Ubezpieczenie zdrowotne społeczne w Szwajcarii (obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne) jest organizowana przez Prawo ustawy o ubezpieczeniu zdrowotnym ( KVG ). Oznacza to, że każdy obywatel jest obowiązkowo ubezpieczony od ryzyka związanego z chorobami i wypadkami . Prywatne ubezpieczenie zdrowotne jest organizowane przez inne prawo federalne.
Weszła w życie w dniu 1 st styczeń 1.996zastępując LAMA z 1912 roku . Rewolucja tego prawa polegała na wprowadzeniu obowiązkowego charakteru ubezpieczenia podstawowego na wypadek choroby lub wypadku w Szwajcarii.
W Szwajcarii istnieje kilkadziesiąt kas chorych, z których wszystkie są prywatnymi firmami. Liczba kas chorych jest corocznie zmniejszana poprzez koncentrację wokół kilku grup. 10 największych grup stanowi ponad 80% ubezpieczających. W przeciwieństwie do ubezpieczenia wypadkowego nie ma państwowego funduszu zdrowia.
Popularna inicjatywa „Na jedno i społeczne ubezpieczenie zdrowotne ”, proponująca przejście do jednego systemu ubezpieczeń zdrowotnych ze składkami ustalanymi w zależności od dochodu, została odrzucona w dniu11 marca 2007 ponad 71% głosów.
Druga popularna inicjatywa federalna zatytułowana „ Dla publicznego funduszu ubezpieczeń zdrowotnych ” została przekazana obywatelom dnia 28 września 2014. Zaproponował utworzenie jednego funduszu dla każdego kantonu, zachowując w ten sposób różnice kantonalne i zachowując premię na mieszkańca. Odmówiono mu 61,9%.
LAMal zwraca koszty usług wyszczególnionych w artykułach od 25 do 31 ustawy. Jeśli chodzi o leki , istnieje regularnie aktualizowana lista specjalności, która określa leki objęte tym obowiązkowym ubezpieczeniem.
Nie wszyscy ubezpieczeni w Szwajcarii płacą taką samą składkę ubezpieczeniową, chociaż świadczenia są dokładnie takie same dla każdego ubezpieczonego. Główną rolą towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych jest sprawdzanie rachunków świadczeniodawców i ich opłacanie. Premia może się różnić w zależności od:
Ubezpieczony może dowolnie wybrać swoją kasę chorych spośród kas chorych w Szwajcarii. Kasy chorobowe są zobowiązane do przyjęcia nowego ubezpieczonego (art. 4 LAMal), niezależnie od jego stanu zdrowia i wieku.
Niektórzy ubezpieczający (z potrąceniem w wysokości 300, -) mogą, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem, zmienić ubezpieczyciela na koniec jednego półrocza roku kalendarzowego.
Po ogłoszeniu nowej składki może on zmienić ubezpieczyciela na koniec miesiąca poprzedzającego początek obowiązywania nowej składki, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia. Ubezpieczyciel musi poinformować każdego ubezpieczonego o nowych składkach zatwierdzonych przez Federalny Urząd Zdrowia Publicznego (urząd) z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem oraz poinformować ubezpieczonego, że ma prawo do zmiany ubezpieczyciela. (Art. 7 LAMal)
Zazwyczaj kwota składek ubezpieczeniowych zmienić 1 st stycznia każdego roku. W tym przypadku, towarzystwa ubezpieczeń zdrowotnych informować swoich polis w październiku ilość ich nowej składki począwszy od 1 st stycznia. Ubezpieczony, jeśli chce zmienić kasę ubezpieczenia zdrowotnego, musi zatem przesłać30 listopadado jego kasy chorych anulowanie ubezpieczenia wraz z dowodem, że jest ubezpieczony w ramach innego ubezpieczenia. Obaj mają obowiązek przyjąć prośbę. W przypadku chęci przystąpienia do nowej kasy chorych wskazane jest, aby to zrobić listem poleconym , a nowe kasy chorych otrzymały wniosek nie później niż30 listopadaponieważ zdarzało się, że niektóre kasy chorych niechętnie radzą sobie ze złym ryzykiem pod pretekstem nieotrzymania wniosku o członkostwo lub po upływie przewidzianego prawem terminu. Należy pamiętać, że stempel pocztowy nie jest ważny, należy koniecznie upewnić się, że ubezpieczyciel otrzyma pocztę30 listopada później.
