Instytut Życia Konsekrowanego

Instytutu życia konsekrowanego jest rodzajem katolickiej organizacji religijnej , której członkowie (ojcowie, bracia, siostry) brać śluby zakonne , ewentualnie inne formy zaangażowania w Boga . Na poziomie prawnym instytuty te podlegają Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego .

Instytuty życia konsekrowanego są stowarzyszeniami tworzonymi, zatwierdzanymi i organizowanymi przez Kościół za pomocą ustawodawstwa ogólnego i szczególnego (reguły, konstytucje, statuty), aby stan życia konsekrowanego mógł być wyznawany w sposób oficjalny i pełny (kan. 576) . Te instytuty na prawie papieskim są te wzniesione i zatwierdzony przez Stolicę Apostolską z formalnym dekretem. W diecezjalnym instytuty są wznoszone przez biskupów; nie mają dekretu zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej (kan. 589). Papieska katalog wymienia tylko instytuty na prawie papieskim.

Ta nazwa grupuje się w porządku chronologicznym:

• porządek klasztorny są pierwszymi życia religijnego w społeczeństwie;
• z kanoników regularnych , którzy łączą stanu i funkcji duchownego z przestrzeganiem i życia zakonnego we wspólnocie;
• zakon żebrzący jednoczy normalne życie z utworami takimi jak kapłańskiego lub charytatywnej posługi. Cechą wspólną wprowadzanych przez nich żebraków i przekazywanych później instytutom zakonnym jest centralizacja z przełożonym generalnym oraz organizacja w prowincjach;
• że regularne duchownych umieszczone u podstawy ich kapłańskiego apostolatu normalne życie, które dostosowują się do potrzeb czasów i ich własnych dzieł;
• urzędniczy zgromadzenie są duchowni żyjący w społeczności, którzy poświęcają się do apostolstwa i do dzieła miłosierdzia;
• świeckie zgromadzenia zakonne są wspólnotami świeckimi oddanymi głównie wychowaniu dzieci i młodzieży, opiece nad chorymi. W przypadku mężczyzn męskie kongregacje świeckie wykluczają kapłaństwo swoich członków lub pozwalają kilku z nich na księży sprawujących funkcję kapelana we wspólnocie. Od drugiej połowy XIX -go  wieku, świeckich kongregacje religijne są w większości kobiety;
• stowarzyszenia życia apostolskiego , których członkowie (kapłani, rodzeństwo) nie biorą śluby zakonne w przeciwieństwie do tych instytutów życia konsekrowanego lub instytutów świeckich i dlatego nie są uważane za religijne;
• te świeckie instytuty zatwierdzone przez Kościół w 1947 roku, której członkowie nadal żyją według świeckiego życia własnego. Instytuty świeckie mogą być duchowne lub świeckie, męskie lub żeńskie.

Uwagi i referencje

1. http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/ccscrlife/documents/rc_con_ccscrlife_profile_en.html Instytuty życia konsekrowanego na vatican.va