Alain Lamassoure

Alain Lamassoure
Rysunek.
Alain Lamassoure w maju 2013.
Funkcje
Przewodniczący francuskiej delegacji
grupy PPE
1 st lipiec +2.014 - 5 października 2016 r
( 2 lata, 3 miesiące i 4 dni )
Wybór 25 maja 2014
Legislatura 8 tys
Poprzednik Jean-Pierre Audy
Następca Franck Proust
Przewodniczący z Komisji Budżetowej
Parlamentu Europejskiego
14 lipca 2009 - 1 st lipiec +2.014
( 4 lata, 11 miesięcy i 17 dni )
Legislatura 7 th
Poprzednik Reimer Böge
Następca Jean Arthuis
Minister ds. Budżetu
7 listopada 1995 - 2 czerwca 1997
( 1 rok, 6 miesięcy i 26 dni )
Prezydent Jacques Chirac
Rząd Juppé II
Poprzednik Francois d'Aubert
Następca Christian Sautter
Minister delegowany do spraw europejskich
30 marca 1993 - 11 maja 1995
( 2 lata, 1 miesiąc i 11 dni )
Prezydent François Mitterrand
Rząd Balladur
Poprzednik Georges Kiejman
Następca Michel Barnier
Przewodniczący z Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego
15 stycznia 1992 - 30 marca 1993
( 1 rok, 2 miesiące i 15 dni )
Legislatura 3 rd
Poprzednik Peter Price
Następca Jean-Louis Bourlanges
Poseł europejski
20 lipca 1999 - 1 st lipiec 2019
( 19 lat, 11 miesięcy i 11 dni )
Ponowna elekcja 13 czerwca 1999
13 czerwca 2004
7 czerwca 2009
25 maja 2014
Okręg wyborczy Île-de-France (od 2004)
Legislatura 5 p , 6 p , 7 p i 8 th
Grupa polityczna ŚOI
20 lipca 1989 - 20 marca 1993
( 3 lata i 8 miesięcy )
Wybór 15 czerwca 1989
Legislatura 3 rd
Grupa polityczna ŚOI
Użytkownik od 5 -tego  okręgu
z Pireneje Atlantyckie
17 września - 7 grudnia 1995
( 2 miesiące i 20 dni )
Poprzednik Jean Grenet
Następca Jean Grenet
1 st April 1986 - 1 st May +1.993
( 7 lat i 1 miesiąc )
Poprzednik Michele Alliot-Marie
Następca Jean Grenet
Biografia
Data urodzenia 10 lutego 1944
Miejsce urodzenia Pau ( Francja )
Narodowość Francuski
Partia polityczna UDF - PR (? -1997)

UDF- DL (1997-1998)
UDF- PRIL (1998)
Nowy UDF (1998-2003)
UMP (2003-2015)
LR (2015-2017)

Ukończyć ENA
Stronie internetowej alainlamassoure.eu

Alain Lamassoure , urodzony dnia10 lutego 1944do Pau ( Basses-Pyrenees ), jest politykiem francuskim .

Był kolejno członkiem Unii na rzecz Demokracji Francuskiej , Unii na rzecz Ruchu Ludowego i Republikanów do 2017 roku.

Biografia

Alain Lamassoure jest synem prefekta Guy Lamassoure .

Kariera zawodowa

Były student ENA (promocja Turgota ), karierę zawodową rozpoczął w 1968 r. W Trybunale Obrachunkowym jako audytor, następnie doradca ds. Referendum. Od 1973 r. Odpowiadał za misję u Maurice'a Druona , ministra kultury (1973–1974), następnie doradcy technicznego w gabinecie ministra finansów (1974–1976), następnie ds. Wyposażenia (1977–1978). Następnie kontynuował karierę jako starszy urzędnik służby cywilnej jako doradca techniczny Prezydium Republiki z mandatu Valéry'ego Giscarda d'Estainga (1978-1981).

Tło polityczne

Był zastępcą w Pyrénées-Atlantiques w latach 1986–1993, następnie brał udział w rządach Édouarda Balladura, a następnie Alaina Juppé, kolejno jako minister spraw europejskich, a następnie minister budżetu do 1997 r.

Alain Lamassoure jest posłem podczas dyskusji nad ustawą konstytucyjną z 25 1992 r. Niezbędną do wprowadzenia do prawa krajowego Traktatu o Unii Europejskiej z Maastricht. Złożył parlamentarną poprawkę do art. 88-1 Konstytucji, zgodnie z którą „Republika uczestniczy we Wspólnotach Europejskich i Unii Europejskiej, składających się z państw, które dobrowolnie wybrały, na mocy traktatów, które je ustanowiły, wspólne wykonywanie niektóre z ich umiejętności ”. Zmiana ta będzie miała poważne konsekwencje dla przyszłego francuskiego orzecznictwa konstytucyjnego i administracyjnego. Rzeczywiście, według GAJA , artykuł ten „posłużył jako podstawa orzecznictwa Rady Konstytucyjnej, które stanowi nić przewodnią orzecznictwa Arcelor” Rady Stanu (decyzja CC DC 2004 dotycząca traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, prawo autorskie CC DC 2006, CE 2007 Arcelor).

