Przestarzały | 12 sierpnia 1687 |
---|---|
Lokalizacja | niedaleko Mohács na Węgrzech |
Wynik | Zwycięstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego |
Święte Cesarstwo | Imperium Osmańskie |
Karol V z Lotaryngii | Süleyman Pasha sari |
60 000 ludzi | 60 000 ludzi |
około 600 zabitych | około 10 000 zabitych |
Druga wojna austriacko-turecka
Bitwy
Bitwa pod Mohaczem , stoczona12 sierpnia 1687, Sprzeciwiali się Turcy z Imperium Osmańskiego , prowadzeni przez wielkiego wezyra Sari Süleyman Pasza , siłami wojska cesarskie w Świętym Cesarstwie Rzymskim pod Leopold I st , Cesarz Rzymian , dowodzony przez Karola Lotaryngii . Klęska Turków definitywnie powstrzymała ekspansję Imperium Osmańskiego w Europie .
Od bitwy pod Kahlenberg we wrześniu 1683 r . Inicjatywę przejęły siły cesarskie . W następnych latach, wojska dowodzone przez Karola Lotaryngii chwycił kilka twierdz (takie jak Esztergom , Vác i Pest ), aw 1686 roku , odzyskał dawny węgierski kapitału w Budzie . Pod koniec 1686 roku Turcy zawarli pokój, ale Habsburgowie dostrzegli teraz szansę na podbój całych Węgier i oferty te zostały odrzucone.
W kwietniu 1687 r. Główna armia (około 40 000 żołnierzy) pod dowództwem Karola Lotaryngii posuwała się wzdłuż Dunaju w kierunku Osijeku , nad Drawą , podczas gdy druga armia (około 20 000 żołnierzy) dowodzona przez wyborcę Bawarii Maksymiliena-Emmanuela biegnie wzdłuż Cisy w kierunku Petrovaradin . Obie armie łączą się w lipcu.
Armia osmańska ze swej strony dowodzona przez wielkiego wezyra Sari Sulejmana Paszy pozostaje na pozycji przed głównym przejściem przez Drawę w Osijeku z zamiarem jego ochrony. Pod koniec lipca cesarze utworzyli przyczółek na brzegach Drawy i rozpoczęli bitwę, ale Turcy pozostali pasywni i byli zadowoleni z kilku ostrzałów artyleryjskich.
Ze względu na teren, Charles Lotaryngii można studiować warowny obóz Osmańskiego i postanowił poczekać zamiast atakować natychmiast mimo krytyki podwładnych i cesarza Leopolda I st . Ta niechęć do ataku była postrzegana przez wielkiego wezyra jako oznaka demoralizacji cesarzy i na początku sierpnia, dzięki genialnym manewrom, zmusił ich do zejścia Dravy do Mohacza w kierunku pozycji. Ściana. Osmanowie założyli kolejną ufortyfikowaną pozycję we wsi Darda, na północ od Osijeku, ale jest ona ukryta przez gęstą roślinność, a zatem poza zasięgiem wzroku imperialistów, którzy nie podejrzewają obecności Osmanów w pobliżu.
Rano w 12 sierpnia, Karol V Lotaryński zdecyduje się przejść w kierunku Siklós , którego teren by dokonać odpowiedniego bitwy. Prawe skrzydło armii habsburskiej wprawia w ruch przez mocno zalesiony teren, a wielki wezyr widzi szansę, na którą czekał. Wydał rozkaz ataku na lewe skrzydło imperialistów, dowodzone przez Maksymiliena-Emmanuela, a 8000 sipahi kawalerii osmańskiej próbowało ominąć je po lewej stronie. Elektor Bawarii natychmiast wysyła posłańca do Karola z Lotaryngii, informując go, że jego skrzydło jest zagrożone i przygotowuje się do dwukrotnego oparcia się atakowi Turków. Piechocie cesarskiej udało się utrzymać pozycje, a pułki kawalerii powstrzymały atak Sipahis.
Wielki wezyr był zaskoczony tym nieoczekiwanym oporem i nakazał zaprzestanie ataku. Artyleria osmańska nadal bombardowała pozycje Habsburgów, ale piechota cesarska zajęła obronną pozycję za swoimi fortyfikacjami. Ta cisza dała cesarskiej prawicy czas na powrót do punktu wyjścia, a Maximilien-Emmanuel i margrabia Louis-Guillaume de Bade-Bade przekonali Karola z Lotaryngii do przeprowadzenia kontrataku na dużą skalę. Około godziny 15 armia cesarska była gotowa do kontrataku, ale w tym momencie wielki wezyr zdecydował się zaatakować ponownie. Ponownie sipahi wspierają frontalny atak janczarów, próbując oskrzydlić przeciwne skrzydło. Piechota margrabiego Badenii oparła się atakowi i przypuściła kontratak na fortyfikacje osmańskie, kontratak prowadzony przez wojska Eugène de Savoie-Carignan . Jazda osmańska była nieskuteczna ze względu na trudny teren, a opór Turków osłabł, co wkrótce doprowadziło ich do odwrotu.
Gęsty las powstrzymuje prawe skrzydło Habsburgów przed włączeniem się do akcji, a podczas próby manewru ominięcia kolumny cesarskie gubią się w lesie. Mimo to lewe skrzydło wygrało bitwę prawie samodzielnie, a odwrót osmański zamienił się w pogrom. Straty imperialne są bardzo niewielkie, podczas gdy straty Osmanów szacuje się na około 10 000 zabitych, oprócz strat większości ich artylerii (około 66 dział). Imperialiści zajęli również 160 flag i wspaniały namiot dowodzenia wielkiego wezyra.
Po bitwie Imperium Osmańskie przeżyło poważny kryzys i wśród jego żołnierzy wybuchły bunty. Wielki wezyr, który boi się o swoje życie, ucieka ze swojej armii i dociera do Konstantynopola, gdzie na początku września docierają wieści o klęsce i buncie. Wyznacza się nowego wielkiego wezyra, ale zanim może on objąć dowództwo, armia osmańska rozpada się, a janczarze i sipahi decydują się na samodzielny powrót do Konstantynopola. Sari Suleyman Pasha zostaje stracony, a Fazıl Mustafa Köprülü zostaje regentem. Konsultuje się z przywódcami janczarów i sipahi, a także innymi wpływowymi postaciami imperium i8 listopada 1687Zgromadzenie to postanawia zdetronizować sułtana Mehmeda IV i osadzić na tronie jego brata Sulejmana II .
Rozpad armii osmańskiej pozwolił armiom Habsburgów podbić duże terytoria, w tym miasta Osijek , Petrovaradin, Sremski Karlovci , Ilok , Valpovo , Požega i Eger . Większość Slawonii i Siedmiogrodu znalazła się pod kontrolą cesarską, a9 grudnia 1687Leopold I pierwszy uzyskał dietę z Pressburgu że cesarze Habsburg są teraz również królów węgierskich. Przez rok Imperium Osmańskie było sparaliżowane, a imperialiści zajęli nawet Belgrad w 1688 r. , Miasto utracone dwa lata później.