Châlons-en-Champagne , dawniej Châlons-sur-Marne , jest francuski gmina , prefektura w dziale z Marne , w tym Grand Est regionu . To było także stolicą starożytnego regionu Champagne-Ardenne aż do jej połączenia z Alzacji i Lotaryngii na 1 st stycznia 2016 r . Châlons zachował jednak hotel regionalny.
Z około 45 000 mieszkańców stacjonarne , to jest 4 th najbardziej zaludnione miasto w Champagne-Ardenne i 9 th of Great Eastern . Châlons-en-Champagne jest miastem ośrodek o miejskim społeczności ponad 80.000 mieszkańców.
Châlons graniczy od zachodu z Marną , rzeką, która wpada do Sekwany w Charenton-le-Pont , Alfortville i Ivry-sur-Seine na południowy wschód od Paryża . W samym sercu Marny miasto Châlons znajduje się pół godziny na południowy wschód od Reims, najbardziej zaludnionego miasta w departamencie.
Odległości kilometrowe: Châlons-en-Champagne- Reims : 44 km / Châlons-en-Champagne- Saint-Dizier : 66 km / Châlons-en-Champagne- Bar-le-Duc : 70 km / Châlons-en-Champagne- Troyes : 84 km / Châlons-en-Champagne- Charleville-Mézières : 123 km / Châlons-en-Champagne- Metz : 159 km / Châlons-en-Champagne- Nancy : 164 km / Châlons-en-Champagne- Chaumont : 166 km / Châlons -in-Champagne- Paryż : 186 km / Châlons-en-Champagne- Lille : 248 km / Châlons-en-Champagne- Bruksela : 307 km / Châlons-en-Champagne- Strasburg : 318 km / Châlons-en-Champagne- Lyon : 450 km / Châlons-en-Champagne- Marsylia : 763 km .
Saint-Martin-sur-le-Pré | Saint-Martin-sur-le-Pré | Cierń |
Fagnières | Saint-Memmie | |
Compertrix | Sarry | Sarry |
Miasto Châlons-en-Champagne jest łatwo skomunikowane z resztą kraju przez pociągi SNCF : Paryż to 1 godzina 32 minuty TER i 1 godzina 03 minuty TGV .
Châlons posiada również międzynarodowe lotnisko Châlons-Vatry .
W przypadku podróży miejskich sieć SITAC działa od poniedziałku do soboty i składa się z ośmiu linii dziennych, z których wszystkie w dzień i wieczorem przejeżdżają przez Place Monseigneur Tissier:
W przypadku podróży podmiejskich sieć SITAC działa od poniedziałku do soboty i składa się z pięciu linii:
Dwie linie kursują wieczorami (jedna podróż powrotna co godzinę od 20:00 do północy tylko w piątki i soboty) obejmując większość dzielnic aglomeracji Châlonnaise:
Te wieczorne linie Cité zostały utworzone, aby połączyć całe miasto Châlons z obszarem biznesowym Escarnotières, gdzie znajduje się kręgielnia, klub nocny, kilka restauracji, kino i lodowisko.
Stacja Chalons powstała w 1846 roku, ułatwiając transport osób i towarów do Paryża.
Miasto było również obsługiwane przez linie kolejowe przedmieścia Reims , linia kolejowa linii firmowej do drogi metrycznej, która łączyła je z Reims w latach 1904-1939.
Châlons-sur-Marne tramwaj służył miasto od 1897 do 1938. Jest przodkiem sieci SITAC.
Châlons-en-Champagne jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Châlons-en-Champagne , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji grupującego 5 powiatów i 57,385 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Châlons-en-Champagne , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (55,2% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (51,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (41,7%), tereny zurbanizowane (39,7%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (14,2%), łąki (2%), tereny zielone sztucznie nierolnicze (1,3 %), uprawy trwałe (0,6%), niejednorodne obszary rolnicze (0,6%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Châlons bierze swoją nazwę od galijskiego ludu Catalaunes , osiedlonego na oppidum (zagrodzie obronnej) La Cheppe, znanej jako Camp d' Attila , szesnaście kilometrów na północny wschód od Châlons. Jej mieszkańcy nazywani są Châlonnais.
Nazwa starożytnego gallo-rzymskiego Catalaunum (lub Cathalaunum lub Civitas catuuellaunorum ) przeszła na język francuski w średniowieczu w Chaalons en Champaigne, a następnie, po wynalezieniu akcentu okalającego, w Châlons w Szampanii. Stopniowo toponim „sur Marne” zastąpił na mapach „in Champagne”. Przez cały XVIII -tego wieku do początku XIX th century, koegzystują dwa nazwiska. Wbrew powszechnemu przekonaniu, to nie rewolucja zmieniła toponim „in Champagne” na „sur Marne”. Od lat 80. zaczął się kształtować trend przywracania miastu jego średniowiecznego toponimu, który zdecydowanie znalazł 29 grudnia 1997 r..
Zmiana nazwy na Châlons-en-Champagne została zaproponowana w 1992 roku ówczesnemu burmistrzowi Jeanowi Reyssierowi przez Hervé Sage. Po raz pierwszy zadecydowała w 1995 r. przez radę gminy, została odwołana przez Radę Stanu w dniu4 kwietnia 1997 r. za wady proceduralne, przed przywróceniem w następnym roku.
