Edmond Simeone

Edmond Simeone Obraz w Infoboksie. Edmonda Simeoniego w 2011 roku. Funkcjonować
Terytorialne Zgromadzenie Radne
Korsyki
Biografia
Narodziny 6 sierpnia 1934
Corte
Śmierć 14 grudnia 2018 r.(w 84)
Ajaccio
Narodowość Francuski
Zajęcia Polityk , lekarz
Rodzeństwo Max Simeon
Dzieci Gilles Simeoni
Marc Simeoni ( d )
Inne informacje
Partia polityczna Akcja na rzecz odrodzenia Korsyki
Stronie internetowej www.edmondsimeoni.com

Edmond Simeoni jest politykiem francuskim , urodzonym6 sierpnia 1934w Corte na Korsyce i zmarł dnia14 grudnia 2018 r.w Ajaccio .

Jest często uważany za ojca współczesnego korsykańskiego nacjonalizmu .

Biografia

Syn Ferdynanda Simeoni, burmistrza Lozzi , Edmond Simeoni spędził dzieciństwo w centrum wyspy, we Francardu (gmina Omessa ). Studia średnie ukończył w Lycée de Bastia .

Lekarz, specjalizował się w gastroenterologii i osiadł w Bastii w 1965 roku.

W szczególności założył w lipiec 1970korsykański regionalist Action (ARC), przemianowany w 1973 Azzione za pomocą Rinascita di a Corsica (w języku francuskim  : "działania na rzecz odrodzenia Korsyki"). Również w 1973 wystąpił przeciwko zarzucaniu czerwonego błota na Morzu Śródziemnym.

Pacyfista, ale zdeterminowany, Edmond Simeoni poświęca swoje istnienie Korsyce. Uważany jest za jednego z „ojców” korsykańskiego nacjonalizmu, wraz z braćmi Maxem Simeonim i Rolandem Simeonim. Prowadzi kampanię na rzecz autonomii Korsyki, a nie jej niepodległości, którą uważa za nieopłacalną ekonomicznie, w szczególności ze względu na słabość ludności.

Potępia przemoc , uznając ją za ślepy zaułek. Jednak on kieruje, w pobliżu Aléria The21 sierpnia 1975 r., pierwsza gwałtowna i spektakularna akcja ruchu autonomistycznego. Na czele dwunastu mężczyzn uzbrojonych w strzelby myśliwskie zajmuje piwnicę z winami należącą do ważnego przedsiębiorcy pochodzenia Blackfoot, aby zaprotestować przeciwko oszustwom, które grozi zrujnowaniem setek małych winiarzy (potępienie19 listopada 1975 r.de Depeille, Siegel, Junqua, Cuaz frères, a także grupy Covirep za naruszenie prawa spółek i upadłość). Atak dokonany dwa dni później przez żandarmerię (oficjalnie 1200 ludzi), wzmocniony lekkimi pojazdami opancerzonymi, na rozkaz ministra spraw wewnętrznych Michela Poniatowskiego , zatwierdzony przez premiera Jacquesa Chiraca , pozostawił dwóch zabitych wśród żandarmów (Jean-Yves Giraud 20 lat i Michel Hugel 36 lat) oraz ranny w piwnicy. Jest to pierwsza gwałtowna i spektakularna akcja ruchu autonomistycznego.

W 1977 stworzył Korsykański Związek Ludowy, który jest ruchem autonomicznym. W 1981 roku jego ruch wystartował w wyborach do Zgromadzenia Korsykańskiego i uzyskał sześć mandatów dla doradców terytorialnych. W 1983 roku Edmond Simeoni został wybrany radnym miejskim Bastii , ale miał pierwszy wypadek zdrowotny, atak serca, który zmusił go do poddania się operacji pomostowania aortalno-wieńcowego. W 1987 roku brał udział w tworzeniu kolektywu antyrasistowskiego „Ava Basta”.

W 1992 roku jego ruch uzyskał osiem miejsc doradców terytorialnych w zgromadzeniu na Korsyce, ale Edmond Simeoni zrezygnował z powodu niezgody z polityką Korsykańskiego Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLNC).

W wyborach terytorialnych w 2004 r. stanął na czele listy „  Unie Naziunale  ”, która uzyskała 17,34% głosów i osiem mandatów.

W tym samym roku założył stowarzyszenie „Corsica Diaspora and Friends of Corsica”.

Trzy lata później, w 2007 roku, wraz z Maison de la Corse, aktywnie uczestniczył w obchodach dwusetnej rocznicy śmierci Pasquale Paoli . Został także przyjęty w Paryżu przez Wielki Wschód Francji (GODF) na debatę na temat przyszłości Korsyki.

Edmond Simeoni jest przewodniczącym komitetu wsparcia dla Yvana Colonny.

