Friedrich Anton von Heynitz
Friedrich Anton von Heynitz.jpg)
Fr.-A. von Heynitz w mundurze Generalnego Inspektora Kopalń Saksonii.
| Minister-Prezydent Prus |
|---|
| Narodziny |
14 maja 1725 Dröschkau ( d ) |
|---|---|
| Śmierć |
15 maja 1802 r(w wieku 77 lat) Berlin |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Ekonomista , polityk |
| Członkiem |
Królewska Pruska Akademia Nauk Akademia Nauk w Turynie (1783) |
|---|---|
| Różnica | Order Czarnego Orła |
tablica pamiątkowa
Friedrich Anton von Heynitz , także Heinitz (ur14 maja 1725w Dröschkau - zmarł dnia15 maja 1802 rw Berlinie ) był politykiem pruskim.
Friedrich Anton von Heynitz jest jednym z założycieli Akademii Górniczo Freiberg gdzie Heinrich Friedrich Karl vom Stein sprawia, że studia i jeden z głównych sług państwa pruskiego w XVIII -tego wieku . Znany jest jako reformator górnictwa w Brunszwiku i Prusach .
Biografia
Von Heynitz pochodził ze starej szlachty Misnie, panów z Dröschkau. Jego ojciec Georg-Ernst von Heynitz (1692–1751) był doradcą elektora saskiego i inspektorem Instytutu Rolniczego Miśni. Jego matka Sophie-Dorothée, z domu von Hardenberg, jest pra-ciotką poety Novalisa. Jego brat Carl-Wilhelm Benno von Heynitz był głównym inżynierem górnictwa i dyrektorem Szkoły Górniczej we Freibergu.
Wykształcony w Szkole Regionalnej Pforta , studiował nauki przyrodnicze i leśne w Dreźnie, następnie metalurgię i inżynierię górniczą we Freibergu i Kösen . W 1747 r. został powołany do administracji kopalń brunszwickich, których w 1762 r. został jednym z zastępców dyrektora. Kierował zarządzaniem złożami Bas- Hartz , których eksploatację zmechanizował.
W 1764 r. przyjął ofertę księcia saskiego Ksawerego i objął stanowisko generalnego inspektora kopalń saskich. Istotnym krokiem w reformach, które ustanowił, było utworzenie wraz z Friedrichem-Wilhelmem von Oppelem Szkoły Górniczej we Freibergu w 1765 roku. założona w 1772 r., wezwała go do rezygnacji 4 października 1774 r.
W 1777 Heynitz osiadł w Prusach, gdzie 9 września Fryderyk II mianował go generalnym inspektorem górniczym w Ministerstwie Stanu i Wojny. Heynitz cieszył się tam szerokimi prerogatywami, sprzyjającymi realizacji jego projektów. Oprócz departamentów górnictwa i hutnictwa Heynitz tymczasowo kierował w latach 1786-1796 niektórymi innymi administracjami, takimi jak Kopalnie Soli. Jedna z jego pierwszych reform w Prusach w 1778 r. dotyczyła Berlińskiej Szkoły Górniczej , utworzonej przez króla w 1770 r. Heynitz sprowadził też do Berlina swego siostrzeńca Friedricha Wilhelma von Redena, by powierzyć mu w 1779 roku kierownictwo kopalni i kuźni Śląska .
Przede wszystkim von Heynitz podróżował po kraju w celu poznania stanu kopalń i kuźni w Prusach, których spis przeprowadził, powierzony w 1792 r. młodemu inżynierowi stażyście Aleksandrowi von Humboldtowi . Von Heynitz ustanowił pierwsze fundusze inwestycyjne kopalń i faworyzował stowarzyszenia górników. Dzięki dotacji Korony w 1783 r. zainstalował pierwsze maszyny Watta. Budując brukowane drogi, kopiąc kanały (rurociąg kłodnicki ) i układając pierwsze tory kolejowe (w Rauendahl w Zagłębiu Ruhry), poprawił obsługę kopalń, kuźni i fabryki. Ostatecznie kierował Królewską Fabryką Porcelany w Berlinie , kupioną w 1763 roku przez króla Fryderyka.
Bibliografia
- Benno von Heynitz, Beiträge zur Geschichte der Familie von Heynitz und ihrer Güter. 1. – 3. Teil. Für die junge Generation geschrieben , Kirchrode, samozatrudniony,1971( przedruk 2, poprawiony i powiększony o kilka tablic i dokumentów ku pamięci byłej ojczyzny Saksonii.).
- (de) Franziska Hirschmann, Formen adliger Existenz im 18. Jahrhundert. Adel zwischen Kritik und Reformen. , Monachium, AVM (Akademischen Verlagsgemeinschaft München),2009, 142 s. ( ISBN 978-3-89975-914-3 ).
- Johannes Mager, „ Friedrich Anton von Heynitz (1725–1802). Streiflichter aus seinem Leben und familiären Umfeld ”, Der Anschnitt , tom. 55, n o 1,2003, s. 12–27 ( ISSN 0003-5238 )
Źródła
Większość informacji zawartych w tym artykule pochodzi z:
- (de) Otto Steinecke, „ Heynitz, Friedrich Anton von ” , w Allgemeine Deutsche Biography (ADB) , tom. 55, Lipsk, Duncker i Humblot,1910, s. 493-500
- (z) Walter Schellhas, „ Heynitz, Friedrich Anton v ” , w Neue Deutsche Biographie (NDB) , tom. 9, Berlin 1972, Duncker i Humblot, s. 96–98( zeskanowany oryginał ).
Uwagi
- Według Hanno Becka, Alexandra von Humboldta , Wiesbaden, Steiner,1959, "I: Von der Bildungsreise zur Forschungsreise 1769-1804", s. 48.