Châlons graniczy od zachodu z Marną , rzeką, która wpada do Sekwany w Charenton-le-Pont . Dawniej woził aż do Paryża, by go zaopatrywać w drewno i zboże, wino i owce, przewożąc także ludzi. Przez całe średniowiecze mieszkańcy okolicznych wiosek pracowali nad budową kamiennego ogrodzenia otaczającego sto sześć hektarów miasta. Granica ta oddzielała dwa światy, które stykały się ze sobą tylko w ciągu dnia dla wzajemnego przeżycia. Wokół otoczonego murami miasta Szampan oferował obserwatorowi swoje rozległe płaskie powierzchnie, białe od kredy ziemi, lekkie pofałdowania, słabo strome rzeki. Jej zbocza były jeszcze w XVIII -tego wieku pokryte winoroślą.
Skrzyżowanie wymian; etap handlu na odległość; sztafeta władzy królewskiej i senioralnej w wysuniętym kraju blisko wroga germańskiego, "ponieważ to miasto [...] leży na granicy z krajami niemieckimi , Barrois i innymi dziwnymi krajami"; warownia, która wbrew sobie musiała przez cały czas schronić garnizon; miasto drobnego przemysłu sukienniczego; stolica dużego obszaru rolniczego: Châlons-en-Champagne, która odbyła się aż do XIX th wieku i nadal jest dzisiaj wiele z tych funkcji. Narodziny Châlonów były, jak powinno być, zilustrowane niezliczonymi mitami i ładnymi obrazkami. Jeden z ich autorów, próbując wyjaśnić pierwszą implantację w pobliżu ramion Marny, napisał, że „Chalony, takie jak Lutetia , wynurzyłyby się z błota”.
To średniej wielkości miasto Marne jest prefekturą departamentu i regionu, w którym znajduje się w centralnej pozycji. Siedziba intendentów Szampanii pod rządami Ancien Regime , stała się prefekturą z woli rewolucjonistów, aby wymazać historyczne znaczenie Reims , miasta koronacji.
Kapitał polityczny i religijny, zdominowany przez biskupa-Count i kanoników św Stefana, zaludnione przez duchownych i coraz wielu oficerów jak i postępuje jak XVI -tego wieku, był także Châlons kapitałowych ekonomiczne dzięki draperii i garbarni. Od czasów współczesnych przybrał twarz, którą zachował do naszych czasów; z miasta sukienniczego stało się miastem praktycznym, administracyjnym, w regionie, w którym gospodarka pozostawała głęboko powiązana z działalnością rolniczą.
Jeżeli obecność człowieka świadczy od czasu Neolityczny The archeologia gleby dowodzi istnienia straży konnej Dalmatian , może już do końca III p wne.
Do Rzymian zagrożone na ich granice stworzył miejsce Châlons jak kapitale Civitas . Pierwsza bitwa z Catalaunic pól (274) , znana jako bitwa Châlons, w przeciwieństwie do rzymskich sił cesarza Aureliana przed działaniami cesarza Galii Tetricus . Aurelian zwycięstwo przyniosła ostatecznego powrotu do Rzymu z Galii .
Strategiczny punkt położony na zbiegu kilku ramion Marny (rzeki łatwej do przekroczenia) i drogi prowadzącej z Lyonu do Bulogi , miasto dzięki swoim biskupom przetrwało upadek rzymskiego świata. Z braku wiarygodnych źródeł równie trudno prześledzić okres gallo-rzymski, jak okres pierwszej ewangelizacji; niemniej jednak historycy zgadzają się, że w Saint Memmie (320-340) misjonarz regionu i pierwszy biskup Civitas Catalaunorum . W ten sposób utworzenie diecezji Châlons nastąpiło po pokoju religijnym Konstantyna .
W 451 r. miała miejsce druga bitwa na polach katalauńskich, w której przeciwstawił się Aecjusz i jego armia rzymsko-frankowska oraz król Hunów Attyla. Ta bitwa oznacza zatrzymanie inwazji hord Hunów na Galię.
Ząb mamuta, wykop żwirowni,
wykopaliska pod Krzyżami Kozackimi Emile Schmit,
Grobowiec celtyckiego rydwanu.
Kartulariusz zwany kantorem Warinem, kartuarium kapituły katedralnej, oferuje główne źródła Châlonnais dla późnego średniowiecza . W okresie karolińskim dominuje postać biskupa Erchanré . Ten odegrał rolę w topograficznej strukturze miasta, sprzyjając jego rozszerzeniu na wschód: przeniósł relikwie swojego poprzednika Saint Alpin do starego kościoła Saint-André. Charles le Chauve przyznał Kościołowi Châlons kilka dyplomów. Jeden z nich, dotyczący koncesji na warsztaty monetarne, budzi wątpliwości i prawdopodobnie został wstawiony.
XI th wieku i początek boomuXI th wieku zapoczątkowało boomu gospodarczego i topografii miasta, który przyspieszył w XII th wieku. Podstawą Opactwo Saint-Pierre-aux-Monts , pod kierownictwem Richarda de Saint-Vanne , potem fundacji biskupa Rogera III w opactwie Kanoników Regularnych Toussaint , wyznacza tego rozwoju, w diecezji, gdzie klasztor był wcześniej słaby. Było to w czasie XI -tego wieku, że biskupi powierzone ich rozdziału i opactw jest szereg ołtarzy i sektor miasta, które jest źródłem różnych zakazów, które składało się w kilku dzielnicach dość dobrze zdefiniowane: rozdział ban (dawne krainy Rognon ), ban de Toussaint, ban de Saint-Pierre.