W 2009 roku wraz z Regionalnym Instytutem Kina i Audiowizualnego (IRCA) animował stulecie Danielle Casanova, a także stworzył, ponownie z IRCA, Światowy Dzień Korsyki w 2010 roku. W tym samym roku; koordynuje z filmowcem Magà Ettori ze Światowego Forum Obywatelskiego pod egidą Unesco

w czerwiec 2011, w ramach Międzynarodowych Dni Corte , Edmond Simeoni wygłasza na forum Corsica Libera przemówienie zatytułowane „Rozwiązanie polityczne i alternatywa nacjonalistyczna”, odnawiając tym samym sojusz polityczny z radykalnym skrzydłem korsykańskiego nacjonalizmu. Relacje, umiejętnie utrzymywane przez cztery lata, pozwoliły Gillesowi Simeoniemu zostać wybranym w 2015 roku na przewodniczącego Rady Wykonawczej Zgromadzenia Korsykańskiego, dzięki połączeniu jego listy z listą nacjonalisty Jean-Guy Talamoni  : ten ostatni zostaje wybrany na przewodniczącego Montaż korsykański. Z tej okazji Edmond Simeoni wygłasza płomienne przemówienie w języku korsykańskim, stojąc w pojeździe, pośród kilkuset aktywistów, śledząc przebieg nacjonalizmu przez pięćdziesiąt lat, zaspy klanów i państwa.

Edmond Simeoni zmarł dnia 14 grudnia 2018 r., jego pogrzeb odbył się 17 dnia w jego wiosce Lozzi przez biskupa Ajaccio. Wokół trumny rezonować z polifoniczne głosy A Filetta , Petru Guelfucci , Jean-Paul Poletti .

Życie prywatne

W wieku 20 lat, podczas studiów medycznych w Marsylii , poznał Lucie Billaudelle, przybraną Korsykankę pochodzenia alzackiego i polsko-żydowskiego, z którą się ożenił. Mają wtedy dwoje dzieci - Marca i Gillesa Simeoni .

Jego syn Gilles, przewodniczący rady wykonawczej Korsyki od 2015 roku i burmistrz Bastii od 2014 do 2016 roku, był jednym z czterech prawników, którzy bronili Yvana Colonny podczas procesu w sprawie zabójstwa prefekta Claude'a Érignaca .

Podsumowanie jego kariery

Korsyka Diaspora

Edmond Simeoni jest prezesem założycielem stowarzyszenia Korsyka Diaspora i Przyjaciół Korsyki (Światowy Dzień Korsyki i Uniwersytet Obywatelski Korsyki Diaspory, Światowe Forum Obywatelskie). wmaj 2010W ramach Międzynarodowego Festiwalu różnorodności Kultury (UNESCO), Edmond Simeoni i dyrektor Maga Ettori (prezes IRCA) prowadzić kolokwium, które zachęca do debaty na temat różnorodności kulturowej i mniejszości kulturowych: „Różnorodność kulturowa w 7 th  sztuki „i” mniejszości kulturowe: złożona i trwająca walka”.

Publikacje

Cena

Bibliografia

  1. „  Ojciec korsykańskiego nacjonalizmu, Edmond Simeoni, nie żyje  ”, Le Monde.fr ,14 grudnia 2018 r.( przeczytaj online , konsultacja 14 grudnia 2018 r. )
  2. Edmond Simeoni (przewodniczący komitetu wsparcia dla Yvana Colonny), „  Sprawiedliwość dla Yvana Colonny  ” , na slate.fer ,30 czerwca 2009(dostęp 15 grudnia 2018 r . ) .
  3. Przemówienie Edmonda Simeoni, Światowe Forum Obywatelskie [1] .
  4. Femu na Korsyce, interwencja Edmonda Simeoni, Daily Motion [2] .
  5. youtube [3] .
  6. Dottelonde i Simeoni 2003 , s.  25.
  7. Gaël Tchakaloff , „Portret Edmonda Simeoni” , strona internetowa Le Nouvel economiste , 24 października 2003 r.
  8. „Kulminacja nietypowej osobistej i politycznej podróży Gillesa Simeoniego”, Corse Matin , 31 marca 2014 r.
  9. Światowe Forum Obywatelskie [4] .
  10. „Femu a Korsyka przedstawi swoich kandydatów ustawodawczych”, [5] .
  11. Noël Kruslin, „Femu a Corsica przedstawi swoich kandydatów do ustawodawcy”, Corse Matin , 5 września 2011 [6] .
  12. „Corsica Libera:„ Musimy przejąć władzę ”, Corse Matin , 28 września 2011 [7] .
  13. Petycja „Ocal Dekrety Miot” [8] .
  14. Światowe Forum Obywatelskie: różnorodność kulturowa i tożsamość, wyzwania dla Korsyki [9] .
  15. „Ajaccio: Edmond Simeoni wyróżniony w konkursie Coppieters Awards” na stronie france3-regions.francetvinfo.fr , 24 listopada 2018 r.

Linki zewnętrzne