Rodzina Montalais

Rodzina Montalais , rodzina pochodzenia Angevin i starożytnego rycerstwa.

Historia

Potężne rodziny Andegawenów w XIV TH do XVII th  century, został znany Monsour Montalais Filipa , męża Thomasse Chemillé, cytowany w chartrier ikry od 1312 roku . Do wróżki z Kuźnie ( Chatelain ), krainy Puisiers ( Ruillé-Froidfont ), a następnie Fromentières których Kościół ma trapezu do ich ramionami, a Buharay The Bréteucherie, Parc d'Avaugour, itd., Należał do potomków, których głównym tytuł był seigneury of Chambellay . Posiadała również ziemie Brétignolle, Tessecourt i Vernée w Champteussé-sur-Baconne, Daon, Marigné, Querré, Sceaux i Vern d'Anjou.

Niektórzy członkowie

• Mathurin de Montalais , mąż Joanny de la Jaille, był szambelanem króla, który nadał mu prawo do połowu ryb w Mayenne w 1480 roku  ; mistrz i reformator lasów Anjou , 1480 , 1492  ;
• Robert de Montalais , syn Mathurina de Montalais, pana Chambellay i Fromentières, oraz Renée de Goulaine , którymi podzielił się jego ojciec w 1534 r. , Zostawił wdowę przed 1567 r. Françoise du Puy-du-Fou, która poślubiła Jean de Leaumont , znanego pod nazwisko kapitana du Puygaillarda  ;
• François de Montalais , syn poprzedniego, mąż Jacqueline du Bueil , był dżentelmenem komnaty króla Henryka III , 1581 , 1584 , chorąży towarzystwa pana Bueil-Fontaine i rycerza zakonu Saint-Michel , 1583  ;
• Mathurin de Montalais , brat Roberta, doradcy i kapelana króla, opat Gué de Launay, zaopatrzony w opactwo Saint-Melaine w czerwcu 1575 r. , Wystawiony królowi (12 marca 1578), że jego biedne małe opactwo bretońskie zostało splądrowane przez kalwinistów . Jeden z jego następców zarzuca mu, że roztrwonił klasztor i odebrał mu tytuły, co jest oszczerczym zarzutem. Brał udział w zgromadzeniach państw Bretanii w 1576 , 1588 r. , Brał udział w soborze w Tours w 1583 r. Oraz w krytycznym okresie od 1590 do 1597 . Miał tytuł siedzącego posła Bretanii w kolejności duchowieństwa w stanach Bretanii w 1592 r . Przewodniczył wszystkim zgromadzeniom królewskim w Rennes , podejmując na swoją odpowiedzialność decyzje, które powodowały ciągłe zagrożenie ze strony liderów koniecznych do służby królowi . Po pokoju skutecznie przyczynił się do powstania jezuitów w Rennes, zmarł dnia12 stycznia 1603w wieku 78 lat i został pochowany w swoim opactwie;
• Françoise de Montalais , żona René de Bueil , hrabiego Sancerre, hrabiego Marans, barona Châteaux. Mieli pięcioro dzieci, z których najstarszy, Jean du Beuil, poślubi w 1660 r. Jego pierwszą kuzynkę Françoise-Charlotte de Montalais, damę Vernée, najstarszą córkę Pierre'a de Montalais, pana Chambellay i Renée Le Clerc de Sautré;
• Mathurin de Montalais , bratanek i główny spadkobierca poprzedniego, pan Fromentières , wicehrabia Guer , baron Plessis de Ker, był kapitanem 50 zbrojnych. On także stanął po stronie rodziny królewskiej, ale pozostał katolikiem. Jego wiele dzieci zostało ochrzczonych we Fromentières , trzymanych na czcionkach przez René du Bellay , barona de la Flotte, Lancelota de Quatrebarbes , Josiasa de Bouillé itd. Mianowany namiestnikiem księstwa Beaumont przez Henryka IV w 1605 r. , Był jeszcze w 1618 r. , Zmarł na zamku sądu Fromentières, który zbudował30 stycznia 1631i został pochowany w kościele o północy. Anne Le Voyer, jego żona, oskarżona przez dzieci o zaciąganie długów z nienawiści do rodziny, została zakazana i zmarła w lutym 1633  ;
• Françoise de Montalais  ;
• Nicole-Anne Constance de Montalais (z 1641); córka Pierre de Montalais , Monsieur Chambellay i Renée Le Clerc de Sautré , siostra Françoise Charlotte de Montalais .
• Anne de Montalais , siostra poprzedniej, wychowana w opactwie w Pré przez Jeanne de Montalais, jej babcię. Była pierwszą kuzynką Marie de Hautefort , a ich matki Catherine i Anne Le Vayer były siostrami. Kochanką od Ludwika XIII miał ją przy niej w dzieciństwie, to w tym czasie, z jej korzyść, że przywiózł go do Paryża na Couvent des Dix-Vertus Gdzie (młoda zakonnica) miał jej podziwiany . Ślubowała w opactwie Perrine , a od 1644 roku koadiutorką opactwa Pré . Została nazwana ksieni pre w 1661 , konsekrowany przez Philibert-Emmanuel de Beaumanoir na7 listopada 1666, rządził opactwem i zmarł w wieku 72 lat 11 maja 1672. Jego mowa pogrzebowa, wymówiona w dniu14 czerwca 1672przez Jean Pélisson , wydrukowano H. Ollivier, w Le Mans (w 8, 44 str.);
• Gabriel de Montalais , syn Mathurina de Montalais i Anne Le Voyer, który zmarł młodo w Metz w 1632 roku i który jako dziecko w 1625 roku nazwał dzwon kaplicy Bourgneuf en Fromentières.

Ojciec Ménage sprawia, że ​​Montalais wywodzi się z Multis legibus . Jest boisko Jarze nazwie Montalais i XI th  wieku w Monte Alivo daje lepszą etymologię [niejasne].

Uwagi i odniesienia

1. Nie Louise de Malestroit , żona René de Montalais, wujka i spadkobierczyni François.
2. Żonaty 18 września 1579 .

Bibliografia

• Archiwa departamentalne stanu Maine-et-Loire , E. 3408;
• Archiwa Narodowe , X / 2a. 10, k. 21; NIE SŁOWO. 228, k. 66; P. 1.334.4, f. 119;
• Biblioteka Narodowa Francji , Cabinet des titres, 1.041, s.  1554  ; 1.042, s.  52 . 310;
• Księga parafialna Fromentières;
• Historia Bretanii , dowody, t. III;
• G. de Corson, Pouillé de Rennes , t. II, s.  17  ;
• Chartrier de la Roë, vol. 50, k. 78;
• Célestin Port , Słownik stanu Maine-et-Loire , t. I, str.  583 699; t. II, s.  561  ; t. III, s.  228 , 289;
• Departmental Archives of Mayenne , B. 2.272, 2.314;
• Ojciec Anselme , t. I, VII;
• Revue de l'Anjou , 1882, s.  181  ;
• Du Boisjourdan, Genealogia of Montalais  ;
• Thistle, Scarron nieznany , t. I, str.  72  ;
• Epigrafia Mayenne , t. I, str.  333 .

Źródło

„Famille de Montalais”, w: Alphonse-Victor Angot and Ferdinand Gaugain , Słownik historyczny, topograficzny i biograficzny Mayenne , Laval , Goupil, 1900–1910 [ szczegóły wydań ] ( czytaj online ), t. III, s.  64  ; t. IV, s.  643 .