Bitwa pod Tanga
Bitwa pod Tanga
Bitwa pod Tanga, 3-5 listopada 1914 przez Martina Frosta (1875-1927)
| Przestarzały | od 3 do5 listopada 1914 |
|---|---|
| Lokalizacja | Tanga , niemiecka Afryka Wschodnia |
| Casus belli | Brytyjczycy lądują na Tanga |
| Wynik | Niemieckie zwycięstwo |
| Cesarstwo Niemieckie |
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i British Raj |
| Paul Emil von Lettow-Vorbeck | Arthur Aitken (en) |
| ~ 1100 Askarisów | 8 000 indyjskich rezerwistów |
| 61 zabitych 81 rannych |
360 zabitych 487 rannych |
Bitwy
- Lai (8-1914)
- Sandfontein (9–1914)
- Tanga (11-1914)
- Naulila (12–1914)
- Jassin (1-1915)
- Gibeon (4-1915)
- Bukoba (6-1915)
- Mongua (8-1915)
- Salaita (2-1916)
- Beringia (5-1916)
- Negomano (11-1917)
|
|
Bitwa Tanga , znany również jako Battle of the Bee , była nieudana próba przez brytyjskiej armii indyjskiej inwazji Niemiecka Afryka Wschodnia (składający się z dzisiejszej Tanzanii , Burundi, i Rwandy ) w czasie I wojny światowej . Był to pierwszy poważny epizod tego konfliktu na kontynencie afrykańskim .
Kontekst
Od początku pierwszej wojny światowej The Wielka Brytania i Cesarstwo Niemieckie starcia militarnego w Europie , ale również na innych kontynentach, zwłaszcza w Afryce . Rzeczywiście, jednym z wyzwań militarnych konfrontacji przez umieszczoną kolonii jest dla aliantów pozbawić Niemcy ze swoich baz w Afryce i Oceanii .
Tanga to nadmorskie miasto położone wówczas w niemieckiej Afryce Wschodniej (obecnie Tanzania ), 80 kilometrów na południe od granicy z brytyjską Afryką Wschodnią (obecnie Kenia ). Ten aktywny port miał wielkie znaczenie strategiczne jako punkt początkowy linii kolejowej Usambara, która zapewniała połączenie w głębi lądu do podnóża Kilimandżaro .
Walki
Oryginalny plan brytyjski przewidywał zbombardowanie portu przez Royal Navy , ale został porzucony po zawarciu porozumienia o nieagresji na rzecz ochrony ludności Tanga , co było korzystnym rezultatem mniej pokojowej dyplomacji kanonierki. .
Nie przeszkodziło to siłom brytyjskim w złamaniu tego paktu przez przypuszczenie desantowego ataku na miasto. Ta operacja od początku okazała się katastrofą. Przybycie brytyjskiego krążownika HMS Fox (w) na kilka dni przed atakiem ostrzegło obrońców o kolejnym zerwaniu pierwotnego porozumienia. To opóźnienie pozwoliło niemieckim żołnierzom Schutztruppe i ludności cywilnej pod rozkazami pułkownika von Lettow-Vorbecka przygotować się do ataku wroga poprzez wzmocnienie garnizonu (pierwotnie ograniczonego do jednej kompanii) żołnierzami z całego świata. Kolonia. Te posiłki zwiększyły liczbę obrońców do tysiąca ludzi.
Słysząc o tej nowej równowadze sił i błędnie zakładając, że port był zaminowany , generał brytyjski Arthur Aitken (in) zdecydował się uruchomić3 listopada 1914desant desantowy trzy mile (około pięciu kilometrów) na południe od miasta. Po źle przeprowadzonym rekonesansie sektora, lądowanie było katastrofą i tylko szczęście uchroniło siły brytyjskie, składające się z 8000 słabo wyszkolonych rezerwistów indyjskich, przed zmiecieniem.
Następnego dnia Aitken rozkazał swoim żołnierzom maszerować na Tangę, nie rozpoznając po raz kolejny swojej trasy. Szybko wpadli w zasadzkę zastawioną przez niemiecki garnizon, co przerwało ich natarcie. W godzinach popołudniowych walka przybierała charakter starć w dżungli, często przerywanych przez wybuchy rojów szalejących pszczół , co tłumaczy przydomek nadany bitwie. Chociaż równowaga sił w stosunku do Niemców wynosiła jeden do ośmiu, pułkownik von Lettow przypuścił kontratak, który szybko pokonał pozycje brytyjskie i zmusił żołnierzy indyjskich do ponownego zaokrętowania.
Podczas pośpiesznego odwrotu pokonane porzucone karabiny , karabiny maszynowe i ponad 600 000 sztuk amunicji na ziemi , które wpadły w niemieckie ręce.
Bilans
Von Lettow spotkał Aitkena pod ochroną Białej Flagi po zakończeniu walk i obaj wymieniali między sobą wrażenia podczas degustacji butelki brandy . Zwycięzca polecił także niemieckim lekarzom zająć się rannym wrogiem.
Nagrodzony awansem do stopnia generała za swoje sukcesy militarne von Lettow walczył w Afryce z Brytyjczykami i Belgami (Siłami Publicznymi Konga Belgijskiego ) do końca wojny. Pod koniec wrócił do Niemiec , został tam przyjęty jako bohater.
Załączniki
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- (en) Bitwa pod Tanga
- (en) Bitwa pod Tanga
Źródła
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Battle of Tanga ” ( zobacz listę autorów ) .
Bibliografia
- (en) Byron Farwell , The Great War in Africa, 1914-1918 , Nowy Jork, Norton,1989( 1 st ed. 1986), 382 , str. ( ISBN 978-0-393-30564-7 , OCLC 1001876928 ), s. 164-178