Aby ułatwić wybór przyszłych kas chorych i porównać składki ubezpieczeniowe kas chorych, Federalny Departament Spraw Wewnętrznych udostępnił ubezpieczającym porównanie ubezpieczeń w formie strony internetowej w 2011 r. (Www .priminfo.ch). W przeciwieństwie do innych stron porównujących ubezpieczenia, które filtrują zapytania ofertowe dla ubezpieczycieli według wieku, kwoty odliczenia, kantonu i czasami ukrywają lepsze oferty od klientów zagrożonych, strona departamentu federalnego od wewnątrz jest neutralna i przejrzysta.
Należy pamiętać, że ubezpieczony może wypowiedzieć swoje obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne w kasie chorych, ale zachować swoje dodatkowe ubezpieczenie (nieobowiązkowe) w dotychczasowej kasie chorych. Rezygnując z ubezpieczenia dodatkowego, które oferuje wyższe świadczenia niż ubezpieczenie podstawowe (prywatny pokój, tzw. Medycyna alternatywna, np. Medycyna chińska, homeopatia itp. ) Ubezpieczony ryzykuje, że nie będzie w stanie znaleźć tego rodzaju ubezpieczenia uzupełniającego przy innym zdrowiu. kasy chorych, ponieważ podlegają one akceptacji kas chorych badających stan zdrowia ubezpieczonego.
Za usługi ujęte w katalogu usług zwracany jest do 90% po osiągnięciu kwoty franszyzy wybranej przez ubezpieczonego. Udział w wysokości 10% (20% w przypadku leków oryginalnych posiadających lek generyczny) płatny przez ubezpieczonego nie może przekroczyć 700 CHF rocznie dla osoby dorosłej i 350 CHF dla dziecka. Poza tym zwrot wynosi 100%.
Kilka przykładów zwrotu kosztów:
W ramach LAMal prywatni ubezpieczyciele płacą prawie jedną trzecią faktycznych kosztów opieki zdrowotnej, ubezpieczeni drugą trzecią (odpowiednio 35,3% i 30,8% w 2006 r.).
Istnieje możliwość zawarcia ubezpieczenia kosztów leczenia nieobjętych katalogiem usług LAMal poprzez wykupienie dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Składki na ubezpieczenie uzupełniające są dowolnie ustalane przez ubezpieczenia zdrowotne i różnią się w zależności od wieku, płci i stanu zdrowia ubezpieczonego.W przypadku zbyt wysokiego ryzyka firma może odmówić lub wykluczyć ubezpieczenie.
Szwajcarski system ubezpieczeń zdrowotnych jest krytykowany przez partie polityczne, niezależnie od tego, czy znajdują się one po lewej, czy po prawej stronie widma politycznego. Główną krytyką jest brak przejrzystości rachunków kas chorych i podejrzenie, że te prywatne organizacje obchodzą prawo, polując na „dobre ryzyko”, czyli populacje najmniej wymagające kosztownej opieki. Podczas gdy prawo zobowiązuje do zwrotu świadczeń określonych przez LAMal, niektóre środowiska sprzyjające nacjonalizacji ubezpieczeń argumentują, że prawo pozostawia zbyt dużo miejsca na opóźnianie manewrów: wysokie odliczenia, niejasna księgowość i brak wyodrębnienia usług „komplementarnych” i podstawowych, kosztowne strategie marketingowe skutkujące przeniesieniem kosztów reklamy na składki.
