| Narodziny |
18 kwietnia 1765 lub 18 kwietnia 1766 Limoges |
|---|---|
| Śmierć |
22 lipca 1837 lub 23 lipca 1837 Paryż |
| Pogrzeb | Cmentarz Père-Lachaise (od26 sierpnia 1837) , Cmentarz Père-Lachaise (25 lipca -26 sierpnia 1837) |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Dziennikarz , sędzia , polityk , prawnik |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|---|
| Partia polityczna | partia Socjalistyczna |
| Członkiem | Akademia Nauk w Turynie (1812) |
François-Xavier Audouin jest człowiekiem Kościoła i francuskim rewolucjonistą , urodzonym dnia18 kwietnia 1765w Limoges ( Haute-Vienne ) i zmarł dnia23 lipca 1837w Paryżu .
Syn Jean-Baptiste Audouin, mistrza garbarstwa i Isabeau Dheralde, należy do rodziny notabli. Jeden z jego przodków reprezentowałby mieszczan z Limoges w stanach generalnych Tours w maju 1308 roku . Po roku filozofii w seminarium Saint-Magloire w Paryżu, po czym wrócił do Limoges, gdzie wstąpił do seminarium. Zostałem księdzem19 grudnia 1789został mianowany wikariuszem parafii Saint-Maurice de Limoges.
Rewolucyjny wojujący , był jednym z założycieli Klub des jakobinów de Limoges w czerwcu 1790 roku i został zaprzysiężony na konstytucja cywilna kleru na23 stycznia 1791, zanim 18 lutego został mianowany profesorem retoryki przez Dyrekcję Katedry.
Wyjechał do Paryża w 1792 roku został wikariuszem w parafii w Saint-Thomas d'Aquin potem że od Saint-Eustache i kapelan gwardii narodowej Paryża. Wkrótce porzucił kapłaństwo i został elektorem sekcji Fontaine-de-Grenelle , w której odgrywał coraz większą rolę oraz członkiem Klubu Jakobinów .
10 sierpnia 1792 r., Którego był jednym z głównych przywódców, reprezentował swoją sekcję w Gminie . 3 września był jednym z 24 komisarzy wysłanych do wydziałów przez Radę Wykonawczą Gminy. Wraz z Charlesem-Louisem Loiseau-Grandmaisonem został wyznaczony do wyjazdu do Vendée i Deux-Sèvres . Opuszczając Paryż 4 września , dwaj mężczyźni interweniują również w Loiret , Indre-et-Loire i Vienne . Przywołani pod koniec września, 6 października dołączyli do Paryża przez Limoges.
Plik 3 października 1792, Pache wezwał go do Ministerstwa Wojny , gdzie pełnił funkcję sekretarza generalnego. Plik15 stycznia 1793, poślubił córkę Pache, Marie-Sylvie (ur 2 marca 1777); świadkami są Santerre , dowódca gwardii narodowej i Hébert . Para ma czworo dzieci: Nicolas-Léonard-Xavier, urodzony w Paryżu dnia29 listopada 1795; Maurice-Ernest, urodzony w Paryżu dnia30 kwietnia 1802, zmarł bezpotomnie w tym samym mieście dnia 27 grudnia 1847; Alexandrine-Élisa-Sylvie, urodzona w Paryżu w 1804 roku , zmarła w Asnières dnia29 maja 1876; Sylvie-Félicie, urodzona w 1807 roku , zmarła w Thin-le-Moutier le29 września 1821.
Po odejściu Pache ministerstwa, to kilka tygodni kantyny, zanim stał się 17 kwietnia wiceminister znowu, Dubois , w 6 th Division, która jest odpowiedzialna za zarządzanie personelem. Jako taki odegrał ważną rolę polityczną, w ramach oczyszczenia sztabów i kierownictwa armii, zastępując szlachetnych oficerów przez oficerów republikańskich. Na tym stanowisku zbiera również raporty komisarzy władzy wykonawczej oraz informacje przekazywane przez administrację i towarzystwa ludowe.
Po upadku hebertystów został aresztowany w tym samym czasie co Pache 21 roku kwiatowego II (10 maja 1794), pozostaje w więzieniu po 9-Thermidor . Napisał memorandum wspierające, w którym opisał swoje warunki życia w więzieniu, Wewnątrz więzienia , opublikowane w 1795 r. Umieszczony w izolatce w więzieniu Sainte-Pélagie , został przeniesiony do Luksemburga w III roku Vendémiaire (25 września 1794), a następnie w twierdzy Ham w dniu 22 Nivôse III roku (12 stycznia 1795), gdzie według wspomnień dzieli łóżko z żoną i dzieckiem. 5 rok prerii III (25 maja 1795), na podstawie raportu Bourdon de l'Oise , zostaje postawiony w stan oskarżenia i postawiony przed sądem karnym Eure-et-Loir wraz z Pache i Bouchotte. Skazany na więzienie, skorzystał z amnestii przegłosowanej 4 rokiem Brumaire IV (26 października 1795).
W ramach serwisu , obecnie dziennikarz opublikował okresowe, Le Publiciste philanthrope między 1 st pluviôse Rok IV (20 stycznia 1796) i 21 roku kwiatowego IV (9 maja 1796). Stając się obrońca na rady nagród , został wyznaczony sędzia sądu kasacyjnego w dniu 24 Germinal roku VII (14 kwietnia 1799).
Po zamachu stanu 18 Brumaire został wpisany na listę deportacyjną, ale sąd zaprotestował przeciwko temu środkowi, który ostatecznie został zarzucony.
Sekretarz Generalny Departamentu Leśnictwa pod konsulatem , nie chciał tego samego stanowiska w prefekturze z Brukseli . Zarejestrowany jako prawnik w paryskiej adwokaturze w 1802 r. Porzucił życie polityczne. W okresie Restauracji prezentował rojalistyczne opinie, nie zaprzeczając swoim działaniom w okresie rewolucji i pozostając wierny swoim starym przyjaźniom, przede wszystkim swojemu teścieowi. Po śmierci żony15 stycznia 1820na 7, rue Jacob , przeniósł się do 2, rue de Marivaux-Italiens, gdzie jego syn Nicolas zmarł bezpotomnie dnia10 listopada 1826. Zmarł w tym mieście w 1837 roku w wyniku udaru.
François-Xavier Audouin, jego żona i ich troje dzieci pochowany na cmentarzu Pere Lachaise ( 76 th Division), w podziemiach rodzinnych. Napis na kostnicy:
«François-Xavier AUDOUIN
Prawnik na dworze królewskim w Paryżu
Były sekretarz generalny Ministerstwa Wojny
zatwierdzający wojny i doradca Sądu
Kasacyjnego
Urodzony w Limoges 18 kwietnia 1765 r.
Zmarł w Paryżu 23 lipca 1837 r.
Marie-Silivie Audouin
żonę
córkę pana Pache
były minister War
And M mi Sylvie Valette
Urodzony w Paryżu 04 marca 1777
zmarł w Paryżu 15 stycznia 1820. "
Jest bratem Josepha Audouina, urodzonego w Limoges 19 grudnia 1774, który był burmistrzem Limoges w 1848 roku .