Jean-Pierre Kelche
Jean-Pierre Kelche| Wielki Kanclerz Legii Honorowej | |
|---|---|
| 4 czerwca 2004 -9 czerwca 2010 | |
| Jean-Philippe Douin Jean-Louis Georgelin | |
| Szef sztabu sił zbrojnych | |
| 9 kwietnia 1998 -29 października 2002 | |
| Jean-Philippe Douin Henri Bentégeat | |
| Generał dywizji armii | |
| 28 sierpnia 1996 -08 kwietnia 1998 | |
| Philippe Mercier Jean-Pierre Job | |
| Szef gabinetu wojskowego premiera | |
| 18 września 1995 -27 sierpnia 1996 |
| Narodziny |
19 stycznia 1942Mâcon ( Francja ) |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Wierność | Francja |
| Trening | Specjalna szkoła wojskowa w Saint-Cyr |
| Czynność | Wojskowy |
| Uzbrojony | Land Force |
|---|---|
| Stopień wojskowy | Generał armii |
| Przykazanie | Pułk zbrojeń kombinowanych zamorskich |
| Nagrody |
Jean-Pierre Kelche , urodzony dnia19 stycznia 1942w Mâcon jest francuskim żołnierzem. Generał armii , jest szefem sztabu armii Wojska Polskiego9 kwietnia 1998 w 29 października 2002, następnie Wielki Kanclerz Legii Honorowej im4 czerwca 2004 w 9 czerwca 2010.
Biografia
Trening
Jean-Pierre Kelche dołączył w 1961 r. Do Specjalnej Szkoły Wojskowej w Saint-Cyr , awansował w Bir Hakeim (1961-1963).
Kariera wojskowa
Karierę rozpoczął jako szef sekcji w 23 th Marine Pułku Piechoty z Maisons-Laffitte w 1964 roku i 8 th Parachute Regiment marines 1965 do 1967. Następnie został mianowany szefem oddziału amfibii 5 e za granicą połączone ramiona Pułku Côte d „Ivoire, zanim został w 1968 r. Szefem sekcji uczniów specjalnej szkoły wojskowej w Saint-Cyr .
Po następnie bieg szkoły pracowników, wziął funkcje dowodzenia firmy z 5 th granicą połączeniu zbrojeń pułku z Dżibuti w 1971. Powrót we Francji, w 1973 roku został przydzielony jako redaktor w zachodniej części studiów Świata na biuro wywiadu stosunków międzynarodowych sztabu armii .
W latach 1976-1977 odbył staż w École supérieure de guerre, a następnie ponownie opuścił metropolię, aby zostać szefem biura szkoleniowego i zastępcą starszego oficera sztabu generalnego dowódcy sił zbrojnych Antyli-Gujany na Martynice. . Następnie został z kolei zastępcą dowódcy marszowego pułku Czadu w Montlhéry w latach 1981-1983, oficerem w komórce doktrynalnej, a następnie w komórce koordynacyjnej biura studiów sztabu armii. W latach 1983-1985 dowódcą 5. TH ramiona regiment za granicą od 1985 do 1987 i biurowych zastępca taktycznych badań sztabu armii. Kierownictwo objął w 1990 roku.
Mianowany generałem brygady dnia1 st marca 1991Stał zastępca dowódcy 5 th Dywizji Pancernej z Landau , zanim został szefem działu „planów, programów, ocena” do sztabu armii w latach 1992 i 1995 został awansowany do stopnia generała majora ON1 st wrzesień 1994. Został następnie szef gabinetu wojskowego Prezesa Rady Ministrów z dnia18 września 1995 w 27 sierpnia 1996.
Plik 1 st marca 1996, został awansowany do stopnia generała korpusu . Jean-Pierre Kelche został następnie mianowany generał major wojsk na28 sierpnia 1996. Stanowisko to skłoniło go w szczególności do kierowania „przeglądem programów zbrojeniowych, próbą reorganizacji rozkazów obronnych państwa”.
Szef sztabu sił zbrojnych
Jean-Pierre Kelche został mianowany szefem sztabu sił zbrojnych dnia9 kwietnia 1998i tego samego dnia podniesiony do rangi i mianowania generała armii . Jest następcą generała sił powietrznych Jeana-Philippe'a Douina .
Jako szef sztabu kieruje operacjami Trident ( Kosowo , 1999-2000), Héraclès ( Afganistan , 2001-2002) i Épidote ( Afganistan , rozpoczęte w 2002). Jednocześnie nadal prowadzi profesjonalizację sił zbrojnych po zakończeniu służby wojskowej we Francji . Musi też uporać się z konsekwencjami demonstracji żandarmów w grudniu 2001 roku.
14 lipca 2002 r. Był u boku Jacquesa Chiraca w prezydenckiej VLRA, kiedy Maxime Brunerie próbował zabić prezydenta.
Pożegna się z bronią 29 października 2002, na dziedzińcu Hôtel des Invalides , podczas ceremonii, której przewodniczył prezydent Jacques Chirac . Tego samego dnia opuścił stanowisko szefa sztabu sił zbrojnych. Jego następcą jest generał armii Henri Bentégeat .
