Skąpiec

Skąpiec
Harpagon i jego kaseta.

Autor	Moliera
Uprzejmy	Komedia
Uwaga. dzieje	5
Przybliżony czas trwania	2 godz. 36 min
Pisanie terminów	1668
Źródła	Źródło łacińskie, sztuka Plauta , Aulularia ( La Marmite )
Data wydania	1668
Data utworzenia w języku francuskim	9 września 1668 r
Miejsce powstania w języku francuskim	Teatr Palais-Royal
Główna rola	Harpagon

L'Avare to komedia Moliera w pięciu aktach i prozą, zaadaptowana z La Marmite ( Aulularia ) Plaute'a i wystawiona po raz pierwszy na scenie Palais-Royal na9 września 1668 r. Jest to komedia charakterystyczna, w której główny bohater, Harpagon , charakteryzuje się karykaturalną skąpstwem. Harpagon próbuje siłą poślubić swoją córkę, uparcie broniąc trumny pełnej złota. Pięć aktów ma odpowiednio pięć, pięć, dziewięć, siedem i sześć scen.

streszczenie

Akt I - Akcja rozgrywa się w Paryżu . Harpagon jest burżuazyjny, bogaty i skąpy. Ma dwoje dzieci: Élise zakochaną w Valère, syna neapolitańskiego szlachcica służącego ojcu jako zarządca, oraz Cléante, która pragnie poślubić Marianę, młodą kobietę mieszkającą z matką bez fortuny. Nie może znieść, że chciwość ojca udaremnia jego plany miłosne. Harpagona przeraża obsesyjny strach: ukrył w ogrodzie szkatułkę, w której znajduje się dziesięć tysięcy złotych koron, boi się, że zostanie odkryta i wykradziona. Podejrzliwy, nie ufa wszystkim, nawet swoim dzieciom, posuwa się tak daleko, że odrzuca La Flèche, lokaja Cléante. Wreszcie wyjawia im swoje zamiary: zamierza poślubić Marianę, Élise obiecana (bez posagu) Anselme, starcowi, a Cléante jest skazana na wdowę. Młoda dziewczyna energicznie odmawia, jej ojciec prosi Valère, by ją przekonał. Valère jest przebiegły i zabiera Harpagona przebiegłością w niewidzialnej sieci.

Akt II - Cléante, która nie może liczyć na ojca, potrzebuje pieniędzy: piętnaście tysięcy franków. La Flèche, jego lokaj, zajmuje się znalezieniem dla niego pożyczkodawcy, pośrednik informuje go o warunkach, które kryją się pod najbardziej skandaliczną lichwą. Zbuntowany, w końcu odkrywa, że lichwiarzem jest nikt inny jak jego ojciec; sprzeciwia się im gwałtowny spór. Na scenę wkracza intrygująca Frosine, która przekonuje Harpagona, że Mariane jest kobietą, która woli starszych mężczyzn i byłaby skłonna go poślubić. Harpagon jest zirytowany brakiem fortuny młodej kobiety, ale Frosine przekonuje go, że biedna osoba, która ignoruje wydatki, może tylko mu odpowiadać. Intrygant chce otrzymać zapłatę za swoje usługi, ale Harpagon unika i odchodzi.

Akt III - Z okazji podpisania kontraktu małżeńskiego Harpagon zaprosił Marianę na obiad. Poucza swoich służących, aw szczególności Maître'a Jacquesa, aby ograniczyć wydatki. Kucharz protestuje, steward Valère wspiera skąpca i opowiada się za ekonomią; rozpoczyna się ożywiona algarada, podczas której Mistrz Jacques otrzymuje ciosy kijem i odtąd myśli tylko o zemście. Przybywa Frosine, która wprowadza do domu Marianę, zdenerwowaną myślą o spotkaniu z przyszłym mężem. Kiedy ten się pojawia, jest zniesmaczona jego sylwetką, w tym momencie przybywa Cléante, rozpoznaje młodzieńca, który jest obiektem jej myśli. Następuje rozmowa kochanków, w której zawoalowanymi słowami wyznają swoje wzajemne uczucia. Cléante wyjmuje z palca ojca cenny pierścionek i ofiarowuje go we własnym imieniu ukochanej osobie. Harpagon tak naprawdę nie rozumiał sytuacji.