Wielka ekspansja XII XX wiekuW XII -tego wieku biskupi Châlons sprzyjało utworzenie cystersów i templariuszy w ich diecezji . Ożywienie gospodarcze w CHALONNAIS koncentruje się na produkcji wyrobów włókienniczych towarzyszył boom intelektualnej (rozwój szkół, zwłaszcza w ramach pontyfikatu Guillaume de Champeaux ), a prawdziwy rozkwit artystyczny w tym witraże katedry skarbca. I klasztor od Notre-Dame-en-Vaux to bez wątpienia klejnoty. Rozwój dzielnic położonych na wschód od murów obronnych został zorganizowany wokół kilku osi, w tym drogi Rancienne czy rue Saint-Jacques i ucieleśniony został w budowie po 1157 roku Notre-Dame-en-Vaux, centrum aktywnego pielgrzymowania, jako świadczy o współczesnych opowiadań cud ale przepisywane z XVII th wieku przez ojca Karola Plunder . Jeśli Notre-Dame szybko stało się centrum działalności handlowej, z Saint-Alpin i Place du Marché au Blé, zakaz Saint-Pierre na północnym wschodzie stał się dzielnicą przemysłową poświęconą sukiennictwu, stare miasto pozostało kościelne i intelektualnej dzielnicy z grandes écoles.
Biskup, pan miastaBiskup diecezji został panem miasta. Podobnie jak w Reims, uczynił swoje zwierzchnictwo niezależną enklawą w centrum dziedzicznego hrabstwa Szampanii. Guy III de Joinville (1163-1191), który byłby pierwszym biskupem, który nawiązał do władzy hrabiego, następnie Pierre de Hans (1248-1261) „domagał się” tytułu „hrabiego” przeciwko królowi. Châtelain, wysoki sędzia, biskup-hrabia Châlons trzymał swoje pledy, delegując proboszcza i komornika, podczas gdy widły wzniesiono poza miastem, a pręgierz wzniesiono w miejscu targu pszenicy. Biskup mieszkał w swoim pałacu, miał swoje więzienie, swoje „biurko do pisania” w loży sprawiedliwości, gdzie również instrumentowano tabellion . Zdominował finanse miasta i policję oraz korporacje zjednoczone pod sztandarami, z których najważniejszą był Hôtel-Dieu Saint-Étienne . Kiedy w 1304 r. hrabstwo szampańskie przeszło do korony Francji , dzięki małżeństwu Joanny z Filipem Pięknym w 1284 r. , biskup nie utracił swoich praw. Jeśli majątek hrabiego Szampanii otaczał majątek biskupa-hrabiego Chalons, to ten ostatni w żaden sposób nie podlegał mu. Wręcz przeciwnie, hrabia był wasalem biskupa.
Biskup i miastoPod Capetians dwanaście peerages został ustanowiony sześć duchowni i świeccy, sześć hrabia-biskup Châlons był jednym z sześciu duchownych i jako takie uczestniczył w koronacji króla, dając mu pierścień. Miasto było sławne. Przekraczanie punkt dla pielgrzymów przystankach w Notre-Dame-en-Vaux, Châlons znał XII th wcześnie XIV th century ważnym aktywność architektoniczny zorientowana sztuka religijna. W rzeczywistości w tym „rozkwitającym średniowieczu” zbudowano lub wzniesiono tam nie mniej niż piętnaście kościołów, dwa opactwa, cztery klasztory i siedem szpitali. Dobrobyt gospodarczy, który był motorem tej ozdoby, był napędzany przez przemysł sukienniczy. Arkusze Châlons były znane w całym basenie Morza Śródziemnego , w szczególności dzięki Genueńczykom . Jednak w latach trzydziestych XVIII w. znaczenie handlu lnianym zmalało, a włoscy kupcy wycofali się na inne rynki.
Biskup nigdy nie przyznał prawa franszyzy burżuazji z Châlons, aby mogli się gromadzić razem, chociaż wzniecili wiele buntów. Jednak w 1418 r. książę Burgundii wykorzystał nieobecność Ludwika de Bar , zachowaną na soborze w Konstancji , i powołał komisję, której zadaniem było potępienie partyzantów „ opowieść o Armignac ”. Od następnego roku ta rada się poszerza; jej członkowie odtąd wybierani przez zgromadzenie mieszkańców tworzyli pierwszą radę miejską. Po powrocie biskup mógł się tylko skłonić, przyznając obywatelom Châlons prawo do spotkań pod zwierzchnictwem swego komornika. Zgromadzona zimą w dniu św. Marcina burżuazja zajmowała się bieżącymi sprawami. Następnie udało im się połączyć różne umiejętności związane z policją i finansami miasta, takie jak obronność, podatki, utrzymanie porządku publicznego, higiena i czystość ulic, ale nigdy sprawiedliwości, co odróżnia je od pierwszych gmin. Burżuazja nigdy nie zapomniała oddać się pod opiekę króla Francji. Ten „zarodek” starosty stopniowo odgryzł doczesne moce pierwszego z lordów Chalons.