Wielki Kanclerz Legii Honorowej
Plik 4 czerwca 2004Jean-Pierre Kelche zostaje mianowany Wielkim Kanclerzem Legii Honorowej . Jako taki, on prezentuje duży naszyjnik Legii Honorowej dla Nicolasa Sarkozy'ego podczas jego inwestytury ,16 maja 2007. Generał armii Jean-Louis Georgelin uda mu9 czerwca 2010.
Życie prywatne
Generał Jean-Pierre Kelche jest żonaty i ma dwoje dzieci.
Dekoracje
| ||
|
|
|
.svg){kind=small}
|
|
|
|
|
|
|
|
|
_-_ribbon_bar.png){kind=small}
|
|
|
|
|
|
|
_ribbon.png){kind=small}
|
|
 
| ||
Francuskie dekoracje
-
Wielki Krzyż Legii Honorowej (2004).
-
Wielki Oficer Legii Honorowej (2001).
-
-
Wielki Krzyż Narodowego Orderu Zasługi .
Dekoracje zagraniczne
-
Dowódca Legii Zasługi ( Stany Zjednoczone ). -
Wielki Krzyż Orderu Ouissam Alaouite ( Maroko ). -
Wielki Krzyż Zasługi Wojskowej ( Portugalia ). -
Wielki Krzyż Orderu Wyzwoliciela San Martín ( Argentyna ). -
Wielki Krzyż Orderu Zasługi Wojskowej ( Zjednoczone Emiraty Arabskie ). -
Wielki Krzyż Narodowego Orderu Zasługi ( Jordania ). -
Wielki Oficer Zakonu Pro Merito Melitensi ( Suwerenny Zakon Maltański ). -
Wielki Komandor Orderu św. Jerzego I ( Grecja ). -
Komandor Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec ( Niemcy ). -
Wielki Oficer Orderu Leopolda II ( Belgia ). -
Wielki Oficer Orderu Zasługi ( Senegal ). -
Wielki Oficer National Order of Quebec ( rząd Quebecu ). -
Dowódca Narodowego Orderu Lwa ( Senegal ). -
Dowódca Narodowego Orderu Zasługi ( Gabon ). -
Komendant Narodowego Orderu Krzyża Południa ( Brazylia ). -
Komandor Orderu Aviz ( Portugalia ). -
Dowódca Orderu Narodowego Burkina Faso ( Burkina Faso ). -
Oficer Narodowego Orderu Madagaskaru ( Madagaskar ). -
Order Zasługi czeskiego Ministerstwa Obrony, 1 st klasy ( Czechy ). -
Darjah Utama Bakti Cemerlang (wojsko) (en) ( Singapur ).
Powiązany artykuł
Uwagi i odniesienia
- Biografia generała armii Jean-Pierre Kelche na stronie internetowej Stowarzyszenia Jacques Chirac (przegląd 11 listopada 2019 r.).
- Dekret z dnia 12 lipca 1994 roku w sprawie reintegracji ramek, zaliczka wstęp do 2 E sekcji, elewacja na stopień i tytuł generał wojska, promocji i powołania w 1 st i 2 e sekcji pozycjonowania oddelegowanych obsługę i przypisanie oficerów generalnych
- Dekret z dnia 12 września 1995 r. Opublikowany w JORF z dnia 14 września 1995 r.
- Dekret z 13 sierpnia 1996 opublikowany w JORF z 15 sierpnia 1996.
- Dekret z 14 lutego 1996 r. O przywróceniu do kadr, podniesieniu do rangi i desygnacji generała lotnictwa na podstawie zezwolenia załogi, podniesieniu stopnia i desygnacji generała armii, podniesieniu rangi i mianowania od wiceadmirała w 1 st i 2 e sekcji, nominowany w 1 st i 2 th sekcję i alokacji ogólnych funkcjonariuszy
- Dekret 1 st sierpnia 1996 dopuszczenia do 2 e sekcji wcześnie, elewacji do rangi i ogólnie nazewnictwa wojskowego, promocję i powołania w 1 st i 2 -go odcinka i alokacji ogólnych funkcjonariuszy
- Mianowanie bez zaskoczenia na czele armii. Generał Kelche awansowany na szefa sztabu o wyzwoleniu 5 marca 1998 r. (Konsultacja 11 listopada 2019 r.).
- Dekret z 4 marca 1998 r. Podwyższający stopień i desygnację generała armii oraz przydział generała oficera
- Jean-Pierre Kelche, nowy szef sztabu sił zbrojnych , na La Croix , 5 marca 1998 (dostęp 11 listopada 2019).
- Raport z 20h de France 2, wyemitowany 14 lipca 2002 na INA.
- Oświadczenie Jacquesa Chiraca, Prezydenta Republiki, z okazji pożegnania broni generała Jean Pierre Kelche, szefa sztabu sił zbrojnych, Paryż, 29 października 2002 r. , Na stronie internetowej Vie publique , 27 lutego , 2008 (dostęp 11 listopada 2019).
- Dekret z 4 czerwca 2004 w sprawie mianowania Wielkiego Kanclerza Legii Honorowej
- Specjalny program France 2 dotyczący przekazania władzy między Jacquesem Chirakiem i Nicolasem Sarkozym na stronie internetowej INA (przegląd 11 listopada 2019).
- Dekret z 9 czerwca 2010 w sprawie mianowania Wielkiego Kanclerza Legii Honorowej
- Dekret z 19 maja 2004 r. Podnoszący