Maurice Marois
Maurice Marois
Maurice Marois
| Narodziny |
17 lutego 1922 Alger |
|---|---|
| Śmierć |
13 października 2004(w wieku 82 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Lekarz |
| Nagrody |
Oficer Otwartego konkursu Legii Honorowej (1939) |
|---|
Maurice Marois jest francuskim lekarzem, urodzonym dnia17 lutego 1922w Algierze w Algierii i zmarł dnia13 października 2004 w Paryżu w wieku 82 lat.
Biografia
Jest synem Ernesta Marois, lekarza i Paulette Marois; ma młodszego brata, Pierre'a Marois. W 1956 roku ożenił się z Geneviève Goreux, z którą miał troje dzieci.
Profesor Histologii na Wydziale Lekarskim, był założycielem Instytutu Życia .
stopnie naukowe
- 1942: świadectwo listów, etyki i socjologii.
- 1946: licencja nauk przyrodniczych.
- 1950: doktorat z medycyny na wydziale lekarskim w Paryżu.
- 1958: agregacja histologii i embriologii wydziałów medycyny.
- 1968: profesor zwyczajny histologii, Wydział Lekarski Saint-Antoine, Uniwersytet Paris VI.
Jego główna praca naukowa
W 1945 roku dołączył do profesora Roberta Courriera , profesora morfologii eksperymentalnej i endokrynologii, w swoim laboratorium, jako zastępca dyrektora w Practical School of Advanced Studies w College de France. Przedmiotem jego badań jest endokrynologia seksualna, badana z punktu widzenia morfologii eksperymentalnej i histologii. Jego najwybitniejsze dzieła to:
- Badanie pierwiastków promieniotwórczych w endokrynologii i fizjologii.
- Wiązanie radioaktywnej tyroksyny w przysadce mózgowej.
- Przebudzenie funkcji tarczycy.
- Przepuszczalność kapilarna i radio-sód.
Jego obowiązki społeczne
- W 1949 roku został wybrany na członka Towarzystwa Endokrynologicznego.
- W 1955 roku został wybrany członkiem Towarzystwa Biologicznego .
- Od 1965 był członkiem Jury Concours d'Agrégation d'Histologie et d'Embryologie des Facultés de Médecine.
- Od 1966 r. Działał w ramach Stowarzyszenia Laureatów Konkursu Generalnego , od którego w 1939 r. Otrzymał nagrodę za temat łaciński; w 1973 r. był jej wiceprezesem.
- Zwrócił się do niego Francuskie Towarzystwo Tanatologiczne, którego był prezesem od 1970 roku.
- W 1960 roku, wraz z François de Clermont-Tonnerre i Pierre'em Aubé, stworzył Instytut Życia : stowarzyszenie, którego przedmiotem jest „badanie problemów, jakie stawia człowiekowi ochrona i rozwój życia, a także wdrażanie środków, które może przyczynić się do rozwiązania tych problemów ”. W 1977 r. Nadał temu stowarzyszeniu wymiar międzynarodowy i brał udział w animacji światowej działalności naukowej. Instytut ten został uznany przez ONZ.
Nagrody
- Medal Ochotniczego Kombatanta Ruchu Oporu Krzyż Kombatanta.
- 1951: Nagroda Janssena od National Academy of Medicine.
- Oficer Legii Honorowej.
- Złoty Medal Alberta Schweitzera.
- 1987: Doctor honoris causa z York University (Toronto, Kanada).
- Odpowiadający członek-rezydent National Academy of Medicine (5 grudnia 2000 - 13 października 2004), IV dywizja, sekcja medycyny społecznej.
Bibliografia
- Documents pour l'Histoire , Maurice Marois, Rive Droite edycje 1997: cztery tomy odtwarzające działalność Institut de la Vie.
- Dokumenty do historii: życie i przeznaczenie człowieka / [wyd. przez] Instytut Życia; teksty zebrane przez Maurice Marois Paris: Éd. Prawy brzeg, 1998.
- La Légende des Millénaires - Reflection on the vertigo of science and the human condition , Maurice Marois, L'Âge d'Homme editions, 1992. [1]
- Refleksje na temat ludzkiego losu , Maurice Marois, wydanie Rive Droite, 1997.
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Urząd rejestruje Bibliotekę Narodową Francji . System dokumentacji uczelni . Plik wirtualnego organu międzynarodowego . WorldCat . Biografia na BiuSante
- Oficjalna strona internetowa: poświęcona twórczości Maurice'a Marois