Jacques Martin (autor)

Jacques Martin Obraz w Infobox. Popiersie Alix na grobie Jacquesa Martina w Céroux ( Ottignies-Louvain-la-Neuve , Belgia ) Biografia
Narodziny 25 września 1921
Strasburg
Śmierć 21 stycznia 2010(w wieku 88 lat)
Orbe
Narodowość Francuski
Zajęcia Autor komiksów , twórca komiksów
Inne informacje
Pracował dla Tintin , Studios Hergé
Ruch Szkoła Brukselska , wyraźna linia
Wpływem Hergé , Edgar P. Jacobs
Nagrody Commander of Arts and Letters
Prix ​​Saint-Michel
Podstawowe prace
Alix , Lefranc

Jacques Martin , urodzony dnia25 września 1921w Strasburgu i zmarł dalej21 stycznia 2010w Orbe w Szwajcarii jest francuskim autorem komiksów .

Najbardziej znany jest z seriali Alix (stworzony w 1948) i Lefranc (stworzony w 1952). Współpracował także przy kilku albumach Tintin .

Kiedy zmarł w 2010 roku, Jacques Martin pozostawił setki albumów sprzedanych w liczbie piętnastu milionów egzemplarzy i przetłumaczonych na ponad dziesięć języków, w tym łacinę.

Dziś jej flagowe serie Alix i Lefranc , ale także Jhen (1978) i Loïs (2000), nadal widzą nowe albumy, zaprojektowane przez kupujących i kontynuujących.

Natomiast serie Arno (1983), Orion (1990) i Keos (1992) są uważane za wycofane.

Biografia

Jego początki (1921-1950)

Jacques Martin jest bez ojca i mniej lub bardziej porzucony przez matkę w szkołach z internatem . Po niepowodzeniu w dziedzinie sztuk pięknych studiował inżynierię w Katolickiej Szkole Sztuki i Rzemiosła w Erquelinnes w Belgii . W 1942 roku magazyn ja maintiendray: czternasty gazeta strona Młodzież , organem 14 th grupa młodzieży do die (Drôme) gdzie Martin musi spędzić kilka miesięcy, opublikowane pod nazwą „Jam” jego pierwsze ilustracje i jego pierwsze komiksy, komiksu The Przygody młodego Toddy'ego . Podczas drugiej wojny światowej pracował jako projektant aeronautyki przemysłowej w National Studies Office (BEN) w Cannes , a następnie wyjechał do STO w fabrykach Messerschmitta w Augsburgu . Po wojnie Martin zaczął publikować swoje pierwsze rysunki. Ożenił się w Verviers w Belgii i wraz z żoną Monique będzie miał dwoje dzieci: Frédérique i Bruno. Od 1946 r. Pracował w tygodniku Bravo! dla którego stworzył postać Monsieur Barbichou, pod pseudonimem Marleb. Następnie, od 1947 do 1948 roku, wraz z Henri Leblicqem zaprojektował serie Le Hibou gris i Œil de Perdrix . Następnie postanawia założyć dziennik komiksowy i uruchamia magazyn młodzieżowy Jaky . Ale to była porażka, w szczególności z powodu konkurencji ze strony magazynu Journal de Tintin , o które zdecydował się ubiegać w 1948 roku.

Alix i Lefranc (1948-1978)

W Journal de Tintin Martin współpracował z Hergé , ówczesnym dyrektorem artystycznym tygodnika, oraz Edgarem P. Jacobsem .

Stworzył postać Alixa w 1948 roku , którego historie - niezwykle udokumentowane - rozgrywają się w starożytności rzymskiej . Po sukcesie spotkania, wkrótce następują inne przygody: Złoty Sfinks (wraz z pojawieniem się Enaka ), a następnie Przeklęta Wyspa . Wraz z Hergé i Jacobsem reprezentuje styl komiksowy, który będzie nazywany Szkołą Brukselską , charakteryzujący się w szczególności grafiką „ wyraźnej linii ”   .

