Herman Van Rompuy | ||
Hermana Van Rompuya w 2012 roku. | ||
Funkcje | ||
---|---|---|
Przewodniczący Rady Europejskiej | ||
1 st styczeń +2.010 - 1 st grudzień 2.014 ( 4 lata i 11 miesięcy ) |
||
Wybór | 19 listopada 2009 | |
Ponowny wybór | 1 st marzec +2.012 | |
Poprzednik | Utworzono funkcję | |
Następca | Donald Tusk | |
Premier Belgii | ||
30 grudnia 2008 - 25 listopada 2009 ( 10 miesięcy i 26 dni ) |
||
Monarcha | Albert II | |
Rząd | Van Rompuy | |
Legislatura | 52 nd | |
Poprzednik | Yves Leterme | |
Następca | Yves Leterme | |
Przewodniczący Izby Reprezentantów Belgii | ||
12 lipca 2007 r. - 30 grudnia 2008 ( 1 rok, 5 miesięcy i 18 dni ) |
||
Legislatura | 52 nd | |
Poprzednik | Herman De Croo | |
Następca | Patryk Dewael | |
Poseł federalny | ||
Czerwiec 1999 - 30 grudnia 2008 ( 9 lat i 6 miesięcy ) |
||
Wicepremier Minister Budżetu | ||
5 września 1993 - 12 lipca 1999 r. ( 5 lat, 10 miesięcy i 7 dni ) |
||
Monarcha | Albert II | |
Premier | Jean-Luc Dehaene | |
Rząd | Dehaene I i II | |
Poprzednik | Mieke Offeciers – Van De Wiele | |
Następca | Johan Vande Lanotte | |
Sekretarz Stanu ds. Finansów i MŚP | ||
9 maja 1988 - 18 września 1988 ( 4 miesiące i 9 dni ) |
||
Monarcha | Baudouin | |
Premier | Wilfried Martens | |
Rząd | Kuny VIII | |
Następca | Wivina Demeester | |
Biografia | ||
Pełny tytuł | Hrabia Van Rompuy | |
Imię i nazwisko | Herman Achille Van Rompuy | |
Data urodzenia | 31 października 1947 | |
Miejsce urodzenia | Etterbeek ( Belgia ) | |
Narodowość | belgijski | |
Partia polityczna | CD&V | |
Ukończyć | Katholieke Universiteit Leuven | |
Zawód | profesor ekonomii | |
Religia | katolicyzm | |
Przewodniczący Izby Reprezentantów Belgii Premierzy Belgii Przewodniczący Rady Europejskiej |
||
Herman, hrabia Van Rompuy ( /ˈɦɛɾ.mɑn vɑn ˈɾɔm.pœy̆ / ), urodzony31 października 1947w Etterbeek jest belgijskim mężem stanu , byłym przewodniczącym Rady Europejskiej i szczytu strefy euro .
Mówi po holendersku , jest członkiem belgijskiej partii politycznej Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V), której reprezentuje skrzydło konserwatywne.
Prezes Belgijskiej Izby Reprezentantów z12 lipca 2007 r. w 30 grudnia 2008został następnie mianowany premierem . Odchodzi ze stanowiska kierowniczego25 listopada 2009, po wybraniu dnia 19 listopada 2009przez 27 szefów państw i rządów Unii Europejskiej , zebranych w Radzie w Brukseli , aby zostać pierwszym stałym przewodniczącym Rady Europejskiej od1 st styczeń +2.010. 1 st marzec +2.012, Herman Van Rompuy został ponownie wybrany przez szefów państw i rządów 27 państw członkowskich Unii Europejskiej na drugą kadencję, trwającą dwa i pół roku, od 1 st czerwiec 2012 w 30 listopada 2014.
Syn profesora ekonomii Victora Van Rompuya i starszy brat Erica Van Rompuya i Tine Van Rompuya , Herman Van Rompuy ukończył studia średnie w Saint-Jean-Berchmans College w Brukseli ( humanistyka grecko-łacińska) w 1965 roku. Licencjat (1968) w filozofię, ukończył z wyróżnieniem ekonomię na Katholieke Universiteit Leuven w 1971 roku. Uzyskał również doktorat z ekonomii. Jest żonaty z Geertrui Windels, który był radnym i pracował w kilku urzędach ministerialnych. Mają czworo dzieci, z których dwaj chłopcy są również aktywni w polityce.
Herman Van Rompuy zaczynał jako attaché w departamencie badań Narodowego Banku (od 1972 do 1975). W latach 1973-1975 był wiceprzewodniczącym CVP-jongeren (Jeunes CVP), a od 1978 członkiem zarządu partyjnego CVP ( Christelijke Volkspartij ), później przemianowanej na CD&V ( Christen-Democratisch en Vlaams ).