Akt IV - Dwoje młodych kochanków namawia Frosine, aby interweniowała u barbona , a on zrezygnował z bezsensownego małżeństwa. Harpagon zaskakuje syna całując rękę Mariane i natychmiast nabiera podejrzeń, których chce być pewien. Twierdzi, że aby wysondować syna i poznać jego nadzieje, zmienił plany i zrezygnował z małżeństwa. Naiwny syn mówi ojcu wszystko, swoją miłość do młodej dziewczyny i chęć poślubienia jej; wściekły Harpagon odpiera atak przemocy i przeklina go. Mistrz Jacques interweniuje, aby ich rozdzielić i naprawić: na marginesie sprawia, że każdy wierzy, że drugi porzucił grę. Pojednanie jest krótkotrwałe, spór zaczyna się od nowa i nie kończy aż do przybycia La Flèche z kasetą dziesięciu tysięcy złotych koron, które on sam ukradł. Poza sobą Harpagon obiecuje znaleźć winowajcę i ukarać go tak, jak powinien.

Akt V - Harpagon prosi komisarza policji o zbadanie kradzieży taśmy i w delirium chciwości chce przesłuchać wszystkich paryżan. Z zemsty Mistrz Jacques wyznacza Valère, który przybywa w tym czasie. Prosimy go o wytłumaczenie się i rozpoznanie jego przepadku. Quiproquo sądząc, że jego uczucia do Elise są znane, przyznaje, że jest ona potajemnie jego narzeczoną. Po raz kolejny Harpagon rozumie z opóźnieniem i ogarnia go wściekłość. Anselme, która ma poślubić Élise, pojawia się na scenie, gdy Valère zaczyna opowiadać swoją historię. Stary człowiek rozumie, że Valère i Mariane są jego dziećmi, był przekonany, że zginęli we wraku dawno temu. Valère poślubi Élise, a Cléante poślubi Marianę. Harpagon akceptuje ich małżeństwa, o ile Anselme za wszystko płaci. Zostaje sam ze swoją kasetą

Oryginalna obsada

Postacie	Aktor
Aktorzy, którzy stworzyli role
Harpagon , ojciec Cléante i Élise, zakochany w Mariane	Moliera
Mariane, kochanka Cléante i ukochana Harpagon	Armande Béjart , zwana M lle Molier
Cléante, syn Harpagona, kochanek Mariane	Od Croisy
Valère, kochanek Elise	Stodoła (?)
Elise, córka Harpagon i miłośnik Valere, zwany M pannę Brie	Katarzyna Leclerc, zwana M lle Brie
Anselme, alias Dom Thomas d'Alburcy, ojciec Valère i Mariane	De Brie (?)
Frosine, kobieta intrygi	Madeleine Béjart , zwana M lle Béjart
Mistrz Szymon, makler	La Thorillière (?)
Maitre Jacques, kucharz i woźnica Harpagon	Andrzej Hubert (?)
La Fleche, kamerdyner Cléante	Louis Béjart
Dame Claude, sługa Harpagona	(?)
Brindavoine i La Merluche, lokaje Harpagonu	Moliera
Komisarz i jego urzędnik	La Thorillière (?)

Scena jest w Paryżu.

