Walka Sahagúna

Walka Sahagúna Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret Henry Paget, przyszłość 1 st  markiz Anglesey pułkownik z 7 -go  pułku lekkich dragonów w 1807 roku. Ogólne informacje
Przestarzały 21 grudnia 1808
Lokalizacja Sahagún , Hiszpania
Wynik Brytyjskie zwycięstwo
Wojujący
Francja  Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii
Dowódcy
César Alexandre Debelle Henry paget
Zaangażowane siły
450 do 800 ludzi ~ 400 do 500 ludzi
Straty
209 do 320 zabitych, rannych lub więźniów 25 zabitych lub rannych

Hiszpańska wojna o niepodległość

Bitwy

Kampania Napoleona I er w Hiszpanii ( 1.808 - +1.809 ) Współrzędne 42 ° 22 ′ 15 ″ północ, 5 ° 01 ′ 45 ″ zachód Geolokalizacja na mapie: Kastylia i León
(Zobacz lokalizację na mapie: Kastylia i León) Walka Sahagúna
Geolokalizacja na mapie: Hiszpania
(Zobacz sytuację na mapie: Hiszpania) Walka Sahagúna

Walka Sahagún odbyła się 21 grudnia 1808 roku jako część Półwyspu wojny . Podczas tej konfrontacji The 15 th brytyjskich husarii poprowadzone dwa pułki kawalerii francuskiej, pozostawiając wielu więźniów w cenie bardzo mało strat. Jedna z jednostek francuskich, bardzo źle przetestowana, została rozwiązana i nie została później zreformowana. To starcie oznaczało ostatni etap natarcia wojsk brytyjskich na terytorium Hiszpanii, na krótko przed przybyciem Napoleona, zmusiło ich do katastrofalnego odwrotu w kierunku wybrzeży i ewakuacji łodzią.

Kontekst

W 1808 roku armia brytyjska dowodzona przez generała Johna Moore'a wkroczyła do północno-zachodniej Hiszpanii, aby wesprzeć Hiszpanów w ich walce z francuskimi okupantami . Jednak pragnąc przywrócić francuskie interesy na półwyspie, Napoleon wkroczył do Hiszpanii na czele potężnej armii i 4 grudnia zajął Madryt , czyniąc brytyjską pozycję nie do utrzymania. Moore, który miał swoją kwaterę główną w Mayorga , wiedział, że musi wrócić na wybrzeże, aby uratować swoją armię. Jednak dowiedziawszy się, że wojska marszałka Soulta osiedliły się w pobliżu rzeki Carrión , brytyjski generał postanowił zaatakować te odizolowane siły francuskie przed rozpoczęciem odwrotu. Mając to na uwadze, kawaleria generała Henry'ego Pageta została wysłana na spotkanie z Soultem, a tuż za nią szła piechota ekspedycji.

Zaangażowane siły

Uczestnicząca w tej walce francuska kawaleria należała do brygady generała Césara Alexandre Debelle . Ten ostatni przybył do Hiszpanii miesiąc wcześniej i dowodził kawalerią w korpusie marszałka Soulta. Miał pod swoją komendą 8 th pułk dragonów , silny trzech eskadr pod pułkownikiem Girardin Ermenonville i pomocnicze Szaserzy pułk dowodzony przez pułkownika Taschers Pagerie , kuzyn cesarzowej Józefiny . Obecność tego oficera na polu bitwy jest jednak przedmiotem dyskusji. Fletcher daje w sumie około 450 mężczyzn i wspomina o 1 st Tymczasowy pułk strzelców, ale Burnham mówi, że to pomyłka, ten pułk został schwytany po bitwie Bailen . Również zgodnie z Burnham, pracownicy brygady Debelle w połowie grudnia 1808 roku było 402 mężczyzn dla 8 th smoków i 252 mężczyzn dla myśliwych na koniach pomocniczych, w sumie 654 zawodników. Digby Smith mówi o około 800 mężczyznach.

Ze swojej strony, Paget miał 10 th i 15 th pułki huzarów brytyjskich, z około 500 zawodników każda, a trzynaście huzarów z 7 th Regiment prawdopodobnie tworzący swoją osobistą eskortę i baterię sześciu pistoletów z Królewskiej Artylerii Konnej . Jednak 10 th huzarów praktycznie nie uczestniczyła w walce. Smith przywołuje postać 400 zawodników, ale nie uwzględniają 10 th huzarów.

Przebieg walki

Na chłodną noc, Paget rozkazał 10 th Hussars przez wieś Sahagún, gdzie francuski siła kawalerii został zauważony podczas gdy sama z 15 th Hussars musiała poruszać się po mieście, aby wziąć jego przeciwników pułapkę. Niestety dla Paget, generał John Slade wkrótce zostać wprawiony w ruch z 10 th Hussars i francuskiej kawalerii, zdając sobie sprawę z bliskości Brytyjczyków, szybko wycofał wschód, nie będąc uzależniony. O świcie, francuskie jednostki, widząc 15 th brytyjskich husarii przybyć z południa, zostały rozmieszczone na dwóch liniach w najlepszych myśliwych na koniach pomocniczych, a następnie przez 8 th smoków. Bardzo nietypowo francuska kawaleria otrzymała szarżę brytyjskich husarii w nieruchomej pozycji, próbując powstrzymać ich ogniem z karabinu.