Pierwszy z panów, ponieważ przestrzeń miejska z XV TH i XVI -tego wieku była podzielona między cztery zapowiedzi nierówny stopniu. Zakaz biskupi objął 3/5 miasta. Słupki na ulicach i domach odróżniały go od sąsiadów, innych panów kościelnych: kapituły katedry Saint-Etienne , opata i mnichów benedyktyńskich z opactwa Saint-Pierre-aux-Monts , opata i kanoników regularnych Opactwo Toussaint-en-l'Île miało w rzeczywistości pełną własność, z kilkoma małymi szlachcicami i dobrymi mieszczanami, resztę domów w mieście.
Ponadto miasto zachowało zezwolenie na osiem dni targów w październiku, na mocy patentu listów królów Francji Karola VII ówczesnego Ludwika XI , w celu zwiększenia.
Najazdy powracały regularnie. Od Anglików zagrażających murom miejskim w 1429 do Karola V, który założył swój obóz dwie ligi od Châlons w 1544 , aby w końcu oszczędzić miastu ataku, Châlonnais zawsze musieli liczyć się z obecnością wojsk królewskich wewnątrz murów obronnych i na bezpośrednie tereny wiejskie, podczas gdy wrogie wojsko plądrowało jego opiekuńcze zaplecze. Te świadectwa nie dziwią, ale ujawniają znaczenie miasta przeciętnego, otoczonego murem, umieszczonego na strategicznej osi ruchu. W tym płaskim kraju żadne wzgórza, lasy, a nawet bagniste tereny nie chroniły przed najazdami. Miasto miało więc obowiązek bronić wschodniej granicy królestwa, nie wstrzymując się kosztem.
Klasztor.
Pieczęć biskupa z 1146 r.
Posąg (krużganek).
Wraz z Wojnami Religijnymi ponownie zaczęły się kłopoty. Bandy najemników dowodzone przez dżentelmenów, takich jak Antoine de Croy , armie Ligi i wojska królewskie wykupywały, plądrowały Szampan lub po prostu zaopatrywały się w Châlony. Zawsze lojalne wobec władzy panującej w Paryżu , a następnie sprzymierzone z Henrykiem IV , miasto otrzymywało różne rekompensaty: zmniejszenie rozmiaru wbrew staraniom o utrzymanie solidnych murów; instalacja dworów królewskich i tymczasowo Hotelu Walutowego obok Izby Obrachunkowej. Uznanie królów nie było pustym słowem. Châlonnais bardzo wcześnie opowiedzieli się za Henrykiem IV. Wcześniej, w lutym 1589 r. , władze miejskie odmówiły biskupowi Cosme Clausse powrotu do miasta, ponieważ „właśnie trzymał dziecko księcia Guise na bateme ”. Jeśli byli protestanccy Châlonnais i inni lichterzy , większość notabli zawsze pozostawała legitymistami z zainteresowania i przeciwstawiając się władzy hrabiego biskupa. Ta postawa przyniosła „burżuazji, mananom i mieszkańcom Chaalons en Champaigne” coś więcej niż królewski list z podziękowaniami. Treść listu Henri de Navarre z dnia29 października 1589świadczy o jakości stosunków króla Francji z jego lojalistycznymi poddanymi. Potwierdzając poprzednie instalacje i schlebiając burżuazji Châlons, Henryk IV potwierdził „administracyjną” rolę „dobrego miasta” Szampanii.
Ostatecznie przeważyła tendencja do ograniczania doczesnych uprawnień biskupa. Rozdział St. Stephen pierwsze, burżuazyjny wtedy, króla Francji w końcu XV th i XVI th stulecia nie udało bez pewnego oporu umniejszać roszczeń prałata, podczas gdy pozostała wierna do monarchii, miasto skorzystał przeniesienie lub rozczłonkowanie starszych instytucji, tworząc urzędy królewskie.
A co ze wspólnotą „mieszczan i mieszkańców miasta Chaalons en Champaigne”?
Do tej pory nie przeprowadzono żadnych badań demografii Châlonnaise, a rozproszone informacje nie pozwalają na narysowanie krzywej populacji. Jednak wzmianka z 1517 r. pochodząca z rejestru obrad Rady Miejskiej podaje szacunkową liczbę osiedlonych intra muros w Châlonnais na 9228 mieszkańców. Byliśmy wtedy w czasie głodu. Kupcy Troyes chcący zaopatrzyć się w zboże w Châlons, z inicjatywy radnych i radnych miasta zorganizowali spis ludności i dostępnej pszenicy. Jaką metodą? Przyszły do nas tylko globalne liczby, zboża i mieszkańcy. Czy powinniśmy się tego wystrzegać? Łatwo można się domyślić, jakie zakłopotanie radnych miejskich spotkało żądanie trojana. Czy nie mieli interesu w omijaniu tych żebraków poprzez deklarację skąpych zasobów zbóż dla rozdętej populacji i zwiększanie liczby gęb do wykarmienia? Jednak drugi dokument potwierdza poprzedni. Jest to rola wielkości 1518, która zawiera 1954 nazw możliwych do opisania. Daje to Châlonom albo 8793 mieszkańców, jeśli zastosujemy współczynnik 4,5, albo 9970 mieszkańców przy współczynniku 5. Biorąc średnią z tych dwóch, otrzymujemy łącznie 9281 mieszkańców, z którą się zgadzamy. Nie tracąc z oczu niedoskonałości tej metody liczenia. Ludność Châlonnaise składała się z dużej liczby zwolnionych od liczebności świeckich i zakonnych zakonników, ale bardzo często klientów notariuszy. Przy zastosowaniu tej kalkulacji, której głównym celem jest pokazanie rzędu wielkości, uzyskany wynik jest wyraźnie zbliżony do liczby ogłoszonej przez radnych miejskich kupcom z Troyes. Anne-Marie Olivier Caruso Couvret a także zachowała figurę jednocześnie uznając, że populacja powinna mieć czapkę Chalons na dziesięć tysięcy mieszkańców podczas XVI -tego wieku.