Nadal dla Journal de Tintin stworzył dziennikarza Lefranca w 1952 roku . Tam znowu jest sukces, a później realizację albumów pozostawi innym projektantom, kontynuując do 2004 roku projektowanie scenariusza, dialogów i niezwykle udanego cięcia każdej płyty, tak jak robi. Zrobi to dla każdego z pozostałych. seria.

W tym samym czasie Hergé prosi go o zintegrowanie Studios Hergé i pomoc przy albumach Adventures of Tintin . Ich współpraca trwała 19 lat, od 1953 do 1972 roku . W ten sposób brał udział w scenariuszach i planach dla L'Affaire Tournesol , Coke en stock , Tintin au Tibet , Les Bijoux de la Castafiore i Flight 714 do Sydney .

Następnie prawie co roku wydawał album Alix i album Lefranc , ryzykując czasami lekkimi scenariuszami, ale bez wpływu na sukces tych albumów.

Niektóre albumy Alix budzą pewne kontrowersje na tematy takie jak domniemany homoseksualizm Alix i Enak, miłość 40-letniej kobiety do młodej Alix w The Last Spartan czy nawet topless w The Prey of the volcano . Ponadto La Griffe noire i Les Légions perdues podczas wojny algierskiej mają zakaz wystawiania się we Francji w celu podżegania do nienawiści i przemocy. Jacques Martin wyjaśnia, że ​​to Goscinny „wyprowadził z cienia” te dwa albumy: „Poszedł krzyczeć w służbie, walić w stół, aby odblokować sytuację! Zawdzięczam to Goscinnemu ”.

Dywersyfikacja (1978-1999)

Następnie, wraz z różnymi projektantami, zainteresował się innymi okresami historycznymi: w 1978 roku wypuścił Jhen (opublikowany po raz pierwszy pod nazwą Xan , zwłaszcza w Le Journal de Tintin ), którego akcja miała miejsce podczas wojny stuletniej. Martin podpisuje scenariusze pierwszych 9 albumów wydanych w latach 1984-2000. Projekt dostarczył Jean Pleyers . Seria zostanie wznowiona w 2008 roku z nowymi autorami.

W 1983 roku wraz z Arno przejął epokę napoleońską . Pierwsza trylogia albumów została opublikowana do 1987 roku na podstawie rysunku André Juillarda . Następnie w 1994 roku Martin wznowił serię, tym razem powierzając projekt Jacquesowi Denoëlowi . Seria zostaje jednak przerwana w 1997 roku, pod koniec tomu 6, podczas gdy nowy tom zostaje zapowiedziany na ostatniej płycie.

W 1990 roku stworzył Oriona , który sprowadził go do starożytnej Grecji. Pisze i rysuje pierwszy album, ale to Christophe Simon zapewnia te z tomów 2 i 3, opublikowane w 1996 i 1998 r. W 2011 r. Marc Jailloux podpisuje scenariusz i rysunek czwartego tomu, zanim poświęci się rysowaniu. z Alix .

W latach 1992-1999 Martin jest autorem Keos , serii, której akcja toczy się w starożytnym Egipcie, składającej się z trzech albumów zaprojektowanych przez Jeana Pleyersa .

Wreszcie, w 2000 roku badał XVII th  century z serii Lois . Tym razem pisze scenariusze tylko do dwóch pierwszych tomów, po czym przekazuje stery Patrickowi Weberowi , który już pracuje z nim nad scenariuszami Alix . Olivier Easter jest jedynym projektantem z tej serii, której siódmy i ostatni tom ukazał się w 2015 roku.

Tak więc Jacques Martin jest twórcą siedmiu różnych serii komiksów historycznych i przygodowych.

