Ben Sira jest żydowski uczony, który napisał II th century BC. AD ok. -180 r. jedna z ksiąg poetyckich i mądrych Starego Testamentu , Syrach , zwana też Kościołem.
Jest nazywany na wiele sposobów: Sira, Sirach, Jesus ben Sirach, Sophia ben Sirach, Siracide ...
Przypisuje to również zbiór mądrości nazwie Alfabet Syracha , właściwie z dnia między VIII th i X th stulecia.
Syr sirach pisał w języku hebrajskim na początku II th wieku przed naszą erą. AD : hipoteza o utworze w Aleksandrii, gdzie mędrzec założyłby szkołę, jest obecnie odrzucana przez społeczność naukową. Uważa się, że mędrzec wolałby nauczać i pisać w Jerozolimie. Kilka lat później, około 132 pne, ten, który przedstawia się jako jego wnuk, mieszkający w Egipcie, podjął się przekładu Syracha na język grecki, dodając przedmowę.
To greckie tłumaczenie dotarło do nas, poprzez liczne rękopisy, w dwóch formach (zwanych Gr. I i Gr. II ), które pochodzą z dwóch różnych stanów tekstu hebrajskiego (zwanych Hb 1 i Hb 2). Innymi słowy, tłumaczenie greckie nie zostało wykonane wyłącznie przez wnuka autora.
W latach 1896 i 1900, Solomon Schechter odkryto w Geniza do synagogi Ben Ezra w starym Kairze fragmentów wielu rękopiśmiennych później przeniesiona do Cambridge. Schechter, David Samuel Margoliouth , Elkan Nathan Adler , Moses Gaster i Israel Lévi studiowali, opisywali i publikowali te dokumenty. Zawierają one około dwóch trzecich tekstu Syracha w języku hebrajskim. Wśród tych rękopisów, sięgających czasów średniowiecza (IX-XIII st.), najważniejszy, zarówno pod względem ilości zachowanego tekstu, jak i jego jakości , jest Rękopis B. Autentyczności tego hebrajskiego tekstu nie da się z całą pewnością wykazać, ale pozostaje on jednym z najcenniejszych świadków zaginionego oryginału.
Różne fragmenty, w szczególności rozdział 6, ale także rozdział 51, zostały odkryte w Qumrân w latach 50. W 1964 roku Yigaël Yadin odkrył fragmenty rozdziałów 39 do 44 podczas wykopalisk w Masadzie . Zbiór hebrajskich rękopisów Syracha został po raz pierwszy opublikowany przez Pancratiusa C. Beentjesa w 1997 roku. Zdjęcia, nowe transkrypcje i tłumaczenia (w języku angielskim) tych rękopisów M. Abegg można obejrzeć na stronie: https : //www.bensira. organizacja/
Stare łacińskie tłumaczenie greckiej wersji gr. II zostało wykonane między II a VI wiekiem. s. i włączone późno do Wulgaty św Hieronima . Ten ostatni, nie uznając tekstu za kanoniczny, w rzeczywistości sam go nie przetłumaczył.
Innym ważnym świadectwem oryginalnego tekstu jest wersja syryjska, stworzona na początku ery chrześcijańskiej.
Niedawno odkryte fragmenty hebrajskiego manuskryptu podają nazwisko autora Syracha: Szym`on ben Jeszua` ben Eli`ezer ben Sira (hebr. שמעון בן ישוע בן אליעזר בן סירא): Szymon, syn Jezusa, syn Eleazara, syn Sira (50, 27); ten sam fragment w języku greckim oraz prolog tłumacza podaje: Jezus syn Syracha z Jerozolimy . Kopia tłumaczenia greckiego w posiadaniu rabina Saadia agonia , filozof i exegete z X XX wieku wskazuje również Shim`on syna Yeshua` syn Ben Sira El`azar patrząc, jak był rękopis B .
Filologia współczesna zachowuje nazwisko autora: Yeshua` ben El`eazar ben Sira a nie Simon.
Imię Jeszua` jest aramejskie i wywodzi się od masoreckiego hebrajskiego Jehoszua` . Jest tłumaczony na język grecki przez Ἰησοῦς i latynizowany w Jezusie .
Nick Sira może oznaczać "kolca" ( KAZNODZIEI , 7 , 6 , Oz , 2 , 6 ), "biały oka" ( mishnaic hebrajski ); lub „łódź” (hebr., według niektórych odczytań Amosa 4 , 2 ).