W średniowieczu miasto ożywiali kupcy sukna i garbarze. Rozwijając działalność przemysłową, wiedzieli oni, że dzięki rozkwitowi gospodarczemu, według niektórych historyków, nie pojawił się ponownie po zakończeniu wojny stuletniej . W XVI -tego wieku, treść notarialnych pokazy różnych działaniach CHALONNAIS. Oprócz prac wełny i skóry , już w spadku od czasu XV -go wieku, brak aktywności przemysłowej naprawdę rozwinęła w epoce nowożytnej. Brak surowców metalicznych nie pozwolił na powstanie przemysłu wydobywczego i hutniczego; gleba była zatem wykorzystywana wyłącznie do celów rolniczych. W rzeczywistości skład społeczny miasta dobrze odpowiadał składowi stolicy rolniczej, która swoje bogactwo opierała na handlu pszenicą , wełną, konopiami i skórami. Kilku mieszczan zachowało draperie i garbarnie i zaczęło kupować farmy, kawałki ziemi i winorośli od chłopów Châlonnais. Oracze i winiarze ścierali się z tłumem rzemieślników pracujących w przemyśle tekstylnym i skórzanym. Oprócz zawodów tradycyjnie spotykanych na obszarach miejskich, związanych z budownictwem i żywnością, zawodów, które nie mają szczególnego znaczenia w Châlons, rzemieślnicy składali się głównie z płaskonosów i garbarzy, garbarzy i garbarzy skór, pergaminów, rękawiczników i koledzy, rymarzy i rymarzy, do których możemy dołączyć szewców i szewców. Rzemieślnicy tekstylni pojawiają się w mniejszej liczbie, chyba że mieli mniej szczęścia. Oprócz dobrze reprezentowanych sukienników, kontrakty ujawniają nam kilku tkaczy płótna, konopi, lnu , krawców i konopi, farbiarzy. Albo mistrzowie w swoich warsztatach, albo kupcy wyrzuceni na drogi Szampanii, ci Châlonnais z „trzeciej gminy” żyli z eksploatacji zasobów pobliskiej wsi. Tkaniny zasilane lokalną produkcją sprzedawano krawcom, pończosznikom, kapelusznikom, pończosznikom, "świętakom", hafciarzom czy ornatom obecnym w bardzo nielicznych ilościach. Wreszcie „sergerzy”, gręplarze i czesacze wełny, strzygacze, folusznicy, lanneurowie i kilku mniej szczęśliwych tkaczy, rzadko wymienianych w aktach notarialnych, tworzyli pracowity świat przemysłu w Chalon.
Świat rzemiosła i rolnictwa nadzorowali kupcy mieszczańscy z Châlons, którzy zasiedlili Radę Miasta od 1418 roku . W następnym stuleciu królewscy sierżanci, urzędnicy, prokuratorzy, syndycy, komornicy, związani z różnymi organami monarchii ustanowionymi w mieście od 1543 r., przeforsowali się na ich stronę . W 1554 r. dwunastu notariuszy współpracowało z pięcioma licencjobiorcami, w tym komornikiem, proboszczem i trzema prawnikami. W 1595 roku piętnastu, a następnie szesnastu królewskich notariuszy pełniło rolę w Châlons. Miasto w czasach dwunastu królewskich notariuszy miało w swoich murach biskupstwo-hrabiego i dwór biskupi, kapitułę Saint-Étienne złożoną z czterdziestu kanoników, dwa opactwa, jeden benedyktynów w Saint-Pierre-aux-Monts, drugi kanoników regularnych św Augustyna do Toussaint-en-l'Ile, z kolegiaty Notre-Dame-en-Vaux kooperacyjnego jedenaście kanony trzynaście parafie (od XIII th wieku) obsługiwanym przez księży, jeden zakonnik zakładów CHALONNAIS, kapelani z starej kongregacji, trynitarzy i trzech klasztorów zakonów żebraczych. Do tej listy należy dodać pięć szpitali, w tym Hôtel-Dieu. To wyliczenie robi wrażenie; ale jest to niemożliwe, aby mieć jasne wyobrażenie o liczbę obecnych religijnych w Châlons z XVI th wieku. Niemniej jednak świeccy często odwiedzali notariuszy królewskich, aby uzasadnić ich tutaj wzmiankę.
