm |
IETF | frm |
Francuski sposób jest historyczna odmiana od Francuzów , co powiedziano w późnym średniowieczu i okresie renesansu .
Jest to okres, w którym język francuski różni od innych językach oleju i staje się językiem urzędowym w królestwie Francji , zamiast łaciny , Picard i innych języków ropy naftowej, jak również Occitan i francoprovençal . Rozwój literatury w języku średnio francuskim przygotowuje słownictwo i gramatykę klasycznego języka francuskiego .
Dokładne granice języka średnio-francuskiego są różne i nadal są przedmiotem debaty wśród historyków. Kilka razy znajdujemy następujące daty „w przybliżeniu od 1340 do 1611 roku ” bez tych dat, które nie odpowiadają konkretnym wydarzeniom.
Pierre Guiraud zauważa, że „dawny francuski jest nadal w użyciu na początku XIV -go wieku w proporcji 50 % ” .
Dictionary of Middle francuskim zawiera wpisy przestarzałych między 1330 i 1500 r .
Chociaż francuska średnia jest powszechnie stosowana we Francji, znajdujemy ślady, w tym dwór angielski , który nadal jest częściowo francuski .
Świadczy o tym na przykład popularna piosenka Hélas Madame , potencjalnie napisana przez Henryka VIII .
Najważniejszą zmianą w stosunku do starofrancuskiego jest ostateczne zniknięcie deklinacji .
Łacina była językiem używanym zwykle przez elity w dziedzinie edukacji, administracji i biurokracji aż do rozporządzenia Villers-Cotterets w 1539 roku, w którym François I er uczynił francuski jedynym prawnym i prawnym językiem królestwa.
Tendencja do licznych zapożyczeń łacińskiego, włoskiego i greckiego z tekstów klasycznych była wówczas generalnie ze szkodą dla bogatego słownictwa starofrancuskiego. W związku z tym kilka neologizmów opierało się na korzeniach łacińskich i włoskich, a niektórzy uczeni zmienili pisownię niektórych słów, aby dostosować je do odpowiednich korzeni, co spowodowało pojawienie się wyraźnych różnic między pisownią a wymową.
Ponadto zmieniono znaczenie i użycie wielu słów starofrancuskich. Pisownia i interpunkcja w tym okresie były bardzo nieregularne, co ostatecznie doprowadziło do potrzeby reformy, szczególnie w pisowni, która stała się tym bardziej konieczna po pojawieniu się druku około 1470 r., A następnie doprowadziła do klasycznego francuskiego .
Wśród autorów piszących w języku średnio-francuskim można wymienić Villona , Bodina , Jeana Martina , Marota , Amyota , Rabelais'a , Calvina , Montaigne'a , Ronsarda i poetów Pléiade .
Wersja vintage | Przykład współczesnego tłumaczenia |
---|---|
" W tym stanie przeszły iuscs VN roku i dziesięciu Ave: czas, w którym przez radę lekarzy jeden zaczął ją nosić: & powstał piękny wół koszyk przez inuention z Iehan Denyau. " | „W ten sposób spędził rok i dziesięć miesięcy, po czym, za radą lekarzy, zaczęli go wyciągać i dzięki pomysłowości Jeana Denyau zbudowano piękny wóz wołowy. " |