Gerhard Johann David von Scharnhorst

Gerhard von Scharnhorst
Gerhard Johann David von Scharnhorst
Gerhard von Scharnhorst
Narodziny 12 listopada 1755
Bordenau , elektorat Brunszwiku-Lüneburga
Śmierć 28 czerwca 1813 (wiek 58)
Praga , Królestwo Czech
Pochodzenie Królestwo Prus
Stopień Generał
Konflikty Wojny napoleońskie
Nagrody Za zasługi , Cross of Iron 2 e  klasy ze wstążką wojenną , com. czerwony orzeł (Prusy)

Gerhard Johann David von Scharnhorst (ur12 listopada 1755w Bordenau, dzisiejszej dzielnicy Neustadt am Rübenberge w Hanowerze  ; martwy28 czerwca 1813w Pradze ) to pruski generał . Wraz z hrabią Augustem von Gneisenau zdecydowanie zreformował armię pruską, w szczególności tworząc armię rezerwową, co znacznie zwiększyło liczbę możliwych do zmobilizowania wojsk. W 1807 r. Zniósł w wojsku kary cielesne .

Biografia

Debiut w armii hanowerskiej

Gerhard Scharnhorst był synem właściciela ziemskiego Ernsta-Wilhelma Scharnhorsta, pochodzącego ze starej chłopskiej rodziny z Bordenau, oraz Wilhelmine Tegtmeyer, córki właściciela ziemskiego z tej wsi. Ojciec Scharnhorsta musiał wytoczyć proces spadkowy, aby jego żona mogła odziedziczyć ziemię po jej rodzicach. Partię przeciwną tworzyli członkowie potężnego sejmiku prowincji kraju Calenberg-Grubenhagen . Ziemia Bordenau zostały uszlachetnia aż XVII -tego  wieku, ale potem już nie były krajem dobrze, stosunek chudego incydentalnie. Dla oficerów pruskiej gwardii królewskiej spuścizna Scharnhorsta (pasowanego na rycerza dopiero w 1804 r.) Była kwestią żartu.

Scharnhorst uczęszczał od 1773 r. Do szkoły wojskowej założonej przez hrabiego Wilhelma zu Schaumburg-Lippe na wyspie Wilhelmstein, aw 1778 r. Został przyjęty jako chorąży w hanowerskim pułku kawalerii gen. Von Estorffa. Awansowany na porucznika artylerii w 1782 r., Wkrótce po instruktorze w Szkole Wojennej, ostatecznie został kapitanem kawalerii w 1792 r.

Dowodząc szwadronem kawalerii, walczył w pierwszej koalicji od 1793 do 1795 we Flandrii i Holandii obok sił koalicyjnych i odegrał znaczącą rolę w obronie Menena .

W służbie Prus

Po zakończeniu działań wojennych awansowany na podpułkownika w 1796 r. I tym samym obarczony zadaniami administracyjnymi, zaciągnął się w 1801 r. Do armii pruskiej, gdzie znał się na artylerii, zachowując przy tym korzyści wynikające ze swego stopnia. Mianowany kierownikiem Szkoły Podchorążych Piechoty i Kawalerii, jego nauczanie wywarło trwały wpływ na armię pruską.

W 1802 r. Stworzył Berlińskie Towarzystwo Wojskowe, którego celem było pogłębiona reforma armii. Generał Ernst von Rüchel jest jego pierwszym prezydentem. Znany w 1804 r. I awansowany do stopnia pułkownika von Scharnhorst został w 1806 r. Szefem sztabu generała von Rüchela, a następnie przydzielony do sztabu księcia Brunszwiku . Tam spotyka i zauważa błyskotliwy już intelekt Carla von Clausewitza i zostaje jego mentorem.

Pomimo kontuzji lewej strony odniesionej w bitwie pod Jeną , udało mu się dołączyć do odwrotu generała Blüchera do Lubeki . Wzięty do niewoli z Blücherem, ale wkrótce wymieniony na oficerów francuskich w tym samym czasie co on, wziął udział w bitwie pod Eylau w randze dowódcy pociągu w korpusie kawalerii generała Antona Wilhelma von L'Estocq .

Po pokoju w Tylży wLipiec 1807, został mianowany szefem Departamentu Wojny , szefem sztabu i członkiem Komisji ds . Reform Armii . Wraz z Gneisenau i Boyenem zreorganizował aparat wojskowy od góry do dołu: zwolnił niekompetentnych oficerów, zdławił oficerów werbunkowych. Stanowi ważną armię rezerwową bez wiedzy francuskich władz okupacyjnych, maksymalnie przyspieszając szkolenie ochotników (tzw. Środek Krümpersystem ). Zastępując starą armię najemników armią ochotniczych obywateli, bardziej skłonnych do patriotyzmu i lepiej uregulowanych manier, Scharnhorst przygotował mobilizację armii narodowej i odzyskanie terytoriów niemieckich. W 1810 roku założył Pruską Akademię Wojenną w Berlinie .