Miasto Châlons rozwinęło się z gałęzi wywodzących się z Marny. Stare jądro między tym ciekiem wodnym a Nau odpowiada dzielnicy katedry, pałacu biskupiego, vidame i Hôtel-Dieu. Przestrzeń ta, o regularnych konturach, gęsto zaludniona, z ciasnymi domami, mieściła dużą część kupców i oficerów miasta. Dość często odnotowuje się tam obecność królewskich notariuszy. Między Nau i Mau rozwinęło się to, co Anne-Marie Couvret waha się nazywać „dzielnicą biznesową”. Jednak dzielnica ta zawierała miejsce targu pszennego, liczne hostele, ulice Change i Longobardów, lożę, w której odbywała się sprawiedliwość biskupa i radnych, szpital Ducha Świętego, w którym spotykali się członkowie Rady Miejskiej. dobrze, przynajmniej od XV th wieku, w centrum działalności gospodarczej i polityki Châlons. Tutaj ponownie ulokowaliśmy królewskich notariuszy, w szczególności na rynku pszennym. Za Mau siedlisko jest połączone przegubowo wzdłuż trzech osi łączących trzy główne wejścia do miasta: na północy w kierunku Reims, Porte Saint-Jacques; na południowym wschodzie w kierunku Sainte-Menehould , brama Saint-Jean; na południe w kierunku Vitry-le-François , Porte Sainte-Croix (była poświęcona Marii Antoninie z Austrii, kiedy przybyła do Francji i przyjęła imię Porte Dauphine). Z populacji mniej gęsty, obszar ten opracowany w końcu XII th wieku, zachowane w całym okresie nowożytnym ogrodów stacjonarnych .
21 czerwca 1791The rodzina królewska ucieka Paris . Zatrzymuje się w Châlons. Królewski sedan przyjeżdża z czterogodzinnym opóźnieniem. Jeźdźcy oddelegowani do Pont-de-Somme-Vesle , zmęczeni czekaniem na przejazd królewskich powozów i zagrożeni przez chłopów, otrzymują od swojego młodego przywódcy, księcia Choiseul , rozkaz wycofania się przez pola i dotarcia do Varennes. -w-Argonne unikając dróg.
We wrześniu 1792 roku w Châlons na Mont Saint-Michel założono duży obóz wojskowy, obóz Châlons , z którego wyruszyli przyszli zwycięzcy bitwy pod Valmy . Zorganizował ją pisarz i pułkownik artylerii Pierre Choderlos de Laclos .
W 1792 r. wrześniowe masakry pozostawiły w Châlons jednego martwego, 3 września , starca po osiemdziesiątce.
Miejscowy święty nazywał się Pomme . Jego nazwa została nadana pod Ancien Régime , a tradycja kontynuowana podczas Rewolucji Francuskiej, wzmocniona istnieniem dnia w republikańskim kalendarzu Apple.
Pieczęć miasta przed 1792 r.
Pieczęć miasta z 1812 r.
Cesarski herb Châlons wydany 17 maja 1809 r.
Pieczęć ratusza z lat 1815-1830.
Pieczęć miasta z lat 1815-1830.
Cesarska Szkoła Rzemiosła Artystycznego powstała w 1806 roku. Jej działowi gabinetowemu zawdzięczamy urząd ministra spraw wewnętrznych, wykonany w 1812 roku .
Châlons jest zajęty od 5 lutego do15 marca 1814 r. Miasto zostało przejęte przez Kozaków 17 marca .
Obóz Châlons został utworzony przez Napoleona III dekretem z 15 listopada 1856 r., który zainaugurował go dnia30 sierpnia 1857 r.. Przybędzie tam co roku aż do końca cesarstwa .
Napoleon III udał się do obozu Châlons w dniu17 sierpnia 1870, w ostatnich dniach wojny francusko-pruskiej 1870 w celu zorganizowania generalnego odwrotu armii francuskiej . Dopiero armia Alzacji dowodzona przez generała Mac Mahona zdołała zebrać miasto 16 sierpnia 1870. Armia Lotaryngii pod dowództwem generała Bazaine'a rzeczywiście została uwięziona w Metz po wielu bitwach w okolicy.
Châlons jest zajęty od 4 września do12 września 1914. Miasto zostaje zmuszone przez okupanta do zapłaty sumy 30 milionów franków pod karą zniszczenia. Suma ta zostanie ostatecznie zmniejszona do 500 000 franków, dzięki interwencji biskupa, ks. ks. Tissier , co pozwoli na ratowanie miasta. W czasie tej okupacji z szampańskich domów na lewym brzegu zniknęło pięćdziesiąt tysięcy butelek szampana. 24 października 1921Nieznany żołnierz amerykański, pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington , niedaleko Waszyngtonu, zostaje przydzielony do ratusza .
Uszkodzenia Wielkiej Wojny
kolekcja
10 czerwca 1940, podczas bitwy o Francję centrum miasta zostało zbombardowane przez Luftwaffe, co spowodowało śmierć 44 cywilnych ofiar i około trzydziestu żołnierzy przebywających u mieszkańców oraz zniszczenie 150 domów. Został zajęty 12 czerwca 1940 r.
Miasto zostaje zbombardowane 27 kwietnia 1944a wiele ofiar cywilnych zginęło na Madagaskarze, został wyzwolony 29 sierpnia 1944 przez oddziały generała Pattona . W listopadzie nawiedziła go również stuletnia powódź . Mianowanie Paula Anxionnaza , radnego miejskiego Châlons31 stycznia 1956 i dopóki 25 maja 1957, sekretarz stanu ds. sił zbrojnych (marynarki wojennej) w rządzie Guya Molleta .
W latach 70. zniszczenie dużej części śródmieścia, w szczególności między Nau i Mau, spowodowało trwałą traumę w mieście, które zaczęło uświadamiać sobie zwłaszcza swoje stare dziedzictwo budownictwa szachulcowego .