W tamtych czasach greckim zwyczajem było dodawanie χ (chi) na końcu rzeczowników własnych. W rękopisach greckich Sira jest transliterowana Sirach , co wyjaśnia imiona nadane autorowi, takie jak ben Sirach , Jesus ben Sirach , itp.
Wszystko, co wiemy o autorze, pochodzi z wersji greckiego przekładu, ale także ze wskazówek zawartych przez skrybę w jego księdze. Z tymi wskazaniami należy jednak obchodzić się ostrożnie: informują nas o obrazie, jaki chce nadać sobie skryba, i nie stanowią ściśle mówiąc autobiografii.
Ben Sira mieszkałby w Jerozolimie, gdzie założyłby szkołę skrybów.
Według greckiego rękopisu dużo podróżował ( 34 , 11 ), narażając się na wiele niebezpieczeństw ( ib. , 12 ). W hymnie z rozdziału 51 wspomina o różnych niebezpieczeństwach, z których Bóg go uwolnił, ale może to być poetycka imitacja częstego tematu w Psalmach . Oszczerstwa, których jest przedmiotem przed królem (być może Ptolemeuszem) są wymienione tylko w greckiej wersji.
Wreszcie jedyną pewnością, jaką można wyciągnąć ze źródeł starożytnych, jest to, że Ben Sira był uczonym, skrybą biegłym w Prawie (Pięcioksiąg) oraz w tak zwanych później księgach poetyckich i mądrych, zwłaszcza w Księdze Przysłów, z którą zachowuje dużą liczbę powinowactw, w szczególności w prezentowaniu Mądrości (porównaj w szczególności Pr 8-9 i Sir 24).
Chociaż księga ta nie została włączona do kanonu żydowskiego, jest kilkakrotnie cytowana przez Talmud , pokazując, jakim wielkim szacunkiem darzyli ją rabini. Jest częścią Septuaginty i uważana za część Starego Testamentu przez katolików i prawosławnych ( księgi deuterokanoniczne ). Jednak protestanci i większość wolnych kościołów chrześcijańskich uważają to za apokryficzne . Jednak nawet w kościołach reformacji , książka była bardzo popularna, wielokrotnie przedrukowane i szeroko stosowane w instrukcji ustnej do XVI TH i XVII -tego wieku.
W kościołach łacińskich była znana pod nazwą Liber ecclesiasticus ("księga kościelna"), ponieważ służyła jako podręcznik do nauki chrztu katechumenów. Dziś nazywa się ją raczej Księgą Sira lub Sirach .
W pierwszej części księga zawiera uporządkowane tematycznie przysłowia, w których autor – przedstawiony jako młodzieniec – wzywa czytelnika do pobożnego życia i bojaźni Bożej:
1 0,14 Zasada mądrości to bać się Pana; w tym samym czasie, co wierni, powstaje z łona matki.Pobożne życie, do którego wzywany jest czytelnik, stanie w obliczu niebezpieczeństw życia i różnych ludzi:
4 .1 Mój synu, nie odmawiaj ubogim utrzymania i nie smuć potrzebujących.Przecinając przysłowia, znajdują się fragmenty wyjaśniające źródło mądrości i kończące pochwałą Mądrości (rozdział 24):
24 0,1 Mądrość wychwala sama, pośród swego ludu pokazuje jej dumę. 24 0,2 W zespole Najwyższego otwiera usta, zanim Power pokazuje jej dumę. 24 0,3 mi wyszło z ust Najwyższego, a ja objęło ziemię jak pary.Spośród wielu mądrych rad autor zaleca czytelnikowi, aby mądrze wybierał swoich doradców (w. 37,7 - 37,11), raczej ufał tym, którzy przestrzegają Prawa (w. 37,12), Bogu (w. 37,15) i do własnego serca:
37 .13 Trzymaj się rady twego serca, bo nikt nie może być ci bardziej wierny. 37 .14 O życiu człowieka często ostrzega lepiej niż siedmiu strażników pełniących służbę na wysokości.Druga część księgi rozpoczyna się od uwielbienia Stwórcy, po którym następuje uwielbienie ojców Izraela – od Henocha do współczesnego autorowi Szymona Sprawiedliwego :
42 .15 Teraz wspomnę dzieła Pana, które widziałem, opowiem. Swoimi słowami Pan dokonał swoich dzieł, a stworzenie jest posłuszne Jego woli. 44 .1 Chwalmy znakomitych ludzi, naszych przodków w ich kolejności sukcesji.Część druga stanowi więc swoiste podsumowanie ksiąg mądrości i całej historii Zbawienia , kończącej się na czasach autora.