Odwrócenie sojuszy

Na wniosek władz francuskich został zmuszony do rezygnacji „ze względu na formę” Gabinetu Wojennego w r. Czerwiec 1810Niemniej jednak pozostał szefem sztabu i resztę wolnego czasu poświęcił na zorganizowanie korpusu saperów .

Kiedy na początku 1813 r. Wojska rosyjskie, ścigając resztki Wielkiej Armii , dotarły do ​​Marchii Śląskiej , Scharnhorst odważnie zorganizował powstanie pruskie , a28 lutegobył obecny w Kalisch przy zawarciu traktatu sojuszniczego z Rosją . Zaproponował królowi Prus ustanowienie Orderu Żelaznego Krzyża, a gdy wybuchła wojna z Francją był generałem Armii Śląskiej pod rozkazami Pruskiego Naczelnego Generała Blüchera, z którym dzielił credo ataku.

Scharnhorst został ranny kulą w kolano w bitwie pod Lützen (2 maja 1813), a z braku opieki zmarł na gangrenę dwa miesiące później w Pradze, w drodze do Wiednia, próbując zmobilizować Austrię do koalicji. Jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Invalides w Berlinie . Rzeźbiarz Friedrich Tieck wykonał pomnik dla swojego grobu. Król Fryderyk Wilhelm poprosił Raucha w 1822 roku o postawienie jego pomnika przed Gwardią Królewską w Berlinie. Kolejny pomnik jest mu poświęcony przed miejscem jego urodzenia w Bordenau.

Pracuje

Potomkowie

Najstarszy syn Scharnhorsta, Wilhelm von Scharnhorst (1786-1854), był inspektorem artylerii w Szczecinie i Koblencji , dowodził artylerią w 1849 r. Przeciwko powstańcom w Badenii, a po kapitulacji Rastatta został mianowany dowódcą tej twierdzy. W 1850 r. Przeszedł na emeryturę w randze generała piechoty i zmarł dalej13 czerwca 1854w Bad Ems . Ożenił się z Agnès von Gneisenau. Linia Scharnhorstów dobiegła końca wraz ze śmiercią ich jedynego syna Augusta von Scharnhorsta, który zmarł11 listopada 1875będąc dowódcą siedziby Pillau .

Córka Gerharda von Scharhorsta, Julie, która poślubiła hrabiego Friedricha zu Dohna-Schlobitten w 1809 r., Ma jednak kilku potomków.

Daniny

Nazwa generała von Scharnhorst dano dwa okręty wojenne, słynny krążownik SMS Scharnhorst i WWII pancernika The Scharnhorst .

W Dortmundzie istniało również przedsiębiorstwo górnicze Scharnhorst; dodatkowo dzielnica miasta nosi tę nazwę. NRD miał ustanowił odznaczenie wojskowe zwana „ Kolejność Scharnhorst  ”.

Kiedy Bundeswehra została utworzona w 1955 roku, data12 listopadazostał celowo zachowany dla uczczenia dwustu lat od narodzin generała Scharnhorsta. Obchody dwustu pięćdziesięciu lat jego urodzin i pięćdziesięciolecia Bundeswehry odbyły się dnia12 listopada 2005w jego rodzinnym Bordenau: podczas ceremonii zaprzysiężono nowych rekrutów Bundeswehry .

Uwagi

  1. Traktat w Tylży zakazał Prusom zebrania armii bez upoważnienia Napoleona i ograniczenia jej liczebności do 42 000 ludzi.
  2. Jeśli nie ma wątpliwości, że Scharnhorst zalecał podpisanie traktatu sojuszniczego z Rosją i był za ustanowieniem Żelaznego Krzyża , to przesadą jest postrzeganie go jako głównego architekta tych decyzji. Zawarcie traktatu Kalisch w dniu28 lutego 1813jest zasadniczo dziełem kanclerza von Hardenberga .

Bibliografia

  1. (de) Die Trommler - Archiv, „  Der Befreiungskrieg 1813-1814: The 1813-1814 Liberation War  ” na dietrommlerarchiv.wordpress.com ,3 czerwca 2018 r(dostęp 8 grudnia 2019 ) .

Zobacz też

Źródła i bibliografia

Po francusku Po niemiecku

Linki zewnętrzne