Zespół miejski w 1995 roku postanowił zmienić nazwę miasta, tak aby Châlons-sur-Marne nosi teraz nazwę Châlons-en-Champagne. Miasto zmieniło nazwę dekretem z dnia 6 listopada 1995 roku. Mieszkańcowi miasta, popieranemu przez zbiorowość mieszkańców, dekret ten został uchylony decyzją Rady Stanu.4 kwietnia 1997 r., „przystanek marszowy”. Rada Stanu sankcjonuje projekt i w związku z tym uchyla dekret „skażony niekompetencją”. Zespół miejski ponawia swój projekt, tym razem odpowiednio przygotowany i miasto wznowione w grudniu 1997 r. pod nazwą Châlons-en-Champagne.
Gmina aglomeracyjna Châlons-en-Champagne , zrzeszająca czterdzieści sześć gmin (od 2017 r.) i licząca około 81 000 mieszkańców, ma swoją siedzibę w Châlons-en-Champagne.
Châlons-en-Champagne jest stolicą czterech kantonów:
Do połowy 2010 roku Châlons-en-Champagne było ważnym miastem garnizonowym. 1 st morski pułk artylerii , przybył w Châlons 19 czerwca w 2012 roku , aby podnieść 402 th Pułku Artylerii , 30 czerwca rozpuszcza 2015 . Miasto również gospodarzem siedzibie 1 st Brygady Zmechanizowanej i 1 st polecenia firmy i transmisje od początku na 1 st lipca 1999 aż do 21 lipca rozpuszczonego 2015 .
Jednak garnizon miejski nie zniknął całkowicie; oddział dobrowolnej służby wojskowej został zainstalowany w koszarach lutego od 16 stycznia 2017 roku .
Châlons-en-Champagne jest siedzibą Izby Przemysłowo-Handlowej Châlons-en-Champagne . Zarządza portami rzecznymi Châlons-en-Champagne i Vitry-le-François oraz IPI. Jest także siedzibą Regionalnej Izby Przemysłowo-Handlowej Szampania-Ardenów .
W 2010 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 23.238, umieszczając Châlons-en-Champagne do 26,139 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Duże targi , organizowane na początku września w centrum wystawienniczym , to duże wydarzenie dla dzieci w wieku szkolnym, które odwiedza ponad 200 000 odwiedzających. Targi Châlons, pierwotnie wystawa rolnicza, są otwarte dla wszystkich sektorów gospodarki.
Uprawa winorośli w Szampanii sięga czasów galijsko-rzymskich, kiedy to Rzymianie zasadzili pierwsze winorośle w regionie. Następnie winnica zostaje zachowana dzięki zainteresowaniu nią duchowieństwa, zwłaszcza w Reims i Châlons-en-Champagne. Na przykład opactwo Saint-Pierre-au-Mont w Châlons-en-Champagne zasadziło wiele winorośli na należących do niego obszarach w Szampanii.
W roku 1114 biskup Châlons, M gr Wilhelm z Champeaux , pisze wielki przywilej potwierdzający ten Champagne Opactwo we wszystkich jego posiadłości rolnych i wino. Ten statut, którego oryginał zaginął, ale którego kopia jest przechowywana w Archiwum Departamentu Marny , uważany jest za akt założycielski winnicy Champagne: przez to potwierdzenie spełnione są wszystkie warunki, aby winnica mogła się rozwijać w pokoju i może prosperować. Od tego czasu mnisi nie przestali uprawiać winorośli i produkować coraz bardziej wyszukanego wina.
Domy szampańskie są obecnie instalowane w miejscowościach Châlons-en-Champagne, Jacquesson, Lebrun i domu Josepha Perriera, ten ostatni ma piwnice wyrzeźbione w kredowym wzgórzu Fagnières z okresu galijsko-rzymskiego (piwnice są obecne w sklasyfikowanie terytoriów szampana jako Światowego Dziedzictwa UNESCO ).
Dziś Châlons-en-Champagne nie jest już właścicielem winorośli szampana, ale podczas rewolucji miasto nadal miało prawie 1000 hektarów, miasto złożyło obecnie wniosek o znalezienie nazwy wina z szampana.
Według spisu ludności INSEE z 2008 r. Chalons-en-Champagne liczy 46 138 mieszkańców (spadek o 2,5% w porównaniu z 1999 r .). Miasto zajmuje 139 th rangę na szczeblu krajowym, podczas gdy było 121 th w 1999 roku, a 2 e na poziomie departamentów 620 gmin.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 44 246 mieszkańców, co stanowi spadek o 1,45% w porównaniu do 2013 r. ( Marne : -0,45%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
12,139 | 11 120 | 11 089 | 11 629 | 12 413 | 12 952 | 14 100 | 13 733 | 15,879 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14 016 | 14 786 | 14 901 | 15198 | 20 236 | 23199 | 23 648 | 25,863 | 26,630 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
26 737 | 27,808 | 31 367 | 31 194 | 31,382 | 32,307 | 35 530 | 31 120 | 36 834 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
41 705 | 50 764 | 52,275 | 51 137 | 48,423 | 47.339 | 46 184 | 45 153 | 44 980 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
44 246 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (20,5%) jest istotnie niższy od stawki krajowej (21,6%), a jednocześnie wyższy od stawki resortowej (20%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,9%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,4 | |
5,3 | 9,8 | |
10,9 | 12,8 | |
18,4 | 19,1 | |
21,8 | 19,4 | |
22,7 | 20,5 | |
20,5 | 17,1 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 1,1 | |
5.4 | 8,7 | |
11,6 | 12,7 | |
20,6 | 20,5 | |
21,0 | 19,9 | |
21,8 | 20,1 | |
19,2 | 17,1 |
Chalons-en-Champagne jest częścią Académie de Reims (źródło Edukacji Narodowej ).