W tym samym czasie autor stworzył zbiór Voyages (d'Alix, de Jhen, de Lefranc i de Loïs), czyli dzieł odtwarzających miasta lub życie codzienne w różnym czasie, którym towarzyszą teksty objaśniające. Tematy obejmują starożytności ( Alix Travel ), średniowieczu ( Travel Jhen ), The XVII th  wieku ( Travel Lois ) lub historia lotnictwa ( Travel Lefranc ), które są dobrze zilustrowane i komentować. W tworzeniu tej niezrównanej kolekcji uczestniczy do tej pory kilku projektantów i autorów.

W ciągu ostatnich dwudziestu lat człowiek prawie już nie widzi. W 1991 roku cierpiał na chorobę oczu, zwyrodnienie plamki żółtej , przez co był prawie ślepy. Został zmuszony do rezygnacji z pracy jako kreślarz w 1992 roku. Jednak nadal tworzył scenariusze i dialogi oraz polegał na pracy zespołowej, którą wyznaczył dla Lefranca . W ten sposób powierza rysunek innym projektantom lub otrzymuje pomoc przy scenariuszach. W ten sposób przyczynił się do szkolenia wielu rysowników i scenarzystów, w tym Gilles Chaillet , Christophe Simon , Pierre de Broche , Olivier Easter i Rafael Morales .

Ostatnie lata (2000-2010)

Plik 21 stycznia 2010zmarł w domu we śnie z powodu obrzęku płuc w wieku 88 lat.

W sumie 120 albumów przygodowych różnych bohaterów sprzedało się w 20 milionach egzemplarzy. Jego albumy zostały przetłumaczone na 15 języków.

Alix i jego wszechświat zainspirowały wiele uniwersyteckich wspomnień (literatury klasycznej lub współczesnej, historii starożytnej, językoznawstwa, filologii… - szczegóły w La Voie d'Alix ) . Za zgodą jego spadkobierców i redaktora Castermana postać zostaje objęta nowym szkicem: Alix Senator autorstwa Valérie Mangin i Thierry Démarez .

Grafika

Komiczny

Książki edukacyjne

Oprócz Les Voyages d'Orion prace te są wydawane przez Casterman.

Nagrody

Bibliografia

  1. „  autor Jacques Martin  ” , Casterman
  2. „  Śmierć Jacquesa Martina (Alix) w wieku 88 lat  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) Skynet
  3. „Jacques Martin, autor komiksów” , w witrynie Le Monde , 23 stycznia 2010 r.
  4. Francuski dwumiesięcznik przegląd od 1941 do 1942 roku. Link do ogłoszenia: https://data.bnf.fr/fr/32795526/je_maintiendray/
  5. "  jam  " Komiks kolektora , n O  42,Marzec-kwiecień 1984, s.  22-23.
  6. Zobacz BEN w CASPWiki
  7. Nekrolog Jacquesa Martina, Yves-Marie Labé, w Le Monde z 25 stycznia 2010, s.  23
  8. AFP 21 stycznia 2010
  9. "  Avé" Alix "! Przepraszam: przed „Alix”!  » , Na Humano.com ,9 grudnia 2008(dostęp 28 lipca 2010 )
  11. Hugues Dayez, Le duel Tintin-Spirou , Bruxelles, Tournesol Conseils SPRL - Éditions Luc Pire - Les Éditions contemporaines,Maj 1997, 253  pkt. ( ISBN  978-2-86645-272-8 ) , str.  49
  12. Artykuł w Figaro z 21 stycznia 2010
  13. AFP, śmierć Jacquesa Martina , Wyzwolenie , 21 stycznia 2010
  14. Thierry Groensteen i kolektyw, zdobywca nagrody w Angoulême: 30 lat komiksów przez zwycięzców festiwalu , Éditions de l'An 2,2003( ISBN  2-84856-003-7 )

Załączniki

Aplikacje Nuvola kpager.svg  Komiks autorstwa Jacquesa Martina 

Bibliografia

Linki zewnętrzne