Alfonso IV z Aragonii | |
Tytuł | |
---|---|
Król Aragonii | |
2 listopada 1327 - 24 stycznia 1336 ( 8 lat, 2 miesiące i 22 dni ) |
|
Poprzednik | Jakuba II |
Następca | Piotr IV |
Hrabia Urgell | |
10 listopada 1314 - 20 października 1327 ( 12 lat, 11 miesięcy i 10 dni ) |
|
Poprzednik | Armengol X |
Następca | Jacques I st |
Biografia | |
Dynastia | Dom w Barcelonie |
Imię urodzenia | Alfons z Aragonii |
Data urodzenia | Styczeń 1299 |
Miejsce urodzenia | Neapol |
Data śmierci | 24 stycznia 1336 |
Miejsce śmierci | Barcelona |
Pogrzeb | Katedra La Seu Vella w Lleidzie |
Tata | Jakub II z Aragonii |
Matka | Blanche d'Anjou |
Małżonka |
Thérèse d'Entença (1314–1327) Éléonore de Castille (1329–1336) |
Dzieci |
Z Teresą z Entenzy Alfonso z Aragonii Konstancja Aragońska Piotr IV z Aragonii Jacques I st Urgell Aragon FabricioIsabella z AragoniiSancho z Aragonii z Eleonorą Kastylijską Ferdynand AragońskiJanem Aragońskim |
Alfonso IV z Aragonii znany jako Benin lub Débonnaire (po katalońsku Alfons el Benigne , w kastylijskim Alfonso el Benigno ), urodzony wStyczeń 1299w Neapolu i zmarł dalej24 stycznia 1336w Barcelonie , jest król Aragonii pod nazwą Alfonsa IV , hrabia Barcelony pod nazwą Alfonsa III , król Valence pod nazwą Alfonsa II , króla Sardynii i Korsyki pod nazwą Alfonso I st od 1327 do 1336 . Wcześniej, poprzez małżeństwo z Teresą z Entenzy , był hrabią Urgell , wicehrabią Àger baron of Entenza, Antillón i Alcolea de Cinca pod imieniem Alphonse I st od 1314 do 1327 .
Alphonse jest drugim synem Jacquesa II z Aragonii i Blanche z Anjou . Plik10 września 1314poślubił Thérèse d'Entença , dziedziczkę hrabstwa Urgell . To małżeństwo było wynikiem porozumienia między hrabią Armengolem X i królem Jakubem II. Hrabia, bez potomków, zgodził się przekazać swój hrabstwo swojej prabatanice Thérèse d'Entença w zamian za dochód w wysokości 10 000 centów. Umowa przewidywała również, że Teresa poślubi małego Alfonsa, umożliwiając w ten sposób koronie kontrolę nad Urgell, ostatnim autonomicznym okręgiem Katalonii. W 1319 r. Został następcą tronu po wyrzeczeniu się swojego starszego brata Jacquesa . Jego ojciec skojarzył go z władzą, powierzając mu stanowisko prokuratora generalnego korony Aragonii . W latach 1323-1324 dowodził katalońską wyprawą rozpoczętą na Sardynii, królestwie, które w 1297 r. Zostało przypisane Jakubowi II Aragonii przez papieża, ale w rzeczywistości pozostawało niezależne.
Po wstąpieniu na tron w 1327 roku Alfonso IV kontynuował politykę uległości Sardynii, którą podjął jego ojciec. Poprowadził wojnę z Genuą między 1329 a 1336 rokiem, co pozwoliło mu zająć Sassari , kluczową pozycję do kontroli Sardynii. Jego pierwsza żona zmarła na krótko przed koronacją. W 1329 roku ożenił się z Éléonore de Castille, córką króla Ferdynanda IV . W tym okresie próbował podbić królestwo Granady i Almerii, ale próby te zakończyły się niepowodzeniem.
W królestwie Walencji w 1329 roku opublikował Jurysdykcję Alfonsynów, która wzmocniła prawa miejscowych panów, co nie przeszkodziło im sprzeciwić się królowi w latach trzydziestych XIII wieku, gdy chciał on stanowić ważne apanazję w kraju Walencji dla swoich młodszych synów. W 1333 roku Czarna Śmierć po raz pierwszy pojawiła się w Katalonii i Królestwie Walencji. W ciągu kilku lat Barcelona straciła 10 000 mieszkańców.