| Máximo Mosquera | ||
| Biografia | ||
|---|---|---|
| Nazwisko | Máximo Mosquera Zegarra | |
| Narodowość | peruwiański | |
| Narodziny | 8 stycznia 1928 | |
| Lokalizacja | Chincha Alta ( Peru ) | |
| Śmierć | 27 lipca 2016 r | |
| Lokalizacja | Lima ( Peru ) | |
| Poczta | Napastnik | |
| Ścieżka zawodowa 1 | ||
| Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
| 1943 - 1948 | Deportivo Municipal | |
| 1949 - 1950 | Deportivo Cali | |
| 1951 - 1955 | Alianza lima | |
| 1956 - 1958 | Sporting Cristal | |
| 1959 - 1960 | Alianza lima | |
| 1961 - 1962 | Atlético Baleares | 020 0(10) |
| 1962 - 1963 | Cadiz CF | 017 00(7) |
| Reprezentacje narodowe 2 | ||
| Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
| 1947 - 1957 | Peru | 031 00(7) |
| Wyszkolone zespoły | ||
| Lata | Zespół | Statystyki |
| 1969 | Porvenir Miraflores | |
| 1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Máximo 'Vides' Mosquera , ( Chincha Alta ,8 stycznia 1928- Lima ,27 lipca 2016 r), to peruwiański piłkarz, który grał jako napastnik .
Jego brat Alfredo Mosquera i jego bratanek Roberto Mosquera również byli peruwiańskimi międzynarodowymi graczami.
"Vides" Mosquera to gracz reprezentujący złotą erę Deportivo Municipal . Wraz ze swoimi klubowymi partnerami, Roberto Drago i Luisem Guzmánem , założył legendarne trio w Peru w latach czterdziestych XX wieku o nazwie Los Tres Gatitos („trzy małe koty”), które zdobyło mistrzostwo w 1943 roku . Wyróżnił się z okazji Mistrzostw Ameryki Południowej klubów mistrzów piłki nożnej - przodka obecnego Copa Libertadores - w 1948 r. Strzelając w rozgrywkach 4 gole.
Następnie wyemigrował do Kolumbii , do Deportivo Cali , gdzie spotkał swoich rodaków Valeriano Lópeza i Guillermo Barbadillo, którzy również wyjechali, aby spróbować szczęścia w tym kraju. Został na dwa lata i wrócił do Peru, aby podpisać kontrakt z Alianza Lima w 1951 roku. Przebywał tam przez cztery sezony i wygrał trzy mistrzostwa, z których dwa z rzędu w 1954 i 1955 roku . W ostatnich mistrzostwach ukończył go jako króla strzelców. Mosquera był wtedy u szczytu swojej kariery.
W 1956 roku przeniósł się do Sporting Cristal i zdobył mistrzostwo w swoim pierwszym sezonie w klubie. Pozostał dwa lata przed lotem do Hiszpanii, gdzie zakończył karierę najpierw w Atlético Baleares , a następnie w klubie Cádiz CF , gdzie powiesił raki wLipiec 1963.
Autor siedmiu goli w 31 selekcjach z drużyną Peru w latach 1947-1957, "Vides" Mosquera wziął udział w czterech mistrzostwach Ameryki Południowej ( 1947 , 1955 , 1956 i 1957 ), w których rozegrał 28 meczów. Jest peruwiańskim graczem z największą liczbą występów w tym południowoamerykańskim turnieju.
Brał także udział w Mistrzostwach Panamerykańskich w 1952 i 1956 roku.
Cele selekcji| Gole u siebie Máximo Mosquera | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Przestarzały | Lokalizacja | Przeciwnik | Wynik | Wynik | Konkurencja | |
| 1. | 6 grudnia 1947 | Estadio George Capwell, Guayaquil ( Ekwador ) | Paragwaj | 2 -1 | 2-2 | Pole. południe-am. 1947 |
| 2. | 23 grudnia 1947 | Kolumbia | 1 -0 | 5-1 | ||
| 3. | 9 lutego 1956 | Estadio Centenario , Montevideo ( Urugwaj ) | Chile | 2 -2 | 3-4 | Pole. południe-am. 1956 |
| 4. | 15 marca 1956 | Estadio Olímpico Universitario , Mexico City ( Meksyk ) | Chile | 2 -1 | 2-2 | Pole. panam. 1956 |
| 5. | 16 marca 1957 | Estadio Nacional , Lima ( Peru ) | Chile | 1 -0 | 1-0 | Pole. południe-am. 1957 |
| 6. | 23 marca 1957 | Urugwaj | 3 -5 | 3-5 | ||
| 7. | 6 kwietnia 1957 | Argentyna | 1 -0 | 2-1 | ||
Uwaga: wyniki są wyświetlane bez uwzględnienia konwencjonalnego znaczenia w przypadku meczu wyjazdowego (Peru-przeciwnik).
Mosquera miał krótkotrwałe doświadczenie jako trener w Porvenir Miraflores w 1969 r., Zanim został komentatorem sportowym w peruwiańskiej stacji radiowej: Radio Ovación . W hołdzie dla jego kariery w Deportivo Municipal, południowa trybuna stadionu klubu (Iván Elías Moreno z Villa El Salvador ) została nazwana Tribuna Máximo „Vides” Mosquera .
W klubieDeportivo Municipal
|
Nagrody indywidualne
|