Rodzaj | Dwór |
---|---|
Style | Gotycka architektura , renesansowa architektura |
Budowa | pomiędzy 1504 i 1535 |
Mieszkaniec | Szkoła średnia Pierre-de-Fermata |
Właściciel | Gmina |
Dziedzictwo | Sklasyfikowane MH (1889) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Oksytania |
Departament | Haute-Garonne |
Gmina | Tuluza |
Adres | 1 rue Gambetta |
Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ 10 ″ N, 1 ° 26 ′ 28 ″ E |
---|
Hotelu Bernuy znajduje się w ulicy Leon-Gambetta w zabytkowym centrum Tuluzy i został zbudowany od 1503 do 1536 roku . Hotel został sklasyfikowany jako zabytek w 1889 roku .
Pochodzący z Hiszpanii Jean de Bernuy był jednym z najbogatszych handlarzy w Tuluzie , który dorobił się na handlu pastelami . W 1533 roku stał się capitoul .
Budowa hotelu odbyła się w dwóch kampaniach budowlanych. Pierwsza, realizująca architekturę gotycką z lat 1503-1520, dotyczy drugiego dziedzińca i jego wieży, a także głównego portalu. Druga kampania dotyczy pierwszego dziedzińca, zbudowanego w latach 1530-1536, jest tak reprezentatywny dla pierwszego renesansu, że został częściowo uformowany i odtworzony w Cité de l'Architecture et du Patrimoine w Palais de Chaillot w Paryżu.
Od 1567 roku w hotelu mieszczą się szkoły. Najpierw jezuickie kolegium od 1567 do 1762 , a następnie Royal College od 1764 roku . Dziś tworzy całość, która obejmuje kolegium i liceum im . Pierre-de-Fermata .
Najpiękniejszym elementem gotyckiego dziedzińca jest sześciokątna wieża schodowa z siedmioma narożnymi oknami, wzniesiona przez murarza Merigo Caylę około 1504 r. Jean de Bernuy chciał, by była „tak wysoka, jak prokurator królewski”, jej ojczym. Osiąga 26,5 metra wysokości.
Ekstrawagancki portal w stylu gotyckim nosi motto Jeana de Bernuya: SI DEUS PRO NOBIS , początek zdania z Biblii oznaczającego „Jeśli Bóg jest z nami, kto będzie przeciwko nam? "
Gotycka wieża
Wieża widziana z ulicy
Wieża: okno narożne
Wieża: pień wieży
Gotycki dziedziniec
Drzwi na gotyckim dziedzińcu
Okna na gotyckim dziedzińcu
Brama wjazdowa
Szczegóły portalu
Motto Jean de Bernuy na portalu
Budynki tego dziedzińca zostały zaprojektowane przez architekta i rzeźbiarza Louisa Privata, który potrafił połączyć klasyczną dyskrecję z hiszpańską redundancją.
Na dziedzińcu i zwiedzającym dominują portrety właścicieli w medalionach. W górnej galerii okna po raz pierwszy w Tuluzie przedstawiają kolumny korynckie, których projekt zaczerpnięto z traktatu architektonicznego. Długie kolumny-kandelabry nadają dziedzińcu wyjątkowej monumentalności, której prestiż dodatkowo podkreśla obfite wykorzystanie kamienia, luksusowego surowca w Tuluzie ze względu na jego rzadkość i cenę na lokalnym rynku, co świadczy o bogactwie właściciela .
Dzięki ambitnej architekturze i nieproporcjonalnym rozmiarom duże niskie sklepienie jest najbardziej niezwykłym elementem tego dziedzińca. Przegrody kesonów, podobnie jak wiszące pośrodku róże, nie są zgodne z krzywizną sklepienia, lecz są ściśle pionowe, co znacznie utrudnia pracę kamieniarza.
Podczas tej drugiej kampanii gotycki portal wejściowy wzbogacono medalionami, które miały przedstawiać kupca i jego rodzinę.
Obniżone sklepienie
Skarbiec
Pod sklepieniem portret architekta: Louis Privat
Renesansowy dziedziniec
Kolumny-świeczniki
Związek z traktatem hiszpańskim
Renesansowy dziedziniec
Renesansowy dziedziniec
Popiersie Jean de Bernuy
Popiersie Madame de Bernuy
Medalion na portalu
Medalion na portalu
Medalion na portalu
Medalion na portalu
Formowanie dziedzińca przy Mieście Architektury i Dziedzictwa