Pod koniec stycznia 2014 r. Został mianowany szefem listy w okręgu Île-de-France w wyborach europejskich w tym samym roku. Od maja 2014 r. Jest posłem do Parlamentu Europejskiego, zasiada w Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz w Delegacji ds. Stosunków z Krajami Azji Południowej. Jest także radnym regionalnym Akwitanii. Jest członkiem organów zarządzających Konwencji Demokratycznej jako sekretarz generalny.

Podczas wyborów prezesa UMP w 2014 roku poparł swojego przyjaciela Hervé Maritona przeciwko Nicolasowi Sarkozy'emu i Bruno Le Maire . Uzasadnia to w szczególności liberalną linią Maritona -  „Jest jednym z nielicznych prawdziwych liberałów, którzy istnieją we Francji”  - jednocześnie precyzując, że „nie podziela jego podejścia do problemów społecznych” .

Od 2014 roku pilotował europejski projekt Alaina Juppé, którego kandydaturę do prawyborów prawyborów w 2016 roku wspierał .

Zdeklarowany kandydat na następcę Martina Schulza na prezydenta Parlamentu Europejskiego w 2017 roku, widzi, że jego rozmach zatrzymała klęska prawicy Alaina Juppé.

4 marca 2017 roku w kontekście afery Fillona zrezygnował z poparcia kandydata LR François Fillon w wyborach prezydenckich. W październiku 2017 r., W związku z decyzją republikańskiego biura politycznego o wykluczeniu tzw. „Konstruktywnych” posłów i ministrów, ogłosił, że odchodzi z partii.

Stanowiska polityczne

Europa

Alain Lamassoure to znany proeuropejczyk. Jest członkiem ruchu europejskiego Francja, którego był wiceprzewodniczącym, i utrzymuje bliskie powiązania z różnymi europejskimi ugrupowaniami federalistycznymi .

Podsumowanie mandatów i funkcji

Mandaty parlamentarne

Do Zgromadzenia NarodowegoW Parlamencie Europejskim

Lokalne mandaty

Do rady gminyW aglomeracji Côte Basque-Adour (dawniej aglomeracja Bayonne-Anglet-Biarritz)Do rady regionalnejInne mandaty

Funkcje rządowe

Funkcje polityczne

Dekoracja

Publikacje

PracujeSkładkiRóżnorodny

Uwagi i odniesienia

  1. „Lamassoure, Guy Léon” , w: René Bargeton , Biographical Dictionary of Prefects (wrzesień 1870-maj 1982) , Paryż, National Archives,1994( ISBN  2-86000-232-4 , czytaj online ).
  2. „Europejczycy: MAM, Morano… UMP wyznaczył swojego szefa list” , w leparisien.fr , 22 stycznia 2014 r.
  3. . W lutym 2015 roku, kilka miesięcy po rewelacjach Luxleaks, został wybrany na przewodniczącego specjalnej komisji ds. Interpretacji indywidualnych prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutku. Zobacz oficjalną stronę Parlamentu Europejskiego.
  4. Ludovic Vigogne, „Ze względu na swoje 13 sponsorów, Hervé Mariton jest bardzo pewny siebie” , L'Opinion , 15 września 2014
  5. Thibaut Pézerat, „Hervé Mariton zdobywa pierwsze poparcie dla prezydencji UMP” , Le Lab Europe 1, 29 lipca 2014
  6. „  Juppé zamierza także wcielić się w„ silną prawicę  ” na Le Figaro (konsultacja z 7 grudnia 2015 r . ) .
  7. Ludovic Vigogne , „ Pierwsza po prawej: lista pierwszych zwolenników parlamentu” , lopinion.fr, 20 kwietnia 2016 r.
  8. "  Wsparcie Alaina Juppé znajduje się teraz co drugi wtorek  " , na lopinion.fr ,17 lutego 2015(dostęp 10 września 2016 )
  9. (w) Ryan Heath, „  The 40 MEPs Who matter - Alain Lamassoure  ” na Politico .eu (dostęp 19 maja 2016 ) .
  10. Ludovic Lamant, „  W Parlamencie Europejskim dominuje niepewność po Schulz  ” , na Mediapart ,16 stycznia 2017 r(dostęp 16 stycznia 2017 ) .
  11. „Licznik droperów Fillona” , liberation.fr
  12. Le Point, magazyn , „  Wykluczenie pro-Macrona: Lamassoure opuszcza Les Républicains  ”, Le Point ,25 października 2017 r( czytaj online , sprawdzono 25 października 2017 r. )
  13. (w) „  Alain Lamassoure, ma optymistyczne uzasadnienie dla federalizmu  ” , w sprawie Unii Europejskich Federalistów (UEF) ,12 lipca 2011(dostęp 7 grudnia 2015 ) .
  14. „  Alain LAMASSOURE  ” , na www.europarl.europa.eu (dostęp 7 grudnia 2015 ) .
  15. Lista członków Cercle de l'Industrie

Zobacz też

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne