Jules Lavirotte
Jules Lavirotte
Jules Lavirotte , urodzony dnia25 marca 1864w Lyonie , gdzie zmarł1 st marzec 1.929lub w 1924 r. jest francuskim architektem reprezentującym secesję .
Biografia
Jules Lavirotte rozpoczął studia w École des Beaux-Arts w Lyonie i kontynuował w École des Beaux-Arts w Paryżu w pracowni Paula Blondela .
Jules Lavirotte jest uznawany za jednego z mistrzów secesji w bardzo pomysłowym i wyjątkowym stylu. Ozdabiał swoje budynki bujną symboliką, czasem inspiracją erotyczną. We współpracy z ceramikiem Alexandrem Bigotem pokrył niektóre elewacje panelami z płomienistego piaskowca , czego dowodem jest budynek znajdujący się pod adresem 29, avenue Rapp i Céramic Hôtel przy 34, avenue de Wagram w Paryżu . Rozwijał ten styl do 1906 roku, kiedy jego styl ustabilizował się w rezydencji pod adresem 23, Avenue de Messine w Paryżu. Wszystkie główne budynki z okresu secesji znajdują się w tej samej paryskiej dzielnicy, co ułatwia obserwację ewolucji jej stylu.
Wzywa do współpracy rzeźbiarzy, takich jak Théobald-Joseph Sporrer , Firmin Michelet , Alfred Jean Halou , Jean-Baptiste Larrivé i Léon Binet .
Wygrał trzy konkursy elewacyjne w Paryżu .
Osiągnięcia
Paryż
-
1898 : nieruchomości inwestycyjne , 151, rue de Grenelle , 7 th .
-
1899 : hotel Monttessuy, 12, rue Sédillot , 7 th (która w międzyczasie stała się włoska Leonardo da Vinci liceum ), hotel ten został wybudowany na działce przylegającej do placu Rapp.
-
1.899 - +1.900 : budynek mieszkalny , 3, kwadrat Rapp , 7 th , podpalany piaskowiec przez Alexandre Bigota , elewacje i dachy są wymienione jako zabytek dekretem15 stycznia 1975, dwie klatki schodowe i ich klatki są wpisane do rejestru zabytków dekretem z dnia3 maja 2005. Jules Lavirotte żył w 5 -go piętra. Budynek ten sąsiaduje z budynkiem pod adresem 29 Avenue Rapp.
-
1901 : Lavirotte budynek , budynek mieszkalny , 29 avenue Rapp , 7 th , wygrał konkurs w 1901 fasadach miasta Paryża, piaskowiec podpalany przez Alexandre Bigota , rzeźby Theobald Joseph Sporrer , Firmin Michelet , Alfred Jean Halou i Jean-François Larrivé . Fasada ulicy i dach są wpisane do rejestru zabytków dekretem r16 października 1964i oznaczony " Dziedzictwo XX th century ".
-
1903 : nieruchomości inwestycyjne , 134, rue de Grenelle i Rue de Bourgogne , 7 th .
-
1904 : Ceramic Hotel , 34, avenue de Wagram , 8 th , zwycięzca konkursu 1905 dla elewacji miasta Paryża, podpalany piaskowiec przez Alexandre Bigota , rzeźby Camille Alaphilippe , elewacje i dachy są wymienione jako zabytek przez dekret z17 lipca 1964i oznaczony " Dziedzictwo XX th century ".
-
1906 : dom o niskich czynszach, 169, bulwar Lefebvre , 15 tys .
-
1906 : dwór i dom inwestycyjny, 23, avenue de metzeńsko i rue de metzeńsko , 8 th , podpalany piaskowiec przez Alexandre Bigota , rzeźby Léon Binet .
-
1908 : wyposażenia wnętrz i zmiany, 46, rue de la Faisanderie , 16 th .
Ile-de-France
Ain
-
1914 : Hôtel des Postes de Mâcon, 4, rue Paul-Gateaud, Mâcon .
Haute-Savoie
-
1910 : Ustanowienie wód mineralnych Châtelet (obecnie nieistniejący), 29, quai Paul-Léger, Évian-les-Bains .
-
1912 : Grand hôtel du Châtelet (obecnie Résidence du Parc), 20, avenue des Grottes, Évian-les-Bains .
-
Północna fasada Grand Hôtel du Châtelet (1912), który stał się Hôtel du Parc w 1936 roku, a następnie Résidences du Parc w 1975 roku.
-
Fasada zakładu Eaux minérale du Châtelet w Évian.
Uwagi i odniesienia
-
Urodzony Jules Joseph Aimé Lavirotte.
-
Katarzyna Chevillot i Laure de Margerie ( red. ), Rzeźba w XIX th wieku. Mieszanki dla Anne Pingeot , Paryż, Éditions Nicolas Chaudun,2008, s. 348, przypis 5.
-
„ AGORHA: Databases of the National Institute of Art History (INHA) ” , na agorha.inha.fr (dostęp 24 listopada 2020 r . ) .
-
„ Musée d'Orsay: Artist notice ” , na musee-orsay.fr (dostęp 24 listopada 2020 r . ) .
-
Revue La Construction moderne , 19 kwietnia 1902.
-
Wskazówka n o PA00088782 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
Wskazówka n o PA00088808 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
Aby wejść głębiej
Bibliografia
Powiązany link
Linki zewnętrzne