Pomimo śnieżnej okrywowe i lód, 15 th Hussars opłata około 400  m na wołanie „Emsdorf i zwycięstwa! „ Temperatura była tak niska, że ​​wielu husarii zdecydowało się założyć płaszcz zamiast pozostawiać zwisające ramiona, a niektórzy nawet mieli na sobie pełny płaszcz. Naoczni świadkowie powiedzieli, że drętwienie rąk uniemożliwiło jeźdźcom prawidłowe trzymanie szabli i lejców wierzchowców. Starcie husarii z myśliwymi było straszne; brytyjski oficer relacjonował: „ludzie i konie zostali obaleni, a wycie przerażenia, przeplatane przekleństwami, jękami i błaganiami, można było odczytać na wszystkich twarzach” . Gwałtowna szarża brytyjskich huzarów złamała szeregi łowców, a następnie szeregi wspierających ją smoków. Kawaleria francuska została przemieszczona i uciekła na wschód, ścigana przez Brytyjczyków.

Duża liczba francuskich zawodników (zwłaszcza niemieckiego pochodzenia dla myśliwych) zostali schwytani, a 15 th Hussars nie otarł że minimalne straty: 2 zabitych i 23 rannych. Dwa francuskie majory kawalerii zostały schwytane, a pomocniczy pułk Chasseur, którego siła spadła w znacznej części do kawalerii Pageta, przestał istnieć jako jednostka operacyjna. Według Fletchera straty francuskie wyniosły łącznie 20 zabitych, 19 rannych i 170 jeńców. Smith szacuje straty brytyjskie na 4 zabitych i 21 rannych, a Francuzów na 20 zabitych lub rannych, a także około 300 więźniów. Trzecie źródło podaje 120 zabitych i 167 więźniów po stronie francuskiej. Bagaż i dokumenty brygady Debelle również zaginęły. The 10 th Hussars przybył na czas, aby przystąpić do pościgu, ale jego towarzysze w 15 th zajęło francuskiej kawalerii i przerwał pościg przegrupować, który zakończył akcję.

Konsekwencje

W międzyczasie generał Moore zdał sobie sprawę, że siły francuskie są znacznie bliżej niż oczekiwano i przewidywana ofensywa przeciwko Soult została przerwana. Walka Sahagúna oznaczała ostatni atak wojsk brytyjskich na terytorium Hiszpanii, zanim rozpoczęli długi i niebezpieczny odwrót w kierunku portu La Coruña na wybrzeżu galicyjskim . Obecność armii brytyjskiej, zgodnie z życzeniem Moore'a, zwróciła jednak uwagę Napoleona, a czyniąc to, pozwoliła rozproszonym szczątkom sił hiszpańskich, przytłoczonych wieloma kolejnymi porażkami, przegrupować się i zreorganizować w ramach przygotowań do pościgu za wojną.

Ładunek 15 th  Hussars i zwycięstwo, które doprowadziły dał francuską kawalerię niechętnie do walki kawalerii brytyjskiej do reszty kampanii Coruña . Pułk Pomocniczy Chasseur stracił tak wielu ludzi, że został następnie rozwiązany. Podczas tej kampanii brytyjscy husaria odnieśli kolejne zwycięstwo nad swoimi francuskimi odpowiednikami w bitwie pod Benavente 29 grudnia 1808 r., Gdzie rozgromili słynnych myśliwych na koniach Gwardii Cesarskiej , elity lekkiej kawalerii. ich dowódca, generał Lefebvre-Desnouettes .

The 15 th  Hussars otrzymał wyróżnienie „SAHAGUN” jako pułku wyróżnieniem, wyróżnienie, które jest nadal obchodzone dzisiaj przez światło dragonów.

Uwagi i odniesienia

  1. Hibbert 1961 , s.  57 do 60.
  2. Burnham 2011 , s.  133; 250 i 251.
  3. Hibbert, 1961 , s.  62.
  4. Fletcher 2008 , s.  106.
  5. Burnham 2011 , s.  331.
  6. Burnham 2011 , s.  19.
  7. Smith, 1998 , s.  273.
  8. Fletcher 2008 , s.  106 do 108.
  9. Fletcher 2008 , s.  109.
  10. Fletcher 2008 , s.  110.
  11. Burnham 2011 , s.  134.
  12. (w) Gareth Glover ( red. ), From Corunna to Waterloo: The Letters and Journals of Two Napoleonic Hussars, 1801-1816 , London, Pen & Sword Publishing,2007, s.  80.
  13. Hibbert 1961 , s.  64 i 65.
  14. Fletcher 2008 , s.  111 i 112.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.