Ambasador Francji w Portugalii | |
---|---|
1559-1561 | |
Archiwista Henryk II | |
aż do 1559 |
Narodziny |
1530 Nimes |
---|---|
Śmierć |
4 maja 1605 Paryż |
Dom | Francja |
Trening | College i University of the Arts w Nîmes |
Zajęcia | Leksykograf , filolog , dyplomata , archiwista , lekarz , polityk |
Ruch | Barokowy |
---|
Thresor języka francuskiego ( d ) |
Jean Nicot ( 1530 -10 maja 1604), Dyplomata i filolog francuski , jest uważany za wprowadzającego tytoń we Francji i za ojca języka Treasury of Francoise , opublikowanego przez Davida Softnessa , wynikającego z jego komentarzy do języka francuskiego , opublikowanych w 1573 roku.
Istnieje wątpliwość co do grawerunku. Być może w rzeczywistości jest to holenderski kupiec Jan Nicquet.
Jean Nicot, syn notariusza, urodził się w Nîmes w 1530 r. Studiował na Wydziale Sztuki w Nîmes , gdzie poznał dyplomatę Gabriela de Luetza , historyka Pierre'a de Paschala i Guy de Bruès .
Następnie przybył do Paryża, gdzie był archiwistą królewskim do 1559 roku.
W 1559, François II wysłał go do Portugalii negocjować małżeństwo młodego króla Sebastien z Marguerite de Valois . Początkowo źle przyjęty, udało mu się pogodzić Portugalczyków; ale wyprawa Villegagnona zrujnowała wszystko i urażony musiał uciekać pod koniec 1561 roku. Mimo to miał czas, aby wysłać tytoń do Francji, którą nazwał „nikotiane” w swoich komentarzach w języku francuskim .
W 1560Nicot donosi kardynałowi Louisowi z Lorraine o odkryciu zioła o właściwościach leczniczych .
W Rustic House of Charles Estienne i Jean Liébault , II, 9, bardzo chwali tę roślinę z medycznego punktu widzenia. W tym samym czasie wysłał pomarańcze, figi i cytryny do Katarzyny Medycejskiej i kardynała Lotaryngii.
Wygląda na to, że ożenił się i osiadł w Brie-Comte-Robert , gdzie zgromadził bogatą bibliotekę, której kilka tomów jest przechowywanych w BNF.
Tam przygotował wydanie Aimoina , które opublikował Charles Wechel w 1567 roku.
Zrobił tam wiele notatek, które dał do wydania Dictionnaire d'Estienne z 1573 r., Przygotowanego przez Jacquesa Dupuysa .
On umarł na 10 maja 1604, jak napisał o . Claude-Pierre Goujet . Dopiero w 1606 roku, dwa lata po jego śmierci, wydano Thrésor de la langue française Davida Douceura . Pośmiertna publikacja tego dzieła Jeana Nicota przyniosła mu sławę.
W 1559, François II powołuje Jean Nicot ambasador Francji w Portugalii . Podczas pobytu w Lizbonie Jean Nicot sadzi w ogrodach swojej ambasady nasiona tytoniu, które otrzymał od flamandzkiego kupca. W tym czasie tytoń był nie tylko wędzony, ale był brany, świeży lub suszony, w wywarach, okładach, sokach, olejkach, maściach lub balsamach, ponieważ miał reputację skutecznego leczenia starych ran, strupów, otwartych galasów, zaczerwienień twarzy, siniaków, owadów i ostrych ukąszeń, aby były korzystne dla wzroku, miały właściwości przeczyszczające, tłumiły głód, łagodziły bóle głowy i nóg, problemy z płucami, zwłaszcza astmatyków.
W 1560, wysłał Catherine de Medici proszek tytoniowy, nazywany wówczas „trawą Nicot” lub „ziołem królowej”, aby leczyć migreny swojego syna François II . W uznaniu zasługi dla rodziny królewskiej Jean Nicot zostaje nagrodzony za swoje usługi gratyfikacją (preludium do nobilitacji). Został Lordem Villemain , małej kuracji położonej we wschodnim Paryżu niedaleko Brie-Comte-Robert .
W 1753przyrodnik Carl von Linné wybrał imię Jean Nicot na określenie rodzaju roślin (zwanego Nicotiana ), w tym w szczególności rośliny Nicotiana tabacum (gatunek uprawiany do produkcji tytoniu), która leczyła migreny syna Catherine de Medici. Substancja czynna tytoniu: nikotyna pochodzi zatem od nazwiska Jean Nicot.
Dyplomata i uczony podróżnik bywa autorem pierwszego wielkiego ciała słowników francusko-łacińskiego, zaprojektował XVI th century. W rzeczywistości, Nicota francusko-łaciński słownik , właściwie mówiąc, jest przeróbką od Robert Estienne za Słowniki , 1531; przez Guillaume Budé , 1544; i jest bardzo podobny do tego z Jean Thierry, 1564; dodał do niego notatki swojego przyjaciela, prezydenta Aimara de Rançonnet, które podjął po jego śmierci w 1559 roku; słownik ten wydano w 1573 r., a następnie w 1584, 1593 i 1599 r .; Mówiono, że aż do śmierci pracował nad tym zadaniem. Po śmierci Nicot, w 1606 księgarz, nazwany David Douceur, zebrał słownika w kolejności alfabetycznej, z trasą do języka francuskiego z Jean Masset , w Dictionary of Gilles de Noyers oraz Nomenclator z Hadrianus Junius , pod nazwą z Thresor języka francuskiego stara jak nowoczesne . Dzieło to otrzyma nowe wydanie w 1621 roku; Jedyny słownik Nicota został również opublikowany w Genewie przez Jeana Stoera w dobrych wydaniach pod tytułem Le Grand dictionaire françois-latin , po Nicod (1593, 1599). Ponadto14 stycznia 1609, człowiek imieniem Guillaume Poille uzyskał Privilege du Roy za opublikowanie dzieła zatytułowanego: Le Grand Dictionaire de M. Nicod , ponownie rozszerzonego przez Monsieur Guillaume Poille, 1609, 1614. Wreszcie jest wydanie Grand dictionaire de Nicod , poprawiona przez Maître Pierre de Brosses, u Claude Larjot's, 1625.
https://www.lesechos.fr/2008/07/jean-nicot-et-le-tabac-conquit-le-monde-512624