Prawo pozytywne

Prawo pozytywne (łacińskie positum , poproszone w języku francuskim o odniesienie się do prawa takiego, jakie faktycznie istnieje) składa się ze wszystkich norm prawnych obowiązujących w państwie lub zespole państw wspólnoty międzynarodowej , w dowolnym czasie, niezależnie od ich źródeł. . Ze względu na swój przygodny charakter sprzeciwia się prawu naturalnemu . Zbiór praw zapisanych i zebranych w kodeksach, które obowiązują w danym społeczeństwie w danym momencie jego historii.

Opis

Jest to forma pozytywizmu prawnego . Dla teoretyków prawa pozytywnego reguły prawa nie pochodzą z natury ani od Boga , ale od samych ludzi lub z ich działań. Prawo pozytywne to żywe prawo. Łączy dwie główne szkoły myślenia:

• Pozytywizm legalistyczny to idea, że ​​prawo pozytywne jest dyktowane przez władze polityczne i jest samowystarczalne. Dla niego prawo i sprawiedliwość są utożsamiane z prawem. Zgodnie z pozytywizmem socjologicznym prawo pozytywne jest wyrazem społeczeństwa, jest zjawiskiem społecznym, do którego należy dążyć obserwując społeczeństwo;
• Idealizm.

Prawo pozytywne jest oparty na teorii normatywizmu opracowany przez teoretyka Hans Kelsen XX th  century, struktura prawej w hierarchii norm (lub piramidy standardów ).

Prawo stanowione i prawo naturalne to dwie przeciwstawne formy prawa, ponieważ jedna jest podyktowana przez ludzi, a druga przez naturę ludzką.

Powiązane artykuły

• Hierarchia standardów
• Normatywizm
• Pozytywizm prawniczy
• Źródło prawa