Następnie pracował w urzędach ministerialnych Léo Tindemansa (1975-1978) i Gastona Geensa (1978-1980). Od połowy lat 80. Herman Van Rompuy był członkiem kierownictwa swojej partii, a od 1980 do 1988 r. był szefem ośrodka badawczego tej ostatniej, CEPESS. W latach 1982-1988 wykładał w Vlaamse Ekonomische Hogeschool van Brussel („flamandzkiej Wyższej Szkole Ekonomicznej w Brukseli”) ( VLEKHO ), będąc jednocześnie prezesem okręgu CVP Brussel-Halle-Vilvoorde. Od 1988 do 1993 sprawował przewodnictwo krajowe swojej partii, CVP , która była wówczas główną partią w belgijskim rządzie.
Uczestniczył w rozmowach o utworzeniu rządu Wilfried Martens (od III e do IX e włącznie ) (1982-1988) oraz Jean-Luc Dehaene ( I i II ) (1992-1999).
W wrzesień 1993Herman Van Rompuy zastępuje Mieke Offeciers na stanowisku ministra ds. budżetu belgijskiego rządu federalnego, na czele którego stoi Jean-Luc Dehaene . Po wyborach w 1995 r. pozostanie na tym stanowisku do 1999 r. i porażki swojej partii w wyborach. W tym okresie był także wicepremierem rządu. Jako minister ds. budżetu w ciągu sześciu lat udało mu się radykalnie zmniejszyć deficyt budżetowy Belgii .
Kariera ministerialna Hermana Van Rompuya dobiegła końca po ciężkiej porażce wyborczej jego partii w Czerwiec 1999(m.in. z powodu kryzysu dioksynowego), który popycha CVP do opozycji. Następnie pozostaje członkiem Izby Reprezentantów . Był autorem, wraz z innymi flamandzkimi parlamentarzystami, odwołania do Trybunału Konstytucyjnego przeciwko ordynacji wyborczej z 2002 r., która była źródłem problematyki okręgu „ Bruxelles-Hal-Vilvorde ” i poważnego kryzysu politycznego w Belgii w 2007 i 2008 roku. W 2004 roku został ministrem stanu .
Podczas pierwszych dwóch rządów Verhofstadt (1999-2007) Herman Van Rompuy był obecny w cyberprzestrzeni za pośrednictwem swojego bloga, dzięki czemu, według jego własnych słów, przeżył; pisze kilka haiku .
12 lipca 2007zostaje wybrany przewodniczącym Izby Reprezentantów .
Był aktywnym członkiem zespołu negocjacyjnego CD&V ds. trudnego tworzenia nowego rządu; Król Albert nazwał go „odkrywcą” ( po holendersku verkenner ), od29 sierpnia w 29 września 2007 r., a następnie "rozjemca" w następnym miesiącu, aby spróbować przełamać impas w tworzeniu rządu . Te negocjacje doprowadzą do powstania Tymczasowego Rządu Verhofstadtem III , a następnie, kilka miesięcy później, w celu ustanowienia na Leterme I rząd .
28 grudnia 2008został mianowany trenerem przez króla Alberta II , aby doprowadzić do ustanowienia rządu, który mógłby zastąpić rząd Yves'a Leterme'a , który zrezygnował po aferze Fortisa .
30 grudnia 2008Herman Van Rompuy po spotkaniu z przewodniczącymi partii starej większości ( po stronie niderlandzkojęzycznej CD&V i Open VLD, po stronie francuskojęzycznej cdH , MR i PS ) Herman Van Rompuy doszedł do porozumienia w sprawie składu przyszłego rządu . Zaprzysiężenie tego rządu, którego jest premierem, odbywa się tego samego dnia na zamku Laeken.
31 grudnia 2008Premier Van Rompuy przedstawia Izbie Reprezentantów i Senatowi swoją ogólną deklarację polityczną . 2 stycznia 2009, Izba Reprezentantów wyraża wotum zaufania dla rządu Van Rompuya, większość przeciwko opozycji.
17 lipca 2009Herman Van Rompuy po ustanowieniu nowych rządów w podmiotach sfederowanych i odejściu Karela De Guchta z Komisji Europejskiej musi dokonać poważnych zmian w gabinecie .
Prasa belgijska wymienia go jako jednego z faworytów, na który dążą szefowie państw i rządów Unii Europejskiej, by zostać pierwszym przewodniczącym stałej Rady Europejskiej , i przywołuje problemy rządu, jakie jego odejście wiązałoby się dla Belgii z uściskiem. trwałego kryzysu politycznego. „Zegarmistrz niemożliwych kompromisów” nazywa się19 listopada 2009jako pierwszy stały prezydent, jednocześnie z dwoma innymi osobami zajmującymi nowe stanowiska utworzone przez Unię: Wysokiego Przedstawiciela do Spraw Zagranicznych ( Catherine Ashton ) i Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej ( Pierre de Boissieu ) . Jedyny kandydat do sukcesji, został ponownie powołany1 st marzec +2.012jednogłośnie, w samym środku kryzysu zadłużenia . Będzie również przewodniczył szczytom strefy euro . 25 lutego 2010Niedługo po jego nominacji zadeklarował już przed Kolegium Europejskim w Brugii , że Rada Europejska ma stać się „rządem gospodarczym Unii”.