Kilka stowarzyszeń konsumentów ( Fédération des consommateurs romande , itp ), lekarze ( Federacja lekarzy szwajcarskich ) i partie polityczne (takie jak Partia Socjalistyczna szwajcarskiego ) proponują popularnych inicjatyw dotyczących z jednej strony do stworzenia jednego funduszu publicznego oraz na z drugiej strony, w sposób niewyłączny, domagają się przejrzystości kosztów funduszy i oddzielenia rachunków między uzupełniającymi i obowiązkowymi usługami podstawowymi.
Lobbing firm prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych w parlamencie federalnym jest regularnie potępił, ale informacje na temat konfliktu interesów w medycynie szwajcarski wybieranego często wchodzą w największej tajemnicy. Przegrupowanie prywatnych towarzystw ubezpieczeniowych „santésuisse” wywiera znaczną presję za pośrednictwem wszystkich możliwych kanałów (media, partie polityczne itp. ), Tak aby nie naruszać ich uprawnień.
Według Pierre-Yvesa Maillarda , byłego radnego stanu Vaud ds. Zdrowia i członka rady narodowej , „członkowie komisji (parlamentarnej federalnej) mają prawie całkowity wpływ na grupę parlamentarzystów… Dlatego rekrutujemy parlamentarzystów z partii. wyspecjalizowane komitety do tworzenia rad dyrektorów kas chorych ... Istnieje rzeczywista sieć wpływów ekonomicznych na politykę zdrowotną i niestety tendencja ta nasila się. Zmierza w kierunku coraz bardziej komercyjnego charakteru ubezpieczycieli zdrowotnych i coraz silniejszego znaczenia politycznego w parlamentach federalnych. "
Ponadto federalny system ubezpieczeń zdrowotnych, który obchodzi 100-lecie swojego istnienia w 2014 r., Umożliwił wypracowanie bardzo wysokiego poziomu ochrony z korzyścią dla całej szwajcarskiej populacji, przy jednoczesnym zachowaniu zdrowej sytuacji finansowej i orientacji na „klientelę”, w szczególności dzięki doświadczeniu i umiejętnościom prywatnych i publicznych ubezpieczycieli (chociaż ci drudzy w większości zniknęli z krajobrazu z czasem).
Plik 28 września 2014popularna inicjatywa „Dla funduszu ubezpieczenia zdrowotnego” został odrzucony przez 61,9%.
Nie polityczny, ale telewizyjny, w 2020 roku szwajcarska telewizja radiowa wyemitowała w swoim 52-minutowym programie piosenkę parodii zatytułowaną La LAMal, która parodiuje piosenkę Another Day of Sun (in) ze ścieżki dźwiękowej do filmu La La Land, potępiającego ubezpieczenie wzrostu cen, śpiewane w szczególności z prezenterem programu Vincentem Veillonem lub występem satyrycznego felietonisty kanału Denis Borel i nadal sporą częścią prezenterów i kronikarzy kanału.
W Szwajcarii Santésuisse jest organizacją patronacką zrzeszającą większość towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych. Niektórzy duzi ubezpieczyciele zdystansowali się od tego w 2014 roku, aby przegrupować się w ramach stowarzyszenia curafutura . Od kilku lat branża ubezpieczeń zdrowotnych jest podzielona, a negocjacje taryfowe określające warunki refundacji świadczeń z obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego przez kasę chorych komplikują się wraz z pojawieniem się różnych stawek (zwłaszcza w szpitalnictwie) w zależności od ubezpieczyciel. Ubezpieczyciele zdrowotni, którzy powierzają tarifuisse SA mandat negocjacyjny (emanacja santésuisse), niekoniecznie są członkami santésuisse i odwrotnie, wszyscy ubezpieczyciele będący członkami santésuisse nie są jednakowo reprezentowani przez taryfę. Tendencja do sytuacji monopsji , której niektórzy się obawiają, nie doszła zatem do skutku.