CFAChalons posiada jedno z największych centrów szkolenia praktykantów we Francji ( http://www.cfa-alfor.fr/ ), które oferuje ponad 40 dyplomów ukończenia studiów zawodowych .
Studia magisterskieCzęstotliwość (y) | Nazwa radia | Serpentyna | Miejsce wydania | Kategoria | Moc |
---|---|---|---|---|---|
87,7 | Szampański FM | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | b | 1 kW |
88,6 | RCF Serce szampana | Samodyfuzja | Mont Affamé, gospodarstwo Belle Croix, Saint-Martin-sur-le-Pré | W | 1 kW |
89,2 | Francja Muzyka | TDF | Les Lhuys, Hautvillers | Radio publiczne | 135 kW |
90,0 | Zestaw FM | Wkrótce będzie nadawała. | Częstotliwość ta należała do Radia Orient od 2008 do 2013 roku. | b | |
90,6 | Radio Mau-Nau | Samodyfuzja | 45 bis avenue Charles de Gaulle, Châlons-en-Champagne | W | 1 kW |
91,9 | Zabawne radio | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | re | 500W |
93,1 | RTL | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | mi | 1 kW |
94,2 | Nostalgia | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 1 kW |
94,8 | Francja Niebieski Szampania-Ardeny | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | Radio publiczne | 1 kW |
95,5 | Radio dziewicze | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
96,0 | Skyrock | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
96,8 | Francja Inter | TDF | Les Lhuys, Hautvillers | Radio publiczne | 135 kW |
97,6 | Wesołe FM | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | b | 1 kW |
98,4 | Jazzowe Radio | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | re | 500W |
98,8 | Kultura Francji | TDF | Les Lhuys, Hautvillers | Radio publiczne | 135 kW |
99,6 | RTL2 | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | re | 500W |
100,4 | NRJ | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
102,4 | RFM | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
102,8 | OÜI FM | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | re | 500W |
103,2 | Kochanie FM | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
104,0 | PKW | TDF | La Côte Mahout, chemin de Melette, Châlons-en-Champagne | re | 500W |
104,8 | Europa 1 | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 1 kW |
105,5 | Informacje o Francji | TDF | Les Lhuys, Hautvillers | Radio publiczne | 40 kW |
107,3 | Śmiech i pieśni | Obsada wieży | 4 allée Charles Baudelaire, Saint-Memmie | re | 500W |
Źródło: annuradio.fr, dział: 51 - Marne i miasto: Châlons-en-Champagne
Prasa regionalna i lokalnaMieszkańcy Châlonnais otrzymują France 3 Champagne-Ardenne dzięki miejscu emisji Hautvillers .
Châlons-en-Champagne jest klasyfikowane jako miasto sztuki i historii . To miasto kwitnące czterema kwiatami.
Prefektura Marny.
Ratusz.
Muzeum Garinetu.
Promenada św. Marcina.
Château du Marché du Petit Jard.
Główna aleja Grand Jard.
Konkurencja skuter w Grand Jard w 2020 roku.
Notre-Dame-en-Vaux (przy łóżku).
Sufit nawy głównej katedry św.
Fasada katedry widziana z Grand Jardin.
Południowa strona kościoła Saint-Alpin.
Protestancka świątynia Châlons.
Synagoga Châlons.
Porte Sainte-Croix.
Pomnik wojenny w pobliżu katedry, z grupą „Ostatnia płaskorzeźba” rzeźbiarza Gastona Broqueta
Pomnik pomnika wojennego w Châlons-en-Champagne (51) w styczniu 2014 r.
Pomnik na cmentarzu wschodnim .
Francuski plac z pamiątkami.
Posąg Jeana Talona.
Pomnik Glorii Victis .
Straty cywilne w kwietniu 1944 r.
Herb | Lazur do krzyża Lub poćwiartowane z czterech fleur-de-lis tego samego. Motto „Et Decus et Robur” oznacza „Chwała i Siła”. | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
Blazon pod rządami Pierwszego Cesarstwa .
|
Miasto zostało ozdobione krzyżem 1914-1918 wojennej na7 stycznia 1920.
Miasto posiada wiele osobistości, które wyróżniły się swoją sztuką lub działalnością cywilną lub wojskową.
Film TV Travolta et moi przez Patricia Mazuy , brązu Leoparda w Locarno Festival 1993 został zastrzelony w Châlons-sur-Marne. Miasto zostało wybrane, ponieważ jego lodowisko było idealne do filmowania (nawet jeśli konieczna była gruntowna przebudowa wystroju, w szczególności stworzenie baru), a także dlatego, że ratusz miał, zdaniem reżysera, „wielkie pragnienie kino” i że była gotowa pomóc przy filmie. Châlons-en-Champagne (Porte Sainte-Croix) znajdujemy również na początku filmu Nid de guêpes (francuski film akcji w reżyserii Florenta-Emilio Siri , wyprodukowany w 2001 roku, wprowadzony do kin6 marca 2002 r.).