Analiza

Harpagon jest wszechobecny w tej komedii, która w burleskowej formie porusza tematy na pierwszy rzut oka mało zabawne: przede wszystkim chciwość, ale także domową tyranię, egoizm i to, co dziś nazywamy seksizmem. Stając się wdowcem, myśli, że może sobie kupić małżeńską słodycz na starość, wbrew pragnieniom innych, nawet własnych dzieci. Pomimo nikczemnego trybu życia, o czym świadczą jego ubrania i krytyka, jaką w trakcie sztuki wypowiada się na temat jego stylu życia, Harpagon jest szlachcicem: zamierza poślubić swoją córkę lordowi Anselme, szlachcicowi i dżentelmenowi. Wykonuje zawód lichwiarza, ale w ukryciu, ponieważ jest to niezgodne z jego rangą i dlatego musi posługiwać się nominowanym. Za cenę dramatycznego zwrotu Moliera jego plany legły w gruzach, a jedyne pocieszenie, jakie pozostało, zamknięte jest w kasecie. Należy zauważyć, że w starożytnych greckich , ἁρπαγή / harpagế pomocą w aktywnym rozsądek „drapieżności” lub „chciwości” i ἅρπαξ / hárpax „raptor” lub „Grabieżca”.

Filmowane adaptacje

Wiele adaptacji spektaklu zostało zrealizowanych dla filmu i telewizji:

1908 : Skąpiec , Georges Méliès
1973 : L'Avare , film telewizyjny René Lucot
1980 : L'Avare , francuski film Jean Girault i Louis de Funès , z Louisem de Funès
1990 : Skąpiec ( Avaro ), włoski film Tonino Cervi , z Alberto Sordi
2006 : L'Avare , francuski film telewizyjny Christiana de Chalonge , z Michelem Serrault Ser
2017 : Al Aâti Allah ( العاطي الله ), marokański film Rachida El Ouali , z Meryem Zaimi , reżyseria Samia Akariou .

Francuscy aktorzy, którzy wcielili się w rolę Harpagona

Moliera
Karol Dullin (1943)
Denis d'Inès (1922) do (1954)
Jan Vilar (1952)
Georges Chamarat (1960)
Ludwik de Funès (1980)
Michel Etcheverry
Roger Louret (1985)
Michela Aumonta (1969) do (1989)
Michel Serrault (1986), (2006)
Bukiet Michela (1979), (2007)
Roger Planchon (1999)
Gerard Giroudon (2000)
Popock (2002)
Marc Legault (2007)
Denis Podalydès (2009-2010)
Bernarda Lefebvre'a (2004-2017-2020).

Komicy, którzy grali rolę Cléante

Muzyka

L'Avare , dramat giacoso per musica Pasquale Anfossi (1775)
Skąpiec , opéra-comique Gennaro Astarity (1776)
Skąpiec , opéra-comique Ferdinando Orlandi (1801)
L'Avare , muzyka sceniczna Maurice'a Jarre'a (1952)

Uwagi i referencje

„ https://www.etudes-litteraires.com/moliere-avare.php ”
„ Skąpiec Moliera – aLaLettre ” , na www.alalettre.com (dostęp 3 maja 2017 )
Louis Béjart był naprawdę kulejąc, co wyjaśnia odpowiedź Harpagon do La Flèche w pierwszym akcie: „Nie lubię widząc, że kulawy pies . ”
FTV Education , „ Les adapts filmées de l'Avare ” na education.francetv.fr (dostęp 3 maja 2017 r. )
Edukacja FTV , „ Le film de France 3: l'Avare ” , na education.francetv.fr (dostęp 3 maja 2017 r. )
Philippe Lançon , " Monolog kosztuje fizycznie -- wywiad z Denisem Podalydès " , next.liberation.fr , Liberation ,6 października 2009(dostęp 16 kwietnia 2018 r . ) .
„ Skąpiec, prawykonanie, 9 września 1668, w Théâtre du Palais-Royal ” (dostęp 8 marca 2020 ) .
Okładka skąpiec plik edukacyjny

Zobacz również

Linki zewnętrzne

„Harpagon” na stronie Encyclopædia Universalis
Uwaga w słowniku lub ogólnej encyklopedii :
- Encyklopedia Britannica
Zasób związany z przedstawieniem :
- (w) Internet Broadway Database
Ewidencja organów :