11 listopada 2009, Mario Borghezio , włoski eurodeputowany ( Liga Północna ), podniósł możliwość, że kandydaci na stanowiska prezydenta i ministra spraw zagranicznych, takich jak Jan Peter Balkenende , David Miliband , Herman Van Rompuy, między innymi, mogą być te z Bilderberg i Trójstronne „grupy okultystyczne”, a nie tylko te z sił politycznych krajów. Dzień wcześniej Herman Van Rompuy udał się do Château de Val Duchesse na spotkanie Grupy Bilderberg, gdzie w przemówieniu przedstawił swoją wizję zarządzania Europą . Wyraził ideę, że Europa powinna być federalistyczna jak Stany Zjednoczone i powinna być w stanie nakładać podatek na szczeblu europejskim.
Jego kadencja jako Przewodniczącego Rady Europejskiej rozpoczyna się teoretycznie w dniu 1 st grudzień 2009data wejścia w życie traktatu lizbońskiego . Zgodnie z tym traktatem stały prezydent nie może objąć mandatu narodowego podczas swojej prezydentury. Herman Van Rompuy odchodzi zatem ze stanowiska premiera w dniu25 listopada 2009. Wyjątkowo, aby umożliwić premierowi Szwecji (rotacyjnemu przewodniczącemu Rady Europejskiej do31 grudnia 2009) na zakończenie swojej kadencji Herman Van Rompuy rozpoczął swoją kadencję w dniu 1 st styczeń 2010. Podczas swojego pierwszego wystąpienia w Parlamencie Europejskim Brytyjczyk Nigel Farage wywołał skandal, nazywając go w ten sposób: „Nie chcę być niegrzeczny, ale tak naprawdę masz charyzmę mokrego mopa i wygląd małego urzędnika bankowego " ... " Kim jesteś? Nigdy o tobie nie słyszałem, nikt w Europie nigdy o tobie nie słyszał” – kontynuował, dodając: „Pochodzisz z Belgii, która jest raczej obcym krajem. ” .
Jedyny kandydat do sukcesji, został ponownie powołany 1 st marzec +2.012jednogłośnie. Jego druga kadencja potrwa dwa i pół roku, od1 st czerwiec 2012 w 30 listopada 2014. Nie może on następnie zostać ponownie wybrany na tę funkcję, ponieważ mandat przewodniczącego Rady Europejskiej może zostać odnowiony tylko raz.
Herman Van Rompuy został również mianowany przewodniczącym szczytu strefy euro na okres identyczny jak jego mandat przewodniczącego Rady Europejskiej. Spotkania na szczycie strefy euro odbywają się dwa razy w roku.
Od czasu ogłoszenia nominacji Hermana Van Rompuya na pierwszego stałego przewodniczącego Rady Europejskiej w międzynarodowej prasie pojawia się wiele reakcji. Wielu przywołuje stanowisko zajmowane przezgrudzień 2004przeciwko wejściu Turcji do Unii Europejskiej i izoluje opozycję między chrześcijaństwem a wartościami muzułmańskimi, nie przytaczając jednak konkretnych źródeł i nie biorąc pod uwagę kontekstu czasu (proces ratyfikacji konstytucji europejskiej).
Faktem jest, że Herman Van Rompuy trzykrotnie interweniował w debacie w belgijskim parlamencie, której sprawozdanie zostało sporządzone w wersji francuskiej i holenderskiej dostępnej w Internecie. Van Rompuy, wówczas członek opozycji, zwraca uwagę, że:
To tylko część tego ostatniego stwierdzenia, które powtarza się w prasie po 19 listopada 2009.
Herman Van Rompuy jest cytowany dwukrotnie w albumie komiksów De Roos van Sakhti od Marc Sleen : raz, kiedy Jean-Luc Dehaene zadał pytanie o niej ( będzie on w leczeniu choroby Midas bo może dług państwowy rozstrzygane? ), A raz drugi Van Rompuy jest reprezentowany, wraz ze skarbonką , w chip house, który odwiedza Néron .
Oryginalny i mniej znany fakt, jest także amatorem haiku , z którego opublikował kolekcję prezentowaną prasie wkwiecień 2010. Po spotkaniu z prezydentem Obamą napisał w szczególności: Nieobecny przez dwa dni / świat, który się zmienił / sad kwitnie .
Herman Van Rompuy ściągnął na siebie gniew części belgijskiej opinii publicznej po tym, jak Jean Quatremer , dziennikarz z Wyzwolenia , potępił na swoim blogu publikację w 2007 r. wiersza flamandzkiego kolaboranta nazistów skazanego zaocznie Cyriela Verschaeve'a . Polityk wycofał wówczas obraźliwy wiersz i zapewnił, że podoba mu się „ten wiersz, podkreślając, że ten tekst bez konotacji ideowej został napisany in tempore non podejrzane , w 1909 roku” na długo przed okresem współpracy „autora”.